de zoektocht naar spyclaws ouders

Het was al midden in de nacht en spyclaw was nog steeds op zoek naar shadowrain. Hij was zo moe dat hij nauwelijks nog op zijn pootjes kon staan." Nu moet ik echt gaan stoppen hoe graag ik ook door wil gaan morgen is weer een dag" zij hij tegen zich zelf en hij sprong over een omgevallen boom heen. Hij liep nog een tijdje op zoek naar een geschikte slaapplaats. Na een minuut of tien zag hij een geschikte boom om onder te gaan slapen maar net toen hij was gaan liggen hoorde hij van achter een bosje geluid. Het kon zijn broertje zijn maar ook iemand anders dus hij moest voorzichtig zijn. Spyclaw stond zo stil mogelijk op en sloop naar de bosjes hij probeerde er door heen te gluren maar de bosjes waren te dicht dus hij kon niet zien wie het was. Ik waag het er maar op dacht hij. Hij haalde diep adem deed zijn ogen open en liep struikelend om de bosjes heen.

(jouw beurt shadowrain)

Shadowrain zocht nog steets naar Spyclaw alleen was hij nu wel erg moe geworden. hij ging in de bosjes liggen en dommelde in, hij schrok wakker hij hoorde voetstappen. Shadowrain sprong snel op hij dacht het kan Spyclaw zijn maar het kan ook een andere kat zijn, heel voorzichtig sloop hij om het bosje heen en zag Spyclaw heel voorzichtig naderde Shadowrain Spyclaw. Toen hij vlak achter Spyclaw stondriep Shadowrain :" boe" en daarna zei hij "ik ben het Shadowrain wees maar niet bang". Shadowrain ging naast Spyclaw zitten en zij :" sorry dat ik aan me poten ging likken maar dat is een gewoonte van me" en Shadowrain lachte hard en zij :" heb ik van mama géerft". hij likte snel even aan zijn pootje.

Spyclaw hoorde dat er nog iemand om de bosjes heen liep maar dan van af de anderen kant. Hij wou net zijn ogen openen toen hij achter zich iemand hoorde zeggen:"boe". Spyclaw viel bijna om van de schrik maar toen zij die zelfde stem:"ik ben het shadowrain wees maar niet bang". O gelukkig maar dacht hij. En hij opende zijn ogen en ging zitten. Shadowrain ging naast hem zitten en zij:"sorry dat ik aan me poten ging likken maar dat is een gewoonte van me" en daarna lachten hij hard. Spyclaw lachte mee als een boer met kiespijn. Hij vond het eigenlijk niet zo grappig. Toen Shadowrain was uitgelachen zei hij:"heb ik van mama géerft" en shadowrain likte snel even aan zijn pootje."Nee nee" zij spyclaw."ik moet niet zo snel boos worden".

Tiger ging snel op zoek naar de groentjes, de laatste was het erg saai hier dus zijn tijd-verdoe-groentjes wou hij niet verliezen. Hij gooide zijn hoofd in de lucht om te ruiken waar ze waren. Net op dat moment spatte er een regen druppel op zijn neus. He nee, nu gaat het ook nog regenen dacht hij. Zal ik gaan schuilen of niet?. Als hij nu ging schuilen zou hij de groentjes nooit terug vinden, want hun sporen zouden uitgewist worden. Hij besloot toch maar verder te gaan, ook al werd hij dan drijf nat. Hij snoof de lucht op. Aan de ene kant rook hij duidelijk de geur van de groentjes, maar aan de andere kant rook hij de nog sterkere geur van de bloodclan. Bah, dacht hij, we zitten nu wel heel dicht bij het bloodclan territoria. Hij liep naar de richting waar de geur van de groentjes vandaan kwam. Het duurde niet lang voordat hij bij hun was. Hij maakte zich groot en stapte onverwacht uit de bosjes en zei:" hallo daar, ik ben terug.".

