[Search] Kitties Lily(Rarity) - Nikias

Laat ik het ook maar eventjes doen (A)

(Ze is hier 10 maanden oud ofzo)
Een frisse wind woei door de verlaten straten van de tweebeen plaats heen. De hoge huizen torenden onheilspellend en dreigend naast de straat uit de grond. Uit enkele gebouwen viel nog een dunne streep licht op de nacht donkere straat. De maan hing als een dunne sikkel aan de hemel, soms verborgen gaande achter dikke dotten wolken. Eventjes werd dan een groot gedeelte van de straat nog verder in schaduw gehuld, eventjes kreeg alles vrij spel. En Zephyr dus ook. Een zilverig grijze en zachte vacht gloeide zo nu en dan op in het maanlicht, waardoor ze zich akelig zichtbaar voelde. Toch bleef ze met bruuske stappen doorlopen, haar hoofd laag en haar bewegingen misschien zelfs ietwat houterig. Geen sierlijkheid in haar hele houding te vinden. Ondanks haar kleine bouw, probeerde ze zoveel mogelijk te eten en te trainen om groot en gespierd te worden. Het werd haar alleen niet gegund. Er was niet genoeg voedsel en ze dacht dat het daaraan lag dat ze niet groot was geworden. Eigenlijk was het gewoon in haar genen gegrift, maar ze moest toch iets de schuld geven? Hoe dan ook, ze vond het naar. Ze had haar moeder beloofd dat ze op tijd terug zou zijn in het Bloodclan kamp, maar haar dat ging lukken? Ze had geen flauw idee... Waarschijnlijk niet. Maar haar moeder moest het er maar mee doen hoor... Ze kon het ook niet helpen dat ze te lang naar de sterren gestaard had buiten de stad. Door al het excessieve licht van de huizen en de lantaarns kon je de lucht niet goed zien, en als ze ergens een fascinatie mee had, dan was het dat.

Een plotseling geluid, waarschijnlijk door een omvallende vuilnisbak, liet haar opschrikken en haar ogen vernauwen. Meteen draaide ze zich om naar de bron van het geluid en zette ze haar vacht op om groter te lijken. Een laag gegrauw kwam uit haar keel terwijl ze haar staarde naar de zwarte kater die uit de schaduwen kwam. Zwart... Net zoals haar vader, degene die haar leven al overhoop had gehaald voordat het begonnen was. De kater nam haar geïnteresseerd op, met een licht spottende grijns op zijn gezicht. "Heb ik iets van je aan?" Grauwde Zephyr met een lage toon in haar stem en met een agressieve zwiep van haar staart. Haar klauwen blonken in het maanlicht terwijl ze licht op haar tenen stond, klaar om aan te vallen. "Zo zo, jij bent een pittige dame zeg." Grinnikte de kater terwijl hij nog een pas dichterbij zette, "Maar rustig maar, voor mij hoef je niet bang te zijn," Weer een pas dichter. Nu had hij twee fatale fouten gemaakt. Eén, hij had haar een dame genoemd. Twee, hij was veel en véél te dicht bij gekomen. Hier kon ze maar op één manier op reageren, of niet dan? Met een grauw stortte ze zich op de kater, die verrast een schreeuw slaakte toen haar klauwen zich in zijn flank boorden en haar tanden in zijn schouder. Hij probeerde haar af te schudden, maar Zephyr weigerde los te laten. Totdat hij een rake klap over haar neusbrug uitdeelde, bloed sijpelde uit de snee en Zephyr tuimelde over de grond heen. Ietwat verdoofd door de klap bleef ze eventjes in het stof liggen, om vervolgens weer overeind te komen en een dodelijke blik op haar tegenstander te werpen.

