But we ask

Hij was druk bezig zijn vacht te wassen. Ondanks dat hij dit al meerdere keren had gedaan, bleef hij het gevoel hebben dat de geur van de dirtplace maar niet weg ging. Hij kon begrijpen waarom ze hem daar doorheen mee hadden genomen, want de gewone ingang was te riskant geweest, maar hij was niet dankbaar voor de geur die het achter had gelaten in zijn vacht. Hij hoopte dan ook dat het gewoon maar zijn verbeelding was, want anders zou hij serieus nog in de rivier springen in de hoop van de geur af te komen. Niet dat hij een idee had of hij kon zwemmen, dat was iets dat hij nog nooit had uit hoeven testen. Het was dan ook echt de laatste oplossing mocht het er echt niet uitkomen en dan zou hij hopelijk niet verzuipen voor de riverclan katten.


[Littlefish]

Littlefish liep voorbij de Shadowclanners in hun camp, niet echt oplettend, maar toen bereikte hun stank haar neus en de jonge kattin rimpelde haar neus wat terwijl ze opzij keek. De oudste van het drietal, Acorndust, was zijn vacht aan het wassen en jongens, het leek nodig ook. Ze had het niet zo hard gemerkt toen ze hen binnenbrachten, druk bezig met panikeren, maar nu was het wel heel erg. Shadowclanners stonken normaal zo erg niet toch? In ieder geval stonk haar broer nooit zo hard. En dan zeiden ze dat Riverclanners het meeste stonken van alle clans, ieuw. "Alles oké?", vroeg ze na een korte aarzeling, niet echt willend om onbeleefd te zijn. Acorndust was immers Shadowclan's deputy, quasi leider, en dus heel belangrijk voor Settleddust. En hoewel haar broer niet veel respect had kunnen opbrengen toen Butterstar stierf, zou ze niet hetzelfde willen doen voor hem.

Hij hoopte ergens niet dat ze nu bekend zouden staan als de stinkende clan bij de riverclanners. Want als hij eerlijk was, dan was de vislucht hier ook niet bepaald fijn. Mogelijk zorgde dat er ook voor dat hij niet meer kon bepalen of hij nog steeds rook of niet. Een van de riverclanners leek hem te vragen of alles oké was, waarop hij een wenkbrauw optrok, want als hij eerlijk was ging het zo goed niet. "Ik probeer een geur uit mijn vacht te krijgen." Antwoordde hij terug. Ook al had hij geen idee of ze daarmee zou kunnen helpen of iets dergelijks, maar dat was het enige dat niet oké was op het moment. De rest misschien ook niet, maar dat was allang bekend bij de Riverclanners.

Hij probeerde een geur uit zijn vacht te krijgen. Wel, dat had ze eigenlijk wel kunnen raden, nietwaar? Of ze hoopte toch dat Shadowclanners niet van nature zo stonken, dat zou pas erg zijn. Dan had ze heel veel medelijden met haar arme siblings die achtergebleven waren in de meest stinkende clan uit het woud hoor, ocharm. "Anders kun je je misschien gaan wassen in de rivier?", stelde de jonge kattin voor. Ze wou gerust meegaan om te helpen, hoor, al zou ze dan even aan Coyotespirit willen vragen of die niet iets lekker ruikend had dat ze tegen haar neus kon plakken.

Hij was zijn vacht nog een paar extra likken aan het geven toen er ineens voorgesteld wordt om te gaan wassen in de rivier. Voor een klein moment werden zijn ogen groter door het feit dat iemand überhaupt dacht dit aan hem voor te stellen. Toch probeerde hij zich zo snel mogelijk te herpakken en liet hij zijn blik kort van de warrior naar de rivier gaan en weer terug. "Je wilt dat ik daarin ga?" Kon hij überhaupt zwemmen? Want als hij zijn hele vacht wilde hebben zou hij kopje onder moeten. Wat als hij niet meer boven kwam? Maar hij kon moeilijk laten merken dat hij onzeker was over een beetje water, vooral hier in Riverclan. "Denk je dat dat zou helpen?" Dit was geen goed idee, maar als het zou helpen.