Lionhearts familieplaats

Icy Piepte van blijdschap en waarschijnlijk van de kou. ze likte hem en stond op. nu zullen de kruiden wel een beetje werken en ze duwde hem op de natte grond. Ze kwam piepend naar hem en zei "Dankje." Spinnend van blijdschap antwoordde hij." Graag gedaan. Ik kon je toch niet laten verslinden door een vos." Nu begon hij de pijn van het gevecht met de vos te voelen. Hij was er ook niet zonder schrammen en beten afgekomen. Op een plek bloede hij erg. Opeens begeeft Icy poot het weer en viel op hem. Ze lachte en likte hem blij. Ze streek haar wang langs de zijne en hij geniete er volop van. ze had nog steeds haar oren in haar nek van schuld. Maar het was nu niet de tijd om haar op te wijzen dat ze dat nooit meer moest doen! Opeens schoot er een flits van boven en Icy drukte zich tegen hem."kom! we moeten heer weg!" schreeuwde hij door de sterkere wordende storm. hij ondersteunde haar en keerde terug naar zijn kamp. Toen ze binnen waren. Ging hij staan voor Icy en schreeuwde boos."doe dat alstublieft nooit meer! Je weet toch dat je bijna dood was als ik er niet was geweest!" Zijn stem verzachte." maar oke, ik vergeef je. ik ben blij dat je er nog bent." zij hij en ging liggen tegen haar."je hebt toch geen verkouden opgelopen in de storm?" vroeg hij bezorgd en begon haar vacht droog te likken.

"kom! we moeten heer weg!", schreeuwde Lionheart toen naar haar. Ze knikte. Met ondersteuning van Lionheart gingen ze naar het kamp. Opeens ging Lionheart voor haar staan. "doe dat alstublieft nooit meer! Je weet toch dat je bijna dood was als ik er niet was geweest!", schreeuwde hij boos. Icy's oren gingen plat in de nek, en ze wou even dat ze niet gevonden was. Zo boos had ze Lionheart nog nooit gezien. Ze rolde zich bang en van schaamte op tot een balletje. ''maar oke, ik vergeef je. ik ben blij dat je er nog bent'', zei Lionheart toen zachtjes. Ze voelde dat hij ging liggen tegen haar. "je hebt toch geen verkouden opgelopen in de storm?", hoorde ze hem toen bezorgd vragen. 'Nee', klonk het gesmoord. Ze draaide zich met haar laatste kracht om naar Lionheart. 'Sorry', piepte ze. Ze kroop zo dicht mogelijk tegen Lionheart aan, en begon zachtjes te snikken in zijn vacht. Ze hoopte dat hij het niet hoorde.

Hij voelde Icy dichter tegen hem kruipen." Sorry piepte ze. Hij stopte met haar vacht droog te likken."geeft niet Icy, je bent nu veilig bij mij." Spinde hij om haar gerust te stellen dat hij niet meer kwaad was. Hij voelde dat ze ze haar neus tegen zijn vacht duwde. Hij hoorde haar heel stil snikken. Ze moest waarschijnlijk bekomen van de schok. Hij Legde zijn hoofd op haar rug en sloot zijn ogen. hij was heel moe van haar te zoeken en van het gevecht. Hij viel snel in slaap. Het hele verhaal was gelukkig voorbij voor hem.

"geeft niet Icy, je bent nu veilig bij mij'', hoorde ze Lionheart zeggen. Ze was al iets rustiger geworden door zijn woorden. Ze voelde dat hij zijn hoofd op haar rug zette. Ze voelde hoe zijn ademhaling rustiger werd. Ze hoorde de regen tikken tegen de wang van de grot, en de donder rollen door de donkere, grijze lucht. Ze was te bang om te gaan slapen. Ze was wel moe van het avontuur. Haar poot was er niet veel beter op geworden. Het ging zo goed. Ze wou de vos een lesje leren. Ze wou weer opstaan. Maar dat werd waarschijnlijk haar dood. Ze was hartstikke bang. 'Lionheart?', piepte ze zachtjes. Ach, ze liet hem maar met rust. Ze kon niet in slaap vallen. Grotendeels kwam dat ook door de pijn en de stijfheid in haar poot. 'Waarschijnlijk gaat het nu nog even duren voordat ik mag jagen', zei ze zuchtend.