Een kitten lag rustig bij zijn moeder. Zijn borst ging langzaam heen en weer. Ontspannen lag het daar. Rustig opende Shelsi zijn ogen. Een beetje verwilderd keek hij om zich heen. Zijn ambere ogen speurde de omgeving af. Gelukkig geen gevaar in de buurt. Opgelucht ging hij verliggen. Hij kwam tegen zijn moeder aan. Haar vacht streelde langs zijn kopie. Hij spinde even. Waarna hij zichzelf weer vermande, spinnen zag er niet erg dapper uit. Hield hij zichzelf voor. Dus opende hij zijn mond en begon te mauwen. Hij wou spelen! Jammer genoeg reageerde niemand. Hij sloot zij ogen dus maar weer. Onrustig begon hij te woelen. Een zonnestraal viel op zijn gezicht, hij werd er warm van. Hij begon onrustig te woelen. Daarbij botste hij tegen een ander kitten. Uiteindelijk deed hij toch maar weer zijn ogen open. Hij keek recht in de zon. Snel wende hij zijn kopje af. Hij zorgde dat al zijn pootjes onder hem kwamen. Daarna krabelde hij overeind. Een beetje wankel bleef hij staan. Toen hij zijn evenwicht had teruggevonden begon hij te ijsberen. Wat moest hij nou gaan doen? Zijn hoofd was helemaal leeg. Alles had hij al een keer gedaan. Plottseling kreeg hij een idee. Hij zou het kamp uitgaan, met toestemming natuurlijk. Vals lachte hij in zichzelf. Zijn plan was simpel, hij zou naar de tweebenen gaan opzoek naar een onschuldig kitten, en dat aanvallen. Hij vond zichzelf geniaal. Zonder aarzelen stapte hij naar zijn moeder. "Mam, mag ik naar de tweebenen toe?" Vroeg hij. Van zijn moedern kwam geen reactie, geen wonder want die sliep. Precies wat hij gehoopt had. Want wie zwijgt stemt toe. Grininikend stapte hij naar buiten. Stil sloop hij het kamp uit. Langzaam liep hij naar de uitgang. Daar aangekomen haalde hij opgelucht adem. Niemand had hem ontdekt. Hij was nou eenmaal een natuurtalent in sluipen, vond hij zelf. Vrolijk trippelde hij verder. Na een tijdje kwam hij in een straat. Hij was wel zo verstandig om niet midden op het donderpad te gaan wandelen. Dus ging het kitten op de stoep lopen. Plotseling kwam er een monster voorbij geraasd. Geschrokken deinsde hij achteruit. Het ding reed dwars door een plas een. Het water spate op, boven op Shelsi. Boos siste hij. Dat ging zomaar niet. Hij schrok toen er achter hem een kat lachte. Hij schatte dat het beest zo'n zes maanden was. Bijna even oud als hem. "Wat moet je schooier."Zei de kat grijnzend. " Ach, niet bijster veel allen maar... Midden in zijn zin hield hij op. Tegelijker tijd sprong hij. Dat was een techniek die hij zichzelf had geleerd. Probeer altijd je tegenstander af te leiden. Verbaasd keek de kittypet hem aan. Te laat besefte deze dat het een val was. Shelsi grijnsde gemeen. "Heb je nog steeds van die praatjes, schoothondje." Hij moest lachen over zijn eigen grap. De verbijsterde kittypet staarde hem aan. Hij zette zijn nagels in de kat z'n schouder. Bloed begon te stromen. Hij duwde hard tegen het beest, het verloor zijn evenwicht. Een paar seconden later had hij de kittypet overmeestert. Dreigend zwaaide hij met zijn klauw voor de kater z'n neus. Die keek hem geschrokken aan. Dat had hij net verwacht. Tja, Shelsi was ietwat klein voor zijn leeftijd, maar dat was alleen maar handig. Vroeger werdt hij daar wel eens mee geplaagd. Maar daar was hij overheen gekomen. Woedend keek hij naar de kater. Hij plaatste zijn poten op de keel van de kat. "Nou nou zeg, met wie heb ik het genoegen." Zijn kalme stem klonk angstaanjagend. "Dat gaat je niks aan." Siste de kittypet. " Het gaat me wel degelijks iets aan, ik ben namelijk van de bloodclan. Prent die naam maar goed in je geheugen beest.Al ga je zometeen dood." Hij ontblootte zijn tanden toen hij die worden sprak. Langzaam drukte hij zijn nagels in de kittypet z'n keel. Een valse lach vulde zijn gezicht. In zijn ogen stond wreedheid. Niks kon hem meer tegen houden. "Eh, mijn naam is Duncan." Shelsi grijnsde breed. " Meent kleintje dat?" Vroeg hij vals. De aarzeling in Duncans's stem was hem niet ontgaan. " Ja, dat is mijn echte naam, en wat is de jouwe?" Antwoorde de kater. "Ach wat zal ik zeggen, mischien gaat het je wel niks aan." Antwoordde hij nochlant. " Aha, dat zal het zijn, het gaat jou gewoon geen moer aan." Vervolgde hij. Het begon hem een beetje te vervelen, hij besloot er een eind aan te maken. "Zie je deze klauw hier." Siste hij dreigend. Ondertussen hief hij zijn poot op, en sloeg zijn nagels uit. "Nou, zometeen gaan die mooi jou keel openrijten." Vervolgde hij. "Mooi niet," antwoordde de kat brutaal. "O, ja weet je dat zeker?" Siste hij nu echt boos. Woedend keek hij naar het misbaksel onder hem. Hij had de kat in zin macht. "Denk er aan, een verkeerde beweging en je bent dood." Dreigend keek hij naar de kat. Plotselling kreeg hij er genoeg van. " Zullen we dan maar een einde maken aan dat mooie leventje van jou." Vroeg hij met een stem vol sarcasme. Nog voor de kat kon proteseteren. Begon hij de kater z'n keel open te rijgen. Bloed welde op. Een paar minuten later was de kat dood. Blij keek hij naar het levenlose lichaam. Hij zag de rode halsband die de kater droeg. Die zou vast wel wat opleveren. Hardhandig rulte hij het ding van Duncan's nek. Hij tilde het op en legde het weer neer. Eigenlijk mest hij opziek naar water om het ding schoon te maken. Een eindje verderop lag een plas. Hij liep met de halsband er na toe. Hij legde het ding in het water. Na een tijdje was het schoon. Vrolijk pakte hij het weer op. Met zijn kop opgeheven liep hij weer naar het kamp. Tot er een Kittypet kwam aangelopen. Die veel ouder was dan hij...

