In the house of Jayjay

Onderwerp: In the house of Jayjay wo 14 maa 2012 - 15:53

Yaro zat buiten op het koude gras, het liefst zat hij binnen maar dat kon nu niet. Zijn huismensen vonden dat hij stonk dus wilde ze hem besproeien met een soort katten deodorand, en dat liet hij niet toe! Yaro dacht waar hij wel naar binnen kon. Hij dacht eerst aan Buggles maar dat deed hij niet, om de hele tijd met een poes in een huis te zijn was ook geen optie. Dan wilden hun huismensen dat er kittens kwamen en daar was hij nog echt niet aan toe. Er bleef nog maar een kat over, Jayjay. Yaro sprong op en liep naar de schutting, met een sprong ging hij op de rand staan en tuurde in de tuin van Jayjay. Hij zat niet in zijn tuin, toen keek hij naar binnen. Jayjay zat voor het raam. Yaro glimlachte en sprong van de schutting. In de tuin van Jayjay voelde het anders dan in zijn tuin. Yaro rende naar het kattenluikje en ging snel naar binnen. Hij schudde zijn vacht uit en allemaal vlokjes sneeuw spatte tegen de grond. Hij kwam naast Jayjay zitten. "Is het interresant?" vroeg hij. Yaro keek naar de plek waar Jayjay naar toe keek en zag een stijve worm in de sneeuw liggen. Yaro moest grinniken en sprong van de vensterbank af. Hij liep naar buiten en begon tegen de stijve worm te porren, hij lachtte naar Jayjay. Daarna pakte hij de worm op en liep er weer mee naar binnen, Yaro hield hem voor Jayjay's neus en begon de worm dichterbij te houden. Net vlak voor Jayjay's neus liet Yaro hem op zijn poeten vallen. Hij moest hartstikke hard lachen. "Er ligt een stijve worm op je poten!"

[Jayjay]

Jayjay was binnen lekker bij zijn tweebenen die zichzelf Bo, Mikal, Andy en Marina noemden. Ze gaven hem veelsteveel aandacht, Nouja tenminste, Die kinderen. Hij rilde even bij de kinderen ze waren wel lief maar soms té lief. Hij trippelde naar het raam. Toen zag hij een rode vacht van het tuinhekje afspringen. Hij rolde met zijn ogen. ''Yaro'' zei hij tegen zichzelf. Hij hoorde het kattenluikje open en dicht gaan en zag dat Yaro naast hem kwam zitten. "Is het interresant?" vroeg Yaro. ''Noppe.'' zei hij. ''Ik zit hier pas net. Dus tot nu toe is er nog niks gebeurd.'' zei hij ongeintresseerd. Yaro moest grinneken en sprong van de vensterbank af. Jayjay bleef zitten en kreeg een aai over zijn kopje van de grootste tweebeen, Andy. Hij gaf een kopje tegen zijn hand en Andy aaide hem nog een keertje. Toen liep Andy weg. Yaro kwam weer binnen met een stijve worm. Jayjay rolde weer met zijn ogen. Yaro hield de worm voor zijn neus. ''Ga weg met die vieze worm Yaro.'' zei hij bevelend. Net vlak voor Jayjay's neus liet Yaro hem op zijn poten vallen. Hij moest hartstikke hard lachen. "Er ligt een stijve worm op je poten!" Riep Yaro. Jayjay keek hem kwaad aan en gaf hem Zonder nagels een pets tegen Yaro's kop. ''Dat doe je niet meer of je mag nooit meer in mijn huis komen.'' Gromde hij tegen de kater. Dit was zijn huis en zijn regels. ''En breng n die worm naar buiten.'' Beval hij. Hij keek de kater streng aan. Jayjay wist van zichzelf dat hij ouder EN wijzer was.

