36 Actief
| |
| Onderwerp: To the quiet do 26 aug 2021 - 11:44 | |
|
Het was fijn dat ze eindelijk het oude kamp terug hadden. Het was misschien nog steeds een beetje een rommel maar het voelde meer als thuis dan de High Lands. Hierdoor was de kater even op zijn gemak aan het zitten terwijl zijn blauwe kalme blik over het kamp gleed. Verschillende katten liepen rond, sommige zaten rustig neer zoals hij en anderen stonden stil. En tussen één van die katten zat wel iemand waarmee hij wilde praten, dus zette hij zich recht. “Hey Cottonflower”, glimlachte hij naar haar. “Hoe is het nog met je?” ze hadden veel plezier gehad toen ze het kamp zagen die helemaal onder water stond. Gelukkig was alles weer zo goed als droog, of dat hoopte hij tenminste. “Ik ben in ieder geval al blij dat de kruiden niet meer zo aan het ronddrijven zijn”, grinnikte hij.
+Cottonflower
|
|
Renske 592 Actief The woods would be very silent if no bird sang, except those who sang best
| CAT'S PROFILEAge: ♢ Nineteen moonsGender: She-cat ♀Rank: Young Warrior |
| Onderwerp: Re: To the quiet do 26 aug 2021 - 21:39 | |
| she has that whiskey sipping skinny dipping smile
Alles was gewoon zwaar ruk op het moment. Ze kon het ook niet meer verbergen. Na haar uitspatting op Carrioncough zijn "deputy" ceremonie, was het ook duidelijk voor de rest van het kamp waar ze stond. Ze was misschien de rouwende dochter met de grote bek, maar ze was sterk en ze weigerde om over zich heen te laten lopen. Nou, dat had ze wel even laten zien. Maar ze was nog niet afschuwelijk, want ze stootte gezelschap net nog niet helemaal af. Ze kantelde haar kop toen Earthbound vroeg hoe het ging. Kennelijk had hij niet opgelet afgelopen dagen, dus trok ze de meest ongeamuseerde glimlach op haar snuit. ‘Ruk,’ antwoordde ze doodsimpel. Maar ze waren weer in hun kamp, en al snel ging hun gesprek daarheen, terugspelend op hun gesprekje dat ze hier hadden gehad toen de boel nog onder water stond. Nu kwam er zelfs een oprecht, piepklein, lachje uit haar. ‘Hm-m. Toch.. het lijkt of er een beetje een bijzonder geurtje in het kamp hangt,’ miauwde ze. ‘Rottende plantjes.’
|
|