Let's look around [open]

Sparklez en camarovi liepen met de twee muizen in hun bek naar camarovi's hol. Toen ze binnen waren miauwde sparklez 'Is dit het? Het is heel mooi.' Hij dacht wel dat dit het hol was en legde de muis op de grond. 'Oke, eens zien hoe dit proeft' Langzaam nam hij een hap. Hij proefde de lekkere smaak. Het was beter dan tweebeenvoedsel. Hij nam nog een hap, en miauwde 'Dit is veel lekkerder dan dat vieze tweebeenvoedsel!' Hij slikte zijn hap door. 'Wat gaan we hierna doen?' miauwde hij. Hij nam nog een hap, en wachtte op het antwoord van camarovi. Gingen ze weer jagen? Vechten? Klimmen? Rennen? Sparklez zou het niet weten en wachte op het antwoord van camarovi.

Samen met Sparklez aten ze de muizen op in haar hol. 'Dit is veel lekkerder dan dat vieze tweebeenvoedsel! Wat gaan we hierna doen?' Camarovi was blij met Sparklez' enthousiasme. "Kies jij maar, mij maakt het niet uit. We kunnen misschien naar de beek gaan en zwemmen." Camarovi slikte haar slaatste hapje muis door. 'Oké, ik ben klaar. Wat zou je misschien willen leren?" Om de tijd wat te doden begon ze zichzelf te wassen. Ze wachtte tot Sparklez klaar was, dan konden ze snel vertrekken!

PS: ik kan dit weekend niet op WC

Sparklez was klaar met eten. ''Kies jij maar we kunnen misschien naar de beek en gaan zwemmen.''miauwde camarovi. ''Oke.''miauwde hij maar en volgde haar naar de beek. Toen ze aan kwamen bij een beek miauwde sparklez. 'Is het hier?'. Hij liep naar de beek en slikte aan het frisse koele water. Heerlijk. Dit zou de eerste keer zijn dat hij ging zwemmen. Hij raakte met zijn poot het natte water aan. Zijn poot wou terug, maar toch zette hij het op de bodem van de beek. Zijn andere voorpoot zette hij er ook in. Koud! Wouden zijn poten schreeuwen. Langzaam gingen sparklez achterpoten er ook in en werd zijn buik nat. ''Kom je ook zwemmen?'' mauwde hij naar camarovi. Hij begon wat rond te lopen in het water. ''Oke nu ga ik proberen te zwemmen.'' Hij vond het water niet zo erg, het was juist leuk. Lekker koud. Hij begon wat heen en weer te zwemmen. 'Dit is lekker koud!' mauwde hij. Alleen zijn staart was niet nat, en zijn rug, en zijn kop. 'Oke nu ga ik duiken proberen, als ik verdrink ofzo moet ik wel weten hoe koud het is enzo.' mauwde hij. Hij haalde diep adem en deed zijn kop onder water, zijn rug ook en zijn staart. Zijn leren halsband was nu dus ook nat. Hij deed zijn ogen open onder water, het was best wazig, maar hij zag toch nog een vis vluchten. Snel stak hij zijn poot uit om het te grijpen. Nog steets onderwater klauwde hij het dood en nam het in zijn bek. Snel ging hij omhoog en ademde in. Hij was helemaal nat. Hij klom op de kant en legde de vis neer. 'Kijk eens wat ik ving, jij mag hem hebben' mauwde hij naar camarovi.

