Het echte leven begint nu.

Icy depte voorzichtig de kauwde op de bloem tot er vocht uit kwam, en die deed ze op de wonden van Freddy. Het was heel erg. Ze drukte ook de spinrag op de wonden. 'Zo, dit moet normaal helpen', mompelde ze. Wat als Freddy doodging? Ze vermande die gedachte, en begon bij zijn hals te likken. Opeens voelde ze iets ruws. Wat was...? Een halsband! 'Ben jij vroeger een poesiepoes geweest?', vroeg ze. Ze wist niet hoe, dat als Freddy van zijn halsband af wou, ze het eraf moest krijgen. Heel hard eraan trekken viel al af. Ze was heel erg uitgeput, en wou het liefste gaan slapen. Het duizelde ook heel erg voor haar gezicht. Ze wankelde al een beetje, maar ze dwong zichzelf door te zetten. Ze likte de vacht van Freddy keer op keer opnieuw. Het bloeden stopte door de spinrag na een tijdje. 'Ik... ga nog even wat... jagen', zei ze uitgeput. Ze rende zo snel ze kon weg, en probeerde wat te vangen. Ze had geluk. Ze had net twee muizen in haar bezit, toen ze nog een derde heel dikke muis zag. Probleem was: er zat een tweebeen. Ach, dit kon er ook nog bij, dacht ze. Opeens zag ze het hoofd. Ze blies binnensmonds. Die tweebeen! Dat was die van daarnet! Ze stapte zo zacht mogelijk voor de tweebeen, en vermoordde gauw de muis. Ze dacht net dat het allemaal geslaagd was, toen de tweebeen zich opeens omdraaide. Ze werd helemaal duizelig en zag zwarte vlekken voor zich, maar ze dwong zichzelf tegen de grond. Gelukkig! Dankzij het bankje waar de tweebeen op zat, waar Icy nog net op tijd onder kon. De tweebeen keek met woedende ogen rond. Hij zocht Freddy. Was hij het baasje van Freddy? De tweebeen bleef maar kijken. En toen draaide hij zich na lange tijd om. Icy zag meer zwarte vlekken voor haar gezicht, maar kon nog net terugkeren naar de schuilplaats met de twee muizen. De derde had ze van schrik laten liggen. Ze keerde terug, en had geluk. De tweebeen lette alleen maar op voor. Toen ze dichtbij de muis was, graaide zijn hand opeens naar haar. Ze pakte de muis op, en ging aan weerszijden van de bank. De tweebeen zei iets in tweebeen taal, en draaide zich toen om. Deze tijd gebruikte Icy om zo snel mogelijk naar de schuilplaats te rennen. Ze gooide uitgeput de muizen neer. Ze viel bijna flauw. Ze had geen puf meer. Maar ze moest sterk blijven. Ze schoof een muis naar Lionheart toe en eentje naar Freddy.

Icy depte voorzichtig de kauwde op de bloem tot er vocht uit kwam, en die deed ze op de wonden van Freddy. Hij was blij dat ze meehielp Freddy te verzorgen. Dan moest hij zich te veel inspannen want zijn wond deed nog steets zeer. ineens vroeg ze aan Freddy." Ben jij,een poesiepoes geweest?""Wat!! Je hebt wel lef dat tegen een tweebeen wilt opnemen maar ik kan geen gewonde cat laten sterven ook al ben je een poesiepoes. of ben je er gewoon een geweest?" Zei Lionheart verast en nijdig. Hei lekte rap over zijn rug om zijn rechtop staande haren plat te strijken. Hij wou niet dat Icy zou zien dat hij Freddy niet vertrouwde maar hij kon deze kat in nood niet achterlaten. "En, wat is je verklaring hiervoor!" Wilde Lionheart weten.