Jayjay moest er duidelijk niet om lachen en keek hem kwaad aan. Yaro wilde net wegrennen toen Jayjay tegen zijn kop aansloeg. "Enterecht." Dacht Yaro. Wat kon hij soms toch irritant zijn. ''Dat doe je niet meer of je mag nooit meer in mijn huis komen.'' gromde Jayjay. Yaro knikte. "Het was gewoon meligheid." miauwde hij. Yaro pakte de worm op en liep weer het huis uit. Yaro begroef de worm netjes in de tuin en liep daarna weer naar binnen. "Jou huis, jou regels." miauwde hij toen hij weer op de vensterbank sprong. "Het is koud buiten, en ik wilde niet naarbinnen. Mijn huismensen wilde me een kattendeodorand geven." Yaro dacht aan Emma en Fleur, zij waren achttien en woonde op zichzelf. Vaak waren er feesten in zijn huis, dan ging hij gewoon op het dak van het huis zitten. Yaro vond het niet zo erg, want na de feesten kreeg hij toch voldoende aandacht. Emma en Fleur waren gewoon lief voor hem. "Je moet zorgen dat de huismensen van jou je niet te veel snoepje enzo geven als je ouder bent, dan word je dik." Yaro dacht aan een van de katten die tegenover haar woonde, hij was overleden doordat hij te dik was. Yaro wist niet of Jayjay dat ook wist. Hij stond op en rekte zich even uit, een gaap ontsnapte uit zijn mond. "Heb je nog iets te spelen hier in huis?" Yaro keek om zich heen. Hij zag een speelgoedmuis liggen en sprong erop, zijn klauwen gingen in het muisje. "Jagen..." Dacht Yaro. Hij zou dolgraag een ontmoetig willen hebben met een boskat, alleen hun waren gevaarlijk als het om huiskatten ging.

Yaro knikte. "Het was gewoon meligheid." miauwde hij. Yaro pakte de worm op en liep weer het huis uit. Yaro begroef de worm netjes in de tuin en liep daarna weer naar binnen. "Jou huis, jou regels." miauwde hij toen hij weer op de vensterbank sprong. "Het is koud buiten, en ik wilde niet naarbinnen. Mijn huismensen wilde me een kattendeodorand geven." Zei de kater. ''Tsss mij geven ze soms gewoon een soort poeder op mijn staart maar daar word mijn staart wel wit van maar ook schoon. En borstelen vind ik ook heel fijn.'' snorde hij. "Je moet zorgen dat de huismensen van jou je niet te veel snoepje enzo geven als je ouder bent, dan word je dik." zei Yaro. ''Dat weet ik netzoals die kater tegenover jou.'' zei hij een beetje verveeld. ''Ik neem maar 1 snoepje per week hoor en die is gezond, Die helpen mijn tanden schoon te worden.'' snorde hij. "Heb je nog iets te spelen hier in huis?" Yaro keek om zich heen. ''Daar is een muisje.'' zei Hij. Maar Yaro had het al ontdekt. De Kater sprong erop, zijn klauwen gingen in het muisje. Jayjay keek weer naar buiten. Niets? of wel. Hij hoorde een harde bonk, Het was een vogeltje dat tegen het raam aan vloog. Jayjay rende naar buiten. Hij nam de vogel mee naar binnen en zette even zijn tanden in die van de vogel. Die was dood. ''Yaro! ik heb wat te eten!'' riep Hij. Jayjay at wel eens vaker een vogeltje dat tegen het raam aan was gevlogen of een dood muisje op de weg die hij pakte. Hij wist alleen niet of Yaro dit ooit gegeten heeft. Hij keek of Yaro er al aan kwam.

''Yaro! ik heb wat te eten!'' hoorde Yaro Jayjay roepen. Yaro keek op en zag een vogel in Jayjay's bek hangen. "Vogel!" riep Yaro enthousiast. "Het is er maar een." zei hij toen hij bij Jayjay stond. "We zullen hem delen." Yaro keek naar het vogeltje. "Heb je hem zelf gevangen?" Yaro had zelf wel ooit een vogel gevangen. In de tuin van Buggles, al wist hij niet of Buggles daar wel blij mee was. Yaro keek even naar Jayjay. "Is delen een idee?" Hij stond daar bij de vogel alsof hij er euwig kon liggen. Yaro dacht aan de vis in zijn bakje. "Wacht hier." Hij liep het kattenluikje uit en sprong zijn eigen tuin weer in, voorzichtig sloop hij zijn huis binnen. Emma en Fleur waren niet thuis dus kon Yaro zich weer ontspannen. Hij pakte de vis uit zijn bakje en trippelde weer naar het huis van Jayjay, hij legde de vis naast de vogel. "Mijn baasjes vinden brokken ongezond." verklaarde hij.

