Why are you again?

Onderwerp: Why are you again? vr 31 aug 2012 - 17:32

Ember
______________________

Zijn staart ging sierlijk heen en weer. Met charmante passen liep hij, terwijl zijn ogen recht vooruit keken. Het dichte bladerdek boven hem gaf hem de nodige schaduw om niet op te vallen, ondanks zijn onvoorzichtigheid. Met zijn rechter poot gaf Ember een schop tegen het de aarde, dat hoog opvloog. Met zijn ogen volgde hij het zand dat door de lucht vloog. Een eindje verderop kwam het weer neer op de grond. De ijzige wind, deed de kater rillen. Alles wees erop dat de blad-val er weer aankwam. De kou, wind en bladeren die weer de kostelijke kleuren begonnen aan te nemen. Hoe noemde de tweebenen dat seizoen ook alweer, vroeg Ember zich af. "Her... Herfst!" sprak Ember. "Herfst" sprak hij nog eens. Klonk best wel goed. Hij stond even stil. Was er niemand in de buurt? Hij snoof, maar er was niks bijzonders te ruiken. Toch besloot hij wat voorzichtiger te doen. Uit eigen ervaring wist hij dat dit een gevaarlijke streek was. Met snelle, maar geluidloze passen vervolgde hij zijn tocht. Hij bleef alert om zich heen kijken, en de geuren van de omgeving insnuiven. Zijn ogen vielen op een grote boom voor hem, hij had, zoals de meeste bomen hier niet hadden breden en stevige takken. Misschien kon hij daar even pauzen houden. Hij besloot, om toch maar even te rusten. En liep op de boom af. Met een behendige sprong belande hij op een tak. Hij zette zijn nagels in de boom, en klom zo verder. Al bijna op de hoogste tak beland, ging hij zitten op een volgens hem geschikte tak. Door de bladeren die voor hem hingen kon hij nog maar net kijken, maar dat was juist goed, dan wist hij dat de eventuele katten die langs liepen hem niet zouden kunnen zien. Ondanks zijn slechte zicht inspecteerde hij zijn omgeving, voor als. Een bekende geur drong zijn neus binnen. Geschrokken, snoof hij nog eens. Ja duidelijk, het was zeker een kat, maar welke. De geur kwam hem zo bekend voor. Al zijn haat kwam opeens naar voren, het was Tyki.

Onderwerp: Re: Why are you again? vr 31 aug 2012 - 19:31

De bladeren aan de bomen begonnen hun groene kleur alweer te verliezen. Een teken dat hem deed beseffen hoe lang hij hier verbleef. Het leek eeuwen geleden dat hij zijn familie had verlaten en alleen aan zijn opdracht was begonnen. Ergens beviel dit hem wel, aan de andere kant miste hij het gezelschap ook wel. Niet dat hij geen nieuw gezelschap kon opzoeken, want zijn lichte kant was nog altijd in staat om vriendelijk te zijn en anderen wat toe te laten. Ondanks de emotionele afstand die er altijd bleef tussen hem en anderen, was het mogelijk toch op te trekken met een groepje. Mits hij maar uit hun buurt bleef wanneer hij zijn donkere kant weer eens naar boven haalde. Zo had hij al eerder geleefd en dat zou hij weer doen zodra hij de kans kreeg. Het 'thuis' dat hij had achtergelaten bestond enkel uit familie, plus wat buitenstaanders die zich al snel bij hen voegde. Over het algemeen zeer prettige kringen om je in te mengen. Het was niet zozeer een plaats voor katten die zich 'slecht' noemde, meer voor degenen die dit echt waren, met toevoeging van enkele familieleden die het anders zagen. Zo had hij bijvoorbeeld een neef gehad die niets moest weten van dat donkere in zijn karakter. Op zijn beurt mocht hij Ember ook niet. Dit lag echter ver achter hem, gezien dit een nieuw gebied was met nieuwe katten.