Samen liepen ze naar de beek. ''Is het hier?"Sparklez kwam dichterbij, en dronk wat van de beek. Camarovi keek in het water naar haar spiegelbeeld. De andere kat werd vervormd door de stoming van het water, maar was duidelijk te zien. Ondertussen ging Sparklez het water in. "Kom je ook?" Riep hij naar Camarovi. "Ik wil nog even wachten!" Mauwde die terug. Haar ogen gleden over de bodem. De beek was heel helder, dus je kon helemaal tot beneden kijken. De beek was niet zo groot, maar een volwassen kat zou er niet kunnen staan. In het midden zwommen enkele kleine en grote vissen, te diep om te kunnen vangen. Hun gekleurde schubben schitterden af en toe door het zonlicht. Camarovi zette eerst voorzichtig haar ene poot, en dan haar andere poot in het koele water. De zon scheen lekker op haar vacht, en ze voelde zich bijna perfect. Ze stond nu met alle vier haar poten in het water, en ze keek onzeker naar de bodem. Die lag vol met kleine ronde steentjes en bruin zand. Haar poten begonnen het koud te krijgen, dus moest ze snel wat bewegen. 'Oke nu ga ik duiken proberen, als ik verdrink ofzo moet ik wel weten hoe koud het is enzo.' Te laat rinkelde er een belletje dat Sparklez misschien wel veel ging spetteren... Sparklez ging kopje-onder, en maakte daarbij Camarovi helemaal nat. Jakkes! Dacht ze. Maar omdat ze toch moest zwemmen, vond ze het niet zo erg. Soepel gleed ze het water in, naar de plek waar Sparklez was ondergedoken. Na een tijdje raakten haar poten de bodem niet meer, en ze begon te zwemmen. Plots kwam Sparklez slechts een meter van haar boven, waardoor Camarovi zich een bult schrok. "Sparklez! Wat..." Ze stopte plots toen ze de vis zag bungelen in Sparklez' bek. "Kijk eens wat ik ving, jij mag hem hebben" Camarovi schudde haar kop. "We moeten hem samen opeten, dan kan jij ook vis eens proeven. Bovendien denk ik niet dat ik nog een hele vis zou kunnen opeten." Sparklez kroop naar de kant, en Camarovi volgde zijn voorbeeld. "Wil je de kop of de staart?" Vroeg Camarovi toen ze allebei op de oever zaten. Sparklez mocht eerst kiezen, want hij had de vis natuurlijk gevangen. "Ik vind de staart het lekkerst, misschien moet je die eens proeven?" Mauwde Camarovi naar Sparklez. Ondertussen begon ze haar vacht te wassen, die was helemaal nat geworden door de zwempartij.

'Ik neem de staart wel' mauwde sparklez en nam een hap. Hij proefde de vis. 'Lekker' mauwde hij na 3 happen. Het tweebeenvoedsel was veel viezer. Samen met camarovi at hij de vis op. 'Wauw, nu wil ik echt nooit meer tweebeenvoedsel hebben.' Toen hij de staart helemaal eraf had gegeten, met alleen nog restjes. Hij wachtte tot camarovi de vis op had en ondertussen waste hij zich. De wind waaide door zijn vacht en droogde de zwarte vacht op. De bladval zon was veel kouder dan de groenblad zon. De wind waaide ook harder en binnenkort begon bladkaal al. Zou er dan sneeuw komen? Dacht sparklez. Sparklez gokte dat het vannacht ging regenen. 'Wat gaan we straks doen?' mauwde hij naar camarovi, geduldig wachtend op een antwoord van de aardige poes.

'Ik neem de staart wel' Antwoordde Sparklez vriendelijk. 'Lekker.' Mauwde hij even later. 'Als je klaar bent moet je me zeggen wat je het lekkerst vindt.' Camarovi rolde rond in het zand. Met haar kop ondersteboven vervolgde ze: 'Ik vind vis het lekkerst, maar je hebt natuurlijk nog andere dingen zoals konijn, eekhoorn, vogels, en ga maar door.' Toen Sparklez' vis helemaal op was, mauwde hij tevreden: 'Wauw, nu wil ik echt nooit meer tweebeenvoedsel hebben.' Camarovi keek naar zijn vis, die was bijna helemaal afgebeten. 'Wat gaan we straks doen?' Camarovi keek naar de lucht. Die was al halfweg. 'We kunnen nog klimmen. Of vechten' Zei ze er nog stilletjes achteraan. Want dat kon ze niet, wou ze niet. En daar had ze niet veel zin in.

'We kunnen nog klimmen Of vechten.' Dat laatste mauwde camarovi zacht. Ze kon vast niet goed vechten net als sparklez. Hij antwoorde. 'Uhm, oke, ik wil wel klimmen. Vechten kan ik nog niet zo goed. En uhm wat ik het lekkerst vind...'' Hij herinnerde de smaak van de muis en de vis. 'Muis' mauwde hij tenslotte. 'En daarnaast vis.' Welke prooien hij ook ging proeven, alles beter dan tweebeenvoefsel. Hij wees met zijn staart naar een lage boom, stevig om te beklimmen. 'Gaan we daar in klimmen?' mauwde hij 'Oke, als jij het voordoet en uitlegt probeer ik het daarna.' Hij wachtte op het antwoord van camarovi.