"Vogel!" riep Yaro enthousiast. "Het is er maar een." zei hij toen hij bij Jayjay stond. "We zullen hem delen." Yaro keek naar het vogeltje. "Heb je hem zelf gevangen?" Yaro keek even naar Jayjay. "Is delen een idee?" "Wacht hier." Hij liep het kattenluikje uit hij legde de vis naast de vogel. "Mijn baasjes vinden brokken ongezond." verklaarde hij. ''Nee ik heb hem niet zelf gevangen, Mij teveel werk.'' zei hij kil. ''Hij vloog tegen het raam en ik rende naar buiten en doodde hem.'' zei hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. ''En een vis?'' zei hij met een vies gezicht. ''Geef mij dan maar Brokken.'' zei hij met een vies gezicht. ''Dussss........ Neem jij de vis en ik de vogel?'' Toen kreeg hij een super idee. ''Wacht even.'' zei hij en hij trippelde naar de hoge tafel waar hij met gemak op kon springen. Hij sprong toen op een Vensterbank waar geen raam was en pakte een zakje. Hij sprong van de vensterbank af en naam het zakje mee naar Yaro. ''Ok Yaro ik maak dit zakje open en dan druk ik het eruit en gaan wij alles oplikken ok?'' zei hij. Hij hield het zakje tussen zijn poten en rukte het open met zijn tanden. hij legde het neer en drukte het eten eruit. Toen alles eruit was bogen hij gelijk alle saus op te likken uit het zakje. Hier genoot hij van.

Jayjay liep even weg. Yaro keek met een hongerig gezicht naar de vis. Jayjay kwam terug met een zakje , bruin spul zat erin. Hij scheurde het kapot en begon het spul op te likken, Yaro snoof. Vlees! Hij begon het ook op te likken. "Hmm." Yaro likte zijn lippen af en begon te stukjes op te eten. Jayjay was ook druk aan het eten. Toen Yaro vol zat ging hij zitten en likte zijn vacht schoon. "Dat was echt heerlijk." Yaro was klaar met zichzelf en begon Jayjay's vacht schoon te likken, dat was een soort kattentraditie. Yaro was al snel weer klaar met Jayjay, hij stond op en sprong op de bank. Hij ging languit liggen en gaapte. "Nu heb ik echt zin in een dutje." Yaro sloot zijn ogen, precies op dat moment smeet iemand de deur open. Yaro sperde zijn ogen wijd open. Twee meiden van achttien jaar stonden binnen paniekerig te praten met de huismensen van Jayjay. Yaro sprong van de bank en ging erachter zitten. "Emma en Fleur! Ze willen me lekker laten ruiken!" Hij keek even om de hoek van de bank en zag geen bus met zooi. Yaro zuchtte van verlichting en trippelde naar de tafel toe. "Maar hij heeft zijn vis nog opgegeten!" zei Emma ongerust. Yaro sprong op de tafel en keek naar Emma en Fleur. Gelijk kreeg hij een aai achter zijn oor. "Jayjay kom! Doe alsof we aan het spelen zijn, ik wil nog niet naar huis!" siste Yaro naar Jayjay. Emma was nu veel minder bezorgt. Yaro Sprong van de tafel af en liep naar Jayjay. "Ik ben blij dat hij hier was." zei Fleur opgelucht. Yaro keek naar Jayjay. "Kom op. Eten we die vis en die vogel nog op? Als jou huismensen merken dat er een dode vogel in hun huis ligt zijn ze vast niet erg blij!"

