Under a big tree

Onderwerp: Under a big tree vr 30 dec 2011 - 15:22

Zucht. Deze was afkomstig van de Ragdoll poes. Haar witte met grijze vacht was dof en vies. Ze was wat verdrietig. Ze voelde haar redelijk schuldig over haar leider. Misschien moest ze meteen hem helpen en daarna katten halen. Of moest ze wachten. Of moest ze nog sneller lopen. Een zucht verliet haar keel opnieuw. Ze staarde voor haar uit terwijl de poes onder een hele grote boom zat, in de schaduw. Ze verstopte haar voor leden. Bang voor reacties. Ze was zo onzeker op dit moment. Ze zag nog steeds de beelden van haar leider, onbeweeglijk. Het bloed overal. De geur. De angst en haar eigen verdriet. Ze wilde het niet meer weten, al zou ze het altijd met zich meedragen. Haar blauwe ogen werden op de grond gericht terwijl ze alles om haar heen probeerde ze negeren. Ze wilde niets horen, niets zien. Ook niet met iemand praten. Ze was verloren in haar eigen wereld. Verloren in haar dromen, want ze kreeg steeds vaker nachtmerries die op het incident leken. Ze rilde een keer en kroop tegen de boom aan. Ze legde haar neer en staarde voor haar uit. Haar blik zei genoeg. Als je bij het voorval was, wist je waar zij aan dacht. Waarom ze haar zo gedroeg. Ze moest dringend een keer naar de medicine cat. Ze moest iets vragen tegen angst, nachtmerries en shock. Ze wist gewoon dat ze in shock was. Ze slikte een keer en plots drong een geur haar neus binnen. Het was duidelijk van een clankat. Nee hé, niet nu..

Smoketear

Onderwerp: Re: Under a big tree vr 30 dec 2011 - 16:52

Sinds de gebeurtenissen van zijn grootste leider merkte Smoketear op dat vele katten, waaronder Lotusleaf nogal afwezig en somber waren. Smoketear leek één van de weinige katten die er vrij kalm onder waren. Zijn vader, Stormtail was er ook vrij rustig over. Dat instinct had Smoketear ook van hem gekregen. Hoe het met zijn moeder ging wist hij niet precies, maar ook over haar maakte hij zich niet druk. Het zou allemaal wel goed komen. De jonge warrior verliet het kamp en merkte op dat hij Lotusleafs geur volgde. Het zou allemaal ook wel. Smoketear dacht even na. Als Crookedstar niet meer in staat zou zijn om leider te wezen... Dan zou zijn vader leider worden. Stormstar, klonk goed, alleen dan was er ook weer het besef dat er geen Crookedstar meer zou zijn, en dat deed de jonge warrior verdriet. Smoketear liep door, soms vroeg hij zich af waarom hij Smoketear was genoemd. Het was nou niet bepaald een vrolijke naam. Maar hij bekeek het zo, een traan die op gaat in rook om het verdriet te bestrijden. Klonk veel beter dan een traan van rook, een traan van een gedoofd vuurtje die alleen maar kan huilen. Ag wathever, hij had die naam, en Smoketear respecteerde zijn naam. Hij kwam aan bij een grote hoge dikke boom waar Lotusleaf was. Ze zag er onverzorgd uit. 'Hé,' begon hij voor zichtig. 'Alles oké?' vroeg hij kalm met een kalme blik in zijn ogen. Hij leek veel op zijn vader. Alleen was hij wat donkerder van kleur. En had hij rood/oranje ogen, maar dat liet hem niet slecht lijken.