Spyclaw zei tegen Shadowrain :"nee nee ik moet niet zo snel boos worden. Toen zij Shadowrain :"ach geeft niet hoor". het was een tijdje stil maar de stilte werd verbroken door de oranje kater die zij:" hallo daar, ik ben terug " Shadowrain draaide zich op en zij geergerd :" nee niet jij weer wat moet je " hij keek er heel boos bij. "ach hoepel toch op waarom volg je ons eigelijk" Shadowrain werd echt boos hij haten die kater en hij snapte ook niet waarom hij hun volgde hem boeide het toch niet wat zei deden. Hij draaide zich weer om en wenden zich tot Spyclaw en vroeg:" weet jij waarom die kater ons de hele tijd volgt?". Shadowrain deed het op een ferluistertoon zo dat de kater hem niet kon horen.

Na dat hij had gezegd dat het ook zijn schuld was voelde hij zich veel beter en net toen hij dat tegen Shadowrain wou zeggen zei shadowrain:"ach geeft niet hoor". Omdat shadowrain dat had gezegd werd Spyclaw nog blijer en hij wou shadowrain omhelzen van blijschap toen hijnaast zich een bekende stem hoorde zeggen:"hallo daar, ik ben terug". Spyclaw draaide zich om en zag dat Shadowrain dat ook deed. O nee die stomme rode kater was daar weer hij kwam vast Shadowrain en hem irriteren. Spyclaw wou iets gemeens zeggen maar Shadowrain was hem voor en zei:"nee niet jij weer wat moet je" Spyclaw zag dat shadowrain er heel boos bij keek en nog iets ging zeggen."Ach hoepel toch op waarom volg je ons eigenlijk" hoorde Spyclaw shadowrain zeggen en daarna draaide Shadowrain zich naar hem om enfluisterde:" weet jij waarom die kater ons de hele tijd volgt". Spyclaw dacht even na en fluisterde daarna tegen Shadowrain:" ik weet het niet maar misschien wil hij ons juist wel helpen". Spyclaw besefte nu pas dat ze die kater misschien welheel verkeert hadden bekeken en hij schaamde zich een beetje. Om uit teproberen of het waar was wat hij dacht moest hij eerst een paar vragen stellen aan die rode kater en dus begon hij met zijn eerste vraag" We komen je nu al voor de tweede keer tegen dus ik wou even weten hoe je heet, ikheet trouwens Spyclaw en dat is mijn broertje Shadowrain".

Tiger zag een muisje vooorbij rennen en sprong snel op hem. Met een harde beet was hij al dood. Tiger was niet van plan om het muisje meteen op te eten, nee hij ging hier een hele show van maken. hij wou net gaan liggen toen Shadowrain iets zei:"nee niet jij weer wat moet je", Tiger wou zijn mond al open doen om iets terud te zeggen maar Shadowrain zei al weer iets: ."Ach hoepel toch op waarom volg je ons eigenlijk". Dat pikte Tiger niet, maar het die Shadowrain zei al weer iets, praatgraag dacht Tiger bij zichzelf en grinnikte zacht. eerst zei die Spyclaw iets wat hij niet kon verstaan maar toen zei die Shadowrain::" ik weet het niet maar misschien wil hij ons juist wel helpen". Toen was het zijn beurt om iets te zeggen, besefte Tiger. Hij ging liggen en zei: "Ja ik kan nog van pas komen jeweetwel met die bloodclan mormels enzo, en oja er lopen hier ook moordlustige rouges rond. Dus ik kan jullie nog wel van pas komen ja.". hij peuzelde het muisje nu pas op en dacht tevreden: nu zijn ze zeker weten wel bang

Spyclaw ferluisterde tegen Shadowrain en zij:"ik weet niet maar meschien wil hij ons juist wel helpen". Shadowrain dacht : ja dat kan best waar zijn. hij zag dat Spyclaw iets wou zeggen maar toen hoorde hij de rode kater praten en luisterde daar naar de rode kater zei:"ja ik kan nog van pas komen jeweetwel met die bloodclan mormels enzo, en oja er lopen hier ook moordlustige rouges rond. Dus ik kan jullie nog we van pas komen ja". En toen at hij een muisje op . Shadowrain zei:"ik heb nog nooit een bloodclan mormel gezien, hoe zien die er uit? en hoe moet je ze herkenen?". hij had nog veel meer vragen maar hij dacht laat ik het rustig aan doen wat anders denkt hij dat ik bang ben. Toen wende hij zich tot Spyclaw en vroeg :" wat wou je zeggen ik heb je niet gehoord". Hij ging zitten en wachte op Spyclaw's antwoord.

