There are... Two legs?

Onderwerp: There are... Two legs? di 21 sep 2021 - 20:32

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw had haar passen korter gemaakt terwijl ze nieuwsgierig het gebied had opgezocht dat vroeger tot een andere Clan had behoord. Totdat Twolegs hadden besloten het gebied over te nemen, ook al bestond het meer waarin de sterren schitterden nog steeds. Hoewel Remnantpaw zenuwachtig werd van het idee dat er Twolegs in de buurt konden zijn, zeker nadat haar mentor Rousebell gewond was geraakt in een van de tuinen; weerhield het haar er niet van om toch het gebied voorzichtig uit te kammen. Ze wist niet wat voor planten er zouden groeien maar wellicht kon ze iets meenemen waar ze wat aan hadden. Een raar doek op poten stond strak gespannen bij het water maar leek verlaten. Fronsend en op een veilig afstandje bleef de Medicine Cat Apprentice staan.

-Buzzardpaw, eerst

❅

Ze was hier uit nieuwsgierigheid. Er waren haar verhalen vertelt over een Clan dat hier geleefd had, maar dat de two legs uiteindelijk het gebied hadden overgenomen. Verhalen waarvan ze nooit iets in het echt had gezien. De poes was al een tijdje apprentice. Ze was al sterker geworden, slimmer en beter. Haar blik gleed naar een grijze poes. Een poes niet veel ouder of jonger dan haar. Misschien zelfs even oud. Buzzardpaw proefde de lucht even. ThunderClan en... kruiden. Was de grijze poes een medicine cat apprentice? Ze keek even goed of ze iets gevaarlijks zag. Niet veel behalve een raar doek waar de ander naar keek. De tabby rende vrolijk naar de ThunderClanner toe en stopt naast haar. "Raar ding, hé?" De apprentice keek naar het strak gespannen doek.

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw keek op toen ze een Riverclan Apprentice haar kant op zag komen. Ze hield van de rust waarmee ze op zichzelf kon zijn, zonder vragen behalve die van zichzelf. Echter was ze het ook gewend om sociaal te zijn, zelfs al kwam er door haar onzekerheid niet altijd de juiste woorden naar voren toe. 'Raar ding, hé?' Vroeg de gevlekte kattin waardoor de Medicine Cat Apprentice twijfelend toe bleef kijken naar hoe het doek wapperde. 'Ja,' Vanbinnen zou het waarschijnlijk droog zijn, iets waar Remnantpaw niet naar toe zou stappen. Ze snapte echter niet waarom Twolegs dit hier neer hadden gezet, waren deze dingen net zo gevaarlijk als de monsters die hen in de buik mee droegen? Ze fronste voordat ze diep in ademde en voorzichtig van het doek weg stapte om de omgeving en diens plantenleven beter te bekijken.

❅

Ze bleef het rare ding even in de gaten houden. Wat zou het precies zijn? Waar diende het voor? 'Ja' mauwde de ander. De grijze poes stapte naar achter, maar de tabby zette juist voorzichtig een stapje naar voren. Het leek niet gevaarlijk. Het was alleen raar. Buzzardpaw draaide haar kop naar de ander. "Jij bent zeker ThunderClans medicine cat apprentice?" vroeg ze. De stille poes droeg een geurtje van kruiden wat betekende dat ze er vaak kwam of vandaan kwam. De apprentice had ooit gehoord over een grijze medicine cat apprentice, dus deze poes zou het best kunnen zijn.

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw wilde niet te dichtbij het aparte gespannen doek komen, misschien omdat het af en toe door de wind wapperde. Haar amberkleurige ogen gleden echter snel naar de planten die ze in de buurt zag groeien. Ze was altijd op zoek naar nieuwe planten die ze kon leren, wellicht dat ze ooit Newtspark nog trots kon maken, zelfs al hadden ze alles behalve een goede band. 'Jij bent zeker ThunderClans medicine cat apprentice?' Vroeg de andere Apprentice waardoor Remnantpaw haar kop langzaam ophief. 'Ja, klopt.' Mauwde ze zachtjes waardoor ze met een oortje wiebelde. Niet elke kat mocht haar graag. Wellicht omdat ze niet de stabiele mentor had zoals andere katten.

