Lionhearts familieplaats

"Zouden we er niet nog mee wachten? vroeg ze. " Het is aan jou de keuze. We hebben nog ons hele leven de tijd." Zei hij rustig. Hij hoorde een ekster boven zijn hoofd. en zag Icy naar begon klauteren. stil sprong ze naar de ekster en dode hem snel. ze gooide de ekster naar beneden en sprong daarna naar beneden. ze kwam naast hem neer en wankelde tegen hem aan."Een beetje duizelig." zei ze lachend. Lionheart spinde geamuseerd. in de verte hoorde hij een kraai. stil sloop hij naar de boom en kroop naar boven. hij zag de kraai. op een tak tegenover hem zitten. Deze was groter dan de andere. Hij maakte zich klaar en sprong naar de kraai. De kraai probeerde nog weg te vliegen maar het was te laat. Hij dode de kraai en bracht hem naar Icy. hij legde die voor haar neer en zei." Deze was ik te slim af."

Icy hoorde nadat ze gevallen was Lionheart geamuseerd spinnen. Opeens sloop hij naar een boom toe, en zag ze hem springen. Het volgende moment legde hij een kraai voor haar neer. ''Deze was ik te slim af'', hoorde ze hem zeggen. Nu was het Icy's beurt om geamuseerd te spinnen. Ze gaf Lionheart een lik over zijn neus. Laat ik zijn aandacht is trekken dacht ze, en ze liep sierlijk van hem weg. Ze doodde gauw een muis, en liep toen sierlijk terug, en gaf hem een likje. Missie geslaagd dacht ze glimlachend.

(sorry voor korte post, moet weg!)

Ze snorde geamuseerd toen hij de kraai had gevangen en gaf hem een lik. toen liep ze sierlijk weg en geen minut later kwam ze sierlijk aanlopen met een muis uit haar bek. hij kreeg zijn ogen maar niet van haar af. Ze gaf hem een likje glimlachte naar hem. Hij spinde en gaf een likje terug. Af en toe kwam ze toch met speciale trucjes om hem te versieren. En telkens als ze dat deed trapte hij erin. Ze heeft altijd wel iets in petto voor hem. de wind blaasde haar haren in het rond. ze zag er prachtig uit. Hij gaf haar een kopje en Zei Zullen we de prooi naar de grot brengen?"

Icy amuseerde zich nog meer toen ze zag wat voor een kijk Lionheart op haar had. De wind blies haar vacht op. Ze zag dat Lionheart zijn ogen niet van haar af kon houden, en ze glimlachte als klap op de vuurpijl naar hem. ''Zullen we de prooi naar de grot brengen?'', vroeg Lionheart toen. Icy knikte, en pakte haar deel van het prooi op. Ze kon het opeens niet meer laten, liet de prooi los, en sprong voor de zoveelste keer deze dag tegen Lionheart aan zodat hij op zijn rug terecht kwam. Ze likte hem voor de zoveelste keer overal, en spinde daarbij luid. Nu ging ze met haar poten gevouwen op zijn buik liggen op de grond, en keek hem intens diep in de ogen. Ze spinde er luid bij.

Ze zag Icy knikken en nam wat prooi op. Nu nam hij wat prooi en wandelde naar de grot. Ver kwam hij niet of hij hoorde iets vallen. Voor hij zijn hoofd kon draaien werd hij op de grond gedrukt en wed Gelikt door Icy. Ze spinde luid en hij dus ook luid. Ze ging met haar poten gevouwen op zijn buik liggen en keek diep en schatig in zijn ogen. Hij begon haar hoofd te likken en met zijn staart over haar rug te strelen. De prooi kon nu wel wachten. hij keek weer in haar ogen en zei." Weet je zeker dat je wel met kittens wil wachten?"

Cinderkit rende door het bos. Trots droeg ze een enorme, sterke kraai in haar mond, die ze zelf gevangen had. Ze ging richting de grot. Het mos en het gras voelde nat aan van de dauw. Opeens zag ze een rode staart boven de struiken! Ze begon keihard te rennen, want Icy had gezegd dat vossen heel gevaarlijk zijn. Hij kwam dichter en dichterbij, en donkere wolken schoven voor de zon en het begon te donderen. Opeens werd ze op de grond gegooid. Twee sterke poten drukten haar tegen de grond. Ze probeerde om hulp te roepen, maar de kraai zat nog in haar mond. Het enige wat ze nog zag waren blikkerende, scherpe tanden en glinsterende ogen...

