But now we're stressed out

_{Shrimppaw was weer eens druk bezig met kruiden leren toen ze katten de Den in hoorde komen. Ze keek op en kwam meteen naar de twee gesneld. Crystalshell hielp Lynxfang overeind. Hij leek erg vermoeid en de grote wond op zijn nek was goed te zien. 'Uuh, uuh, oké,' stamelde ze, een beetje in paniek want oh StarClan wat moet ze doen. 'Ik ga Coyotespirit halen,' mauwde ze met een knik. Ze wilde zich al omdraaien maar bedacht zich toen iets. 'Oh wacht, hier.' Snel pakte ze wat spinrag en drukte dat voorzichtig op de wond. Ze moest het bloeden eerst stelpen, anders had het ook niet veel zin. 'Wat is er gebeurd?' wilde ze weten.}

Toen ze binnenkwamen zag Crystalshell haar kleindochter meteen zitten. Oh wat was ze trots op Shrimppaw, die ondanks het verlies van haar zusje alles bleef doen om de clan te helpen. "Rustig maar, hij is helemaal teruggelopen en gezwommen, hij gaat niet dood." Vertelde ze terwijl de apprentice wegsnelde. Crystalshell bleef bij Lynxfang en loodste hem naar een van de nesten. Ze deed een stapje terug toen Shrimppaw begon met de behandeling. "Hij is vast komen te zitten in een twoleg-lus, zo'n ding om vossen mee te doodden, en flauwgevallen. Ik heb hem los gebeten, dus hij mist wat haar en huid achter op zijn nek." Legde ze snel uit terwijl ze toekeek hij de kater behandelt werd.

Nog steeds met de ondersteuning van Crystalshell liepen ze den in, waar Shrimppaw net druk bezig was. Zodra ze hun opmerkte kwam ze er vlug aangesneld, duidelijk wat in paniek. Dit was waarschijnlijk iets wat ze nog niet eerder zo had meegemaakt, tenminste, niet zonder Coyotespirit. Crystalshell stemde haar kleindochter gerust en Lynxfang glimlachte even naar haar om te laten zien dat hij niet op sterven lag. Te bedenken dat hij haar een paar daagjes geleden nog succes gewenst had en gezegd had dat hij wel langs zou komen als er iets was. Wel, nu was er iets met hem. De apprentice zei dat ze Coyotespirit zou halen, maar bedacht zich toen en wou eerst de wond op zijn nek behandelen. Lynxfang kon hem niet zien, maar met de pijn die het deed was het vast geen fijne wond. Met de hulp van de deputy kwam hij in een van de nesten te liggen, waar hij eventjes zijn ogen sloot door een pijnsteek. Terwijl Shrimppaw begon met de behandeling legde Crystalshell uit wat er gebeurd was. Luisterend naar dat vond Lynxfang het erg stom klinken, hij had haast gehad en was door de verkeerde struik gegaan. Nu lag hij met een lelijke wond hier.

_{Terwijl ze de spinrag op de wond drukte vertelde Crystalshell al dat hij niet dood zou gaan. Shrimp knikte opgelucht en glimlachte kort maar lief naar Lynxfang die ook een glimlach liet zien. De wond zag er niet fijn uit en al dat bloed.. Oof. Gelukkig kon ze het goed stelpen met de spinrag, ze zag er nu ook al vrij weinig van. Ze luisterde goed toen de Deputy haar vertelde wat er aan de poot was. Een strik om zijn nek? Dat moest alles behalve comfortabel zijn. 'Oké..' mauwde ze. Net toen ze dacht dat ze het bloeden wel genoeg gestopt had en Coyotespirit wilde halen, was haar mentor al verschenen. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ze. Shrimp keek even snel om naar Crystalshell maar draaide toen weer naar haar mentor. 'Lynxfang kwam in een valstrik terecht, met zijn nek. Ik heb het bloeden gestopt met spinrag. Ik hoop dat dat oké is?' Ze was nog steeds een beter onzeker of ze wel het goede deed, maar het bloeden stelpen was wel het eerste wat je deed, toch?}

Terwijl Shrimppaw druk bezig was om zijn nek met spinnenrag te verzorgen en het bloeden te stoppen, kwam Coyotespirit tevoorschijn van wat dieper in de den. Ze had de samenvatting van Crystalshell niet meegekregen dus vroeg zij ook wat er gebeurd was. Ditmaal gaf haar Apprentice antwoord en vroeg ze of ze het goede gedaan had. Wel, Lynxfang kon daar niet zo goed over beoordelen, dus hij hield zijn mond maar. Het stak nog behoorlijk en hij had graag iets tegen de pijn, maar dat was waarschijnlijk niet het belangrijkste. Het leek een goede oefening voor Shrimppaw te zijn tenminste. Even glansde zijn groene ogen weer naar Crystalshell, de poes die zijn leven had gered zonet. Anders had hij hier vast niet gelegen. Tenslotte hoefde een dode niet meer bij de Medicine Cat langs te komen. Hij had gevochten, met katten, dassen en een vos en dan zou hij op zo'n zwakke manier gestorven zijn. Vast en in blinde paniek had hij zijn eigen dood veroorzaakt.