[Settleddust] Ready, set, go

Pepperpaw snoof zachtjes bij de woorden van Settleddust. Ze had zijn eye roll best wel gezien hoor en ze vond het niet leuk! Ze stak haar staartje wat hoger, trots, in de lucht en ze trok haar neus op bij de woorden van haar grote broer. ”Dat zal hij niet doen, hij heeft vast een goede reden dat hij weg is en als hij terugkomt vinden jullie jezelf allemaal sukkels,” miauwde ze, net iets feller dan de bedoeling was, alsof ze zichzelf net zo hard van deze woorden moest overtuigen als Settleddust. De stenen voelden ruw aan onder haar pootkussens, alsof ze haar eraan wilden herinneren dat ze hier niet thuishoorde en dat ze weg moest. Pepperpaw versnelde haar pas dan ook iets.

Tigera was aan het jagen en had net weer een rat gevangen voor haarzelf, toen ze iemand ''Pepper'' hoorde schreeuwen. Wie zou dat nou zijn? Ze besloot om een kijkje te nemen en liep erheen. Ze sprong op het hek en zag twee katten discusseren. Over ''Talstar?'' Ze is nog maar kort young-one en let verder niet op iemands anders zaken. Voor haar bestond het leven uit Jagen, eten, slapen, drinken, trainen en het gebied verkennen, dus kende ze de geur van de shadowclan ook niet. Ze wist dat verderop in het hek een opening was en besloot om daar te wachten tot hun aankomen. Snel rende Tigera naar het gat toe en sprong van het hek af. Zometeen komen die katten hier en komen door het gat en zien haar dan pas zitten. Hopelijk schrikken ze niet te erg van haar Bloodclan geur! Ze is wel nieuwsgierig naar hun geur!

Settleddust maakte baan terug naar huis, ze waren er bijna. Niet ver meer. Hij kon Shadowclan bijna ruiken. Vervolgens moest hij lachen bij Pepperpaws woorden. ‘Ja, uiteraard. Maar even een heads-up met een reden waarom hij wegging...’ Hij keek achterom, stak zijn tong uit en sprong vooruit. Maar toen hij door de opening van de poort rende, zat daar opeens een jonge kat. Zijn haren schoten overeind toen hij Bloodclan geur rook. Hij ontblootte zijn tanden. ‘Pep, blijf achter me,’ siste hij door zijn tanden heen, waarna hij ook zijn klauwen uit hun hulzen liet gaan en een lage, dreigende grom liet horen. Deze kat was jong, maar misschien was er meer van dat gespuis in de buurt. ‘Ik waarschuw je één keer. Uit de weg, of anders doe ik het,’ miauwde hij. Eén jonge kat zou hij simpel aankunnen, ze was niet meer dan een kind. En bovendien, ze waren met zijn tweeën. Maar ze moesten snel zijn, anders zouden er vast meer volk komen.

Ze hoefde niet lang te wachten tot er pootstappen te horen waren. Er kwam een kat lachend door het gat rennen. Ze moest zachtjes lachen, maar dat vergaat al snel toen ze zijn dreigende woorden hoorde. Is hij den echt zo boos op de Bloodclan dat ze niet eens een gesprek mag proberen te voeren. Umm..Hi...Ik ben Tigera...Kun je alsjeblieft iets minder vijandig doen!?... Zei ze een beetje geschrokken, maar ook best vriendelijk intussen ze langzaam naar achter kruipt door zijn vijandige houding. Deze kat kan ze nooit aan! Ze kan alleen nog maar jagen. Misschien kan ze een paar vechttechnieken die ze heeft gezien nadoen, maar of ze goed gaan is nog maar een vraag en dan hebben we het ook nog over een grote en sterke kat waar ze dan tegen moet vechten! Oh wacht! ze waren met zijn tweeën! Snel keek Tigera verwoed om zich heen. W...Waar is die andere kat!? zei ze terwijl ze verwoed om zich heen blijft kijken en zich tegen het hek aanduwt. Zo kunnen ze me tenminste niet van achter aanvallen, maar wel van boven!

Onderwerp: Re: [Settleddust] Ready, set, go