Cinderkit werd wakker en sprong geschrokken omhoog, haar ogen groot van schrik en haar haren recht overeind. Verwilderd keek ze in het rond, toen ze merkte dat ze in de grot van Lionheart was. Een eindje verderop zag ze Icy en Lionheart bij elkaar liggen. Ze zuchtte en legde haar haren weer plat. Een droom. Maar één ding was zeker; Als ze ooit nog een vos rook, rende ze heel hard weg.
Ze keek naar buiten en zag dat het al behoorlijk laat was; ze moest uitgeslapen hebben. Boos op zichzelf, omdat ze nu misschien wel belangrijke dingen gemist had, trippelde ze in de richting van Icy en Lionheart. Haar humeur was al snel weer goed.
"Goeiemorgen! Sorry dat ik zo lang geslapen heb!" mauwde ze vrolijk.

Icy voelde dat Lionheart haar hoofd begon te likken, en zachtjes met zijn staart over haar rug streelde. Icy spinde krachtig. ''Weet je zeker dat je wel met kittens wil wachten?", vroeg Lionheart toen opeens. Icy keek ook diep in zijn ogen. Nee dacht ze. 'Nee', zei ze. Ze werd bijna gehypnotiseerd door zijn blik. "Goeiemorgen! Sorry dat ik zo lang geslapen heb!", mauwde opeens een stem. Icy sprong op. 'Cinderkit!', zei ze. Ze trippelde naar Cinderkit toe, en begon haar vacht te likken. Ze maakte van de vacht vol klitten meteen een glanzende platte vacht. 'Zo, dat is beter', zei ze goedkeurend. Ze gaf Cinderkit een lik over haar hoofd en een spinnende knuffel. Toen ging ze weer terug naar Lionheart, zette zich neer, vouwde haar staart rond haar poten, en vroeg: 'Zo, en wat ga jij vandaag is doen?'

'Cinderkit!' zei Icy. Cinderkit spinde toen Icy haar vacht waste; Ze gaf Icy ook een kleine wasbeurt terug en spinde toen ze een knuffel kreeg; Icy was voor haar net een moeder.
'Zo, dat is beter' zei Icy tevreden, en Cinderkit vroeg zich af hoe het kwam dat ze altijd haar vacht mooi wist te houden. Cinderkit gaf zichzelf nog een lik om een plukje vacht glad te strijken en trippelde naar de andere twee, waar ze ook ging zitten.
"Zo, en wat ga jij vandaag is doen?" vroeg ze aan Lionheart. Cinderkit was ook benieuwd dus bleef ze daar zitten.

"Nee" antwoorde ze. Hij had al zo'n gedacht. Toen ze zijn antwoord gehoord had kon ze niet meer van hem af blijven. Niet dat hij ook niet had gedaan."Goeiemorgen! Sorry dat ik zo lang geslapen heb!" Zei Cinderkit die af kwam.Icy sprong van hem af en riep."Cinderkit!" Ze liep naar haar en likte haar vacht mooi weer glad."Zo, dat is beter." zei Icy tevreden. ze deed altijd alsof ze moeder was van Cinderkit."Zo, en wat ga jij vandaag is doen?" Vroeg icy aan hem. Hij wist wel een antwoord dat ze beide nog leuker zouden vinden."Cinderkit ik heb een klein vraagje voor je. En ik denk dat Icy dat ook wel zou willen. Cinderkit, zou je bij onze familie willen komen. We zullen dan ook je mentor worden en als je wil dan beginen we vandaag al je eerste training."

Lionheart beantwoordde Icy's vraag;
"Cinderkit ik heb een klein vraagje voor je. En ik denk dat Icy dat ook wel zou willen. Cinder, zou je bij onze familie willen komen. We zullen dan ook je mentor worden en als je wil dan beginen we vandaag al je eerste training."
Cinders blauwe ogen begonnen te stralen en vol blijdschap keek ze eerst naar Lionheart, toen naar Icy.
"Ja, natuurlijk! Dankjulliewel!" riep ze toen plotseling entoushiast, en likte eerst Lionheart over zijn kop, en daarna Icy. Wauw! Ze zou een leerling worden! Ze hoorde nu echt bij Icy en Lionheart!
"Wat gaan we doen vandaag?" vroeg ze opgewonden, ze sprong zo ongeveer op en neer van opwinding.

