♡ [ D A N I I ] 1391
| |
| Onderwerp: Don't be afreaid.. za 4 aug 2012 - 10:16 | |
| Met luid hoorbare passen trippelde ze door het bos, terwijl het landschap voor haar voorbij flitste. Haar staart omhoog geheven, en haar ogen scherp de omgeving afspeurend. Een enkele beweging viel haar op. In een schrok stond ze stil, ze voelde haar hart in haar keel bonzen. Haar oren spitste in de richting waarvan het geluid vandaan kwam, terwijl ze snel heen en weer bewogen om het geluid misschien nog een keer op te vangen. Aangezien ze dit niet had verwacht, was ze zenuwachtiger dan normaal. Toen ze een kleine stap richting het geluid wou zetten, voelde ze dat haar benen verzwaarden. Het leek alsof ze aan de grond was genageld, alsof haar benen een met de dorre bosgrond waren geworden. Allerlei gedachten stormde door haar hoofd. Ze perste een luide zucht uit haar longen, en hield haar moed bijeen. Ze nam een aantal stappen richting het geluid. Hier was ze dichtbij de Vierboom aangekomen, de grenslijnen tussen de vier o zo machtige Clans. Zelf was ze trots dat ze in de ThunderClan zat. Die vier grote eiken waren in een kuil gegraven, en wortelden zich ondergronds verder. Elke volle maan kwamen de vier Clans bij elkaar, met hun leiders en andere katten die bij de vergadering waren uitgekozen. Deze ene nacht kwamen ze in vrede, alle ruzies achter zich latend. Bij de Vierboom aangekomen, hield ze zich schuil achter een struik, er niet heel ver vandaan. Daar, in het midden van de vier Eiken, zat een leerling Clan-kat. Swiftheart sperde haar neusgaten wijd open om een van de geuren te ruiken. Ze rook een sterke geur van een muis, nu even niet belangrijk. Die geur werd gemengd door de leerling, vermoedelijk van de WindClan. Hij zat daar met zijn scherpe klauwen aan wat blaadjes te prutsen. Tot ze het goede moment had uitgezocht om ernaartoe te gaan, deed ze een stap achter de struik vandaan. Met geruisloze passen kwam ze dichterbij. De kater had het vermoedelijk te druk met zichzelf, want hij hoorde de sneewwitte poes niet naderen. Swiftheart opende haar mond om wat te zeggen; 'Zo, jij bent goed bezig hoor. Wat mag jou naam zijn?' Haar stem galmde door door de omgeving, en kaatste weer terug waardoor er een lichte echo plaatsvond. De kater had haar duidelijk niet verwacht, en sprong achteruit. Met schrikachtige ogen die wijd open sperde staarde hij Swiftheart aan.
Only Musicpaw. ~ |
|
|