The need to rest

Onderwerp: The need to rest za 28 apr 2012 - 13:53

LIGHTNINGRUSH

FIGHTING WITHOUT HOPE IS NO WAY TO LIVE, IT'S JUST A WAY TO DIE..
Een kleine straal zonlicht scheen tussen de bladeren van de den heen, recht op Lightning's gezicht. Ietwat geïrriteerd opende ze haar aquablauwe ogen en keek om zich heen. Zoals altijd lag ze ietsjes van de andere warriors vandaan. Het gebeurde vaak genoeg dat ze 's nachts de den uit sloop om even alleen te zijn. De flame point poes stond op, rekte zich uit en liep daarna met een stevige pas richting de uitgang van het kamp. Het was geen dag om te gaan lopen treuzelen of wat dan ook. De Clan moest gevoed worden en ook beschermd. Het liefst deed ze een kleine ronde op d'r zelf, waarbij ze ook nog wat ving, mocht er iets haar pad kruizen. Als er indringers te vinden waren in ThunderClan, dan was Lightning er meestal wel bij om hen erop te wijzen dat ze hier niet welkom waren. De Clan moest veilig gehouden worden, nog beter, Lily moest veilig zijn. Zonder iets te zeggen tegen een enkele kat in het kamp, liep ze die uit, om zich al snel tussen de bomen te bevinden. De enige manier waarop ze een beetje rust vond, of tenminste alles om haar heen een beetje kon vergeten. Alles wat ze had meegemaakt, alles wat hen was overkomen. Er was enkel nog dat doel voor haar ogen.
Met stevige passen stapte ze langs de bomen in het territorium waar ze was opgegroeid. Het was nog een redelijke tocht richting de zonnerotsen, haar bestemming van vandaag. Misschien kon ze er nog wat prooi vangen, maar het achterliggende doel was om eens een dagje 'vrij' te nemen. Een beetje rust kon geen kwaad. De Clan kon niet ontkennen dat ze al meer dan genoeg had gedaan de laatste paar dagen. Met haar zus vaak uit het kamp, moest ze iets hebben om zich op te focussen. Wat resulteerde in jagen en patrols lopen, tot haar poten haast van haar lichaam vielen. Ze was echter niet de persoon om daar een punt van te maken. Bij de rotsen aangekomen, werkte ze zich met grote, sierlijke sprongen omhoog en liet zich daarna neerploffen op de warme stenen. Vanaf hier was er heel wat te zien, maar Light schonk er niet te veel aandacht aan. Soms leek ze onvermoeibaar, maar ook zij had wel eens haar rust nodig.
(Foxeh Only!)

THUNDERCLAN // WARRIOR // HEALTHY

Onderwerp: Re: The need to rest do 7 jun 2012 - 12:33

Groene oogjes staarde recht naar het scharrelende muisje voor haar. Slechts enkele staartlengtes verweiderd van haar prooi dook Lilythorn in jaagpositie. Haar ogen gefixeerd op haar doel. Ze was een jager in hart en nieren. Haast nooit miste ze haar prooi. Haar groene ogen knepen samen terwijl ze haar poten nog dichterbij bracht. Te laat merkte het muisje haar op en nog voor het een kik had kunnen of de spiertjes had kunnen aanspannen om een poging tot vluchten te ondernemen had Lily haar klauwen al om het beestje heen geslagen en een eind gemaakt aan het leven zonder het diertje met veel pijn achter te laten.

"Starclan zegene je." Klonk haar stem zacht waarna ze haar kop even naar de hemelen wierp. "Starclan zegene ons alle.." Klonk haar stem zacht waarna ze even zuchtte en de prooi bij de rest van wat ze daarnet al gevangen had begroef. Starclan.. Zou ze het ooit kunnen laten gaan.. Zou ze haar ouders ooit kunnen vergeten en haar leven leiden zoals hun hadden gewild dat ze het zou leven.. Haar geloof in die wereld nam af met elk leven dat eindigde. Dicht bij haar, vrienden.. Kennisen, Clangenoten.. Allemaal geloofde ze dat Starclan op hen wachtte. Maar hoe kon Starclan hun bij hen roepen.. Hoe kon zoiets moois en puurs levens zo laten eindigen.. En Lilythorn had wat levens beeindigd zien worden. En elk leven liet weer een gat in haar hart achter.

De kilte die zich door deze gedachtes weer in haar hart had genesteld deed haar trillen. Met kleine stapjes probeerde ze haar warmte weer in haar lichaam terug te krijgen. Met een ietwat waterig glimlachje herrinerde de poes zich dat ze vlak bij Sunningrocks was. Het plateau vlak bij de grens met Riverclan wat bekend stond om de heerlijke warmte van de zon die deze stenen deed verwarmen. De plek om tot rust te komen en te genieten van je leven. Interessant.. Vooral omdat er niet echt veel was in dr leven om van te genieten.. Doch hielt ze zich sterk voor haar zusje. Lightningrush. Haar oudere zus wie het ouderschap voor haar had overgenomen. Ze hielt van haar zus maar af en toe leek het wel alsof haar zus hun ouders was vergeten. Lily wou de tijd terug dat het gewoon haar moeder, vader en haar zus en zij was. Maar die tijden waren nietmeer.. Haar zus had haar naam veranderd en leek door te vechten door dingen die Lily juis neerhielden. Ze was wel trots op haar zus. Trots op hoe sterk Lightning was en trots op hoe haar zus voor haar zorgde. Trots dat zich samenvoegde in een slecht gevoel over zichzelf.. Ze stond in de schaduw van haar zus. Ze was niet goed in vechten zoals Lightning. Ze kon haar emoties niet zo onder controle houden zoals haar grote zus kon. Langzaam sloot ze haar ogen terwijl ze Sunningrocks bereikte. Met een paar sprongen was ze op het grote plateau. De warmte omhelste haar en drong binnen door in haar lichaam. Haar oren schoten naar voren en haar ogen opende zich. Dat had ze niet verwacht. Lily had verwacht haar zus op veel plekken te vinden, maar hier en op deze manier? Meteen schoot er door haar hoofd dat er iets mis was met haar zus, maar toen ze de uitdrukking op Light's gezicht zag begon ze zacht ook te glimlachen en stapte ze naar haar toe. "Light wat doe jij hier?" Klonk haar stem terwijl ze zacht even glimlachte en naar de kattin toestapte om haar hoofd tegen die van haar zus aan te leggen. Ze glimlachte even terwijl ze zichzelf neerlegde naast haar zus en die licht geïnteresseerd aankeek. Ze glimlachte zacht, ze hoefde niet te spreken, haar zus kon haar goed genoeg. Die zou wel begrijpen wat ze bedoelde..
-I'm a bit foxy x3