A dangerous mission [Rescue patrol]

Natuurlijk was hij de missie niet vergeten wat hij toegefluisterd had gekregen. Hij had alleen toch een van de katten te pakken willen krijgen, alleen in plaats daarvan had hij zijn poot bezeerd. Maar het zou hem niet tegenhouden, hij moest gewoon zijn kaken op elkaar klemmen en doorgaan. Hij liet zijn blik naar de andere twee gaan, ze moesten dit met zijn drieën doen en falen zat er niet in als het aan hem lag.

_{Er was zoveel gaande, haar al volle hoofd kon het niet allemaal verwerken. Het enige wat ze nu wist is dat ze met twee andere op pad moest. Zoeken, naar Eveningglow. Windblade was er niet van overtuigd dat ze de wit-grijze kattin zouden vinden. Maar een directe bevel zou ze niet tegen spreken. Ze moest haar hoofd een beetje laag houden. Dankzij dat hele gedoe met Remnantpaw. Ze wilde immers niet de clan uitgeschopt worden. Alleen, zou ze het al helemaal niet overleven. De calico zuchtte en vernauwde haar ogen. "Waar zullen we beginnen?" mompelde ze zachtjes naar de andere twee toe. Als ze deze hele gebied wilde gaan uitkammen konden ze maar beter snel een startpunt vinden.}

_{Inkwisp had zijn oren in stilte gespitst toen hem wat ingefluisterd was. Hij was één van de drie die moest zoeken naar de deputy. Hij had het een eer gevonden, klaar staan om de deputy uit de penarie te trekken. Misschien was het zijn donkere, mistige pels, waardoor hij kon opgaan in de schaduwen. Of zijn doorzettingsvermogen. Maar hij wist één ding zeker. Ze moesten niet falen. Zijn stem was gedempt toen hij reageerde op Windblade. "Ze zullen de plek goed beschermd hebben.. Waar ze niet gevonden kan worden en zichzelf niet uit kan vechten, maar waar ze ook niet gehoord kan worden." Eveningglow was immers een vechter. "Niet hartje tweebeenplaats dus in ieder geval."}

Wildflower en Inkwisp waren de andere twee die ook deze missie gekregen hadden. Inkwisp had gelijk dat ze waarschijnlijk niet midden in twoleg place zou zitten. "Een ander zijn clangebied betwijfel ik ook, want dan zou er een kans zijn dat die clan haar vindt." Dan hadden ze nog het Bloodclankamp zelf of misschien een plek wel dicht bij de twoleg place. Hij fronste iets, het leek er ook niet op dat ze hier zo snel sporen er van aan zouden treffen. Toch als Orchis Eveningglow zo veel mogelijk weg wilde houden bij katten, dan was dichtbij de twolegplace misschien geen rare plek. "Misschien niet in de twoleg place, maar er wel dichtbij?" Want Bloodclan kamp zat nu bij Tallpines. Als ze haar daar hadden gehouden was het iemand mogelijk al opgevallen.

_{Ze hoorde heel veel gepraat, en het irriteerde haar. Het was toch wel duidelijk onderhand waar die "Eveningglow" was? Clan terrorium kon je vrij wel meteen van de lijst afstrepen. Het leek haar niet dat er een Leader zo gek was om met zo'n deal met Bloodclan. Ergens in de stad zou kunnen, maar dat zou wel moeilijk om te controleren zijn. En het was te dicht bij de mensen, en zoals iedereen wel weet; waren de mensen erg wispelturig. Dus dan bleef er maar een optie open; hun kamp. Het maakte dan niet uit hoe vindingrijk of sterk de grijs-witte poes was. Als ze daadwerkelijk in het slangen nest was gevallen was er geen weg terug meer. "Nee sukkel," haar reactie van fel en duidelijk op Dustspirit gericht. Windblade sloeg met haar staart en trok aan haar snorharen. "Ze houden haar gevangen in hun kamp, ik weet het zeker."}

_{Inkwisp trok een moeilijk gezicht toen de discussie zich voortzette en zijn donkere staart zwiepte heen en weer terwijl hij even kort naar Windblade keek. In het kamp? Zou dat logisch zijn?  "In hun kamp is wel heel erg overduidelijk daarentegen. Ze weten dat dat de eerste plek is waar we gaan zoeken." reageerde hij met een frons. Het was te voor de hand liggend na de strategie die Bloodclan al een tijdje had getoond. Hij trok kort wat met zijn oren en keek om zich heen. Ze verspilden tijd.}

Windflower leek het niet met hem eens te zijn, gaf zelfs aan dat ze dacht dat het in het kamp zou zijn. Maar persoonlijk leek hem dat niet de goede plek. "Kamp lijkt me niet de juiste plek. Dat zou inderdaad te logisch zijn." Zouden ze hem volgen als hij de beslissing nu nam? Hij zou niet echt een andere keuze hebben, want ze konden niet meer tijd verspillen. "Kom, laten we eerst kijken in de buurt van de Twoleg place." En hij begon ook die kant uit te lopen. Als ze daar echt niks vonden dan zouden ze naar het kamp kunnen gaan, maar hij verwachtte dat als Thunderclan het gevecht zou winnen ze daar uiteindelijk ook uit zouden komen.

