de zoektocht naar spyclaws ouders

Spyclaw liep zoekend rond in een bos. Hij was op zoek naar zijn ouders. die waren namelijk 5 uur geleden gaan jagen. En niet terug gekomen dus was hij ze maar gaan zoeken. en nu zwierf hij dus alleen rond door een groot bos en was hij de weg kwijt geraakt. Hij dacht bij zich zelf dat hij eigenlijk al heel erge honger had. "Nou dan ga ik maar proberen te jagen" zij hij hard op. hij liep nog een heel eind door en hoorde toen wat gekraak uit de bosjes. hij bleef staan en luisterde heel goed en daar hoorde hij het weer. Het leek wel op een anderen kat. Erg bang was hij eigenlijk niet en hij riep: "kom maar uit de bosjes als je durft"!

Tiger zat vredig te kauwen op een pas gevangen muis toen er opeens een geur binnen drong. het was de geur van een kit en die maakte nogal veel lawaai dus het was niet moeilijk hem op te merken. Die kit mag wel oppassen zeg straks loopt er hier een of ander wild moordlustig bloodclan mormel of zo rond. Hij zag hoe de kit stopte bij de struik waarin hij verstopt zat. "kom maar uit de bosjes als je durft! ". Riep de kit dapper. "nou nou jij durft voor zo'n jonge kit.". zei hij met een duistere stem. Hij had zin om dit onervaren groentje eventjes goed te pesten. Hij maakte zich klaar en sprong toen vlak voor de kit. "hallo daar, groentje".

Hij keek nog even naar de bosjes maar hoorde niks meer. Hij dacht even dat hij zich had vergist maar hoorde toen een duistere stem zeggen: "nou nou jij durft voor zo'n jonge kitten". spyclaw wou net iets terug zeggen toen de kat op eens voor hem stond. en zij: " hallo daar groentje".
spyclaw snauwde snel terug: " ik ben helemaal geen groentje Ik ben een ervaren jager!"
hoe durfde die oranje kater hem een groentje te noemen! hij was heel kwaad en probeerde hem te krabben. Hij raakte hem wel maar omdat hij geen scherpe nagels had deed het die kater niks.
Toen schaamde hij zich zo dat hij zich snel omdraaide en geen woord meer wist te zeggen.

Shadowrain zocht en zocht maar vond geen spoor die naar een levend wezen zou kunnen leiden. Opeens hoorde hij een duisterstem die zei:"hallo daar groentje". Daarna hoorde hij een bekende stem die zij:"ik ben hellemaal geen groetje. Ik ben een ervaren jager. Shadowrain rende er heel snel naar toe daar zag hij een grijze met witte kitten en een oranje kater. De grijze kitten draaide zich om. Shadowrain keek recht in de ogen van de kitten opeens herkende Shadowrain de kitten het was Spyclaw zijn verloren broertje. Shadowrain riep:"Spyclaw".

Nadat hij zich had omgedraaid had hij een hele tijd niks meer gezegd. Daar had hij de moet niet voor. Toen hij zo zielig stond kwamen er allemaal herinneringen van vroeger naar boven. Natuurlijk over zijn ouders. maar dat niet alleen want deze keer dacht hij ook na over zijn broertje. Shadowrain heten hij. Shadowrain was net zo als Spyclaw grijs. Echt raar dat hij niet eerder aan zijn broertje had gedacht. Want shadowrain was altijd heel dierbaar voor Spyclaw geweest. Na al deze gedachte had spyclaw eindelijk de moet gekregen om te kijken of die oranje kater der nog was. Maar net toen hij opkeek keek hij recht in de ogen van shadowrain die riep "spyclaw". volgens spyclaw had hij daar al een hele tijd gestaan. Echt raar dat hij het niet eerder had opgemerkt. Toen realiseerde hij zich pas dat het zijn eigen broertje was en rende naar zijn broertje toe en omhelsde hem en riep "shadowrain waar was je nou al die tijd,en zijn pap en mam hier". Spyclaw liet al zijn emoties naar buiten stromen en huilde van geluk.

Tiger zag hoe het groentje dat hij aan het pesten was zich om draaide. Opeens kwam er nog een groentje aan lopen. Tiger begon vermakelijk te grijnzen. Ha ha nu had hij twee groentjes om te pesten. Maar dan moest hij de groentjes geen groentjes meer noemen, dat vonden ze blijkbaar niet zo leuk. opeens begon het groentje dat er net bij was gekomen te praten. "spyclaw" zei hij. Aha dacht Tiger dat groentje heet dus spyclaw. Het andere groentje kende duidelijk het nieuwe groentje. "shadowrain waar was je nou al die tijd,en zijn pap en mam hier". aha nu wist hij de namen van allebei de groentjes,en de groentjes bleken broertjes te zijn. stil sloop hij achter de twee groentjes vandaan en klom stil in een boom. Hij wou wel even kijken naar dit schouwspel.