Lionheart had de zelfde droom weer alleen toen hij terug kwam zag hij dat de vos deze keer niet gekomen was. hij ging naar binnen en zag zichzelf Icy Wormkruid en Smeerwortel geven. " natuurlijk geneest Icy haar poot niet goed! het voor een gedeelde gebroken." Hij werd rustig gewekt." Icy ik weet hoe in mum van tijd weer kunt jagen." zei hei en gaf haar een zacht duwteje. "Ben je waker?" Vroeg hij. Hij wachtte niet en ging de kruiden uit zijn voorraad halen. Hij kwam terug met de kruiden en begon haar te behandelen. toen hij klaar was zei hij." zo, de pijn zal wel rap weg gaan en je zult bij zonhoog weer kunnen lopen. de breuk in je poot zal langzamer genezen dus zal je niet van hoogtes mogen vallen." zei hij blij. Hoe komt kwam hij aan zo'n droom?

''Icy ik weet hoe in mum van tijd weer kunt jagen'', hoorde ze Lionhearts stem naast de tikkende regen zeggen. 'Echt?', vroeg ze verwonderd. "Ben je waker?", vroeg hij toen. 'Ja', beantwoorde zij zijn vraag. Lionheart begon haar te behandelen. Icy bekeek hem met haar goud gekleurde ogen aan. ''zo, de pijn zal wel rap weg gaan en je zult bij zonhoog weer kunnen lopen. de breuk in je poot zal langzamer genezen dus zal je niet van hoogtes mogen vallen'', zei Lionheart toen. Icy overlaadde hem blij met likjes. 'Mraaauw', klonk het. Ze begon hem te knuffelen. Vervolgens werd ze slapper en slapper, en viel ze vervolgens in slaap met haar rug tegen zijn buik, en de rest van haar lijf tegen die van hem gedrukt, en met haar hoofd vlak onder zijn kin. Haar ademhaling werd binnen een paar seconden rustiger en rustiger, en je hoorde haar af en toe spinnen, maar dat was wel als je heel goed luisterde.

Icy begon hem dankbaar te likken en te knuffelen. toen werd ze zwakker en zwakker. Snel viel ze in slaap. " ze heeft waarschijnlijk de hele nacht niet geslapen." Dacht hij. ze lag met haar rug tegen hem aan gedrukt en haar kin onder zijn hoofd. af en toe hoorde hij haar spinnen. Daar lag hij, tegen Icy wachtend op zonshoog. Dan zal ze wel weer waker zijn. Hij vond het vreemd dat Cinderkit nog niet waker was maar daar maakte hij zich niet ongerust over. Het was bijna zonshoog ze zou nu wel waker worden . Hij veroerde zich niet maar bleef verliefd tegen haar liggen tot ze waker werd.

De vos sprong tegen Icy aan. Icy ontweek alle uithalen van de vos, en gaf hem met haar sterke, door Lionheart behandelde poot, een flinke klap in zijn gezicht. De vos jankte en Icy gaf nog een beet in zijn buik. De vos rende jankend weg, en Lionheart gaf een dikke knipoog naar haar. Freddy keek haar ook trots aan....

Icy werkt langzaam wakker. Ze voelde hoe ze tegen Lionheart aanlag. 'Mraauw', floepte uit haar mond. Ze spinde. 'Ik bedoel, goedemorgen', zei ze, en ze likte over Lionhearts kin. Ze had het fout. Het was buiten nog een beetje donker. Waarschijnlijk ging zonhoog pas over een paar uur beginnen. Ze bleef verliefd liggen. Ze draaide zich om, zodat ze met haar buik naar Lionhearts buik was gekeerd. Ze zette twee pootjes voorzichtig en zacht tegen Lionhearts buik aan, terwijl ze haar nek strekte om hem een lik te geven. Ze spinde zachtjes. Toen draaide ze zich weer om. Ze legde haar lichaam heel dicht tegen hem aan, totdat ze niet meer dichter kon. Ze had de neiging weer in slaap te vallen, maar ze wou niet. Het was goed te merken dat ze de neiging had, omdat haar hoofd steeds daalde en dan met een schok weer overeind kwam.

