When the Working Day is Done

Met haar kop onder het rustige water van de Lily pool was het net alsof ze in een compleet andere wereld was. Een wereld waar niemand iets van haar nodig had, en waar niemand kritiek kon hebben op haar besluiten of haar aan kon kijken met een onzekere of angstige blik. Natuurlijk kon ze niet voor altijd in die wereld blijven. Zelfs leaders moesten ooit toegeven aan een gebrek aan adem, als ze hun levens wilden behouden. Met een krachtige schop tegen te bodem duwde Crystalstar zichzelf weer boven het oppervlak uit. Ze ademde diep in, en voelde even een vertrouwde desoriëntatie. Met langzame slagen bracht de grijze kattin zichzelf weer aan de over, waar ze het water uit haar oren schudde en in een zonnig stukje gras ging liggen om uit te rusten. Haar enige wens was dat niemand dit perfecte, zeldzame moment zou komen verstoren. Niet dat ze die hoop écht koesterde, want ze hoorde de pootstappen al in haar richting keren.

[Drizzle]

De lily pool bleef een plek waar ze rust kon zoeken, ook al was het misschien ook een plek waar ze te veel na kon denken. De keer dat ze hier met Icecream was had hij haar geholpen om haar gedachten anders neer te zetten, om beter te kunnen verwerken wat er allemaal gebeurd was en misschien was dat wel waarom ze hier ook weer naartoe gekomen was. Alleen wat ze niet verwacht had was dat ze haar leider hier tegen zou komen. Ze hield dan ook plots halt en staarde naar Crystalstar. "Stoor ik?" Misschien was ze hier wel helemaal niet gewenst en wilde de leidster alleen zijn.