(nu ben jij aan de buurt spyclaw)

Spyclaw kreeg maar geen antwoord op zijn vraag. Er werd van alles gezegd maar Spyclaw letten daar niet op want achter zich hoorde hij voetstappen van waarschijnlijk een kat. Hij wou er al naar toe sluipen toen hij zich bedacht, het kon natuurlijk ook een gemene kat zijn dus draaide hij zich om en wou iets tegen shadowrain zeggen toen shadowrain tegen hem zij:" Wat wou je zeggen ik heb je niet gehoord". He waar had hij het over, had hij wat gezegd dan." Ik weet niet waar jullie het over hebt maar dat is nu niet aan de orden want ik hoorde daar net iemand door de bosjes sluipen en ik wou gaan kijken maar toen bedacht ik me want het kon ook een gemene kat zijn". Spyclaw keek onrustig om zich heen en hoorde weer voetstappen." Kijk daar, daar zit iemand" zei hij zacht tegen Shadowrain en die andere kater en hij sloop langzaam richting de bosjes.

het mag een van de bloodclan mormels zijn maar leaf mag ook

tiger slurpte het laatste stukje muis op toen Sadowrain iets zei; "ik heb nog nooit een bloodclan mormel gezien, hoe zien die er uit? en hoe moet je ze herkenen?". Dat hij dat niet weet, dat is wel heel gevaarlijk hoor dacht Tiger. Stel nou dat je er eentje tegen komt, en je kan hem niet herkennen, dan ben je er geweest. Zeker als je nog een groentje bent. Tiger wou hem net alles tot in de puntjes gaan uitleggen toen Spyclaw iets zei; " Ik weet niet waar jullie het over hebt maar dat is nu niet aan de
orden want ik hoorde daar net iemand door de bosjes sluipen en ik wou
gaan kijken maar toen bedacht ik me want het kon ook een gemene kat
zijn", terwijl hij dat zei keek hij onrustig om zich heen. Ook Tiger was nu onrustig aan het worden, alles wat hij had gezegd over de bloodclan mormels enzo was niet gelogen. Als er nu eentje in de bosjes was zou dat niet gek zijn. Hij ging in aanvals-positie staan en zei tegen de rest:"jongens ga achter me staan, dit kan gevaarlijk worden.

Shadowrain was zo diep in gedachte dat hij niet hoorde wat Spyclaw zei
hij hoorde alleen dat de rode kater zei"jongens ga achter me staan, dit
kan gevaarlijk worden." Shadowrain vroeg "wat kan gevaarlijk worden ".
eerst aarzelden hij een beetje maar schuifelde toen toch naar de rode
kater toe. en vroeg"hoe weet je dat iets gevaarlijk kan zijn terwijl je
het nog niet gezien hebt" en hij riep tegen Spyclaw " kom toch maar hier
heen misschien is het een bloodclan mormel is want die zijn heel
gevaarlijk, toch?". Hij keek spieden rond maar zag niks maar hij hoorde wel geritsel in de struik achter Spyclaw. hij riep" pas op Spyclaw er zit iets achter je"

"jongens ga achter me staan, dit kan gevaarlijk worden." Hoorde Spyclaw hij de rode kater zeggen. Waarom zou hij dat doen hij kon best voor zich zelf zorgen en hij wou ook wel zelf proberen te zeggen. Toen hoorde hij Shadowrain zeggen:"wat kan gevaarlijk worden". En spyclaw zag dat Shadowrain naar de rode kater schuifelde maar Spyclaw was dat nog niet van plan." hoe weet je dat iets gevaarlijk kan zijn terwijl je het nog niet gezien hebt" hoorde Spyclaw Shadowrain zeggen en daarna zei Shadowrain tegen Spyclaw:" Kom toch maar hierheen misschien is het een bloodclan mormel is want die zijn heel gevaarlijk, toch?". Shadowrain had wel gelijk hij kon het beter aan die grote kater overlaten. Shadowrain wou net naar Shadowrain toe lopen toen toen hij Shadowrain hoorde zeggen:" pas op Spyclaw er zit iets achter je". snel draaide Spyclaw zich om en keek naar de struik, hij hoorde een zacht geritsel. Daarna rende hij zo snel naar Shadowrain toe en keek bang naar de struik waar hij dat geritsel had gehoord, weer zag hij iets bewegen. Hij realiseerde dat er elk moment iemand uit die struiken zou kunnen komen, die gedachten maakte hem bang en hij kroop in elkaar. " Het moet een aardige kat zijn, het moet fluisterde hij zacht. Hij hoopten dat het inderdaad een aardige kat zou zijn maar hij had zo'n gevoel van niet.