" Ben jij,een poesiepoes geweest?""Wat!! Je hebt wel lef dat tegen een tweebeen wilt opnemen maar ik kan geen gewonde cat laten sterven ook al ben je een poesiepoes. of ben je er gewoon een geweest?" Zei Lionheart verast en nijdig. Freddy zag dat er een muis bij hem werd neergelecht. ''Ik WAS een poesiepoes.'' Terwijl hij dat zij spletterde er weer een beetje bloed uit zijn mond op de grond. Zijn wond op zijn rug deed een beetje minder zeer dus probeerde Freddy weer opte staan, maar het mislukte. Hij keek nijdig terug naar Lionheart en richt zig op de muis en nam een paar happen. Toen hij het ophad schuifde hij de botten aan de kant en probeerde weer opte staan. Dit keer lukte het wel maar het duurde niet lang of hij viel weer met een klap op de grond.

"Ik was een poesiepoes." Zei Freddy "Oke ik geloof je, aan je aanvalen je verdedeging tegen die tweebeen denk ik wel dat je een tijdje al in het bos leeft dus beschouw ik je niet als poesiepoes en blijf liggen.de kruiden moet inwerken voor je inwendige bloeding stopt. ik denk als het zonshoog is dat je wel kunt op staan maar ik kan het niet verzekeren." Zei Lionheart toen Freddy probeerde op te staan. Niet veel later kwam Icy van haar jacht en liet een muis voor hem vallen. " Dankje Icy je bent erg lief." Zei Lionheart aardig en zag dat ze bijna flauw viel. Lionheart nam de derde jeneverbes en rende naar haar." Hier ik zie dat al je kracht op is, eet eerst de jeneverbes op en daarna je muis want de jeneverbes smaakt niet zo lekker als de muis." Lionheart gaf haar een lik over haar hoofd en rende naar zijn muis en nam hem op daarna rende hij weer naar Icy en ging naast haar liggen en at daar de muis op. De muis smaakte een beetje naar de jeneverbessen zelf maar het smaakte hem want hij had honger.
na dat hij zijn muis op had dacht hij even aan de vraag die hij aan haar wou stellen maar telkens als hij het wil vragen word hij zenuwachtig en durft hij het niet. zou hij het haar durven vragen?

"Oke ik geloof je, aan je aanvalen je verdedeging tegen die tweebeen denk ik wel dat je een tijdje al in het bos leeft dus beschouw ik je niet als poesiepoes en blijf liggen.de kruiden moet inwerken voor je inwendige bloeding stopt. ik denk als het zonshoog is dat je wel kunt op staan maar ik kan het niet verzekeren'', hoorde ze Lionheart mauwen tegen Freddy. Wat was hij toch zorgzaam. De zwarte vlekken begonnen zich steeds verder te verspreidden voor haar gezicht. ''Dankje Icy je bent erg lief'', hoorde ze hem zeggen. Ze spinde. Opeens kwam hij met een jeneverbes naar haar toegelopen. Hier ik zie dat al je kracht op is, eet eerst de jeneverbes op en daarna je muis want de jeneverbes smaakt niet zo lekker als de muis'', verzekerde hij haar. Ze was te zwak. Ze at de jeneverbes nog op. Ze zette haar tanden in de muis, het lukte haar niet om door te bijten. Ze zag Lionheart de muis nog opeten. Ze probeerde op te staan. Ze zakte opeens door haar poten, viel op de grond, en kwam met haar kopje op Lionhearts buik neer.

