Drapje springen... van steen tot steen tot plons???

Reasuring Was wat aan het klooten in het moerasgebied, ze sprong van de ene steen op de ander, lenig was ze en behendig, ze kwam aan op een grotere steen wat meer op een soort klein eilandje leek, verbazingwekkend genoeg was het hier droog en groeie erg zelfs een beetje gras en dróóg mos op. ze ging even lekker liggen en staarde naar het water wat om haar eilandje heen lag, hier kwamen niet veel katten, eigenlijk was zij ongeveer de enige die hier kwam. ze zag hoe een karper of wat het dan ook was even uit het water sprong en hij spatte water op haar oor, ze waste het schoon en trok een vies gezich want het vocht smaakte nogal goor, Ze dacht na aan haar kittentijd hoe érg ze had verlangt naar het leven dat ze nu leide maar éigenlijk was het nogal saai op het moment. maar andere de stuipen op het lijf jagen was ze niet goed in ze was veel te hulpbiedend en te lief sóms dacht ze wel eens dat ze niet écht thuishoorde in deze clan. al was ze wel een uitermate goede vechten als het nodig was. tjha wat wil je ook als je zóo lenig bent dacht ze grinnikend en trots, ze herinnerde zich nog wel eens dat ze met haar zusje stoeie toen ze klein waren het was áltijd gelijk spel ze waren gewoon té erg aan elkaar gewaagd ze grinnikte even en legde haar kopje op haar poten en sloot even haar ogen.

(~(~eerst Alleen voor Disturbingvoice~)~)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

I've Been Walking This Road Of Desire,
I've Been Begging For Blood On The Wall.
I Don't Care If I'm Playing With Fire,
I'm Aware That I'm Frozen Inside.
I Have Known All Along.

Zachte pluizige poten droegen de elegante spierwitte poes. Haar gezicht strak en serieus. Het gezicht van een angstloze verschijning. Ze was ook nergens bang voor wat vreemd leek voor haar gestalte. Enkel de kat die verder keek dan haar wonderschone blauwe ogen zou de klitten in haar vacht opmerken, de rode plak die er in hing en de nieuwe laag wie licht druppelde. Als ze haar mondje opende liep er een licht straaltje van dezelfde rode vloeistof langs haar mondhoek en bleef kleven in haar vacht. De serieuze blik veranderde in een sinistere grijns terwijl ze haat klauwen in trok en het leven zijn lichaam verliet terwijl haar prooi de Rogue kater stierf vlak achter haar. Omtschuldig likte ze even over haar borst en keek daarna even rond. In de lucht was duidelijk een geur te ruiken die ze verachtte, net als haar tweelingbroer verachtte ze deze poes, haar tweelingzus met wie ze vroeger vocht, altijd eindigde ze gelijk, maar Disturbingkit was veranderd in Disturbingpaw, en Disturbingpaw weer in Disturbingvoice. En Disturbingvoice was dorstig naar bloed. Ze was altijd niet goed in haar hoofd geweest, jongste van het nest, ondergewaardeerd en op haar kop gedonderd. Ze was gestoord, een gevaar voor de samenleving, maar een wapen voor Shadowclan. Net als Grayclaw, maar ze waren niet te vertrouwen, en het was slechts een questi van tijd voor beide katten zich tegen iedereen zouden keren. Maar voor nu werd hun bloeddorst vervult. En Disturbing zou niet klagen.. Ze mocht moorden, enkel van de clanleden afblijven. Dat kon ze nog wel verdragen. Toen ze de gestalte van haar zuster in het zicht kreeg gromde ze zachtjes, miss perfect altijd aardig en vriendelijk. Het deed Disturbing kotsen, en dat zou ze haar laten merken ook. "And if your heart stops beating I'll be here wondering. Did you get what you deserve? The ending of your life. And if you get to heaven. I'll be here waiting, babe. Did you get what you deserve? The end, and if your life won't wait then your heart can't take this!" Sinester begon ze te lachen terwijl ze in zicht kwam voor de poes. Duister en gevaarlijk, nee ze was niet meer wie ze ooit hoorde te zijn.