het mag redeye, leaf, Blacksoul, chikita of escade zijn.

De stille, maar kille pootstappen van een kleine poes waren niet meer hoorbaar tussen het gras. Haar kille gele ogen glansden vol haat. Haar neus had de geur van die irritante kater weer geroken. Ze begon de laatste tijd steeds meer katten te haten. Stilzwijgend versnelde ze haar passen en grijnsde hatelijk. Nog voor ze echt in de buurt was klom ze in een boom en sprong van tak naar tak verder. Het werd nu eens tijd voor een andere aanpak. Ze sloeg haar scherpe klauwen al uit en bleef even gespannen zitten wachten in de boom en staarde naar beneden naar drie katten. Die irritante kater en twee kleinere katten. "jongens ga achter me staan, dit kan gevaarlijk worden." Hoorde ze de irritante kater zeggen en grijnsde haar witte, vlijmscherpe tanden bloot. " Kom toch maar hierheen misschien is het een bloodclan mormel is want die zijn heel gevaarlijk, toch?" Nu kon ze het niet laten om te lachen en ze kwam overeind op de tak waarop ze zat. Met een soepel sprong liet ze zich van de tak afvallen. ''Wij BloodClanleden zijn heus niet zo gevaarlijk hoor.'' Miauwde ze met een zoete stem zodra haar poten de grond raakte. Nu keek ze op naar de irritante kater. '' Wij BloodClan zijn alleen niet zoals al die afschuwelijke Clankatjes en we irriteren ons aan katten zoals dat irritantje daar.'' Ze wees met haar staart naar Tiger en keek hem met haar kille, gele ogen aan. ''Dus katertje, kom je weer een spelletje spelen met mij?'' Haar stem klonk nog altijd zoet alleen haar ogen deden er niet aan mee.

Spyclaw zag een bruinrode kat met een soepele sprong van de tak af komen. ''Wij BloodClanleden zijn heus niet zo gevaarlijk hoor.'' Zei ze met een stem die Spyclaw meteen al bang maakte niet omdat het zo lelijk klonk maar omdat het zo verleidelijk was. Hij zag dat ze naar die oranje kater keek en zij: '' Wij BloodClan zijn alleen niet zoals al die afschuwelijke Clankatjes en we irriteren ons aan katten zoals dat irritantje daar.''ze wees naar de rode kater met haar staart, en keek hem met kille, gele ogen aan. ''Dus katertje, kom je weer een spelletje spelen met mij?'' Zei ze met een zoete stem. Spyclaw deed een paar stappen naar achter, dit was duidelijk geen aardige kater maar een gemene. In gelijke met haar was die rode kater een lieverdje. Wat moesten ze doen vechten of vluchten? Maar hopen dat de rode kater sterker is of weg wezen. De laatste keuzen leek Spyclaw het beste want die bloodclan kater zag er wel heel sterk en gemeen uit. Hij deed nog een paar stappen naar achter om daarna hard weg te rennen maar op het laatste moment bedacht hij zich. Hij was een stoere kater en hij ging niet weg rennen als een bang katje." Wat voor spelletje wil je spelen dan? Vast een dom meisjes spelletje." Zei hij zo gemeen mogelijk maar zo klonk het niet want hij
wist zelf ook wel dat ze iets anders bedoelden.