Lionheart had de muis helemaal opgegeten tot plotseling Icy tegen hem botste toen ze wou opstaan."Icy wat is er? ik denk dat je doodop bent of je hebt iets verkeerd gegeten. Ik zal wel de wacht houden en over Freddy en jou waken tot je weer op krachten bent. Je kunt me vertrouwen. Ik zal eens eerst op patrouille gaan hier in de buurt." Zei lionheart ongerust over haar en stond. Hij ging eens zien of die tweebeen in de buurt was ergens en liep naar het hek waar hij hem het eerst had gezien. Als hij daar aan kwam was de tweebeen nergens te bekenen dus liep hij maar naar de andere kant waar hij de jeneverbessen had gevonden maar ook daar was niks te bekennen. hij was blij dat er geen tweebeen in de buurt was dus keerde hij terug naar Icy en Freddy als hij daar kwam ging hij zo rap mogelijk naar Icy en ging naast haar liggen." er zijn geen tweebenen in de buurt. alle komt goed met jou hoor. je bent gewoon een beetje uitgeput." Zei Lionheart geruststellend."ik zal altijd voor je waken.

"Icy wat is er? ik denk dat je doodop bent of je hebt iets verkeerd gegeten. Ik zal wel de wacht houden en over Freddy en jou waken tot je weer op krachten bent. Je kunt me vertrouwen. Ik zal eens eerst op patrouille gaan hier in de buurt'', hoorde ze Lionheart ergens van ver zeggen. Ze had de kracht gewoon niet om een antwoord te geven. ''er zijn geen tweebenen in de buurt. alle komt goed met jou hoor. je bent gewoon een beetje uitgeput'', weer die stem. "ik zal altijd voor je waken'', hoorde ze de stem weer zeggen. Toen viel ze in een diepe slaap en hoorde niks meer om zich heen, behalve haar eigen rustige ademhaling en het bloed dat suisde door haar oren. Ze probeerde wakker te worden, maar haar gedachte waren compleet leeg. Het leek net alsof ze van een super lange reis terugkwam.

Het duurde niet lang of ze viel in slaap." Ze was dus voledig uitgeput." Dacht Lionheart. Lionheart was de hele dag nog opgebleven tot zonsondergang en daarna viel hij ook in slaap. hij droomde dat hij veilig in zijn territorium aan het jagen was met Icy bij hem. Hij besloop een muis poot voor poot. Hij beklom een boom geluidloos naar de top waar een mus uitrustte. stil sprong hij op een tak en pakte met zijn poot de mus op en klom weer naar beneden. Voor hij terug naar zijn hol terug keerde had hij nog twee muizen nog gevangen. Hij trippelde naar binnen en zag dat Icy nog slaapte. Hij legen zijn prooi in de hoek en liep naar Icy. toen hij bij haar aankwam was ze helemaal besmeurd met bloed. ze was niet aan het slapen, ze was dood! Lionheart sprong van de schrik waker met een rechtopstaande rug maar toen besefte hij dat hij had gedroomd. Icy was ongedeerd en aan het slapen en Freddy ook. Voor de zekerheid wendelde hij naar Icy en keek naar haar onderzoekend maar ze had niks. Hij legde zich tegen haar en keek gewoon recht voor zich uit. wachtent tot Freddy en Icy wakker werden.

Freddy werdt langzaam wakker. Zijn oog kon weer een beetje open en zijn wond op zijn rug voelde al een stuk beter. Hij keek om zig heen en zag dat Icy aan het slapen was en dat Lionheart tegen haar aan lag en voor zig eit te kijken. Freddy stond nog wel moeizaam op en keek om zig heen om te kijken of er een tweebeen in de buurt was. Hij kugde even, er kwam nog maar een beetje bloed uit zijn mond maar hij velde zig al een klein stukje beter. ''Ik ga even een stukje lopen.'' Hij klonk schor en liep de bosjes in. Na een tijdje kreeg hij weer een steek in zijn rug, dat was een teken dat hij terug moest maar dat wou hij niet en bleef gewoon een beetje mank doorlopen. Toen zag hij een tweebeen op een bank zitten en naar het bos staarde. Freddy dook ineen en zag dat het dezelfde tweebeen was die hem tegen een steen heeft aangegooit. Freddy besloot nu wel terug te gaan naar de twee andere katten. Zij wisten niet dat hij pas net is weggegaan van die tweebeen. Hij kon al een beetje vechten maar het stelde niet zo veel voor. Toen hij terug kwam was Icy nog niet wakker. Freddy ging bij een boom liggen en sloot weer zijn ogen maar ging net slapen.

