Ice queen

Ugh. UUuuuuugh! Het was aan het sneeuwen en andere kittens waren er vrolijk in aan het spelen, maar ondanks dat ze het stiekem heel graag wilde deed Amberkit niet mee. Ze was daar natuurlijk veel te groot voor, ze was eigenlijk namelijk potverdikkie al een apprentice! De dagen gingen nu zo ontzettend langzaam voorbij, die ene maand leek oprecht een eeuwigheid. En dat alleen maar omdat ze gewoon avonturiers waren, en omdat haar stomme broertje haar had meegenomen. Met haar mooie vacht een beetje opgezet tegen de kou keek ze mokkend naar buiten.

&Bracken

Brackenkit was wakker geworden in een wonderse wereld. De wereld was wit, zo gaaf! Hij was al als één van de eerste naar buiten gerend om in het gekke witte spul te spelen. Het was koud, maar dat deerde hem niet. Het was te leuk! Brackenkit had de hele ochtend gespeeld maar had uiteindelijk toch eventjes een pauzetje in moeten lassen. Maar zodra hij weer vol energie zat had hij er weer zin in. Hij zag zijn zusje zitten, niet spelend in de sneeuw. Dat vond hij gek, was ze te bang om haar vacht vies en nat te maken? Dat kon toch niet! Hij stapte op haar af. 'Hey Amber, kom meespelen,' miauwde hij met een klein en uitnodigend glimlachje.

Iedereen was buiten lekker aan het spelen en stiekem was ze stik jaloers. Maar Amberkit had het idee dat ze een punt moest bewijzen, en om dat te doen moest ze hier trots blijven zitten alsof ze te goed was voor de sneeuw. Brackenkit leek dat sentiment niet echt te delen, dat mocht duidelijk zijn. Haar broertje was al de hele dag aan het spelen en Amberkit keek hem niet aan. Zij wilde ook... Maar! Ze was geen stomme kitten meer, en apprentices deden dit ook niet. Dacht ze, tenminste. Toch, toen haar broertje haar uitnodigde begon ze te twijfelen aan haar overwegingen. "Zijn we daar niet een beetje te oud voor Bracken?" murmelde ze wat onzeker.

Brackenkit was natuurlijk héél erg stoer, maar toch hield hij zijn kopje verbaasd schuin bij de opmerking van zijn zusje. Te oud? Hij keek even rond het kamp. Er waren voornamelijk kittens aan het spelen, en oké, zij waren geen kitten leeftijd meer. Dat was waar. Maar hij had ook heus een paar Apprentices in de sneeuw zien spelen hoor! Die waren er gewoon wat minder, omdat die ook het kamp uit konden. Oh, die hadden daar zeker zo veel sneeuw, alleen voor hunzelf, dacht hij jaloers. De kater zuchtte en schudde vervolgens zijn kopje even. 'Kom oppp, het is leukk,' mauwde hij een beetje zeurderig naar haar, waarna hij haar een klein duwtje tegen haar schouder gaf. Kom, kom.