When will you learn that your actions have consequences (SETTLED)

She's a mess of gorgeous chaos.

And you can see it in her eyes

Twee grote, groene kijkers staarde naar de grijze, verharde rivier die vele staartlengten door het territorium strekte. Deze rivier bevatte echter geen vissen. Grote, stalen monsters raasde langs elkaar heen. Nu het schemerde waren ze bewapend met felle lichten, die bij elk voorbijgaand monster enkele seconden in haar ogen schenen. Skunkpaw stond een beetje verstijfd op haar pootjes. Het wat helemaal niet haar bedoeling geweest om zo ver door te lopen, maar nu ze er eenmaal stond leek ze wel vastgenageld aan de grond. Wat zich voor haar bevond was zo eng, maar ook zo.. intrigrerend. Buiten de stank van de monsters was er ook nog iets anders te ruiken. Het rook naar kat, maar niet het soort kat wat zij kende. Zou er een andere Clan liggen aan de overkant van deze vreemde rivier? Bij die gedachte alleen al suisde de adrenaline door haar kleine lijfje. Haar snorharen trilde van spanning en nieuwsgierigheid. Zonder het zelf door te hebben tilde ze haar pootje op, klaar om een stap op de harde, met monsters gevulde rivier te zetten. Als ze heel snel was moest het lukken, toch? Niemand zou het merken, heel even snel heen en weer. Wie was er immers stoerder dan dat zij was?

Een geritsel in het gras achter haar trok haar uit haar gedachten, en opnieuw stond ze vastgevroren aan de grond. Een bekende geur drong haar neus binnen. ShadowClan. Oh nee, betrapt. Ze durfde zich haast niet om te draaien. Wat als het een warrior was? Een warrior die dit zou melden bij Settledstar of Wolfblood? Zo kon ze haar nieuwe mentor wel vergeten. Een apprentice zou ze nog wel over kunnen halen zijn of haar mond te houden. StarClan, laat het geen warrior zijn.

[+ Settledstar]

you're afraid to let yourself be happy
because you know that it never lasts

De ThunderClan grens was een plek waar hij zich vaak bevond. Sinds de problemen kon hij niet wachten om te zien hoe lang Eveningstar haar geduld zou kunnen bewaren. Ze was een tikkende tijdbom, hij wist het, dus zelfs als hij alleen was checkte hij of ze het zouden durven. En hij kon niet wachten om ook maar één ThunderClanner een mep te geven. Want ook hij was onrustig en kwaad op Eveningstars stomme lef. En ook op Newtspark, die zelfs in haar dood, een doorn in zijn zij bewees te zijn.

Alleen was er nog iemand anders ver van huis. Een erg jonge apprentice. Hij bewoog zich door het struikgewas aan de rand van het donderpad, en al snel vond hij de boosdoener. Hij betrapte haar er nog net op dat ze over leek te willen steken. Dwaas. ‘En wat heeft dit te betekenen, Skunkpaw?’ miauwde hij ogenschijnlijk kalm. Apprentices hadden vaak nog geen brein als ze zo jong waren, maar zo stom om te overwegen over te steken naar ThunderClan? Helemaal als er zoveel spanning was tussen de clans. Dat was een nieuwe laag.