Onderwerp: Re: Under a big tree vr 30 dec 2011 - 18:36

Voorzichtig werd er tegen haar gepraat. De poes spitste haar grijze oren en keek op naar de kat wie er sprak. Smoketear. De kat die mee was geweest naar haar gestorven leider. Nouja, gestorven. Een leven kwijt. Ze vond het toch heel erg. Ze had misschien sneller uit het kamp kunnen gaan en hem nog redden, maar nee. Ze was te laat en nu was hij een leven kwijt. Hoeveel zou hij er nog hebben? Een? Twee? Een rilling liep over haar lijf en meteen kwam ze weer op de normale wereld. De woorden echode door haar hoofd. Ze was al bijna vergeten dat de grijze kater bij haar zat en iets gevraagd had. Ze keek op en zweeg even. Wat had hij ook alweer gezegd? Ze probeerde maar iets. "Oh hoi Smoketear.." Zacht praatte de kleine poes tegen hem. Ze keek even naar zijn rood oranje ogen. Het was een speciale kleur en het paste bij zijn donkere vacht. Ze had meteen gezien dat hij de zoon van de deputy Stormtail was. Ze leken op elkaar. Ze schudde de gedachte weg zodat ze weer normaal kon denken. "Het gaat.." Een duidelijke leugen. Ze kon slecht liegen eigenlijk, maar nu probeerde ze het zo goed mogelijk te verbergen. Ze zette een zwakke glimlach op en keek hem aan. "En met jou?" Stiekem was de vraag niet nodig want de kater zag er super uit tegenover haar. De poes was vies en leek wel ziek te zijn, maar dat was ze niet. Nog niet. Het ergste waren de nachtmerries en de dagelijkse gedachten die haar lieten rillen, huilen en in shock gaan.

Onderwerp: Re: Under a big tree za 31 dec 2011 - 15:05

Smoketear had Lotusleaf gegroet, alleen leek ze even van de wereld te zijn. Hun grootste leider was gestorven... En hij wist dat Lotusleaf het gevoel had dat het háár schuld was, terwijl het helemaal niet zo was. Smoketear zou zich het zelfde gevoeld hebben in haar positie, maar dat was niet zo, en daarom kon de jonge kater zien dat het niet de schuld van Lotusleaf was. "Oh hoi Smoketear.." Zei Lotusleaf iets wat aan de late kant. Smoketear had gevraagd hoe het met de poes ging. Maar ook daar zweeg ze even weg. "Het gaat.." loog de poes. Ze zag er ziek uit, niet fit en ongelukkig, gewoon depressief. Zo had Lightheart, een oude riverclan apprentice er ook uit gezien. Toen Smoketear nog een kitten was geweest; Smokekit was de apprentice er op uit gegaan. Honden hadden haar in de val gelokt waar door ze viel. Crookedstar had haar toen gered. En daar door was hij één van zijn levens verloren. Ligtheart heeft zich tot haar dood aan toen schuldig gevoeld. En toen Smoketear net een apprentice, Smokepaw, was werd Ligtheart ziek om dat ze zo ongelukkig was... En daar door is ze gestorven, en dat was vreselijk, alleen had Smoketear toen ook zo zijn kwaaltjes. "En met jou?" Smoketear schudde met zijn kop. 'Met mij gaat het goed, maar jij liegt, kijk naar je zelf! Je loopt er ziek bij, dat ben je niet, maar je vacht is dof, je ogen zijn dof, en waarom! Het is niet jouw schuld dat Crookedstar dood is!' zei hij terwijl hij de poes doordringend aan keek. 'Of je nou eerder was geweest of niet, Crookedstar was dood gegaan, en dat weet ik, ik ben geen medicine kat, maar dat hoef ik daar voor ook niet te wezen om dat te weten, Lotusleaf, maak je zelf niet ziek, dat zou Crookedstar nooit gewild hebben, echt,' het laatste kwam er iets gedemptter uit, maar hij bleef de poes doordringend aan kijken.

Onderwerp: Re: Under a big tree za 31 dec 2011 - 15:20

De jonge poes rilde een paar seconden en haar blauwe ogen staarden naar de kater voor haar neus. Ze slikte een keer en daalde de ogen neer. Haar staart hing slap naar beneden en opnieuw begon ze te trillen. Tranen sprongen in haar normaal glimmende en twinkelende ogen. Ze liet haar kop zakken en hoorde terwijl de woorden van de kater. "Met mij gaat het goed, maar jij liegt, kijk naar je zelf! Je loopt er ziek bij, dat ben je niet, maar je vacht is dof, je ogen zijn dof, en waarom! Het is niet jouw schuld dat Crookedstar dood is! Of je nou eerder was geweest of niet, Crookedstar was dood gegaan, en dat weet ik, ik ben geen medicine kat, maar dat hoef ik daar voor ook niet te wezen om dat te weten, Lotusleaf, maak je zelf niet ziek, dat zou Crookedstar nooit gewild hebben, echt." De poes deinsde even terug en de angst van vroeger kwam terug. Ze keek hem angstig aan terwijl ze op haar magere poten begon te trillen. Ze was dan ook erg vermagerd. Ze wilde niet eten. Ze had ook geen honger meer. Steeds dacht ze aan de val en haar dode leider. Zuchtend sloot ze haar ogen terwijl de tranen over haar wangen gleden. Ze leek haar nog slechter te voelen dan Dreamheart, die haar partner kwijt was. Lotusleaf wilde het begrijpen, maar het lukte niet. Ze slikte een keer en probeerde de kater aan te kijken, maar het was moeilijk. "Ik weet het.. Ik.. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me slecht en heb nooit honger. Ik heb nachtmerries.. Zelfs als ik wakker ben." Ze stotterde duidelijk en keek hem aan met haar betraande ogen. "Ik weet niet wat er met mezelf is.." De laatste woorden sprak ze zacht en bang. Bang dat er iets mis was.

