Suddenly my eyes are open...[Open]

_{Conquer the black moon
In the night, quietly spread open your wings
What the blue moon watches over
Is the song of the maiden lamenting the separation
Searching, pursuing treasure
Young eyes set forth on a journey

Met kleine stapjes, voorzichtige stapjes, kwam een jonge kitten haar nestje uit. Roze, zachte pootkussentjes, nog onaangetast door de ruwe buitenwereld. Een klein, zacht neusje, alleen nog gebruikt om haar moeder te vinden en nog onschuldig jegens alles. Nu sloegen langzaam haar zacht gekleurde oogleden op, voor de eerste keer haar ogen onthullende aan de buitenwereld. Ze waren helder en mooi, als zachtkleurig goud. Met nog ietwat wankele pootstapjes kwam Applekit nog iets vooruit, en keek ze om naar haar mama. Ze zag haar flank langzaam op en neer reizen. Haar mama was duidelijk nog aan het slapen. Nou ja... Dan kon ze toch zelf wel in het kamp rond gaan kijken? De reis naar buiten leek wel enorm lang, maar uiteindelijk kon ze vol bewondering naar de lichte buitenwereld kijken toen ze haar kopje voorzichtig door de opening van de den keek.}

Glacierkit opende zijn ijsblauwe ogen. Een waas van slap kleurde zijn irissen. De witgrijze haren van de kitten piekten slordig alle kanten uit, als het riet dat langs de rivier groeide. Een langgerekte geeuw ontsnapte uit zijn bek, twee rijen melkwitte tandjes kwamen tevoorschijn, ze waren nog wat bod en onervaren maar Glacierkit was er zeker van dat geen enkele prooi aan zijn bijters kon ontkomen. Hij knipperde zwakjes met zijn ogen, tegen het waterige morgenlicht in. De zon wist voor het eerst sinds dagen door het stevige wolken front breken. De kleine kater proefde zijn slaap nog na, zachtjes smakkend duwde hij zichzelf recht. Slaapdronken trippelde hij door de den, de geur van het ochtendgloren hing nog in de lucht. Rond hem sliepen nog vele katten, kittens en Queens, allemaal dicht tegen elkaar aangenesteld, weggezonken in een zoete slaap. Glacierkit sloop vrolijk naar de lichte uitgang van de warme, goed beschermde den. Er zat nog een kitten bij de ingang, haar kopje nieuwsgierig naar de buitenwereld gericht. De kleur had iets van muizenbond. Het katertje zette zich naast zijn dengenootje. Het was een poesje, jonger dan Glacierkit. Hij herkende haar, het was Applekit, de een kitten van Cinderfall en Lostvoice. "Hoi Apple", piepte hij vrolijk. Het katertje sloeg zijn pluizige staart netjes voor zijn poten. "Ga je naar buiten?", vroeg de jongeling vriendelijk.

[kort]

_{Conquer the black moon
In the night, quietly spread open your wings
What the blue moon watches over
Is the song of the maiden lamenting the separation
Searching, pursuing treasure
Young eyes set forth on a journey

Het kamp... zag er op zijn minst apart uit voor de jonge Applekit die alleen nog maar de nursery gekend had. Ze was ietwat verlegen en gereserveerd geweest, en dus ook nog nooit de nursery uit geweest. Het oneindige blauwe van de lucht dat zich uitstrekte was op z'n minst apart. Waar was het dak? Ze hield haar kopje eventjes scheef in verwondering, totdat een plotselinge stem haar deed opkijken. Voorzichtig draaide Applekit haar jonge hoofdje en keek ze om naar een bleekgekleurde kitten. "Hallo Glacierkit," Miauwde ze, haar kop bescheiden, verlegen maar toch bescheiden buigende. "Ik.. ik denk dat ik naar buiten ga.." Miauwde ze, haar stem ietwat meer gedempt en minder zeker. "Ik weet niet of ik naar buiten durf..." Haar oortjes gingen ietwat hangen. Haar zusje Mintkit was vast en zeker al een keer naar buiten geweest, zij was echter de angsthaas van het nestje, ze durfde niks en daar schaamde ze zich eigenlijk best wel voor.}

Onderwerp: Re: Suddenly my eyes are open...[Open]