Ze droomde weg in haar kittentijd waarin ze stoeide met Disturbing, Ze rolde over mekaar heen en beten soms bést venijnig hard, maar het eindigde vaak in een lachbui al had ze soms het idee dat disturbing zich er érg aan irriteerde dat er nooit iemand won. Reasuring kon het niet zoveel schelen. Ze traide goed op die manier en versloeg vele andere katten, ze hoefde Disturbing niet zozeer te overwinnen. ze hoopte alleen dat ze Óoit zichzelf zou overwinnen, net als ze dat hoopt voor Disturbing want ze leek nogal veranderd de laatste tijd. ze belande in haar droom in een mistig gebied en ze zag Disturbing daar zitten ze gromde even naar haar, ReasuringSoul schrok, en zag tot haar verbazing haarzelf Óok zitten ín het zich van Disturbing, Disturbing keek naar haar terwijl ze gromde ze zat áchter haar en kam haar kant op.... Opeens schrok ze op ze dacht at ze wat hoorde achter zich en ontwaakte helemaal uit haar droom. Ze keek om naar het geluid en zag daar haar zusje ze zag er nogal griezelig uit met de duistere omgeving van het moeras. ''Hey'' zei ze opgewekt maar onderzoekend, ''ik heb jou nog nooit gezien hier, ik dacht dat ik de enige was die hier vaak kwam zei ze wat schamend want ze voelde zich betrapt, zo een charmante poes als zij hoorde hier eigenlijk niet in het moeras, maar eigenlijk zodra ze de kans had om even weg te glippen uit het kamp wanneer niemand haar miste en ze niet met de geplande patrouilles mee moest, ging ze hier heen, ze genoot er van. ze was er wel eens ingevallen toen ze er een van de eerste keren kwam, het regende die keer maar ze hield wel van regen maar alles was zo glad dat ze in de vieze drap was gevallen toen was ze anderhalfe dag niet terugggekeerd naar het kamp omdat ze schoon most worden ze wilde voor geen goud dat iemand wist dat ze het hier fijn vond en dat ze hier vaak kwam. Ze keek Disturbing onderzoekend aan en wachtte op wat ze te zeggen had.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

O ja die poes had een fout gemaakt hier te zijn. Lichamelijk was Disturbing dan wel verboden haar te pijnigen, maar niemand had iets tegen mentale pijn. Zachtjes grinnikte Disturbingvoice toen haar ogen die van haar zusje kruisde, waar haar eigen koud en moordlustig waren waren die van haar zusje warm en vriendelijk, zo zielig.. ''Hey'' zei ze opgewekt maar onderzoekend, ''ik heb jou nog nooit gezien hier, ik dacht dat ik de enige was die hier vaak kwam." Scheinbaar voelde madame zich betrapt, maar dat deerde Disturbing niets, haar glimlach verging en haar mondje werd een smalle streep. "Je zou hier niet moeten zijn.." Haar stem zo perfect maar zo koud weerklonk door het moeras terwijl ze haar zuster recht aankeek. "Tenzij jij in grote, grote problemen wil komen met gevaarlijke wezens." Haar ogen begonnen maniakaal te glinsteren terwijl ze de poes aankeek. "Dat wil je toch niet zussie van me." Zachtjes begon ze te grinnikken met dezelfde kille klank als haar ogen weerspiegelde.