Onderwerp: Re: Under a big tree za 31 dec 2011 - 16:40

Het was niet Smoketears bedoeling geweest om Lotusleaf bang te maken. Maar hij zei geen sorry. Lotusleaf moest weten dat ze fout zat en dat het niet haar schuld was. "Ik weet het.. Ik.. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me slecht en heb nooit honger. Ik heb nachtmerries.. Zelfs als ik wakker ben." Zei Lotusleaf stotterend. 'Oh, Lotus,' mompelde hij terwijl hij haar troostend aan keek. "Ik weet niet wat er met mezelf is.." Zei Lotusleaf toen zacht, met een bange toon. Smoketear trad naar voren en drukte zijn kop troostend tegen Lotusleaf aan. 'Je neemt het je zelf kwalijk en dat moet je niet doen, Lotus, weet je nog dat gebeuren met Lighthear, een te vroege elder?' zei hij toen. Hij ging recht op zitten en keek haar aan. 'Ik was een kitten toen de jonge apprentice het kamp uit glipte, maar toen kwam ze op het spoor van honden, die verjaagde haar naar het ravijn, daar is ze toen gevallen, ze kon zich vast klemmen aan een tak, en toen stak er een tak door haar poot heen, waar door ze nooit Warrior heeft kunnen worden. Crookedstar had haar leven gered door één van zijn levens weg te doen, en daar heeft de jonge poes lang mee gezeten. Ze was ongelukkig en depressief. En toen werd ze ziek, en ze ging dood,' vertelde hij. 'Het was fout van de poes om weg te lopen, maar het was niet haar schuld dat Crookedstar in die toestand was gekomen, maar dat heeft ze altijd gedacht,' hij zuchtte even. 'Wat ik je probeer te vertellen is, Lotusleaf, je moet het je niet kwalijk nemen, dat zou Crookedstar nooit gewild hebben, geloof me,' zei hij waarna hij een troostende lik ver het kopje van Lotusleaf deed.

Onderwerp: Re: Under a big tree za 31 dec 2011 - 18:26

Met tranen in haar ogen keek ze naar de kater. Ze trilde op haar poten en hoorde zijn woorden, mompelend. Zijn blik was troostend en toen hij haar had laten uitspreken drukte hij zijn kop tegen haar aan, troostend. Ze zuchtte zacht en ontspande toen ze zijn geur in zich op nam. Ze kalmeerde al iets en luisterde naar zijn vraag. Ze zette voorzichtig een stapje achteruit en keek nog steeds met bange en tranende ogen naar hem. Ze slikte even en knikte zacht. Ze wist het nog wel, maar niet helemaal. Ze zweeg even en staarde naar de grond terwijl haar oren op de kater gericht waren, die het verhaal vertelde. "Ik was een kitten toen de jonge apprentice het kamp uit glipte, maar toen kwam ze op het spoor van honden, die verjaagde haar naar het ravijn, daar is ze toen gevallen, ze kon zich vast klemmen aan een tak, en toen stak er een tak door haar poot heen, waar door ze nooit Warrior heeft kunnen worden. Crookedstar had haar leven gered door één van zijn levens weg te doen, en daar heeft de jonge poes lang mee gezeten. Ze was ongelukkig en depressief. En toen werd ze ziek, en ze ging dood." De poes keek voorzichtig naar de donkere kater die eens zuchtte. Hij vertelde haar dat ze het niet op haar moest nemen, de schuld. Crookedstar zou het niet gewild hebben. Zacht en tegen haar wil knikte ze terwijl ze de troostende lik voelde. Ze zuchtte diep en keek met haar blauwe ogen naar hem. "Bedankt, Smoketear. Het voelt nu een stuk beter, maar ik ben nog steeds verdrietig. Het is gewoon.. Ik raak alles kwijt en misschien sta ik er nu wel alleen voor. Ik ken bijna niemand.." Ze slikte nogmaals en een traan gleed voor de zoveelste keer over haar grijze wang.