Icy werd na een klein tijdje waker want ze gaf een klein grauwtje. Hij wist niet waarom ze dat deet maar daarna zei ze."Ik bedoel, goedemorgen." "Dag Icy." zei hij stil. Ze Likte over zijn kin. Ze bleef even liggen en daarna draaide ze zich om en zette haar voorpoten in zijn buik terwijl ze slaaperig haar nek uitstrekte. Daarna gaf ze hem een lik waarbij hij spinde. Zij spinde ook. Na een tijd draaide ze zich weer om en kroop weer heel dicht tegen hem aan. hij geniete van dit moment en vleef zo liggen tot zonshoog

"Dag Icy'', hoorde ze hem fluisteren. Icy werd niet meer wakker. Ze sliep stevig door. Ze werd uiteindelijk wakker, en zag dat het niet lang meer duurde of het was zonhoog, de lucht was al iets blauwer, maar nog een beetje donker. Ze keek naar boven, naar Lionheart. 'Heb je niet geslapen?', vroeg ze op de Icy bezorgde manier. Ze stond op. Haar poot deed nog een beetje zeer, maar ze zakte niet doorheen, ook niet als ze even bleef staan. Ze sprong enthousiast in het rond. Ze likte Lionheart overal waar ze maar kon. Ze duwde hem met haar neus op zijn rug, en ze sprong toen precies met haar poten langs weerszijden van zijn nek, zoals ze altijd deed als ze heel erg blij was, en ze likte hem over zijn mond. Ze likte tussen zijn ogen in. 'Je hebt me weer beter gemaakt. Een held, dat ben je', zei ze, en ze likte hem dubbel enthousiast over zijn hals. Ze sprong helemaal wild in het rond, en rende naar buiten, waar ze languit over het gras rende. Toen kwam ze terug, en likte Lionheart weer overal waar ze kon. Toen ging Icy liggen. Ze kreeg het opeens overal koud, en ze rilde. Ze kroop dichter tegen Lionheart aan, en rilde.

"Heb je niet geslapen?" Vroeg Icy opeens. Ze was nu waker." Nee, ik was al uitgeslapen." Antwoordde hij. Ze stond op zonder moeite. en begon blij rond te springen. Daarna kwam ze op hem af en begon hem overal te waar ze maar kon. Dat deed ze altijd als ze heel blij was. daarna duwde ze met haar neus hem op zijn rug. Hij werkte natuurlijk mee. Toen sprong ze op en kwam met haar poten aan weerszijde van zijn nek. en likte over zijn mond en tussen zijn ogen. Hij kon maar niet luid genoeg spinnen. "'Je hebt me weer beter gemaakt. Een held, dat ben je." Zei ze blij en likte over zijn hals. ze sprong van hij af en rende naar buiten. Niet lang daarna kwam ze weer terug en begon hem weer overal te likken. Hij begon weer luid te spinnen. "ik ben super blij voor je. Ik ben blij dat je weer beter bent. Ik denk dat je haast niet kunt wachten om te gaan jagen. Zullen we?"

"ik ben super blij voor je. Ik ben blij dat je weer beter bent. Ik denk dat je haast niet kunt wachten om te gaan jagen. Zullen we?", hoorde ze Lionheart toen zeggen. Dat hoefde hij geen twee keer te zeggen. Icy stoof naar buiten, en klom al onmiddellijk in een boom. Ze sprong van boom naar boom. Toen zag ze een lijster zitten. Ze dacht aan wat er laatst was gebeurd. Toen had ze ook op een lijster gejaagd, en was ze uit de boom gevallen. Icy schudde haar kop, en sprong toen naar de lijster. Welleswaar verloor ze alweer haar grip, en viel bijna naar beneden. Ze had de lijster dood in haar bek. 'Lionheart!', schreeuwde ze bang. 'Het gaat niet echt...', ze kon haar zin niet eens afmaken. Ze viel. Ze had nog net grip op een andere tak, en slingerde vervaarlijk boven de grond. Ze hoorde haar hart bonzen. Toen klom ze langzaam op de tak. Ze trilde helemaal. Toen sprong ze uiteindelijk op de grond. Elk haartje trilde op haar vacht. 'Ik...', begon ze. Ze keek naar de dode lijster. 'Ik viel bijna uit die boom', trilde ze. Ze legde haar kop tegen zijn flank aan.