(flut post!! maar leuk dat je hebt gereageerd nu de andere nog)

soulheart liep rustig op weg naar zijn hol, toen hij opeens een zoete stem hoorde: 'Wij BloodClanleden zijn heus niet zo gevaarlijk hoor. Wij BloodClan zijn alleen niet zoals al die afschuwelijke Clankatjes en we irriteren ons aan katten zoals dat irritantje daar." soulheart voelde een lichte tinteling in zich opkomen. een bloodclan poes! dacht hij. maar, als de clankatten nou met meer zijn, en zij alleen, dan... dacht soulheart weer. toen hoorde hij wwer die snoepzoete stem: ''Dus katertje, kom je weer een spelletje spelen met mij?'' aha, een gevecht. snel rende soulheart ernaartoe. toen hij er was, ging hij achter een boom zitten luisteren. toen hoorde hij nog een andere stem, een jongensstem. " Wat voor spelletje wil je spelen dan? Vast een dom meisjes spelletje." soulheart hoorde bangheid in zijn stem. hij luisterde nog eens goed. toen sprong hij tevoorschijn en hij zei: "nee, geen dom meisjesspelletje, want ik ga er ook aan meedoen. en volgens mij weet jij ook wel heel goed wat zij daar, - soulheart wees met zijn voorpoot naar de bloodclan poes - met een meisjes spelletje bedoelt." zei soulheart terwijl de tinteling in zijn borst alsmaar groter werd.

(sorry, ben gisteren nog heel laat so you think you can dance gaan kijken, ben moe dus inspiloos.)

''Wij BloodClanleden zijn heus niet zo gevaarlijk hoor. Wij BloodClan zijn alleen niet zoals al die afschuwelijke Clankatjes en we irriteren ons aan katten zoals dat irritantje daar." hoorde hij een stem zeggen. Hij herkende die afschuwelijke stem uit duizenden. Dat was die van die irritante poes, die hem had aan gevallen een tijdje terug. Hij haatte deze poes, een niet zo`n beetje ook. Hij kende haar beter dan vandaag, en wou dat dat anders was. Toen hoorde hij weer die snoepzoete stem: ''Dus katertje, kom je weer een spelletje spelen met mij?''. Hij keek nog eens naar die poes. Haar ogen, daar kreeg je rillingen van. Die kilte, die was onverdraaglijk, en het ergste was dat het leek alsof die poes er trots op was. ." Wat voor spelletje wil je spelen dan? Vast een dom meisjes spelletje." Hoorde hij Spyclaw zeggen. "Ssst spyclaw, laat mij dit maar regelen." Fluisterde hij. ." nee, geen dom meisjesspelletje, want ik ga er ook aan meedoen. en volgens mij weet jij ook wel heel goed wat zij daar, - soulheart wees met zijn voorpoot naar de bloodclan poes - met een meisjes spelletje bedoelt." hoorde hij nog een stem zeggen."Ja poesje, ik kom weer eens gezellig spelen. Hoe heet je ook al weer, Esada ofzo." zei hij met een grijns, en riep nog terwijl hij naar haar sprong; "Het is de perfecte naam voor een lafaard.". En toen hij dict bij haar was zei hij: "En he.. pas op als je van de glijbaan gaat, straks kreukel je je staart nog!".

Toen Spyclaw naar hem toe was gelopen en Shadowrain wist dat Spyclaw veilig was ging Shadowrain achter de oranje kater staan en begroef zijn hoofd diep in zijn pootjes zodat hij niks kon horen en zien. Hij wou hier weg samen met Spyclaw, heel ver weg van alle andere katten. Toen hij opeens een harde wind vlaag voelde keek hij op. Hij zach dat de oranje kater naar een bruine poes toe liep, vlakbij de bruine poes stond een zwarte kater. Shadowrain vroeg angstig aan Spyclaw "wie zijn dat en wat willen ze". Gelijk der achteraan zij hij "ik denk erover om weg te gaan en jij?". Hij schuifelde een klein stukje achteruit maar bleef opeens stokstijf staan. Er was iets, iets heel vreemds wat hem deed stoppen maar hij wist niet wat het was. Hij keek nog een keer naar de oranje kater die nu heel dicht bij de bruine poes was. Shadowrain wist dat die twee geen vrienden waren.

