‘‘Softpaw, focus!’’ snauwde Settledstar wellicht een tikkeltje te hard. Maar hij had altijd weinig geduld met haar. Hij wist dat het erg was, dat hij haar niet moest veroordelen om haar ouders. Het was vreselik hypocriet, omdat hij ook niet de puurste bloedlijn had. Maar zijn vader was geen monster en een moordenaar, haar moeder wel.
Wie wist spookte ze door de dromen van haar dochter? Hij kon het niet hebben. Hij moest haar in de gaten houden. Ieder vreemd gedrag, al was het maar een pas uit de richting, hij moest het weten. Settledstar beet op de binnenkant van zijn wang toen hij haar sluippogingen bekeek. Het werd al schemerig en hij had haar lang gedrild. ‘‘Nog een keer. Ik heb het al zo vaak uitgelegd, gewicht over vier poten.’’