'Uhm, oke, ik wil wel klimmen. Vechten kan ik nog niet zo goed. En uhm wat ik het lekkerst vind...' Spaklez pauzeerde even. 'Muis. En daarnaast vis.' Camarovi knikte, niet iedereen kon vis het lekkerst vinden. Camarovi wou al de dagen hierna speciale dingen vangen, dan kon Sparklez vergelijken. En dan zouden ze een top drie maken. Camarovi wist natuurlijk wat ze lekker vond, maar het deed geen kwaad als het ze nog een testte. Misschien veranderde haar top drie wel. Sparklez wees met zijn staart naar een dikke boom, niet ver van de beek. 'Gaan we daar in klimmen?' Camarovi bekeek de boom kritisch. Het was een dikke stam, niet verrot of met klimop, dus het was een perfecte oefenboom. 'Die is goed.' Knikte Camarovi. 'Oke, als jij het voordoet en uitlegt probeer ik het daarna.' Goed, maar je moet wel een beetje oppassen voor die scherpe takken. Als je daar op valt...' Behendig sprong Camarovi op de boomstam. Ze boorde haar nagels in de boomschors, zodat ze gemakkelijk op de onderste tak terechtkwam. 'Zie je hoe het moet?' Riep Camarovi naar beneden.

Firefly racete langs de laatste huizen van de twolegplace. Haar poten roffelden snel over de grond, en de wind liet de haartjes van haar vacht opwaaien. Haar oren lagen plat in haar nek, om meer snelheid te kunnen maken. Voorzichtig deed ze haar ogen verder open. Ze begon nu wel moe te worden. Ze ging iets langzamer rennen, maakte toen een hupje en stond zo snel mogelijk stil. Vlug wandelde ze voorbij het laatste twoleghol, en ging zitten aan de overkant van het rustige donderpad. Toen ze uitgerust was, tilde ze haar rechtervoorpoot op en begon zich te wassen. Een vreemde geur drong tot haar door. Die geur kende ze... Hier was ze eerder geweest! Toen ze verdwaald was en in een vossenhol ging slapen... Misschien kom ik de bewoner van dat hol wel weer tegen! dacht ze opgewekt, rekte zich uit en stond vermoeid weer op. Om haar sluiptechnieken bij te werken, ontweek ze speels elk blaadje, en elk krakend takje. Steeds dieper het sukje bosgebied in. Uiteindelijk stopte ze, ademde de boslucht goed in en keek rond. Hier was het beekje. Dus hier in de buurt... Ze besloot in een boom te gaan klimmen. Ze nam een grote sprong, en pinde haar nagels in de stam vlak onder een stevige tak. Toen zette ze haar achterpoten af op een knoest, en sprong zo op de tak. Ze balanceerde even, en toen ging ze weer verder naar een volgende. Toen hoorde ze stemmen, van ergens naast haar. In een andere boom, zat een zwart-witte poes een zwarte kater voor te doen om in bomen te klimmen. Ze snoof zachtjes, en besloot dat de zwart-witte kat een Rogue was, en de zwarte kater een Kittypet. 'Zie je hoe het moet?' zei de zwart-witte. Voorzichtig sloop Firefly naar het uiteinde van de tak. 'Hallo, Camarovi. Hallo, Kittypet. Camarovi, ken je me niet ergens van?' Grijnsde ze.

-~Mag ik meedoen? :3~-

Sparklez keek toe hoe camarovi behending in de boom klom. 'Oke en nu ik!' maar voordat sparklez dat deed kwam er een kat aan. 'Hallo camarovi, hallo kittypet.' mauwde de poes. Deze kat leek sparklez vriendelijk dus hij mauwde 'Ik ben sparklez. Camarovi leert me hoe ik moet klimmen en zwemmen en jagen! En wie ben jij?' Hij rook een clankatten geur maar hij wist niet welke clan. Camarovi had wel een paar clannen op genoemd maar de geur heeft sparklez nooit geroken. Rustig wachtte hij op het antwoord van de poes. Die camarovi vast wel kende.