Tyki baande zich op een rustig tempo een weg door de bossen die toebehoorde aan de vele rogues. Het rondtrekken was iets wat zeer bij hem paste, dus hij begreep ook niet hoe de Clankatten zich voor altijd in één en hetzelfde bos konden vertoeven. De wereld zou zeer saai worden als je telkens maar naar de zelfde horizon zou moeten staren. Wetende dat je van je leven geen ander pad in zou slaan. Binnen mum van tijd kende je het hele territorium uit je hoofd en kon je deze blind bewandelen. Enkel andere katten konden dan nog voor spanning zorgen. Misschien was het daarom wel dat die beesten zo snel gevechten begonnen met elkaar. Opzoek naar een beetje spanning in hun saaie levens. De zachte bries die door het bos streek bracht een bekende, maar voor hem onaangename geur met zich mee. Een die hem maar al te bekend voor kwam. Met scherpe gele ogen tuurde hij rond naar zijn omgeving, zoekend naar die neef van hem.

TYKI MIKK

Onderwerp: Re: Why are you again? zo 2 sep 2012 - 13:06

Ember

______________________

Die moordenaar. Waarom moest hij nou net ook hier zijn? Ember had de grootste hekel aan hem, altijd al, en of daar ooit verandering in zou komen? Zijn karakter was zo vriendelijk als wat, maar Tyki. Hij kon hem gewoon niet uitstaan. Met een hatelijke blik tuurde Ember nogmaals door het gordijn van bladeren, niemand. Al zijn zintuigen stonden op scherp. Zijn nagels gleden over de tak, en een akelig piepend geluid kwam tevoorschijn. Tyki mocht best weten waar hij zat, daar had Ember geen enkel probleem mee. Met een ruwe sprong belande hij een paar takken beneden zijn vorige zitplaats. Een beetje onhandig probeerde hij zijn evenwicht te houden, wat nog maar net lukte. Met nog een sprong belande hij met zijn poten op de vaste grond. Een stofwolk van zand belemmerde even zijn zich. Rennend begon hij het spoor naar zijn neef te volgen. Zijn ogen gleden steeds van links naar recht. Even bleef hij hijgend staan. Was het niet beter om gewoon hier op zijn neef te wachten? Misschien kon hij hem dan zelfs wel in de val lokken, en is een goed geintje met hem uit te halen. Er verscheen een grijns op zijn mond bij de gedachte dat hij Tyki straks flink te pakken zou hebben. Maar hoe? Als Tiky hem had geroken was hij vast al naar hem opzoek, en zou hij vanzelf wel verschijnen. Maar wat dan? Gewoon uit de bosjes verschijnen en roepen,'Hallo neef, leuk je weer eens te ontmoeten'. Nee, hij moest iets beters hebben, iets slims.

Onderwerp: Re: Why are you again? za 8 sep 2012 - 12:56

De geur van Ember was duidelijk aanwezig in de lucht. Tyki grijnsde even terwijl hij zijn zoektocht voortzette. Het zou geen probleem moeten zijn om zijn neef te vinden in dit bos. Hij had immers nooit problemen gehad met het opzoeken van anderen. De frisse boslucht gleed telkens weer door zijn neus, de scherpe geur van kat werd steeds sterker. Bij het plotselinge geluid van het krassen van nagels op takken spitste Tyki zijn oren. Zijn reukvermogen had hem niet in de steek gelaten, iemand bevond zich erg dichtbij. De kater zette zich af tegen de grond en draafde op snellere pas rechtdoor. Zijn gele ogen gericht op een beweging in de verte, een kleine wolk van zand die al snel weer oploste in de heldere lucht. In plaats daarvan hield hij zijn blik nu gericht op een kat. Eentje met een vachtpatroon die hem maar al te bekend voorkwam. Hij had het nooit goed kunnen vinden met zijn neef. Simpelweg omdat het een goedzakje was die niets wilde weten van de hele Noah business. Niet dat hij hem echt opzocht, maar wanneer hun paden elkaar kruiste was het nog wel eens mot. Dan hing de uitkomst vooral af van hoe Tyki zich op dat moment voelde, of hij zijn witte of donkere kant naar boven haalde. De hele familie wist van de slechte relaties tussen degenen die hen wel volgde of niet. Helaas was hij vandaag in een bui die je liever niet wilde treffen. Zelfs zijn black side kon hij nog erg rustig houden, maar uitlokken kon dan je grootste fout zijn. Donkere Tyki was niet zo geduldig en gecontroleerd als zijn lichte kant. Met een lichte grijns rond zijn lippen stapte hij kalmpjes op de kat af. 'Lang niet gezien, Ember' sprak hij op rustige toon, zijn ogen ondertussen strak op de kater gericht.

TYKI MIKK

Onderwerp: Re: Why are you again?