Tree, tree, tree, cat? [Open]

This is not the end
This is just a moment
This is the life
This is my life

Rustig liep Whiskerpaw richting het kamp. Ze was vanochtend wakker geworden in het territorium, maar ze had geen idee waarom, ze was al twee dagen niet in het kamp geweest, maar waarom, wist ze ook niet. Ze was flink vermagerd en bij elke stap wiebelde haar poten, duizeligheid overspoelde haar, maar ze bleef doorzetten. Whiskerpaw was een sterke poes en ging meestal door tot het einde, net zoals nu. De zonnestralen schenen op haar vacht en haar ogen glinsterden. De magere poes zette haar poot nog één keer op het gras en zakte toen in elkaar. Duizeling stroomde door haar hoofd en haar lichaam, haar ogen sloten. Ineengedoken lag de magere poes hijgend op het gras, haar vacht was smerig en steeds als ze haar ogen wilde openen sloegen ze gelijk weer dicht. Ze keek even naar de lucht en dacht dat het ging eindigen, maar er stond ineens een kat over haar heen gebogen. Ze zag dubbel van de duizeling en opnieuw sloten haar ogen. Ze voelde hoe een poot haar flanken raakte en weer weggehaald werd. haar maag knorde erdoor en meteen werd de duizeling weer erger.

Open