❅

Ze hield het ding wel in de gaten. Wat als er iets achter verstopt zat? Wat als het doek losliet? Ze richtte haar blik weer op het doek. De apprentice keek er geïnteresseerd naar. Aan de ene kant was het eng, maar aan de andere kant wilde ze dichterbij komen. Wat zou ze doen? 'Ja klopt' kreeg ze als antwoord op haar vraag. Ze draaide even haar kopje om en knikte naar de grijze poes. "Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Buzzardpaw." De poes draaide haar kopje weer terug waarna ze nog een stapje dichterbij deed. Wat zit er achter? Wat doet het ding als je het probeert aan te raken?

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw was veel, maar sociaal capabel was een heel ander verhaal. Het was niet dat ze niet sociaal en vriendelijk kon zijn, het was meer dat ze vaak het verkeerde op het verkeerde moment zei. Ze wilde niet nog meer ruzie maken maar ze deed het toch; wellicht omdat ze de structuur en veiligheid enkele Moons had moeten missen of omdat Newtspark haar op de tenen deed lopen. Wat de reden ook was, ooit zou Remnantpaw wellicht terug kijken op haar jeugd en inzien dat ze gegroeid was. Ooit. Voor nu mauwde ze enkel een zachte bevestiging terwijl ze de calico vanuit haar ooghoeken in de gaten hield. 'Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Buzzardpaw.' Mauwde de Riverclan Apprentice waardoor Remnantpaw een vriendelijk, zacht geluidje maakte terwijl ze nieuwsgierig met haar poten voorzichtig de aarde rondom een plant weg haalde. 'Aangenaam.' Mauwde ze warm terwijl ze even stopte met het graven. Ze wilde niet de hele plant eruit halen maar wilde meer te weten komen over de plant dan ze boven de grond kon zien.

❅

Onderwerp: Re: There are... Two legs? di 5 okt 2021 - 13:10

De apprentice hield ervan om vriendelijk naar anderen te zijn. Het was fijn om katten aan jouw kant te hebben. Dat ze je respecteerden, mogen of weten hoe je bent. De meesten waren bijvoorbeeld voorzichtig tegen katten buiten hun Clan, maar de tabby maakte zich er geen zorgen over. Zolang de ander maar niet op RiverClan territorium was of prooi stal was het goed. De ander leek gefocust op een plantje. Vast een bijzonder plantje. Zelf had de poes echt geen beetje verstand ervan. 'Aangenaam.' Buzzardpaw bleef even stil om te wachten op een naam, maar die kwam niet. Zoveel wist ze ook weer niet over de poes. "Wat was jouw naam ook al weer?" Ze vroeg het zo lief mogelijk. Sommigen vonden het heel dom aanvoelen terwijl het dat niet was. De calico poes zette één laatste stap naar voren. Ze stak heel voorzichtig en twijfelend haar pootje op. Ze wilde het ding aantikken, maar wat was het? Wat als er een two-leg inzat? De poes was de laatste tijd vooral op haar hoeden voor two-legs. Vooral nadat Blueflower meegenomen was. Destijds was er veel chaos, nu nog steeds. Zij had er geen mening over. De apprentice vond het niet kunnen dat hun leader het zo snel had opgegeven, maar Carrioncough verdiende het wel. Lang verhaal kort: ze was boos op Crystalstar en blij voor Carrioncough.