Lionheart zag Icy naar buiten schieten. snel sprong hij op en rende hij achter haar aan. toen hij buiten kwam zag hij haar niet meer. ineens hoorde hij Icy zijn naam schreeuwen. ze hing aan een tak te bengelen. als ze nu viel was haar voet voorgoed verpest en zou ze nooit meer kunnen rennen."Het gaat niet echt..."opeens viel ze naar beneden op een andere tak die haar val brak. Lionheart stond al klaar om naar haar te springen en haar val te breken. maar ze was gelukkig op een andere tak gevallen en kwam veilig beneden. "Ik...Ik viel bijna uit die boom." zei ze. " als je niet op die tak was gevallen was dat de laatste prooi die jij had gevangen. Je poot zou ongeneesbaar geworden zijn." ze legde haar kop tegen zijn flank. " rustig nou maar. beperk je nu maar tot muizen en konijnen." zei hij troostend. "laten we verder gaan."

''rustig nou maar. beperk je nu maar tot muizen en konijnen'', zei Lionheart toen. Ze liet hem trots de lijster zien die ze gevangen had. Ze gaf hem een kopje. Toen rende ze, en zag ze een muis. Ze dook in de sluiphouding, en sprong toen, toen ze dichtbij genoeg bij de muis was, op de muis, en beet hem dood. Ze gaf Lionheart nog een kopje, en liet hem de muis zien. 'Je vrouw is weer goed aan het vangen', lachte ze. Ze sprong op en neer. 'Vang jij nu ook is iets!', piepte ze als een kitten. In plaats van Lionheart even kans te geven om een prooi te vangen, smakt ze tegen hem aan zodat hij op zijn rug belandt, en likt Icy hem overal waar ze maar kan. 'Ik ben blij met je', zei ze toen. Ze negeerde even alle fluitende vogels en piepende muizen om zich heen, en legde zich naast Lionheart. Niks kon haar schelen, alleen Lionheart en zij. Ze likte Lionheart over zijn buik, en achter zijn oren. Ze wreef haar kop tegen die van hem.

Icy liet de lijster aan hem zien." Alleszins heb je nu toch al een lijster gevangen." zei hij. Ze gaf hem een kopje en rende weg. Voor hij op kon staan kwam ze terug met een muis en liet die hem ook zien. "Vang jij nu ook is iets!" Zie ze. "Ik heb nog niet eens de kans gehad!" Zei lachend. hij wouw net opstaan of Icy duwde hem om."ouch!" riep hij toen hij tegen de grond smakte. ze begon hem overal te likken."Ik ben blij met je." zei ze. " Dat mag je ook gerust zijn. Anders zou je hier nog rondlopen met een gebroken poot. En trouwens, je poot zal morgen wel volledig genezen zijn. Ik ben ook blij met jou hoor. Als jij er af en toe niet was stond ik hier al niet meer." zei hij snorrend van blijdschap. Ze likt e zijn buik en achter zijn oren. Ze wreef haar kop tegen die van hem. Hij likte Icy over haar hoofd en daarna duwde hij haar op haar rug en begon haar buik te likken. Hij likte over haar mond, achter haar oren en over haar zij. Hij spinde daar luid bij. Dit was niet de jacht die hij verwachte. Het was beter dan hij verwachte.

