Fire..Silver fire is burning, in the sky

Het water liep Softcream in de mond bij de geur van muis. Bijna zonder z'n poten de grond te laten raken sloop hij op het wollige diertje, en sprong erop af. Verbaast holde de muis naar de veiligheid van zijn holletje, maar Softcream had hem al opgeschept en zwiepte het ding de lucht in. Het dier knalde neer op de grond en krabbelde weer overeind. Deze keer vloog Softcream er zo snel achter dat hij een stofwolk achterwegen liet. Honger drong pas tot hem door toen hij het diertje uiteindelijk tussen zij kaken geklemd had. Na een paar uitgehongerde happen had Softcream de muis al verslonden. Nu hij zich al wat beter voelde sprong hij op de rotsen en plaatste zich waar hij op de rivier neer kon kijken. Het maanlicht schilderde alles rondom hem heen zilver. Zelfs zijn caramel-witte vacht weerkaatste het licht van de strook zilverpels die boven hem uit heersde. Zijn fel blauwe ogen leken gemaakt te zijn van duizend kleine stukjes maansteen aan elkaar waren gelijmd. Weer barstte de gedachte van eenzaamheid los in zijn hoofd. Don't lose you mind, hield hij zichzelf voor. Gevoelens van verdriet, verstikking en een rare tinteling werden samen gemixt en creërde een ongewenste kriebel in z'n maag. Softcream versmalde zijn strakke blik even tot spleetjes en draaide zijn kop om. Glurend naar de andere kat die was gearriveerd. Veel aandacht schonk hij er niet aan, want direct daarna zonder ook nog maar één woord te reppen tuurde hij al weer stilletjes naar het zilveren vuur dat boven hem brande in de hemel, en een prachtige glans liet verschijnen.

{O P E N maar stuur eventjes een pb als je wilt meedoen }

Am I happy or not? Of course not. I hate my life. I just hate my life. The one I love is with another, yes, I accept that, but that doesn't mean that doesn't hurts. I just accept it. But it really hurst. But that isn't the only reason I am unhappy. It is my mentor, he is slowly killing me with his dark deeds. He killed a Windclan cat, he makes me unhappy, everything I do, every prey I catch, it's always wrong, always, even I do it better than a warrior, it is wrong. That brings my confidence away, and that isn't good. But that on the side, he killed my mum, and I always loved my mum... It's already three days ago... But I know he is the murder, I know it for sure... But I haven't proof... How I can proof it, I don't know. I hate my life, I hate it with my whole heart. Brightpaw liep door het bos met haar kop laag en haar ogen scherp op haar omgeving gericht, even als haar andere zintuigen; horen, en reuken. Ze was bang. Ze was in de stress. Ze was depressief. Ze was haar moeder kwijt. Ze was Winterstorm kwijt, haar moeder, en kort geleden had haar moeder haar verteld dat ze half kittypet was. Felix, éne Felix was haar vader. Maar die kende ze niet, en die zou ze vast ook nooit leren kennen. Rustig liep ze door met haar kop vol gedachte. Ze keek naar de lucht, het was een mooie nacht, en een soort van zilveren vuur leek wel in de lucht te schijnen, vlak boven silverpels. Een prachtig gezicht, als of Silverpels feller was dan ooit. Toen zag ze een kater voor zich. Hij was een warrior, maar niet veel ouder dan haar. Ze herkende hem als Softcream. 'Wat een mooie nacht is het, hé?' besloot ze te zeggen.

Het water van de rivier die voor hem uit stroomde raasde bruusk voorbij. Het liet wel een prachtig rustgevend geluid achter. 'Wat een mooie nacht is het, hé?' Hij draaide zich koeltjes om en bekeek te poes goed. Ze was een lichtbruinetabby met geelgroene ogen. 'Ja je hebt gelijk.'weergalmde zijn stem als antwoord. Z'n bestuderende blik viel wat weg en werd vervangen door een zachte glans over zijn hemelblauwe ogen. Misschien zou deze kat opzoek zijn naar vrienden of gezelschap, en probeerde ze wat contact te maken iets wat hij niet zo vaak deed. 'Je mag heus wat dichter komen hoor.'miauwde Softcream zachtjes tegen de poes. Beetje bij beetje voelde Softcream hoe de socialheid binnen in zijn geest sijpelde. Hij zou nooit zonder reden tegen wie dan ook zeggen dat ie dichter mocht komen. Hij repte zelfs geen woord tegen zijn eigen deputy of leader. Je hebt altijd de kans om iets verkeerd te zeggen.Nu niet dat Bluestar of Fireheart zo streng was. Tja Fireheart zal ook niet gauw iemand afkraken omdat hij een kittypet is geweest. Voor sommige is ie zelfs er nog steeds eentje.

sorry voor vaagheid-

-Ahumm, ze is een Bengaal xD--

De kater met de naam Softcream bevestigde haar. Ze had gezegd dat het een mooie nacht was geweest. En dat was ook zo, en dat had Softcream bevestigd. 'Je mag heus wat dichter komen hoor.' Miauwde Softcream. Brightpaw glimlachte en liep toen dichterbij, op een gepaste afstand ging ze zitten en ze rekte haar nek even uit. 'Je bent nog niet heel lang Warrior, toch, Softcream,' miauwde ze met een grijns. Brightpaw was één maan jonger, maar zij zou sowieso geen warrior worden over een maan. Ze zou voorlopig, sowieso wel drie manen apprentice blijven. Want haar trainingen waren niet goed genoeg geweest om haar warrior te laten worden. Ze wist nog niet genoeg. Dus moest ze voorlopig nog getraind worden. En dat zat haar niet lekker. Ze wou zo graag warrior worden. Ze wou zo graag haar naam Brightspot, Brightsun, Brightlight, Brightsky, Brighteye, Brightflower, Brighttear of wat dan ook genoemd worden. Maar ze wist dat dat nog wel even zou duren. Eerst moest ze haar trainingen af maken. Brightpaw hoopte dat ze een goede mentor zou krijgen. Ééntje die haar goed zou trainen, haar goed zou behandelen, en niet zou mishandelen.

Ijzig kalm keek hij toe dat Brightpaw wat dichter kwam. 'Je bent nog niet heel lang Warrior, toch, Softcream,' miauwde ze met een grijns. Zuchtend toverde Softcream een plagende lach op z'n snoet. 'Neej dat is waar,maar het maakt niet uit hoe jong of hoe oud je bent wanneer je warrior word. Iedereen zal er toch even hard voor moeten werken.' de plagende ondertoon was duidelijk te horen in Softcreams woorden. Hij tikte met zijn staart tegen de grond, en stond vervolgens op. 'Ik moet nog wat voedsel ophalen. Kom je mee, of blijf je liever hier?'vroeg hij deze keer met een grijns. Hij sprong al van de rotsen af, en wandelde al kalmpjes het bos weer in. Misschien zou ze volgen, misschien zou ze liever alleen blijven, 't was aan haar de keus.

sawry voor vaagheud, en de tabby x'D, en de kortheid, ben echt moe

Onderwerp: Re: Fire..Silver fire is burning, in the sky