Onderwerp: Re: Under a big tree zo 1 jan 2012 - 20:24

Lotusleaf bleef maar een beetje bangig en dat gaf Smoketear een schuld gevoel het was niet zijn bedoeling haar bang te maken. En dat was ook al helemaal niet nodig! Hij vertelde het verhaal over Lightpaw dood gegaan als Lightheart dat gaf Smoketear een brok in de keel. Er waren zo veel katten gestorven in zijn tijd van leven. Lightheart, Crookedstar... Maar niet alleen gestorven, ook verbannen, zoals Moonstream... Een clan leven was zwaar, maar ook fijn... Maar hij was gelukkig met zijn tragische leven, hoe pijnlijk alles ook was. "Bedankt, Smoketear. Het voelt nu een stuk beter, maar ik ben nog steeds verdrietig. Het is gewoon.. Ik raak alles kwijt en misschien sta ik er nu wel alleen voor. Ik ken bijna niemand.." Toen Lotusleaf dat had gezegd voelde hij een staak door zijn hart heen boren. Smoketear drukte zijn kop in zijn vacht en fluisterde; 'je staat er niet alleen voor, Lotusleaf. Ik ben er voor je, en de rest van de clan.' Hij trok zich terug en keek haar aan met glazige ogen. 'Het verlies van onze grootte leider is hard, maar het leven gaat door, en Crookedstar zou niet liever willen dan dat we door gaan, door gaan met ons leven en onze clan zouden beschermen, we mogen rouwen, maar niet stoppen met leven,' dit klonk als iets wat zijn vader ook tegen hem zou zeggen, en hij besefte dat hij meer op zijn vader leek dat dat hij ooit had gedacht.

Onderwerp: Re: Under a big tree ma 2 jan 2012 - 14:11

De poes staarde hem aan. Haar ogen vol tranen, maar ze wilden niet komen. Ze wilden hun warme nest in de oogbol niet verlaten. Ze bleven. Ze snikte een keer en een rilling liep opnieuw over haar lijf. Ze keek naar de kater die het nu ook wat moeilijker leek te hebben. Hij kende de katten het best en was ze kwijt. Ze wist niet in welke zin hij ze kende, maar vast veel beter dan haar. Ze zuchtte diep en keek naar de kater. Hij drukte zijn kop in zijn vacht en fluisterde. "Je staat er niet alleen voor, Lotusleaf. Ik ben er voor je, en de rest van de clan. Het verlies van onze grootte leider is hard, maar het leven gaat door, en Crookedstar zou niet liever willen dan dat we door gaan, door gaan met ons leven en onze clan zouden beschermen, we mogen rouwen, maar niet stoppen met leven." De poes keek hem aan en knikte zacht. Ze begreep hem goed. "Dankje, Smoketear. Je maakt me echt beter. Je helpt me zo goed.. Ik ben je eeuwig dankbaar." Het was moeilijk om te spreken met die tranen in haar ogen. Ze kon elk moment serieus beginnen snikken en last krijgen. De poes haalde diep adem en keek in zijn ogen. Hij leek nu enorm hard op zijn vader. Hij zou een goede deputy kunnen zijn, maar misschien was hij veel te jong. Een fijn gevoel was intussen in haar lijf getrokken. Hij had ervoor gezorgd dat ze haar weer een stuk beter voelde. Hij had haar dat gevoel gegeven, maar de poes snapte niet wat dat gevoel werkelijk was.

Onderwerp: Re: Under a big tree ma 2 jan 2012 - 21:10

Lotusleaf leek nog steeds niet op haar gemak. Maar ze leek stukje bij beetje steeds meer op te klaren. En dag gaf Smoketear meer hoop. Op de één of andere manier leek hij ook al wat andere dingen te voelen. Die hij één keer eerder had gevoeld als Apprentice, alleen ze nooit bekend had gemaakt. Toen Smoketear Lotusleaf nog meer aanmoedigde, en troostte leek ze nog meer op te klaren, en dat bevestigde ze. "Dankje, Smoketear. Je maakt me echt beter. Je helpt me zo goed.. Ik ben je eeuwig dankbaar." Een warm gevoel drong binnen bij Smoketear. En hij kon het niet laten haar ook warm aan te kijken, 'Alles voor de clan waar ik in leef... En alles voor jouw,' zei hij zacht terwijl hij haar recht aan keek. Hij gaf haar nog een troostende lik over haar oor. 'Ik ben blij dat je je beter voelt, en ik hoop dat het zo blijft,' zei hij toen terwijl hij dicht bij haar bleef zitten. De poes leek hem ook te troosten, en alleen was dat niet te zien, haar bij zijn was genoeg voor hem. Haar opklaring deed hem zelf ook op klaren en zijn droevige gevoelens over zijn leider weg te nemen. Lotusleaf was lief, en hij wist dat ze hem nodig had, en hij had haar nodig. Ze was dapper en moedig, maar ook snel verdrietig, en dat liet haar hem nodig hebben. En die taak zou Smoketear graag op zich nemen.