Shadowrain stond daar een tijdje maar Spyclaw reageerde niet hij zag er boos uit.Opeens herkende Spyclaw hem Spyclaw omhelzde hem en riep "Shadowrain waar was je al die tijd, zijn pap en mam hier" shadowrain zag een oranje kater stiekem in een boom klimmen. Shadowrain riep "he wie ben jij en wat doe je hier". En tegen Spyclaw zij hij "ik weet niet waar pap en mam zijn ik dacht dat ze bij jou waren en wie is die oranje kater in die boom". Shadowrain liep naar de boom en klom op de eerste tak en riep"ga toch weg kater".

Toen Spyclaw was uit gejankt keek hij op en zag dat Shadowrain naar de boom achter hem keek. Hij volgde de blik van Shadowrain en zag dat hij naar die oranje kater keek. Shadowrain riep" he wie ben jij en wat doe jij hier". En daarna zij hij tegen Spyclaw" ik weet niet waar pap en mam zijn ik dacht dat ze bij jou waren. Daarna liep Shadowrain naar die boom en sprong op de eerste tak. Toen hij er op zat zei hij:"Ga toch weg kater. Daar was spyclaw het helemaal mee eens en hij zei:" Goed gezegd Shadoworain daar ben ik het helemaal mee eens". Hij vond zijn broertje altijd al een durfal. Zelf deed hij altijd wel stoer maar dat was hij eigenlijk helemaal niet. Hij liep naar de boom en sprong naast Shadowrain op de tak. Hij probeerde de oranje kater te krabben maar dat lukte niet echt want hij had te korte pootjes.Daarom schaamde hij zich weer een beetje. Maar bleef stoer en gromde zo hard als hij kon naar de oranje kater.

Tiger keek vanaf zijn tak hoe alles gebeurde. De twee kits waren hun ouders kwijt dat was wel duidelijk. Als hij in een ander soort bui was geweest zou hij wel anders reageren maar ja, die groentjes hadden pech. Tiger wou net uit de boom springen toen een van de groentjes iets tegen hem zei :" he wie ben jij en wat doe jij hier". Tiger wou net weer antwoorden toen het zelfde groentje in de boom waarin hij zat sprong. "Ga toch weg kater". zei het groentje. Tiger dacht pff de jeugd van tegenwoordig toch, toen sprong het andere groentje ook in de boom, waar zijn hun manieren gebleven. Het groentje zei: " Goed gezegd Shadoworain daar ben ik het helemaal mee eens". Toen stak hij zijn pootjes uit en het leek alsof hij hem probeerde te krabben. "Wat is dat een krab of zo.". zei hij en hij gromde speels

Spyclaw was nog steeds aan het grommen toen die oranje kater zei:" Wat is dat een krab of zo". En daarna gromde hij ook nog eens speels. Daar ging spyclaw zo van te keer dat hij bijna zijn broertje van de tak af duwde. Maar net op tijd sprong hij van de tak af en rende hij weg. Weg van die vervelende de kater maar ook van zijn broertje realiseerde hij zich net op tijd. Hij wou niet weg van zijn broertje dus riep hij:" Shadowrain kom snel hier heen weg van die enge kater. En daarna riep hij:"Aan hem hebben we toch niks.

"Ha ha ha heel grappig hoor groentje.".Zei Tiger tegen het groentje dat weg liep."Jij zegt eerst dat je mij eng vind en dan zeg je dat jullie mij niet nodig hebben.". Die groentjes waren echt gek dacht hij bij zichzelf. Ze waren hun ouders kwijt en ze wouden zijn hulp niet. Het was puur geluk dat ze nu nog leefden. Straks loopt hiet een of ander bloodclan mormel met honger rond ofzo. "Ik dacht dat jullie hulp nodig hadden maar jullie kunnen het zo te zien prima zelf af." Zei hij met een duistere stem. Rustig sloop hij de schaduw. Hij wou deze groentjes wel in de gaten houden en misschien heel misschien kon hij nog wel een lolletje trappen. Ja daar had hij wel zin in.

shadowrain was diep in gedachte gezonken toen hij spyclaw opeens hoorde zeggen : "Shadowrain kom snel hier heen weg bij die enge kater". en daarna zij hij "aan hem hebben we toch niks".
De kater zij "Ha ha ha heel grappig hoor groentje jij zegt eerst dat je me eng vind en dan zeg je dat je me niet nodig hebt". hij zij"
ik dacht dat jullie hulp nodig hadden maar jullie kunnen het zo te zien prima zelf af". De kater sloop de schaduw in. Shadowrain riep "noem ons niet de helle tijd groentje" en tegen spyclaw zij hij "je hebt gelijk aan hem hebben we toch niks ". Hij sprong de boom uit.