Er klonk geluid uit de bosjes. Nee niet nog een bloodclanner! Dacht Spyclaw en Hij deed nog een paar stappen naar achteren."Ssst spyclaw, laat mij dit maar regelen." Zei de rode kater. Dat was misschien ook wel beter want zo geod vechten kon hij nou ook weer niet, eigenlijk helemaal niet. Waarom had hij dat nou ook gezegd. Hij moest leren zijn mond dicht te houden."nee, geen dom meisjesspelletje, want ik ga er ook aan meedoen. en volgens mij weet jij ook wel heel goed wat zij daar, - en een zwarte kat wees met zijn voorpoot naar de bloodclan poes - met een meisjes spelletje bedoelt." er was een zwarte angstaanjagende kater uit de bosjes gesprongen. Duidelijk een bloodclanner. "Ja poesje, ik kom weer eens gezellig spelen. Hoe heet je ook al weer, Esada ofzo." zei de rode kater met een grijns, en riep nog terwijl hij naar haar sprong; "Het is de perfecte naam voor een lafaard.". En toen hij dicht bij haar was zei hij: "En he.. pas op als je van de glijbaan gaat, straks kreukel je je staart nog!". De rode kater kon dit goed, misschien was hij toch niet zo gewelddadig en gemeen. Naast zich voelde hij de staart van Shadowrain. Spyclaw keek naar hem."wie zijn dat en wat willen ze". Zei Shadowrain en gelijk daar achteraan zei hij "ik denk erover om weg te gaan en jij?" Spyclaw zag dat Shadowrain een stukje naar achteren maar stopte toen opeens. Waarom zou hij stoppen? Langzaam liep Spyclaw naar Shadowrain toe. "Ik denk dat dat inderdaad wel een goed plan is. Maar we kunnen die rode kater hier toch niet in zijn eentje laten" Diep in zijn hart wist Spyclaw dat De rode kater toch niets aan hem en Shadowrain zou hebben. " Oke als die twee bloodclanners daar even niet opletten rennen we zo hard als we kunnen het bos in maar we blijven wel bij elkaar" fluisterde Spyclaw in het oor van Shadowrain terwijl hij goed op de twee bloodclan katten en de rode kater letten.

Ik en Shadowrain stappen waarschijnlijk uit deze topic want het gaat toch niet meer goed lopen

Shadowrain hoorde Spyclaw zeggen "Ik denk dat dat inderdaad wel een goed plan is. Maar we kunnen die rode kater hier toch niet in zijn eentje laten" daarna feluisterde Spyclaw nog " Oke als die twee bloodclanners daar even niet opletten rennen we zo
hard als we kunnen het bos in maar we blijven wel bij elkaar" "oke" zei Shadowrain terug. Shadowrain sloop heel langzaam naar achter tot hij dacht dat hij ver uit bereik was van de bloodclan katten. Daarna zetten hij het op het lopen zo hard hij kon hij hoopte maar dat Spyclaw hem achterna kwam.

ik stap uit de topic

"oke" zei Shadowrain. Hij begon al heel langzaam naar achteren te lopen. spyclaw volgde zijn voorbeeld en liep hem achterna. Toen ze ver uit bereik van de bloodclanners waren. Begonnen ze te rennen. Diep het bos in. Maar Spyclaw stopte nog even. Hij keek nog een keer naar Tiger die er nu alleen voor stond. Waarschijnlijk zou hij ingemaakt worden door de bloodclanners maar het maakte niet veel uit of hij en Shadowrain er bij waren of niet. Ze waren ongetraind en hadden Tiger alleen maar moeilijk heden bezorgd. Een traan rolde over zijn wang om zijn ouders maar gek genoeg ook om Tiger. Waarschijnlijk was die niet zo slecht als Spyclaw dacht en hadden ze hem verkeert ingeschat. Maar daar was nu niks meer aan te doen. Er rolde nog een traan over Spyclaws wang maar daar bestede hij geen aandacht aan. Hij Shadowrain al achterna gegaan en samen zouden ze opzoek gaan naar hun ouders!

ik ook

Onderwerp: Re: de zoektocht naar spyclaws ouders