Onderwerp: Re: Under a big tree ma 2 jan 2012 - 21:17

De poes merkte zijn warme blik op en zachtjes snorde ze vrolijk. Ze voelde haar goed nu. Ze had iemand nodig en hij was er nu voor haar. Iets in haar zei dat hij er altijd voor haar zou zijn. De poes hoorde de woorden van de kater en een glimlach sierde haar grijze lippen. Ze zwiepte een keer met haar pluizige staart en keek hem aan, vertedert. De woorden had hij zacht uitgesproken dat het gevoel nog een keer bevestigde. Ze voelde de troostende lik over haar oor en daarna zei hij dat hij blij wat dat ze haar beter voelde. Hij hoopte ook dat het zo bleef. De poes knikte zachtjes. Hij was echt super lief. Ze had haar nog nooit zo goed en vrolijk gevoelt. Ook dat andere fijne gevoel waar ze nog niet aan wilde toegeven zat erbij. Ze zuchtte zacht en wist eigenlijk nu even niet meer wat ze moest zeggen. Ze haalde een keer diep adem en keek weer in de rood oranje ogen van de donkere kater. Hij was echt super. Ze kon zoveel goede dingen over hem zeggen. Ze durfde het alleen niet. Ze durfde niets zeggen over hem en zijn goede dingen. Niets over dat gevoel dat ze bij hem had. Misschien had hij dat al wel door. Al opgemerkt. Ze wist het niet. Ze wilde het langs de ene kant niet weten want het maakte haar enorm verlegen. Ze slikte een keer en richtte haar blauwe ogen, die voor de eerste keer weer glansden, op de kater. Stilte ging door haar heen. Niet wetend wat ze moest zeggen tegen die mooie knappe kater die voor haar neus zat.

Onderwerp: Re: Under a big tree wo 4 jan 2012 - 20:06

DE dingen die Smoketear had gezegd leken een zwijgend effect op haar te brengen. Maar het was niet op een negatieve manier "zwijgen". Smoketear zat nog steeds dicht tegen haar aan, en kort vlogen zijn gedachten naar Rainpaw, de apprentice waar hij gevoelens had gehad. Maar die waren weggevaagd toen hij Warrior was geworden. Maar hij voelde zich niet schuldig, of er verkeerd bij. Hij wist het... Hij hield van Lotusleaf. En dat zou hij nu laten zien. Na zijn smaak kende hij de poes nu al goed genoeg om te laten zien dat hij voor altijd aan haar zijde wou blijven. Hij trok zich langzaam terug terwijl hij de poes veelbetekenend aan keek. 'Lotusleaf,' begon hij zacht. Hij ging met zijn kop richting haar oor en gaf haar een lik. 'Ik wil voor altijd bij je zijde zijn. Ik wil voor altijd de jouw mogen zijn, en ik wil dat jij voor mij altijd de mijne wilt zijn. Ik hou van jou,' zei hij op een aardig romantische toon. En dit voelde goed. Dit voelde perfect! Hij ging tegen over haar zitten terwijl hij haar veelbetekenend aan bleef kijken. Hij wachtte af naar haar reactie, hij bereide zich voor op een kei harde afwijzing. Maar onder die angsten bleef hij haar aan kijken met een liefde volle blik. Een blik voor haar, alleen haar, en niemand anders.

