The only way to have a friend is to be one

Ze rook de geur van Ashpaw. De locatie moest ze nog even achterhalen. Ashpaw was een kitten van Oceanstar en Abysshowl. Zij werd getraind om Tunneler te worden, door Bearclaw. Kijk ze wist het allemaal wel! Elke keer moest ze alles weer even in haar kop oefenen. Alle informatie die ze wist koppelen aan nieuwe, die ze had gehoord. Onder andere op de terugweg naar WindClan. Ze was er nu alweer een tijdje en had Stagstorm als haar mentor gekregen. Ze was daar heel blij mee en het ging best wel goed, ondanks de achterstand die ze had opgelopen. Haar doel had ze alleen nog niet helemaal bereikt. Vrienden maken, zoals met Wren en Crow. Dat wilde ze hier ook. Ze wilde in WindClan ook zulke goede vrienden. Ze miste hen echt verschrikkelijk. Het moest uit haarzelf komen, ze moest er moeite voor gaan doen. Dus moest zij andere katten opzoeken. Daar was ze mee bezig, tenminste dat probeerde ze. Misschien wilde Ashpaw wel een vriendin worden. Dit kon ze, daar hoefde Falconpaw niet bij te helpen. Niet meer. Dat had ze besloten. Ze kon nu voor haarzelf zorgen, door oma, oma had haar liefde gegeven. Ze wist nu hoe het moest.

[@Ashpaw]

In de verte wandelde een haas, ze wist dat ze niet snel genoeg was om het dier te pakken te krijgen. Daarvoor was ze nog niet ver genoeg in haar training. Maar misschien als ze iemand anders erbij kon krijgen, een warrior of een andere apprentice, konden ze een poging wagen om de haas te pakken te krijgen. Ashpaw haalde oppervlakkig adem, terwijl ze een plan probeerde op te stellen, maar voordat ze iets zinnigs eruit kon krijgen, was het dier alweer verdwenen. Een vloek ontsnapte uit haar bek terwijl ze zich omdraaide en wegliep. Weer een mislukte jacht, straks zou Bearclaw nog teleurgesteld in haar worden!
Zachtjes vloekend liep de grijze kattin door het territorium heen, trippelend op haar pootjes terwijl ze geen enkel geluid probeerde te maken. Haar lange vacht bewoog op de wind die door het gebied heen ging. Ze stopte toen ze een geur op pikte en bleef eventjes staan met haar bek open, zoekend naar de geur. "Hazelpaw!" riep ze vrolijk, terwijl ze haar de rood met witte kattin toe trippelde.

Jaja, daar was ze. Het had even geduurd, maar toen leek ze haar toch gevonden te hebben. Alhoewel eigenlijk had Ashpaw haar gevonden. Haar vrolijke stem klonk achter haar, waardoor Hazelpaw zich snel omdraaide. Er brak een brede glimlach rond haar bekje door. “Hoi!” Groette ze blij terug. “Ik zocht jou! Wil jij misschien iets samen doen? Misschien iets wat je hebt geleerd?” Stortte ze over de andere apprentice uit. Ze was weer een bak energie sinds dat ze terug was uit de bergen. Zolang Amberstorm niet te dichtbij was, was ze zichzelf weer. Uitbundig en er altijd op uit om anderen een plezier te doen, zodat ze vrienden kon maken. Opzoek naar warmte die ze bij haar moeder niet kon halen.

En meteen werd ze overdonderd met een tig aantal vragen. Ashpaw’s oren zakte eventjes in d’r nek, niet wetend wat ze ermee aan moest, maar ze merkte al snel dat Hazelpaw het zeker niet verkeerd bedoelde. Een kleine glimlach vormde zich op haar lippen en ze kwam wat meer overeind. Haar halflange vacht bewoog lichtjes op de wind die over het territorium heen gleed. ”Waarom zoch je mij?” vroeg ze een beetje verward. Ze kon nou niet echt zeggen dat ze heel erg veel contact had met de andere apprentices binnen haar clan, eigenlijk moest ze eerlijk zijn om te zeggen dat ze niet zo veel vrienden had. Misschien kwam het omdat ze de dochter van de vorige leader was, of gewoon omdat sommige haar moeder, Abysshowl, eng vonden? Ze had geen idee. ”Ik wil best iets samen doen,” beantwoorden ze daarna de tweede vraag. ”Bearclaw heeft me nog niet zo veel geleerd. Ik heb het territorium gezien! Wat vind jij het mooiste deel van ons territorium?” vroeg ze daarna met een nieuwsgierige twinkel in haar ogen. Oh Hazelpaw, je enthousiasme is aanstekelijk.

Een vreemd tweebeenvoorwerp vol met onbekende vruchten staat een paar vossenlengtes verder. De tweebeengeur lijkt oud te zijn. Wat is dat nou weer?

Ze knikte heftig met haar kopje toen Ashpaw vroeg of ze haar zocht. “Ja ik rook jouw geur, dus ik dacht misschien wil je iets samen doen.” Miauwde ze vrolijk verder. Ashpaw vroeg wat zij het mooiste deel van het territorium vond. De outlook rock deed haar ergens aan de Tribe denken en ze vond het leuk om daar te zitten, maar haar hart ging toch meer uit naar de plekken waar ze voluit kon rennen. De heatherfields of de moorlands. Dan koos ze toch voor de moorlands, omdat ze daar helemaal haar energie kwijt kon. “De moorlands, omdat we daar op ons hardst kunnen rennen.” Zei ze na een poosje. “En jij?” Ze wilde net verder vragen of ze zin had om erheen te gaan, maar toen zag ze ineens iets een eindje verderop staan. Hu? Het was haar nog niet eerder opgevallen en ze knipperde even verrast met haar hazelnootkleurige ogen. “Wat is dat?” De wind draaide vanaf het ding hun kant op. Het rook nog een klein beetje naar twolegs, waardoor ze een stapje achteruit deed en slikte.

Onderwerp: Re: The only way to have a friend is to be one