''Dat mag je ook gerust zijn. Anders zou je hier nog rondlopen met een gebroken poot. En trouwens, je poot zal morgen wel volledig genezen zijn. Ik ben ook blij met jou hoor. Als jij er af en toe niet was stond ik hier al niet meer'', hoorde ze Lionheart zeggen. Icy spinde heel erg hard. Ze kreeg een lik over haar hoofd, en toen duwde Lionheart haar opeens op haar rug, en begon haar buik te likken. Icy spinde daarbij heel erg hard. Toen likte hij over haar mond, achter haar oren en over haar zij. Ze hoorde Lionheart luid spinnen. Zij spinde ook luid. Ze wreef haar kopje tegen Lionheart. Ze hield haar voorpoten ook even tegen zijn buik gedrukt, en ging er toen over mee langs zijn wang. Ze spinde zo luid dat het echode door de bomen. Icy kon maar geen genoeg van Lionheart krijgen. Ze likte hem nog eens bij zijn oren, en spinde daarbij luid.

Icy wreef haar kop tegen hem en hield haar voorpoten tegen zij buik. Toen wreef ze met haar poot tegen zijn wang. Hij spinde daar luid bij zij spinde ook heel luid. Icy likte over zijn oor en hij geniete daar van. Hij wreef met zij staart over haar nek en wreef met zijn kop tegen haar wang. hij wandelde rond haar en wreef zijn hele lijf tegen haar. Hij kon wel zo de hele dag door doen. Hij voelde de wind door zijn haren vliegen. Hij waste haar vacht tot ze er nog prachtiger uitzag als de zon op haar scheen. " Wat wil jij nog doen?" Vroeg hij terwijl hij zijn kop tegen de hare wreef.

Icy hoorde dat Lionheart heel hard aan het genieten was van haar aanrakingen. Zijn staart kwam in haar nek en ze voelde dat hij wreef. Ze spinde en sloot even haar ogen. Toen wreef Lionhearts kop tegen haar wang. Hij wandelde rond haar en Icy voelde zijn hele lijf tegen haar. Ze genoot toen Lionheart haar vacht waste. ''Wat wil jij nog doen?'', vroeg Lionheart toen, terwijl hij zijn kop tegen de hare wreef. 'Ik wou het eigenlijk met je hebben over kittens', mauwde Icy. 'Wat zou je ervan vinden als wij er zelf maakten?', vroeg ze. 'Of vind je Freddy & Cinderkit wel genoeg, als Cinderkit bij ons komt?', vroeg Icy toen. Ze begon met lange halen Lionhearts vacht te wassen zodat hij tenminste ontspannen over haar moeilijke vragen kon nadenken.

"Ik wou het eigenlijk met je hebben over kittens. Wat zou je ervan vinden als wij er zelf maakten?" vroeg ze. Hij stopte even en keek haar aan maar voor hij iets kon zeggen zei ze er nog bij. Of vind je Freddy & Cinderkit wel genoeg, als Cinderkit bij ons komt?" Ze begon zijn vacht te likken. Hij moest niet lang nadenken en zij heel blij." Ik zou het geweldig vinden." Hij keek in Icy's ogen en gaf haar een blij likje tussen haar oren.

''Ik zou het geweldig vinden'', zei Lionheart na niet zo'n lange tijd. Ze kreeg een lik tussen haar oren. Icy gaf hem een lik terug. 'Zouden we er niet nog mee wachten?', vroeg ze zich af. Opeens zag Icy boven in een boom een ekster. Icy sprong behoedzaam naar boven. Ze klom tot vlak bij de tak van de ekster. Icy boog, en probeerde iets dichterbij te komen. Icy sprong toen ze dichtbij genoeg was, en had de ekster te pakken. Ze dode hem gauw, pakte hem op in haar bek, en liet hem helemaal naar beneden vallen. Er schoot een duizeling door haar hoofd, en Icy bleef even staan. Daarna sprong ze wankelend van de boom af, en kwam vlak naast Lionheart neer, waar ze vervolgens tegen zijn zij viel. 'Een beetje duizelig', zei ze lachend, nog niet van de schrok bekomen.

Onderwerp: Re: Lionhearts familieplaats