'Ik ben Sparklez. Camarovi leert me klimmen en zwemmen en jagen! En wie ben jij?' Riep de Kittypet Sparklez enthousiast. Firefly moest inwendig glimlachen. 'Ik ben Firefly. Ik ben een warrior uit de Riverclan. Aangenaam kennis te maken.' miauwde ze terug, terwijl ze haar nagels langzaam uit het hout trok. Verkeerde keus dus. Ze gleed bijna weg van de stam! Haar poten spartelden door de lucht, en alles flitste langs haar ogen. Ze vond met haar achterpoten de stam, en zette zich af zodat ze op de andere boom kon landen. Snel berekende ze welke tak het meest dichtbij haar landpunt was, en graaide toen daarnaartie met haar klauw. Beet. Ze landde met vier poten op de tak, en besefte dat ze op dezelfde tak als Camarovi opzat. Precies zoals ze Camarovi de laatste keer had gezien zag Camarovi eruit. Ze richtte haar blik op Sparklez. Hij was een mooie zwarte kater, met felle gele ogen. Net zo felgeel als mijn ogen blauw zijn. dacht ze onder de indruk. Felgekleurde ogen vond ze bijzonder. Plotseling voelde ze een gevoel aankomen, en ze sloot haar ogen even. Ja hoor, daar begonnen de stemmetjes in haar hoofd weer. Leuke kater, hé, Firefly? begon de eerste. Sukkel! Laat die andere dat niet denken! Firefly, dit is een Kittypet Laat die stem dat niet denken! Je moet hem doden! Firefly, doe niet zo stom! Zei er weer een. Na twee seconden als verdoofd de stemmen zitten aanhoren, kwam Firefly's eigen wil weer in werking. Rot op, alledrie! Ik luister naar geen van jullie!' dacht ze. Eindelijk rust in haar hoofd. Ze was blij dat ze goed was in het verbergen van haar gedachtes. Ze maakten haar gek. Gelukkig werden ze de laatste tijd beter in toom te houden.

Camarovi schrok op toen ze een stem hoorde, dichtbij. 'Hallo Camarovi, hallo Kittypet. Camarovi, ken je me niet ergens van?' Camarovi zocht waar de stem vandaan kwam, ze had die herkend. Maar ze kon er nét niet op komen. 'Ik ben Sparklez. Camarovi leert me klimmen en zwemmen en jagen! En wie ben jij?' Blijkbaar kon Sparklez de poes wel zien. Camarovi pijnigde haar hersenen, maar ze kon het zich niet herinneren. 'Ik ben Firefly. Ik ben een warrior uit de Riverclan. Aangenaam kennis te maken.' Firefly! Nu herkende Camarovi haar! Ze verschoot toen Firefly opeens naast haar landde. 'Firefly! Dat is lang geleden! Wat doe je hier?' Camarovi stapte rustig naar voor, anders zou ze er af vallen. 'Misschien kunnen we beter naar beneden gaan, dan kan Sparklez meeluisteren.' 'Sparklez! Denk je dat je al naar boven kan komen of moeten wij naar beneden komen?'

Ps: Natuurlijk mag je meedoen!
Pps: Ik ben blij dat je toch niet helemaal gestopt bent! happy wink

'Sparklez! Denk je dat je al naar boven kan komen of moeten wij naar beneden komen?' Sparklez wou graag laten zien dat kittypets ook konden klimmen aan firefly. Hij liep naar de boom en zette zijn klauwen er goed in. Hij klom naar boven en ging bij camarovi en firefly zitten. 'Ik ben er.' miauwde hij. Hij merkte nu pas hoe het voelde om op een boom te staan, hoog van de grond. De bladkaal zon scheen op de drie katten.

'Ik ben er.' Mauwde Sparklez. Hij was erg behendig naar boven geklommen, voor de eerste keer. Camarovi zat tussen de twee katten in, waardoor ze telkens maar naar een iemand kon kijken. Omdat ze moeilijk met haar achterwerk naar iemand gezicht kon wijzen, sprong ze op een andere, dichtbijzijnde tak, maar een paar muislengtes verder. Zo, dat is al veel beter! Ze wiegde wat heen en weer op de tak. 'En wat brengt jou nu hier?' Vroeg ze aan Firefly, die nog steeds zwijgend op de andere tak zat. Ze keek even rond, misschien waren er nog RiverClankatten meegekomen. 'Weet je zeker dat niemand je is gevolgd?' Camarovi liet haar ogen afdwalen naar beneden. De stam van de boom was bedekt met mos. Ze kon het misschien meenemen naar haar hol, zodat ze wat lekkerder zouden liggen.

'En wat brengt jou nu hier?' vroeg camarovi aan firefly. Sparklez dacht Dat wil ik ook wel eens weten. 'Weet je zeker dat niemand je is gevolgd?'' Vroeg ze toen. Koude wind waaide door sparklez' vacht. Maar waarom zou het belangrijk zijn dat niemand haar is gevolgd? Misschien omdat de bloodclan, als die volgde, sparklez aan zou vallen en camarovi en dwingen in de clan te komen en te vechten tegen firefly. Of wat dan ook. Nouja hij had het antwoord teminste.

Onderwerp: Re: Let's look around [open]