"Ja, natuurlijk! Dankjulliewel!" Riep ze super blij. Ze likte over zijn kop en hij spinde daarbij. Daarna Over Icy's kop. "Wat gaan we doen vandaag?" Vroeg ze daarna opgewonden. Ze kon niet wachten." Vanaf nu zullen we je Cinderpaw noemen als je dat wil. Dat is een hele eer En we gaan je wat jacht technieken leren." Hij keek geamuseerd naar Icy door Cinderkit's blijheid. "mooi, laten we gaan." Zei hij en gaf een wip met zijn staart naar Icy dat ze ook mee moest. Hij wouw niet dat ze Cinderkit's eerste training moest missen. Hij wandelde naar een plek in zijn territorium. Hij draaide zich om en keek naar Cinderkit. "Laten we beginnen."

" Vanaf nu zullen we je Cinderpaw noemen als je dat wil. Dat is een hele eer En we gaan je wat jacht technieken leren." Cinder's ogen werden groot toen hij dat zei. Ze kreeg de officiële leerlingen benoeming! En ze gingen jachttechnieken oefenen!
"mooi, laten we gaan." zei hij en wenkte met zijn staart naar Icy. Voor Cinderkit hoefde dat al niet meer; Die trippelde al met haar staartje hoog opgeheven achter hem aan.
"Laten we beginnen." zei hij. Cinderkit was meteen één en al oog voor hem. Ze was heel benieuwd wat hij haar ging leren.
"Oké!" miauwde ze entoushiast.

"Oke!" miauwde ze enthousiast. Lionheart zet zich neer en krulde zijn staart rond zijn poten."oke, Cinderkit, weet je wat het verschil is tussen een muis beluipen en een konijn besluipen. Ik zal ze je voor doen en dan moet jij zeggen wat het verschil is." Zei hij en liet zich zakken in sluiphouding. Stil en evenwichtig sloop hij naar voor met zijn evenwicht op zijn bekken." zo besluip je een muis. en nu een konijn..." Hij liet zich weer in sluiphouding zakken maar nu sloop hij extra stil." en zo besluip je een konijn. Wat is het verschil Cinderkit. En o ja, bijna vergeten. Ik kan je ook leren over medicijnen. Dan word je net zo slim als ik."Zei hij. Als ze het goed deed kreeg ze haar naam als leerling.

"oke, Cinderkit, weet je wat het verschil is tussen een muis besluipen en een konijn besluipen. Ik zal ze je voor doen en dan moet jij zeggen wat het verschil is." zei hij, waarna hij twee keer in sluiphouding zakte en voorbijsloop. Cinder volgde zijn bewegingen heel geconentreerd. Ze dacht dat ze zag wat hij bedoelde.
" en zo besluip je een konijn. Wat is het verschil Cinderkit." zei hij na twee keer voorbijgeslopen te zijn.
"Bij de muis liep je heel licht met lichte stapjes, en bij het konijn sloop je nog stiller dan bij de muis." zei ze, en keek hem vragend aan.
" En o ja, bijna vergeten. Ik kan je ook leren over medicijnen. Dan word je net zo slim als ik." bood hij aan. Cinder knikte entoushiast van ja.
"Ja graag!" zei ze blij.

"Bij de muis liep je heel licht met lichte stapjes, en bij het konijn sloop je nog stiller dan bij de muis." Zei ze en keek hem vragend aan of ze het juist had." Ja goed Cinderkit. Een muis voeld je aankomen voor dar hij je hoort en een konijn hoort je aankomen voor dat hij je voeld. Dus onthou. Bij een muis moet je evenwichtig en stil je poten verplaatsen. Bij een konijn moet je heel stil je poten verplaatsen en als je dichtbij bent ook evenwichtig je poten verplaatsen. Oke nu jij." Zei hij en keek verwachtingsvol naar Cinderkit.

" Ja goed Cinderkit. Een muis voeld je aankomen voor dat hij je hoort en een konijn hoort je aankomen voor dat hij je voeld. Dus onthou. Bij een muis moet je evenwichtig en stil je poten verplaatsen. Bij een konijn moet je heel stil je poten verplaatsen en als je dichtbij bent ook evenwichtig je poten verplaatsen. Oke nu jij." zei hij, en keek verwachtingsvol naar haar. Cinderkit luisterde goed en begon ijverig met sluipen, vastbesloten een goede jager en leerling te worden. Ze liet zich in sluiphouding zakken, haar staart lichtjes heen en weer wiegend, en begon vooruit te sluipen, poot voor poot. Ze begon met het nadoen van op jacht zijn naar een muis. Ze probeerde haar gewicht zo min mogelijk op haar poten te dragen. Toen keerde ze zich om en begon met de konijn-techniek. Ze probeerde heel stilletjes, haar adem een beetje inhoudend, zich te verplaatsen. Toen ze weer terug bij Lionheart kwam keek ze afwachtend naar hem om te zien of hij het goed gevonden had.

