Chasing honey

Eigenlijk mocht het niet, maar ze deed het toch. Haar oogjes fonkelden ondeugend toen ze de medcat den binnenstapte. Shrimp zou het vast niet erg vinden als haar nichtje een bezoekje bracht. Ze was alleen maar benieuwd en wilde gewoon een keer buiten de Nursery iets beleven. Met grote ogen keek ze de den rond, waar ze de crème poes ook zag staan. Nog nooit had ze zoveel kruiden bijeen gezien. "Is dit allemaal van jou?" Mauwde ze onaangekondigd.

[Shromp]

Ze miste Coyotespirit wel, maar de rust was zo ontzettend fijn. Shrimppaw vond drukte nooit een prettig iets en verkoos de rust boven alles. Ze was dan ook heerlijk relaxed haar kruiden aan het controleren, af en toe haar vacht even goed likken. In alle rust, zonder gestoord te worden. 'Is dit allemaal van jou?' Shrimp schrok op van de plotselinge stem. Ze draaide zich om en zag Tearkit, haar nichtje. 'Oh,' ademde ze en ze schonk het jonge poesje een glimlachje. 'Ja, nou ja.. Niet per se van mij, maar... Nou ja, wel een beetje. Maar het is om weg te geven, natuurlijk. Als het nodig is,' knikte ze. Lekker verhaal, Shrimp.

Natuurlijk wist ze al dat het was om weg te geven, maar wauw, het was allemaal wel heel bijzonder. Dit was de eerste keer dat ze deze den van binnen zag en ze mocht zeggen dat het haar niet teleurstelde. "Vind je het leuk om medicine cat te zijn?" Vroeg ze geboeid, zich totaal niet bewust van de plotselinge onderwerp switch. Volgens mama konden medicine cats met StarClan praten, dus het was vast heel heel leuk om er een te zijn.

Ze gaf de ander een zo niet-ongemakkelijke glimlach als ze kon, hopend dat haar verhaaltje duidelijk genoeg was. Tearkit vond dat blijkbaar van wel, want die ging over op een ander onderwerp. 'Vind je het leuk om medicine cat te zijn?' Shrimp was even stil. 'Oh, uh. Ja, natuurlijk,' antwoordde ze met een glimlach. 'Natuurlijk is het soms wel wat werk, maar het is altijd heel fijn om anderen te kunnen helpen.' Het gedeelte van stress liet ze er verder maar uit, dat was niet iets om een jonge poes mee te vervelen.

Wauw, dat klonk wel erg goed. Hard werken vond ze niet erg. Dat deed haar mam ook en kijk waar dat haar had gebracht. "Hoe kan ik als warrior later anderen helpen?" Een belangrijke vraag, want ze ging immers trainen om warrior te worden. Oh en vechten wilde ze zeker leren, maar het idee van voor anderen zorgen stond haar ook wel aan. Shrimppaw was medicine cat dus vast wijs genoeg om daar iets op te bedenken.

Ze vond het ergens wel leuk om over haar vak te vertellen, haar taken die ze had in de Clan, om anderen te helpen. Het was een voldoening om anderen te helpen en zien genezen, maar het was ook stress. Dat kwam er automatisch bij. Het is niet allemaal zonneschijn, hoe prachtig het idee soms is. 'Hoe kan ik als warrior later anderen helpen?' vroeg Tearkit toen. Shrimp glimlachte, was toch een tikje verbaasd bij de vraag. Sommige kittens waren wel geïnteresseerd in het zijn van Medicine Cat, maar het was StarClan die de katten kozen. Tearkit wilde blijkbaar toch liever Warrior worden, of daar ging ze gewoon maar vanuit. Net zoals zij er ook vanuit gegaan was toen. 'Als Warrior heb je veel manieren om anderen te helpen. Katten kun je namelijk ook helpen zonder al deze kruiden. Als Warrior help je natuurlijk sowieso je Clan, met jagen en.. Het verdedigen van je Clangenoten,' legde ze uit, het onderwerp van oorlog ontwijkend. 'Maar er zijn natuurlijk ook kleine gebaren die je kan maken, maar daar hoef je geen Warrior voor te zijn,' miauwde ze.

