♡ Sympathy For The Devil

♡ My lucifer is lonely, what's confusing you
Is just the nature of my game ♡

Ooh, ze herkende de nieuwkomer wel. Ze had haar niet zo lang geleden nog ontmoet op de grens, waar de ander een veer had willen krijgen. Prairiefox had al een tijd terug een zwanenveer in handen weten te krijgen. Al die tijd had ze deze in haar nest bewaard, maar nu was het tijd om deze hieruit te halen. Met de veer tussen haar tanden liep ze naar de medicine cat den, waar de ander was opgenomen. "Shatteredice," fluisterde ze zachtjes op melodieuze klank, nadat ze er zeker van was dat er verder niemand anders in de den was. "Kijk wat ik voor je meegenomen heb," vervolgde ze toen, waarna ze naar binnen liep en de veer voor de poten van de ander neerlegde. "Een beetje verlaat, maar hier is de zwanenveer die je toen zo graag wou." Om haar lippen speelde een mooie, lieve glimlach. "Welkom in Riverclan, zwaantje,"

Met een niet aangetaste muisje lag ze naar het plafond te staren. Slierten riet waren rondom haar lijf heen gewikkeld als een dekentje. Ondanks het weer mooi was en warm had Shatteredice het erg koud. Het was ook niet zo gek, wanneer je met hoge koorts in een ijskoude rivier gevallen was. Haar vacht was nog een klein beetje vochtig, ook al was het de ochtend na de gebeurtenis. Het was nog vroeg, ze vroeg dat de zon nog meer net doorbrak door de gaten van de den. Pootstappen en een stem lieten haar uit haar gedachtes trekken. Vermoeid en doodziek richtte ze haar gezicht op een bekende snuit. Prairiefox.. Ze kende haar van een tijdje terug. Toen ze voor het eerst uit het kamp was gegaan na haar ongeval met haar oor. Onbewust kroop er een heel zwak glimlachje op haar snuit. De calico she-cat kwam naar binnen met een grote witte veer tussen haar tanden. De broodmagere she-cat trilde met haar snorharen. Onder de indruk van de mooie veer. ''Dankjewel..'' Fluisterde ze vermoeid maar dankbaar toen de jongere warrior de veer bij haar neerlegde. Als ze niet te zwak geweest was had ze haar waarschijnlijk een neusje tegen de wang gegeven. Voor nu legde ze haar zware kop terug op haar poten. "Welkom in Riverclan, zwaantje," Welkom? ''I-ik denk dat je binnenkort al weer vaarwel moet zeggen hoor..'' Kuchte ze zachtjes. Ze verwachtte dat Patherstar haar met een slinger het kamp uit zou gooien wanneer ze sterk genoeg was om te lopen.

De ander glimlachte terug naar haar, wat Prairiefox blij verraste. Hoewel ze wel gedacht had dat Shatteredice haar zou herkennen, wist ze niet of de ander dit als positief of negatief zou zien. Het eerste bleek waar te zijn, wat haar goed deed. Er werd een zacht dankjewel gefluisterd en ze knipoogde vrolijk naar de prachtige flame-point. Diens tweede opmerking deed haar doen lachen; zachtjes, rinkelend, als druppeltjes dauw die van een mooie lentebloem afgleden. "Daar zou ik niet zo zeker van zijn," sprak ze zachtjes waarna ze de ander kort aanraakte met haar staart. "Als het aan mij ligt blijf je lekker voor altijd hier. Veel gezelliger." Haar woorden klonken lief en verwelkomend. Vervolgens wees ze op de zwanenveer. "Het was nog best een avontuur om die te pakken," lachte ze toen waarna ze de ander vragend aankeek. Had die de energie om het verhaal erachter aan te horen?

Onderwerp: Re: ♡ Sympathy For The Devil