Icy schrok wakker. Ze zag de muis nog voor haar, maar negeerde die. Ze voelde iets tegen zich aan, keek opzij, en zag dat het Lionheart was. Ze likte zacht over zijn kopje, en richtte toen haar blik op Freddy. Hij zag er al een stuk beter uit! Hé, Freddy, gaat het alweer een beetje?', vroeg ze. Zelf voelde ze zich al iets beter. De rust had goed gedaan. Wie had het waken gedaan? Lionheart? Dat moest haast wel. Ze gaf Lionheart nog een paar likken. Toen ze haar achterpoot bewoog moest ze een kreet inhouden. Wat deed die pijn zeg! En haar staart trouwens ook. Ze probeerde hem op en neer te zwiepen, maar dat deed pijn. Ze mauwde bijna als een kitten. Ze duwde de muis met haar neus naar Freddy toe. 'Hier, jij hebt hem harder nodig als ik', zei ze.

Lionheart was nog maar een paar minuten waker of Icy schoot recht. Ze had waarschijnlijk slecht gedroomd. Ze keerde zich naar hem en gaf hem en lik over zijn kop en hij spinde daarbij daarna gaf ze nog een paar likken waardoor hij nog luider begon te spinnen. Ze stond op en nam een muis in de richting van Freddy. Ze had die waarschijnlijk gisteren niet op gekregen omdat ze geen kracht meer had. Ze gaf alles voor ons. Maar toch moest hij terug naar zijn kamp dus ging hij naar Icy toe."Icy, ik ben bij je gebleven om zeker te weten of je veilig was en nu dat ik geen tweebenen meer zzie weet ik zeker dat je veilig bent dus keer ik nu terug naar mijn schuilplaats maar ik zal je vlug weer opzoeken." Zei hij en gaf haar een lik over haar kop en gaf haar een kopje waar hij luid bij spinde. het maakte hem niet uit dat Freddy het hoorde. Daarna draaide hij zich om een keerde terug naar zijn schuilplaats.

Icy hoorde Lionheart onder haar gelik luid spinnen. Ze spinde ook. Toen stond hij op. Icy keek hem aan. Icy, ik ben bij je gebleven om zeker te weten of je veilig was en nu dat ik geen tweebenen meer zzie weet ik zeker dat je veilig bent dus keer ik nu terug naar mijn schuilplaats maar ik zal je vlug weer opzoeken'', hoorde ze hem zeggen. Haar oren ging ietsjes plat. Ze wou mee. Maar ze ging Freddy hier niet alleen laten! 'Ja, is goed', spinde ze. Wanneer ging ze het zeggen? Zou ze Lionheart nu tegenhouden? Ze schudde haar kop. Ze keek naar Freddy, en gaf hem een bemoedigende lik. 'Probeer is vanaf hier naar het uiteinde van die bosjes daar te lopen', zei ze bemoedigend. Ze ging Freddy weer op krachten zetten.

Freddy lag net lekker uit te rusten van zijn wandeling toen hij hoorde. 'Probeer is vanaf hier naar het uiteinde van die bosjes daar te lopen', zei ze bemoedigend. Hij zuchde even en stond op en liep naar het uiteinde van de bosjes. De steek die hij eerst kreeg kwam weer terug, daardoor liep hij een beetje met een gebogen rug door naar de groepje bosjes. Toen hij daar was ging hij zitten en hijgde een beetje, maar de steek ging niet weg. Uit zigzelf stond hij weer op en liep terug van waar hij vandaan kwam. Tijdens het teruglopen kreeg hij een eetje pijn in zijn maag maar probeerde het te negeren en liep gewoon door. Toen hij terug was ging hij met een plof zitten en hijgde weer.

