Fear is ever-changing and evolving

i'm radioactive

Shikraspirit was nog niet eerder in het oude SkyClan territorium geweest. Ze was geboren tijdens de journey en was druk bezig geweest met het verkennen van het WindClan territorium toen de clans weer naar het woud waren teruggekeerd. Echter was het tijd geworden dat ze het volledige gebied zou verkennen. Nieuwsgierig snuffelde ze rond in het verwoeste bos. Bomen waren in de as gelegd en er was amper groen te bekennen. Het was een vreemd aanzicht, maar toch ook in een zekere mate intrigerend.

lítill

... by it's cover Don't judge a book...

Als hij weg wilde van zijn barn of rogue gebied compleet, dan vertrok hij zonder ook maar een moment te twijfelen naar SkyClan gebied. Clankatten mochten hem daar niet zomaar aanvallen; want niemand had dit gebied geclaimd. Dit was letterlijk van niemand meer, SkyClan bestond immers niet meer. Hij was namelijk niet op zoek naar een gevecht, verre van. Hij zou best wel wat fikse klappen uit kunnen delen, maar voor hem was het ook al een tijdje geleden sinds hij had gevochten, korter dan die clankatten. Hij zuchtte even zachtjes, tot hij een geur van WindClan oppikte. Zijn eerste reactie die bijna ontglipte was agressief opstellen, maar dat was... niet slim om te doen. Maar hij wilde wel assertief zijn, laten zien dat hij er was en ondanks zijn poot geen zwakte laten zien. Lang geleden dat hij een clankat had gezien, maar bang voor zo'n jong ding was hij niet. De poes leek geïnteresseerd te zijn in het verwoeste landschap, waar je af en toe een nieuw plantje kon vinden. Hij snoof even, meer om kenbaar te maken dat hij er was. Hij wilde niet dat ze schrok omdat ze opeens zijn geur op zou pikken. Hij krulde zijn staart om zijn verzwakte poot heen, puur om het te verstoppen. Ze hoefde niet meteen zijn zwaktes te zien.

Shikraspirit

i'm radioactive

Ze snuffelde voorzichtig aan de verkoolde takken en trok een vies gezicht, bepaald aangenaam rook het namelijk niet. Echter was ze nieuwsgierig genoeg om haar weg te vervolgen. Plotseling snoof er iemand vlak bij haar en gealarmeerd keek ze op. Ze had de ander nog niet geroken en merkte nu pas de oudere kater rechts van haar op. De WindClan poes vernauwde haar ijsblauwe ogen iets en keek hem met een kleine frons aan. Nu pas rook ze dat hij een rogue was. "Hey," mauwde ze op haar hoedde. Eerst maar eens zien of deze onbekende kater dezelfde taal sprak als zijzelf. Ze had nog nooit eerder met een rogue gesproken.

lítill

... by it's cover Don't judge a book...

Slim was de poes bepaald niet, ze rook aan de verkoolde takken die sowieso niet goed konden ruiken. Toen hij snoof keek de windclan poes gealarmeerd op. De jonge poes keek hem met vernauwde ogen en een kleine frons aan. Aw, meissie ze hoefde niet zo achterdochtig te doen. "Hey," klonk er op haar hoede van de poes af, waarop Lítill even rustig knipperde met zijn olijfgroene ogen. "Hallo," sprak hij met zijn raspende stem, waarna hij zijn lichaam wat naar haar draaide. "Je hoeft jezelf niet terug te houden, ik ben niet uit op een gevecht. Ondanks dat dat het enige is waar jullie clankatten aan denken." sprak hij met een lichte snuif als afsluiting. Niet dat hij veel clankatten had gezien nadat hij was verbannen als Elite leader.

Shikraspirit

i'm radioactive

Het gesnuif wat ze had gehoord liet haar opkijken, haar blauwe ogen alert en haar oren naar voren gespitst. Een rosse kater met olijfgroene ogen en aardig wat littekens over zijn lichaam stond vlak bij haar en groette terug. Zijn woorden lieten blijken dat hijzelf geen clankat was, wat haar extra allarmeerde. Rogues en dat soort groeperingen leefden zonder regels en moraal, mocht ze de verhalen geloven. "En wie mag jij dan wel niet zijn, als je geen clankat bent?" vroeg de jonge warrior hem vervolgens. Langzaam zette ze een van haar voorpootjes terug in de grond, gezien die in de lucht was blijven hangen toen de kater plotseling op was komen dagen. Ze voelde de koude grond onder haar pootkussentjes terwijl ze de kater nog altijd strak in de gaten hield.

lítill

... by it's cover Don't judge a book...

De poes hield hem nauwlettend in de gaten, typisch clankatten. Zelfs op neutraal gebied werden rogues behandeld alsof ze elite katten waren. Hij was ex-elite, maar dat hoefde ze niet te weten gelukkig. Dat was allemaal voor haar tijd als ze haar zo zag. "En wie mag jij dan wel niet zijn, als je geen clankat bent?" vroeg de jonge poes hem vervolgens, waarop Lítill even zijn schouders ophaalde. "Een rogue die van zijn oude dag wilt genieten?" sprak hij rustig tegen de grijze warrior, die haar voorpoot weer terug op de grond zette. Ze vertrouwde nog lang niet, misschien moest hij haar dan maar iets geven waardoor ze wat minder op haar hoede was. Hij stond rustig op, waardoor zijn staart weg ging van zijn half verlamde poot. Hij liep (met zijn laatste poot meer hoppend) naar de grijze warrior toe en keek haar strak in haar blauwe ogen aan met zijn olijfgroene. Een beetje een statement dat hij niet bang voor haar was ondanks zijn poot. "Lítill. Aangenaam kennis te maken." sprak hij rustig tegen de poes.

Shikraspirit

Onderwerp: Re: Fear is ever-changing and evolving