For the faintest of hearts

Onderwerp: For the faintest of hearts di 30 jul 2019 - 0:10

Verdomme, dat was niet goed. Farai liet een grauw van pijn horen terwijl ze haar schouder bewoog, waar een diepe, etterende wond op zat. Ondanks haar pogingen het schoon te houden, was er toch vuil in gesprongen en leek het weefsel maar niet te willen genezen. Eerder was het slechts een irritatie geweest, nu maakte het haar het jagen vrijwel onmogelijk. Als een alleen levende rogue afhankelijk van haar eigen jacht, was dat niet bepaald een ideale situatie. In de jaren daarvoor had ze Omen opgezocht voor dergelijke gevallen, gezien die raad wist met bepaalde medicijnen, maar de ouder rogue was nergens meer te vinden en Farai moest een andere oplossing zien tevinden. Dat deed ze bij een gerucht dat haar oor had bereikt, over een groep rogues die genazen en zich hier schuil zouden houden. Met tegenzin keek ze omhoog naar het grote gebouw waarin ze schenen te leven, ongemakkelijk doordat ze mensen en hun bouwwerken niet gewend was maar ook omdat ze niet veel vertrouwen had in andere rogues. Het ergerde haar dat ze dit keer zichzelf niet op kon lappen, maar ze wist beter dan naar haar trots te luisteren en de wond nog erger te laten worden. Dan maar hopen dat het niet slechts geruchten waren, en er geen haken en ogen aan zaten.

&Hyzaeth