Aandachtig luisterde ze toe, stiller dan normaal. Wauw, wat een wijsheid. Over een moon zou ze al die dingen leren. Het enige wat haar nog dwarszat was het laatste. Dat begreep ze niet helemaal. "Bedoel je met anderen praten?" Stormflight en Thornkit konden dat zo goed voor haar. Die snapten echt wat er in anderen omging. Op een dag hoopte ze dat ook te kunnen.

Shrimppaw voelde zich prettig om haar kennis te delen, maar ergens ook een beetje out of place. Alsof ze een oude en wijze Medicine Cat was, maar ze was ver van dat. 'Bedoel je met anderen praten?' vroeg Tearkit om het laatste wat ze zei. Shrimp knikte. 'Bijvoorbeeld, ja. Praten over dingen die je dwarszitten is belangrijk. Het zorgt ervoor dat de last wat minder wordt, omdat je het deelt met iemand anders. Dan is het uit je systeem,' glimlachte ze. 'Maar je kunt ook dingen voor iemand doen. Bijvoorbeeld helpen met iets waar ze moeite mee hebben.'

Owja, dat klonk best logisch. Zo hielpen warriors met het kamp aansterken en vingen ze prooi voor de queens. Begrijpend knikte ze. Jammer genoeg mocht ze dat allemaal nog niet doen. Daar moest ze apprentice voor zijn. "Hoe kan ik jou helpen?" Vroeg ze, haar kopje schuin en met onschuldige ogen.

Shrimp was blij dat haar uitleg toch nog logisch klonk. Shrimp zelf vond het fijn om anderen te helpen, nu deed ze dat vooral als Medicine Cat. Ze vond het nog steeds bijzonder. Heel soms dacht ze aan hoe het leven zou zijn als ze Warrior geworden was. Zou ze dat toch wel leuk gevonden hebben, of niet? Ach, denken daarover had toch geen zin, ze had het druk genoeg met deze bijzondere rang. 'Hoe kan ik jou helpen?' vroeg Tearkit haar, met haar kopje schuin. Shrimp glimlachte. Ze had normaal geen helpertjes om haar heen, ze vond het zelf ook wel fijn om zelf de controle van de kruiden in poten te hebben. Maar een paar onschuldige kruiden uit elkaar halen... 'Nou, als je wilt natuurlijk, kun je me helpen met de kruiden sorteren,' miauwde ze.

Even dacht ze diep na. Kruiden sorteren kon of heel spannend, of heel saai zijn. Het idee had leuk geklonken, maar nu het haar zo voorgeschoteld werd was ze er toch niet meer zo zeker van of ze er zin in had. "Nehh." Zei ze na een paar seconden. Haar tong stak onnozel een stukje uit haar mond. "Volgende keer misschien." In plaats van te vertrekken of verder nog iets te vragen bleef ze gewoon afwachtend naar de grotere poes staren. Misschien had die nog iets cools te zeggen.

Tearkit moest diep nadenken. Shrimppaw had al een stukje kruiden dat door de war lag klaar liggen voor haar, heel simpel. Maar Tear had er duidelijk toch niet zo'n zin in. 'Nehh,' zei ze, met haar tongetje een stukje uit gestoken. Shrimp wiebelde met haar oortjes, was toch wel een beetje verrast door deze wending. Ze had eigenlijk wel gedacht dat ze dat zou willen doen, maar oké, dan niet. 'Volgende keer misschien,' voegde Tearkit nog toe, waarop Shrimp knikte. 'Ja, natuurlijk Tearkit,' miauwde ze met een glimlachje. Ze wilde de kitten natuurlijk ook niet gaan dwingen tot iets. Die vond Warrior zijn veel leuker klinken natuurlijk. Verder had ze eigenlijk ook niet echt iets voor de kitten om te doen, dus zat ze daar een beetje ongemakkelijk toen Tear bleef zitten.

De medicine cat had niks meer te zeggen en voor even keek ze haar verward aan, tot ze doorhad dat haar aanwezigheid niet meer gewenst was. Tja, zo ging dat. Als je niks voor iemand kon betekenen en nergens over kon praten dan moest je weg. Volgende keer ging ze de poes echt wel helpen hoor, maar nu had ze meer zin om haar zusjes op te zoeken. "Nou uhh, doei tante Shrimp." Bracht ze uit, waarna ze onhandig weghuppelde. Oeps, ze had haar toch echt tante genoemd. Dat klonk oud..

Topic uit