Spoiler:

Spyclaw wachten tot dat shadowrain kwam toen die kater op eens zij:"Ha ha ha heel grappig hoor groentje je zegt eerst dat je mij eng vind en dan zeg je dat jullie mij niet nodig hebben". En daarna zei hij:"Ik dacht dat jullie hulp nodig hadden maar jullie kunnen het zo te zien prima zelf af". Spyclaw wou net terug roepen dat hij en shadowrain het inderdaad prima zelf konden redde maar de maar voor dat hij nog iets kon zeggen was de kater al weg. Maar shadowrain riep nog naar de kater:"noem ons niet de helle tijd groentje". En daarna zij hij tegen spyclaw:"je hebt gelijk aan hem hebben we toch niets". En shadowrain sprong de boom uit.Toen shadowrain met zijn vier pootjes op de grond was beland liep spyclaw naar shadowrain. toen hij naast hem stond fluisterde hij in shadowrains oor:" Ik vind het toch een beetje eng om gewoon weg te gaan want die kater kan overal zijn en ons volgen".

Tiger zorgde er voor dat hij niet gezien kon worden. Hij maakte een geluid zodat het leek alsof hij weg liep. Stiekem glurend naar de groentjes zette het schouwspel zich voort. "Noem ons niet de helle tijd groentje" riep het groentje dat shadowrain hete. Tiger kon zijn lachen bijna niet meer inhouden. Hij liep naar het groentje dat spyclaw hete en zei: "je hebt gelijk aan hem hebben we toch niets". "Dat zullen we nog wel zien." zei hij voor zich uit mompelend. spyclaw fluisterde iets in het oor van shadowrain. Het ging vast over hem dacht Tiger. Hij maakte zich gereed om te vertrekken, ze zouden zo wel weg gaan dacht hij.

toen shadowrain weer op de grond stond ferluisterde spyclaw in zijn oor :"ik vind het toch een beetje eng om gewoon weg te gaan want die kater kan overal zij en ons volgen".shadowrain ferluisterde terug dat hij best wel gelijk had en dat ze heel stil moesten zijn anders zou hij ons horen . Shadowrain liep heel stil naar het dicht beseinde bosje en riep heel zacht "kom spyclaw we verstoppen ons hier achter dit bosje". en ging achter het bosje zitten en zijn pootjes aflikken.

Spyclaw huiverde alweer bij de gedachte dat die kater hun zou volgen. Maar toen fluisterde shadowrain terug dat hij best wel gelijk had en dat ze heel stil moesten zijn want anders zou hij ons horen. Daar was Spyclaw het mee eens en hij dacht na over wat ze zouden kunnen gaan doen maar hij zag shadowrain al naar de dichtstbijzijnde bosjes lopen en Spyclaw volgde hem maar. Toen ze er waren zag spyclaw dat shadowrain rustig ging zitten en zijn poten ging aflikken. Daar werd spyclaw kwaad om shadowrain ging gewoon rustig zijn pootjes zitten aflikken terwijl ze in grote moeilijk heden waren. Ze waren hen ouders kwijt en die rode kater kon elk moment weer op kon elk moment weer op duiken. Spyclaw werd weer eens zo kwaad dat hij zijn woede niet kon in houden en begon te schreeuwen."Hoe kun je nu nou je poten gaan schoon maken we zitten in groten moeilijk heden hoor". Maar toen hij net was uitgeschreeuwd bedacht hij opeens dat ze stil moesten zijn. waarom had hij nou tegen shadowrain geschreeuwd. O hij haten zich zelf! Allen katten in de buurt hadden het kunnen horen ze moesten hier weg. Hij fluisterde snel tegen shadowrain:" Sorry dat ik zo tegen je heb staan schreeuwen maar we moeten hier weg want waarschijnlijk heeft die rode kater het gehoord en gaat hij ons laten schrikken". Spyclaw rende al weg en waarschijnlijk volgde shadowrain hem wel maar hij wist het niet zeker. Anders zou hij altijd gestopt zijn maar hij was zo bang dat hij door rende. En hij rende en hij rende maar tot hij echt niet meer kon en ging zitten. Hij moest eerst heel erg hijgen en hij sloot zijn ogen. Toen hij was uit gehijgd deed hij zijn ogen open en keek rond. Spyclaw zag dat hij wel heel erg ver was gerent omdat de bomen hier veel dichter op elkaar stonde en hoger waren. Maar toen sprong hij op van de schrik, Hij zag Shadowrain niet meer. Spyclaw keek nog eens goed rond maar zag shadowrain niet meer." Dan maar terug" zei hij tegen zich zelf. Spyclaw stond op en wou terug lopen maar merkte opeen s dat hij niet meer wist welke kant hij nou op moest. Hij dacht nog eens heel diep na maar wist het echt niet meer. Hij ging maar zitten wachten tot shadowrain hem misschien nog vond. Toen hij zo een tijdje zat merkte hij opeens dat het ging regenen." Nee niet ook dat nog"!! En hij liep naar een hollen boom. Spyclaw ging er in liggen en viel al snel in slaap.