De glimlach van haa zusje verging opeens, en haar mondje werd een smalle streep. "Je zou hier niet moeten zijn.." Haar stem zo perfect maar zo koud weerklonk door het moeras terwijl ze ReasuringSoul recht aankeek. "Tenzij jij in grote, grote problemen wil komen met gevaarlijke wezens." Haar ogen begonnen maniakaal te glinsteren terwijl ze de poes aankeek. "Dat wil je toch niet zussie van me." Zachtjes begon ze te grinnikken met dezelfde kille klank als haar ogen weerspiegelde.
Reassuring voelde zich nu echt even radeloos, ze had geen idee wat terug te zeggen, en zuchte alleen even duidelijk hoorbaar. Disturbing was écht veranderd en dat ging haar soms écht aan haar hart. zo koud als ze dit zei, Ze keek even schuldig naar haar pootjes maar schrok toen op van een ritselend geluid e hoordr duidelijk iets naderen en schrok zich kapot toen ze een enorme slang áchter DisturbingVoice zag... ''ehh..ehhh... D..D..d.diiDISTURBINGVOICE! achter je kom op volg me,'' En ze sprong op de dichtbijzijnde steen en de volgend en de volgende deze slang was véel te groot voor de twee zussen om aan te kunnen en hoe waardeloos ze het ook vond ze moesten het hazenpad kiezen ze keek om om er zeker van te zijn dat haar zus ook wel de benen nam. En toen ze zag dat ze ook aanstalte leek te maken hupsde ze verder, Hopla.en hopla ze had geluk dat ze zo lenig was. Ze dacht na over het gevolg dat Disturbing nu zéker wist dat ze hier eigenlijk véel te vaak kwam, doordat ze precies wist hoe ze aan de slang konden ontkomen want ze hupsde door rietbosjes heen en gingen van links naar recht ze had dit al zo vaa gedaan om aan beesten te ontkomen, en wíst dat ze eigenlij de eerste keer dat ze hier een slang zag er niet meer terug had moeten komen maar ze kon het gewoon niet laten. Ze hoopte maar dat ze haar mond zou houden en dit tussen hun zou blijven, ze schaamde zich ervoor.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Drapje springen... van steen tot steen tot plons??? ReasruingSoulonderschriftpng-2

Drapje springen... van steen tot steen tot plons??? ReasruingSoulonderschriftpng-2

Zielig, ja haar zusje was puur zielig. Zo kon ze haar enkel noemen. Disturbingvoixe had de slang al lang al aan horen komen en eerlijk gezegt deerde haar dat niet zo veel. Het deed haar lachen de reactie te zien van haar kleine grote zus. ''ehh..ehhh... D..D..d.diiDISTURBINGVOICE! achter je kom op volg me,'' En ze sprong op de dichtbijzijnde steen en de volgend en de volgende. Disturbing zuchtte even en sprong elegant de poes achterna vlak voor de sluitende kaken van de slang zich rond haar rug hadden gesloten. Langzaam sprong ze verder en landde uiteindelijk naast haar zus. "Mousebrain, dat beest was makkelijk te moorden geweest!" Sneerde ze haar woest toe en sprong even verder. [b]Dat beest is niet het gevArlijkst hier als je me nog een keer commandeerd."[b] Gromde ze zacht en trok haar kop woest weg.

Ze zag hoe de kaken van het beest haar rug op een haar miste, Gelukkig volgde ze haar ze was niet zozeer bang voor de lang maar wél voor het geval ze haar zusje iets aan zou doen ookal deed ze nog zo onaardig, Ze sprong haar elegant achterna ze zag hoe soepel ze sprong net als zijzelf alleen zij deed het nog een stuk relaxter. op een geven moment waen ze het best kwijt en DisturbingVoice kwam naar ReassuringSoul. "Mousebrain, dat beest was makkelijk te moorden geweest!" Sneerde ze haar woest toe en sprong even verder. Dat beest is niet het gevArlijkst hier als je me nog een keer commandeerd." Gromde ze zacht en trok haar kop woest weg. Reassuringsoul wenste dat ze soms een beetje meer als Disturbingvoice was, onbevreesd... en dapperder ... Reassuring zocht het gevaar best vaak op... maar Disturbingvoice had de gave om het gevaar te zijn. ze zuchte, ''misschien wel ja, sorry'' zei ze en keek schuldig naar de woeste Disturbingvoice, ze zouden nooit meer zo zijn als vroeger, disturbing sprong weer verder en zo Deed Reassuring, ze sprongen samen elegant over de stenen en Reassuring kreeg er plezier in en snelde haar tempo.
ze lette goed op dat ze goed op de stenen terecht kwam. en hield de grond goed in de gaten dat ze niet op een slang zou springen.