Ze hoorde Freddy zuchten. 'Kom op Freddy, het is voor je eigen bestwil', zei ze bemoedigend. Hij liep heen & weer. Maar niet zonder pijn. Ze liet hem even hijgen. 'Oké, probeer nu is drie rondjes te maken voordat je gaat liggen', zei ze. Ze wist dat dit vermoeiend was voor Freddy, maar ze wou dat hij weer wandelde zo als eerst. Ze gaf hem een bemoedigende lik. 'Je kunt het, Freddy', zei ze zachtjes. 'En ik geef niet op tot je weer zo als vroeger kan lopen', dit meende ze echt. Ze duwde haar neus tegen de zijne, en nam toen even afstand om hem vervolgens de ruimte te geven. 'Oké, probeer jij nog wat te oefenen met lopen? Dan ga ik jagen!', en ze was weg. Ze had een goede vangst, twee vogels en een muis. Ze liep terug.

'Oké, probeer nu is drie rondjes te maken voordat je gaat liggen', Freddy keek haar vermoeiend en vriendelijk aan en kreeg toen een lik van Icy. Hij stond mokkend op en liep een paar stappen vooruit. 'Je kunt het, Freddy', zei ze zachtjes. 'En ik geef niet op tot je weer zo als vroeger kan lopen', Freddy kon nog net de aanmoediging horen. 'Oké, probeer jij nog wat te oefenen met lopen? Dan ga ik jagen!', Freddy keek nog een keer om voordat ze wegging. '' Tot straks.'' Zei hij tegen haar en liep vermoeiend door. Het werdt niet erger de pijn maar ook niet minder, helaas. Na het tweede rondje begon zijn buik weer zeer te doen maar probeerde het weer te negeren. Toen hij klaar was plofte hij neer op de grond en hijgde zwaar. Hij begrijpte het niet. Waarom was Icy zo aardig? Ze kende hem nouwlijks. Toen hoorde hij Icy terugkomen. Ze had twee vogels en een muis in haar mond.

''Tot straks'', hoorde ze Freddy zeggen. Ze was al terug. Ze legde de twee vogels voor hem, en de muis hield ze zelf. 'Jij moet goed eten, als we verder willen gaan met trainen', zei ze vriendelijk. Ze gaf hem een kopje. 'Hoeveel rondjes heb je gedaan? Heb je nog gewandeld? Doet er nog iets pijn?', vroeg ze. 'Zodra je mijn vragen hebt beantwoord, gaan we slapen. Je kan nu wel wat rust gebruiken, anders wordt de druk te groot', zei ze wijs. Ze legde zich neer en kauwde op haar muis terwijl ze Freddy aankeek. 'Eet maar met rustige hapjes. Je keel heeft ook nog wat te voortduren. En niet schreeuwen, anders spuit het bloed weer uit je mond', zei ze. Ze verjoeg blazend een bij. Ze liep naar Freddy toe, en testte hem op vlooien. Ze keek zijn hele vacht na. Ze vond niks. 'Oké, je vacht is nog schoon', mompelde ze, maar ze begon te wassen. Ze waste zijn hele vacht. 'Oké, dit moet goed zijn', mompelde ze. Ze schoof een vogel dichtbij Freddy. 'Eet deze voor nu op, en eet deze een paar uur later als je wakker wordt op.' Dan heb je genoeg energy voor morgen.