spyclaw riep heel boos;"Hoe kun je nu nou je poten gaan schoon maken we zitten in groten moeilijk heden hoor" en daarna fluisterde hij in zijn oor "sorry dat ik zo tegen je heb geschreeuwd maar we moeten hier weg want waarschijnlijk heeft die rode kater het gehoord en gaat hij ons latern schrikken". En toen rende spyclaw weg voor dat shadowrain ook maar iets kon zeggen shadowrain stond snel op en rende achter spyclaw aan maar uiteindelijk zag shadowrain spyclaw niet meer en toen ging het ook nog regenen shadowrain liep snel verder en hij zocht en zocht tot dat het te erg ging regenen, hij zag een holle boom hij klom er in en klom omhoog veder de boom in en hij dacht als ik onder de bladeren ga zitten kan ik spyclaw messchien zien en ik zit er droog. Toen hij boven was was hij zo moe dat ie in slaap viel en hij droomde dat : hij droomde dat spyclaw heel heel stil lag en dat hij niet ademhaalde Shadowrain schrok wakker en viel bijna uit de boom hij dacht waar ben ik maar toen drong het tot zich door hij moest spyclaw vinden hij sprong uit de boom en liep veder.

Spyclaw was in een groot bos. Hij zag shadowrain maar telkens als hij naar hem probeerde te lopen kwam die rode kater opeens voor hem staan en duwde hem weg. Uit eindelijk wist hij dat het toch niet zou gaan lukken dus hield hij er mee op maar hij had al een nieuw plannetje bedacht hij ging er van achteren naar toe. Maar weer was die kater hem te slim af. Maar net toen hij het voor de laatste keer wou proberen zag hij shadowrain langzaam vager worden tot dat hij helemaal was verdwenen. "Nee!! nee niet shadowrain Spyclaw werd badend in het zweet wakker. Zijn vacht was helemaal nat en hij had het koud. Waar was hij eigenlijk en waar was zijn broertje shadowrain. Toen werd het hem duidelijk hij was de vorige avond weg gelopen van shadowrain en had hem daarna niet meer gezien. Spyclaw stond op en en liep de holle boom uit. Hij voelde dat het niet meer regende en het zonnetje was ook al door gekomen. Perfect weer om Shadowrain te gaan zoeken. Spyclaw zocht en zocht maar vond geen enkel levend beest. Ook geen prooi dus. Uitgehongerd gaat spyclaw liggen. Hij heeft de hele dag naar shadowrain gezocht en had niks gegeten dus hij was uitgeput. Maar toch kon hij niet slapen want eerst zou hij shadowrain vinden."Al is het het laatste wat ik doe!" zij hij net of hij nog de hele nacht door kon zoeken. Maar toch twijfelde hij aan zich zelf was het nou wel zo'n goed idee om in de donker naar Shadowrain te gaan zoeken kon hij niet beter een schuilplek gaan zoeken voor de nacht. Nee hij ging door met zoeken dacht hij stoer. Dus hij liep verder door het bos om shadowrain te zoeken.

Het werd al avond en Tiger keek nog steeds naar het schouwspel. Tiger werd moe en zat al te knikkebollen. De avond daar voor had hij niet geslapen en moe was hij wel. Uiteindelijk viel hij toch in slaap, ook al wou hij dat niet. Hij viel in een onrustige slaap. Hij droomde dat hij vocht in een groot gevecht. Hij stond zei aan zei met Leaf en vocht tegen een bloodclan mormel. Hij kende haar ergens van maar hij wist niet waar van. Ook Leaf vocht tegen een pikzwarte poes. De twee groentjes die hij pas had leren kennen vochten ook. Samen strijde zei tegen een oranje kit, nou ja een jonge poes. Opeens schrok hij op. Hij keek voorzichtig door de bladeren. De groentjes waren al weg. Snel sprong hij uit de boom en ging op pad. Hij moest die groentjes vinden.