Onderwerp: Re: In the house of Jayjay do 15 maa 2012 - 8:15

Yaro was klaar met zichzelf en begon Jayjay's vacht schoon te likken, dat was een soort kattentraditie. Yaro was al snel weer klaar met Jayjay, hij stond op en sprong op de bank. Hij ging languit liggen en gaapte. "Nu heb ik echt zin in een dutje." Yaro sloot zijn ogen, precies op dat moment smeet iemand de deur open. Yaro sperde zijn ogen wijd open. Twee meiden van achttien jaar stonden binnen paniekerig te praten met de huismensen van Jayjay. Yaro sprong van de bank en ging erachter zitten. "Emma en Fleur! Ze willen me lekker laten ruiken!" Hij keek even om de hoek van de bank en zag geen bus met zooi. Yaro zuchtte van verlichting en trippelde naar de tafel toe. "Maar hij heeft zijn vis nog opgegeten!" zei Emma ongerust. Yaro sprong op de tafel en keek naar Emma en Fleur. Gelijk kreeg hij een aai achter zijn oor. "Jayjay kom! Doe alsof we aan het spelen zijn, ik wil nog niet naar huis!" siste Yaro naar Jayjay. Emma was nu veel minder bezorgt. Yaro Sprong van de tafel af en liep naar Jayjay. "Ik ben blij dat hij hier was." zei Fleur opgelucht. Yaro keek naar Jayjay. "Kom op. Eten we die vis en die vogel nog op? Als jou huismensen merken dat er een dode vogel in hun huis ligt zijn ze vast niet erg blij!" riep Yaro. ''Ik kom al!'' hij trippelde naar de gang waar de vogel lag. Hij nam de vogel mee. Hij begon wat te eten van de vogel maar had al snel genoeg hij stond weer op de vensterbank waanrnaast een bak stond. ''Yaro ga eens op dat zwarte ding staan.'' beval hij. hij legde de vogel op de vensterbank en wachtte op wat Yaro ging doen. De tweebenen waren er nu nog niet dus het kan.

Yaro volgde Jayjay en at de vis op, daarna sloot hij even zijn ogen en keek naar de grond. ''Yaro ga eens op dat zwarte ding staan.'' riep Jayjay vanaf de vensterbank. Bedoelde hij een spin? Yaro trippelde naar Jayjay en sprong op de vensterbank. Hij bekeek het zwarte ding, het was zeker geen spin. "Ik weet het niet hoor." zei hij aarzelend. "Wat is het?" Hij ging voorzichtig met zijn poot naar het zwarte ding toe, maar iets verstoorde hem. Er viel een glas kapot! Yaro sprong op en al zijn haren rezen overeind. "Wat was dat?!" Hij keek naar de tafel waar de huismensen zaten, glas lag op de grond. "Een glas..." Yaro haalde zijn schouders op en zag dat Fleur kwam aanstormen. "Kom Emma! De katten mogen niet in het glas staan!" beval Fleur. Yaro zuchtte diep. Hij werd opgetild en vastgehouden, Jayjay werd door Emma opgetild. "Ik wil op dat ding staan!" riep Yaro koppig. Hij begon met zijn poten wild om zich heen te slaan. Hij schopte Fleur in haar buik en sprong weer op de vensterbank. Fleur werd boos en gaf hem een tik. "Dan moet je me maar niet vasthouden als ik iets wil doen!" Yaro wist dat Fleur dit niet zal verstaan. Emma liet Jayjay ook los en ging naar Fleur toe. "Kom op Fleur. Stel je niet aan. Wij zijn toch lief genoeg voor Yaro?" zei ze geruststellend. "Jij snapt het ook niet! Jij wilde een kat, dus jij moet hem ook goed opvoeden!" schreeuwde Fleur terug. "Ik voed hem hartstikke goed op!" zei Emma weer terug. Fleur sloeg nu helemaal door. "Dan ga ik toch weg!" schreeuwde ze. Stampvoetend liep ze weg. Emma haalde haar schouders op en liep weer terug naar de tafel. Yaro keek naat Jayjay. "Tipisch Fleur." zei hij doodnormaal. Hij zette zijn poot op het zwarte ding zonder dat hij wist wat er ging gebeuren. "Zo! Waarom moest ik dat eigenlijk doen? En wat was het?" vroeg hij daarna.