Onderwerp: Re: Under a big tree wo 4 jan 2012 - 20:17

Haar blauwe ogen waren liefdevol gesloten terwijl ze tegen de kater aanzat. Ze voelde haar goed. Ze voelde haar perfect. Ze voelde zichzelf als een soort heldin die nu alles op de wereld aankon. Ze was sterker dan ooit en dat allemaal dankzij de kater. Ze opende haar ogen en keek naar zijn oranje ogen. Ze grinnikte zacht en verlegen toen hij haar een lik gaf. "Ik wil voor altijd bij je zijde zijn. Ik wil voor altijd de jouw mogen zijn, en ik wil dat jij voor mij altijd de mijne wilt zijn. Ik hou van jou." Ze keek diep in zijn ogen en een traan gleed over haar wang. Het was een traan van geluk. Puur geluk. "Ja.. Ik wil het.. Ik wil voor altijd de jouwe zijn, Smoketear!" Ze besprong de kater een beetje en begon hem vele liefdevolle likjes te geven. Over zijn wangen, over zijn oren en over zijn neus. Ze snorde vrolijker dan ooit en kroop opnieuw heel erg dicht tegen hem aan. Ze was verliefd en had enorm veel gevoelens voor de donkere kater. Ze was trots dat hij haar partner was, haar vriendje, haar liefde. Ze snorde opnieuw en gaf nog een likje over zijn wang. "Je maakt me zo gelukkig.." Haar stem was zacht en teder. Haar blik was duidelijk een verliefde en tedere blik. Haar blauwe ogen had ze helemaal op hem gericht terwijl ze nieuwsgierig op andere antwoorden wachtte. Of ze leek te wachten op iets anders, maar ze wist niet goed wat.

Onderwerp: Re: Under a big tree do 5 jan 2012 - 19:15

Toen hij de traan over de wang van de poes zag lopen voelde hij zich ongemakkelijk. Néé hé? Hij had het toch niet verpest! Hij had haar toch niet gekwetst? Maar wat ze daarna zijn liet hem weer goed voelen. "Ja.. Ik wil het.. Ik wil voor altijd de jouwe zijn, Smoketear!" Zei de poes. Toen kreeg hij een springlikaanval. Hij viel op zijn zij en voelde likken over zijn hele kop gaan. Wat zou zijn vader denken? De leider van The Riverclan. Smoketear sloeg zijn poten om de poes heen en likte haar kop, liefde vol en ook speels. "Je maakt me zo gelukkig.." Snorde Lotusleaf. 'Daar ben ik zo blij mee, en dat maakt mij ook zo gelukkig,' zei hij op een zachte toon terwijl hij de poes zacht en teder aan keek. Hij voelde alle zorgen van een paar uur geleden niet meer. Hij voelde zich weer als her boren. Hij voelde zich gelukkig. Dit is wat hij wou. Dit is wat hij nooit kwijt zou willen raken. Dit is wat bij hem hoort, en bij niemand anders. Hij zou zijn leven geven voor de poes! Hij zou haar beschermen met alles dat maar mogelijk was. Lotusleaf was nu een deel van zijn leven, meer dan elke andere kat. Lotusleaf hoorde bij hem. En hij hoorde bij haar.

[Kort maar oké]

Onderwerp: Re: Under a big tree do 5 jan 2012 - 19:42

De poes grinnikte zacht en keek hem lief aan. Ze voelde zijn poten om haar heen en de lik over haar kop. Ze sloot even snorrend haar blauwe ogen en zwiepte speels met haar staart. Ze gaf hem een paar likjes terug en luisterde naar de woorden. Hij was ook blij en dat maakte hem dan ook gelukkig, dat zij dat was. Ze snorde zacht en gaf nog een paar likjes. Na een tijd kroop ze in zijn dikke grijze vacht en sloot heel even haar ogen voor een paar momenten. Het was bijna tijd weer naar het kamp te gaan. De poes wilde niet slapen en ze had dan ook een idee. Ze zou samen met hem een leuk nachtje bij de kleine stroom doorbrengen. Perfect. Ze keek even in de oranje ogen en gaf opnieuw een lik. Ze wilde niet stoppen met dit. Het gevoel dat ze nu had was geweldig en ze wist zeker dat het niet weg zou gaan. Dit was duidelijk voor altijd. Ze zou alles doen om hem bij haar te houden. Ze geeuwde kort en opende na een tijd haar blauwe ogen weer. Nieuwsgierig keek ze de kater aan. "Ik denk dat het bijna tijd is om naar het kamp te gaan, maar ik heb een plan. Niet dat ik het je nu al zeg, dat is voor straks." De wit grijze poes keek hem licht uitdagend aan. Ze zou het zeker niet vertellen. Ze wilde hem gewoon wakker gaan maken en zeggen dat hij naar de kleine stroom moet komen. Dat zou dan pas de perfecte avond worden tussen hen. Gezellig en romantisch tussen de sterren.

Onderwerp: Re: Under a big tree