_{Een zucht rolde over haar lippen. Haar kameraden waren het duidelijk niet met haar eens. En als het niet voor de horror geluiden waren die door haar hoofd heen denderde zou ze de discussie graag met ze aangaan. Maar de tijd voor praten was voorbij, ze moesten nu actie ondernemen. "Oké, prima, jullie winnen." Dus dan zou ze zich voor nu maar heel democratisch gaan opstellen en de populaire stem volgen. Wat dus ergens rond de stad zou zijn. De kleine poes zuchtte en slenterde achter de rest van groep aan en hield veder haar bek.}

_{Inkwisp luisterde stilzwijgend naar het gekrijs op de achtergrond terwijl zijn poten jeukten. Tick tock... tijd verstreek. Hij likte nerveus over zijn lippen en zijn staartpunt tikte heen en weer. Veel tijd hadden ze niet. Hij knikte dan ook bruusk en verbeten. "Laten we gaan." En hij stapte achter de twee metgezellen aan. Ze zouden Eveningglow bevrijden van de klauwen van Bloodclan. Zijn hart bonste in zijn keel. Liet het de juiste keuze zijn.}

Zijn hart bonsde haast in zijn keel, maar hij wist dat hij het gevoel dat hem bekroop weg moest duwen. Hij moest hopen dat ze zouden vinden wat ze moesten vinden. Ze kwamen dichter bij de twoleg place. De plek waar hij Thornstar gevonden had, maar deze keer zouden ze er niet in gaan. Dat was niet logisch. Hij hield echter halt toen hij drie verschillende geuren rook. Een leek hem al niet hetgeen dat ze zouden moeten volgen. Het was zoet, iets dat hij hier niet aan zou linken, maar de geur van rottend vlees, zou Bloodclan aan kunnen duiden. Maar de ander was een geur die hem bekend voor kwam, maar hij kon het zo snel niet plaatsen. "Herkennen jullie de geur?" Als ze het konden plaatsen zouden ze kunnen bepalen of ze die kant uit moesten of niet.

Het ging allemaal heel snel, ze maakte hun weg door de stad heen met een hoog tempo. Windblade had wat moeite met de andere twee bij houden, haar poten waren niet zo lang. En, een stap voor hun waren er wel drie voor haar. Maar ze kwamen tot een halt toen verschillende aroma's de lucht vulde. Deze waren anders dan wat ze hiervoor geroken hadden, het was meer; specifiek. De calico wist niet zo goed welke van de drie haar voorkeur had. Dustspirit vroeg of ze een geur herkende, en ja het voelde bekend; op een vage manier dan. Maar zal het de juiste beslissing zijn om dat luchtje te volgen? Misschien was het wel een valstrik.

_{Ze liepen verder, de onnatuurlijke Twolegplace voelde benauwd en hij vernauwde zijn ogen lichtjes. Hij haatte het hier, maar ze moesten door. Zijn rugharen kwamen wat overeind terwijl hij doorliep. Beter vonden ze snel wat, dan konden ze hier weg en hun clangenoten gaan helpen. Meerdere geuren leken zijn neusvleugels aan te vallen en zijn brein ging malen. Iets van een geur had wat bekends, maar alsof Bloodclan de geuren niet gemaskeerd zou hebben. Rottende geur... Daar wilde hij bijna niet over nadenken. Zoete geur, prooi? Iets masserende? Dat zou sowieso lokken. Hij beet op zijn lip, twijfelend naar de patrol kijkend. Hij schudde zijn kop lichtjes bij de vraag van Dustspirit. "Kan er geen naam op plakken. Als ze ergens is.. zouden ze haar geur ook maskeren. Laten we die smerige lucht volgen." Hij trok z'n lip daarentegen wel op in walging. Vies.}

De zoete geur was haast te aanlokkelijk, vooral nu het nog eens extra duidelijk werd gebracht door de wind. De kans dat dat een val was, was zeker aanwezig. Die moesten ze niet volgen. En gezien geen van de andere twee de vage geur leek te kunnen plaatsen zat er nog maar een ding op. Hij knikte dan ook bij de woorden van Inkwisp. "De zoete geur is mogelijk een val, laten we inderdaad de zure geur volgen." Hij hoopte maar dat het de juiste beslissing zou zijn. De zoete geur was tenslotte zoveel aanlokkelijker, maar dit was Bloodclan waar ze het over hadden. De zoete geur was het minst waarschijnlijk. Hij trok zijn neus wat op, terwijl hij de zure geur begon te volgen en deed zijn best om niet over zijn nek te gaan hier. De geur was namelijk zeker niet aangenaam.

_{De zure geur, leek haar ook de beste optie. Het zou Windblade niet verbazen als die vuile honden Eveningglow vasthield in een letterlijke vuilnisbelt. Ze hoopte alleen niet dat ze te grafische dingen zouden ontdekken. De maag om karkassen en ingewanden te verdragen had ze namelijk niet. "Laten we gaan dan," ze gleed met haar blik langs de jongens en ging haar neus achterna. Ze probeerde haar focus erbij te houden. Maar de zenuwen vermenigvuldigde zich om de seconde.}

_{De zure lucht van rot was misselijkmakend, maar de zoete, aanlokkelijke geur misschien nog wel meer. Een siddering ging over zijn mistige rug heen terwijl hij een beetje ongemakkelijk op zijn plek bleef trappelen. Hij wilde door, hun clangenoten waren aan het sterven. Hij knikte gespannen naar Dustspirit en vervolgens keek hij afwachtend naar Windblade. Toen deze ook akkoord ging, stapte hij dan ook met ze mee. Hop hop...}