Bedoelde hij een spin? Yaro trippelde naar Jayjay en sprong op de vensterbank. Hij bekeek het zwarte ding, het was zeker geen spin. "Ik weet het niet hoor." zei hij aarzelend. "Wat is het?" Hij ging voorzichtig met zijn poot naar het zwarte ding toe, maar iets verstoorde hem. Er viel een glas kapot! Yaro sprong op en al zijn haren rezen overeind. "Wat was dat?!" Hij keek naar de tafel waar de huismensen zaten, glas lag op de grond. "Een glas..." Yaro haalde zijn schouders op en zag dat Fleur kwam aanstormen. "Kom Emma! De katten mogen niet in het glas staan!" beval Fleur. Yaro zuchtte diep. Hij werd opgetild en vastgehouden, Jayjay werd door Emma opgetild. "Ik wil op dat ding staan!" riep Yaro koppig. Hij begon met zijn poten wild om zich heen te slaan. Hij schopte Fleur in haar buik en sprong weer op de vensterbank. Fleur werd boos en gaf hem een tik. "Dan moet je me maar niet vasthouden als ik iets wil doen!" Yaro wist dat Fleur dit niet zal verstaan. Emma liet Jayjay ook los en ging naar Fleur toe. "Kom op Fleur. Stel je niet aan. Wij zijn toch lief genoeg voor Yaro?" zei ze geruststellend. "Jij snapt het ook niet! Jij wilde een kat, dus jij moet hem ook goed opvoeden!" schreeuwde Fleur terug. "Ik voed hem hartstikke goed op!" zei Emma weer terug. Fleur sloeg nu helemaal door. "Dan ga ik toch weg!" schreeuwde ze. Stampvoetend liep ze weg. Emma haalde haar schouders op en liep weer terug naar de tafel. Yaro keek naat Jayjay. "Tipisch Fleur." zei hij doodnormaal. Hij zette zijn poot op het zwarte ding zonder dat hij wist wat er ging gebeuren. "Zo! Waarom moest ik dat eigenlijk doen? En wat was het?" vroeg hij daarna. De klep van de mand ging open en Jayjay gooide het vogeltje erin. ''Dat heet een prullenbak,'' legde hij uit.

--Sawry had ff geen inspi en heb toen bijna jou hele post gebruikt >.<--

Onderwerp: Re: In the house of Jayjay vr 16 maa 2012 - 7:46

Een klep ging open en Jayjay gooide het vogeltje erin. ''Dat heet een prullenbak,'' legde hij uit. Yaro keek verbaasd. "Bij mij in huis is hij anders." Hij keek nog steeds verbaasd naar de prullenbak. "Waarom moest ik hem open maken?" vroeg hij. Yaro keek naar het raam. Een ekster kwam in de tuin terecht en sprong over de schutting. Hij keek weer naar Jayjay en keek toen naar het kattenluikje. "Ik ga maar eens." zei hij. Yaro knikte naar Jayjay en sprong toen van de vensterbank af. "Ik zie je nog wel!" riep hij over zijn schouder. Het kattenluikje rammelde en hij stond buiten. Hij knikte nog even via het raam naar Jayjay en sprong toen op de schutting. Al snel sprong Yaro er weer vanaf en kwam in zijn eigen tuin terecht. Een merel had hem niet gezien dus ving hij de merel, Yaro at hem op en ging toen zijn eigen huis binnen. Hij had vandaag veel gegeten dus was hij wel in voor een avondje slapen. Yaro sprong op het aanrecht en ging zo naar zijn mandje.

[Yaro uit]

Onderwerp: Re: In the house of Jayjay