'Hoeveel rondjes heb je gedaan? Heb je nog gewandeld? Doet er nog iets pijn?', vroeg ze. 'Zodra je mijn vragen hebt beantwoord, gaan we slapen. Je kan nu wel wat rust gebruiken, anders wordt de druk te groot', Hij keek haar aan tijdens de vragen maar zei niks. 'Eet maar met rustige hapjes. Je keel heeft ook nog wat te voortduren. En niet schreeuwen, anders spuit het bloed weer uit je mond', Toen liep ze naar hem toe en keek zijn vacht na voor vlooien. 'Oké, je vacht is nog schoon', Toen begon Icy zijn vacht te wassen. Freddy verwachte dat helemaal niet en keek met veraste ogen naar haar. 'Oké, dit moet goed zijn', mompelde ze. Ze schoof een vogel dichtbij Freddy. 'Eet deze voor nu op, en eet deze een paar uur later als je wakker wordt op.' Dan heb je genoeg energy voor morgen. Freddy knikte en at de vogel langzaam en met kleine happen op. " Ik heb drie rondjes gelopen zoals je zij en heb niet gewandeld. Ik was te moe en het deed zeer in mijn buik en een dikke steek in mijn rug, en nu nog steeds maar wat minder.'' Toen lechde hij zijn kop op zijn poot en ging slapen.

''Ik heb drie rondjes gelopen zoals je zij en heb niet gewandeld. Ik was te moe en het deed zeer in mijn buik en een dikke steek in mijn rug, en nu nog steeds maar wat minder'', zei Freddy. Ze knikte. 'Dat is al een goed begin', zei ze goedkeurend. Toen legde Freddy zijn hoofd op zijn poot, en viel in slaap. Icy besloot nog even te gaan jagen, maar wel in de buurt, zodat ze hun schuilplaats goed in de gaten kon houden. Ze had nog een lijster en een eekhoorn te pakken kunnen krijgen. Die legde ze neer ergens achterin. Ze maakte een kuiltje. Ze gooide de prooi daar in. Dat was hun 'prooikuiltje'. Toen ging Icy voor de ingang liggen, maar net genoeg bedekt door de bladeren, de wacht houden. Niemand mocht Freddy nu lastigvallen. Zijn wonden genazen al goed.

Freddy was in een diepe slaap gevallen. Toen hij langzaam wakker werdt rook hij de geur van verse prooi. De steek in zijn rug was weg en hij had bijna geen pijn meer in zijn buik. Hij stond langzaam op en volgde de geur van eten. Hij liep niet snel maar op een tempo dat hij wel kon volhouden. na een stuk gelopen te hebben zag hij een muis zigzelf wassen. Hij ging in een sluiphouding staan en sloop stilletjes op de muis af en sprong. Maar helaas, de muis was te snel en vluchte zijn kleine hol in. Hij ging weer gewoon staan en liep verder. Freddy negeerde de mislukte aanval en richte zig op een spitsmuis die zigzelf ook aan het wassen was. Hij deed hetzelfde wat hij bij de muis deed en sprong. Dit keer had hij de spitsmuis te pakken en dode het snel zonder dat de muis één piepje kon maken. Toen hij terugkwam was Icy er nig niet. Vast aan het jagen. Dacht Freddy. Hij ging zitten en legde de muis neer en beginzijn poot te wassen.

Icy keerde om, en zag Freddy zijn poot wassen. 'Hallo', zei ze. Toen zag ze de spitsmuis liggen. 'Heb jij die gevangen? Dat moet haast wel!', zei ze. Ze knikte goedkeurend. 'Mooi, dat gaat ook weer vooruit. Voel je nog ergens pijn?', vroeg ze. 'Ik wil is proberen of je een grote sprong kan maken. Maar als je dat niet wilt, kunnen we nog een dag wachten', zei ze. Ze twijfelde zelf ook een beetje. Zouden de wonden dan niet openspringen? Maar hij was toch ook in sluiphouding gegaan? Tenslotte was dat goed gegaan, en geen enkel wondje bloedde. Ze begon zichzelf ook te wassen. 'Freddy, ik heb een voorstel', begon ze. 'Als je bij mij zou willen komen wonen, omdat je geen thuis hebt, ben je altijd welkom, maar ik kan ook ergens een goede beschutting zoeken, zodat we samen een schuilplaats voor je maken', zei ze.