Oke, de mijne is zwaar in de maak, en kom morgen eraan ^^ hij is bijna klaar (:

oke jinte, we zullen op jou wachten en daarna gaan ik, mimi en waz kiezen

Name;;
Dust
Gender;;
Male
Most Known acc;;
Blacksoul
Looks;;
Dust is een grijs katertje, grijzer dan zijn moeder, ook donkerder. hij heeft gelige haast groene oogjes, en een langharige vacht. Hij heft hier en daar lichtere plekjes zitten. Hij heeft haast niets van zijn vader geeerfd, noch zijn moeder en is daardoor een buitenbeentje bij de andere kittens. Tegen de tijd dat hij apprentice wordt is zijn vacht korter, en is hij vaak in de rui, waardoor de lichte plekjes vervagen.
Inner;;
Het katertje is er een met een grote mond, maar een hart van goud. Het liefst is hij omringd door zijn zusjes en broertjes en houd wel van een grapje. Hij is opgewekt, heeft geen enkel geduld maar kan ook serieus uit de bocht komen. Voor hem is Nee, nee en houd hij ook op wanneer het gezegd wordt. Hij is braaf, doet wat hem gezegd wordt en je kan hem toch snel kwetsen. Desalniettemin is hij niet verlegen en niet snel onzeker. Hij staat stevig op zijn pootjes en is een goede oppepper.
Why do you want;;
Omdat het Epic is C: En omdat ik van halfclankittens hou (:
Pictures;;
Kitten
Apprentice
Warrior

Oke bedankt allemaal voor jullie aanmeldingen
JE KUNT NU GEEN KITTENS MEER AANVRAGEN!

(':
Ik, Mimi en Was gaan overleggen.

Succes!

Kost blijkbaar altijd veel moeite....

Ik hoop dat ik Succes heb

waneer worden ze gekozen???

=3 succes iedereen

Wanneer we er over uit zijn kiezen we..

epic Hero is Epic

OMG MIMI =D

Dankuwel =D
natuurlijk wordt Dust de stalker (:

ik begon serieus onderaan daara bovenaan daarna op een kwart toen in het bidden en toen had ik fack it en klikkte op alles

maar thank you heroos gonna bee eppiiccc

Oooh~ Hartstikke bedankt :3

Gefeliciteerd iedereen!

Hehe (':
Degene die gewonnen hebben hadden het echt verdiend, ze waren het origineelst (:
En voor de mensen die niet door zijn;
Sorry

+ De kittens zullen nog een lange tijd moeten wachten tot ze geboren zijn, Lilythorn is nog niet eens Rarity, en ze hebben elkaar NET pas ontmoet.

ik heb hero wel vast aangemaakt want hero is epic en is redelijk algemene kattennaam :3

Ik heb nog niet gezien of ik ben gekozen, com doet vervelend met spoilers...

Maar ik ga Desire wel een keer aanmaken, dan maar gewoon als ouderloos zwerfkitten, lief haar karakter.

Of ik gekozen ben of niet...

Lumière schreef:

Ik heb nog niet gezien of ik ben gekozen, com doet vervelend met spoilers...

Maar ik ga Desire wel een keer aanmaken, dan maar gewoon als ouderloos zwerfkitten, lief haar karakter.

Of ik gekozen ben of niet...

Sorry, je bent niet gekozen.
Maar als je alles wilt zien, dan had je ook gewoon op Quote kunnen drukken. Zo moeilijk is dat niet (:

IK !