Ze sluipte naar voren zoals hij had voorgedaan. Het was natuurlijk niet zo goed als hem maar dat was ook normaal. Ze was nog maar pas leerling. Toen draaide ze zich om en deet het besluipen ven een konijn na. Ze was heel stil en deed het heel goed. Aleen haar evenwicht om een muis te besluipen was niet zo goed maar toen hij klein was Was hij net zoals haar. Zij deed hem denken aan zijn vroegere jeugd. Even dacht hij aan zijn moeder. Ze was gestorven om hem te beschermen. Hij keek even naar de lucht en dacht aan haar. Toen keek hij weer naar haar die op hem af kwam om naar zijn beoordeling te luisteren."Mooi gedaan maar je was niet echt volledig goed in evenwicht. Je had misschien een muis kunnen vangen maar als je dichter zou komen zouden ze je wel door kunnen hebben. Maar maak je niet druk al de rest was goed. Ik kon vroeger ook niets perfect. Je word nog een prima jager. " die evenwicht komt later wel."Vanaf nu zal je genoemd worden als Cinderpaw! Ik ben trots als je vader!. Zei hij en sprak de twee laatste zinnen luid en trots. Ze was waarschijnlijk zo stil omdat ze nog klein was. Hij was blij dat ze het zo goed deed.

Lionheart keek even naar de lucht; hij leek ergens aan te denken. Maar daarna zei hij;
"Mooi gedaan maar je was niet echt volledig goed in evenwicht. Je had misschien een muis kunnen vangen maar als je dichter zou komen zouden ze je wel door kunnen hebben. Maar maak je niet druk al de rest was goed. Ik kon vroeger ook niets perfect. Je word nog een prima jager. " Cinderkit keek blij bij deze woorden. Ze was blij dat haar sluipen in elk geval er een beetje op leek, en had ook niet verwacht dat het meteen perfect was. Lionheart vervolgde; "Vanaf nu zal je genoemd worden als Cinderpaw! Ik ben trots als je vader!" sprak hij luid, en Cinderpaw straalde weer door dit compliment en door haar nu officieële naam Cinderpaw.
"Dankjewel! Jij bent ook een hele goede leraar!" mauwde ze vrolijk.

LionheartEen muis zat bij een kleine struik met niks eraan behalfe bladeren. Freddy hadt hem in het oog en stond in de sluiphouding, maar niet helemaal perfect. Toen de muis even niet oplette sprong hij erbovenop en beet hem dood. Snel pakte hij hem op en begroef hem bij een dikke eik. Toen hij weer verderliep rook hij allemaal geuren, van het bos en een paar kattengeuren, maar niet sterk. Langzamerhand rook hij een sterke geur van Lionheart en Icy, maar er hing ook een onbekende geur rond. Hij bukte een beetje en liep stil verder totdat hij een glim van een grijs-achtige kat zag en dook meteen ineen en hield zich zo stil mogelijk. ''Wie is die onbekende poes?''

Icy had de hele les van Cinder toegekeken. Ze knikte naar Cinder. 'Goed bezig', spinde ze toen. Ze rook uiteindelijk meteen de geur van Freddy. Dit had ze nog behandeld in haar vorige lessen met Freddy. Ze liep meteen naar het bosje waar haar hart en haar instinct ook meteen naar wees. 'Freddy?', mauwde ze. 'Niet schrikken van die poes daar', zei ze alsof ze Freddy's gedachten kon lezen. 'Dat is Cinder. Je zusje, zeg maar', lachte ze. Ze drong zich door de struiken heen, en gaf Freddy een lik. Daarna begon ze zijn vacht plat te wassen, en gaf ze hem spinnend een knuffel. 'Ik heb je gemist', snorde ze. Ze gaf nog een kopje. 'Wil je les krijgen van me? Lionheart is nu toch bezig met Cinder', zei ze, met haar staart wijzend in de richting van de twee oefenende katten.

Onderwerp: Re: Lionhearts familieplaats