Onderwerp: Re: There are... Two legs? vr 8 okt 2021 - 11:00

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw had nooit echt begrepen waar haar naam voor stond, ze was een overblijfsel van haar vader, tenminste ze was benoemd omdat ze zo erg op haar vader had geleken, fysiek. Mentaal, mentaal was ze een rommeltje. Ze had geleerd van haar eerste Mentor dat katten niet te vertrouwen waren, hij was Stagtine geweest en had de pijn veroorzaakt in de Clan die ervoor had gezorgd dat Remnantpaw niet de juiste begeleiding en hulp had kunnen krijgen. Ze was door hem gekozen maar tegelijkertijd ook door Starclan, want dezelfde dag nog had Starclan gesproken. Ze moest echter nog zoveel leren en terwijl Rousebell haar pad goed had begonnen, ze het overblijfsel van de liefde en aandacht van de kattin nog in haar hart voelde, was dat grotendeels verloren gegaan in de onrust en woede van Newtspark. Het afsnauwen van katten was zoveel makkelijker dan ze toelaten. 'Wat was jouw naam ook al weer?' Vroeg de Riverclan Apprentice terwijl Remnantpaw de plant probeerde te plaatsen, te snappen waarom het groeide, wat het deed. 'Remnantpaw,' haar naam was nog nooit zo passend geweest. Ze was de stap tussen het oude en het nieuwe, terwijl het nieuwe zich nog moest vormen. Ze zat momenteel nog gevangen in een vicieuze cirkel waarbij alles verwarrend was, alles onrust veroorzaakte. Pas als ze ademruimte kreeg dan was ze echt zichzelf. Misschien dat ze daarom vaak het kamp verliet, of veel in de Nursery was te vinden. Alles behalve in de buurt van haar Mentor. Ze was bijna jaloers op de Medicine Cat Apprentices die wel een goede band hadden met hun Mentor. Waarom kon zij dat niet, was er iets mis met haar?

❅

Onderwerp: Re: There are... Two legs? za 9 okt 2021 - 20:46

Terwijl ze aan het twijfelen was hoorde ze haar antwoord: 'Remnantpaw.' Hmm, bijzondere naam. Die had ze in ieder geval nooit gehoord, Remnant. Als ze kon ontdekken wat dit was, dan had ze nog meer kennis. De poes keek nog even naar het rare ding. Het was gevaarlijk. Een two leg ding. Misschien kon ze zich beter met de ander bezig houden. De gevlekte poes zette haar poot weer neer die een beetje pijn deed door het lange omhoog houden. Ze draaide zich om en bekeek het plantje. "Hoe is het om Medicine Cat Apprentice te zijn?" vroeg Buzzardpaw nieuwsgierig. Het was vast heel anders dan normaal apprentice. Je kon contact hebben met StarClan en kreeg respect van de meeste uit je Clan. Zelfs uit andere Clans waren er exemplaren die respect voor je hebben! Bij haar ging dat niet zo makkelijk hoor. Ze was al blij dat ze een konijn kon vangen. Dat was niet eens bijzonder vergeleken met de rang Medicine Cat.

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw schudde met een ietwat neutraal gezicht haar poot uit. Ze was niet echt bezig met de Riverclan Apprentice, ze probeerde gewoon te genieten van de rust zonder dat haar Mentor in de buurt was. Alles voelde beter zonder Newtspark die schreeuwde en mopperde. Soms verdiende ze het misschien maar vaak miste ze gewoon de uitleg. 'Hoe is het om Medicine Cat Apprentice te zijn?' Vroeg de Riverclanner nieuwsgierig waardoor Remnantpaw haar kop kort nadenkend schuin hield. 'Ingewikkeld.' Het was anders dan een normale Apprentice. Fouten maken voor Medicine Cat Apprentices was vaak gevaarlijker dan voor normale Apprentices. De gevolgen konden een zwaar gewonde kat doden als ze niet het juiste optijd gaven. De verantwoordelijkheid was groots, maar Remnantpaw zou daar ooit mee leren omgaan. Nu had ze echter een Mentor die heel kort van stof was en waardoor ze enkel onbegrip voelde. Toch was het pad met Starclan, háár pad.

❅

Onderwerp: Re: There are... Two legs?