{OPEN} Rest Calm

De drukte en chaos in het kamp hadden ervoor gezorgd dat Moonvision gevlucht was. Ook in het territorium vielen er nog sporen en resten van het gevecht op te merken. De witte kattin zuchtte diep en richtte haar ambergele blik naar voren. Ze had Dwarfpaw vandaag vrijaf gegeven. Af en toe eens rust kon namelijk geen kwaad. Het was de perfecte moment om je hoofd even te resetten en je lichaam terug op te laden, zodat deze er weer voor een paar dagen tegen kon.
Moonvision trippelde ongestoord verder, de lucht opsnuivende en met haar oortjes de omgeving scannende. Ze had zich nu al een eind van het Windclan territorium verwijderd. Ze wist dat in het oude Skyclan gebied normaal niet veel katten kwamen. Vandaag blijkbaar wel. Haar blik viel algauw op een bekend gestalte. Pepperkit? Al zou ze nu vast al Pepperpaw heten, mede denkende aan het feit dat de jongere kattin zich eveneens een eind van het Shadowclan gebied bevond. Moonvision had zich echter niet met dat hele drama bemoeid. Het enige wat ze wist was dat Pepperaw's moeder, Tinderlight, een kit had gekregen samen met Tallstar. En dat na diens dood Tallstar de kitten mee naar zijn Clan genomen had. Nou, de jongere kattin had in ieder geval wel een mooi verhaal dat ze later als Elder kon vertellen. Niet iedereen wisselde zo maar eventjes van Clan alsof het iets van niets was. Zonder een woord te zeggen, zette ze zich neer op haar achterwerk. Ze had geen zin in een gesprek en nam aan dat Pepperpaw dat vast ook niet wou. Waarom kwam je anders naar hier?

Ze voelde de blik van de jongere kattin in haar vel branden. Het was zo overduidelijk dat ze aangestaard werd. Echter zat de witte kattin daar niets mee in. Ze had geen reden daarvoor, het was namelijk niet dat ze zich bedreigd of bespot moest voelen. En als dat wel zo was... zelfs dan nog zou ze het zich niet aantrekken. Moonvision was een simpele kat. Ze bemoeide zich enkel met haar eigen zaken. De kattin hield zich niet bezig met roddels, verraad en vermoeiende onnodige gesprekken. Enkel noodzakelijke informatie of oprechte interesse zou haar aanzetten om een gesprek te starten. En om eerlijk te zijn, nu ze de poes hier zag zitten, begon ze toch wel een beetje geïnteresseerd te geraken in hoe haar leven was in Shadowclan. Ze kende niet veel katten die gewisseld waren, omdat het simpelweg tegen de regels inging. Misschien was dit wel een once-in-a-lifetime kans om te vragen hoe het was. Had ze problemen met haar loyaliteit? Had ze heimwee? Dat laatste betwijfelde Moonvision sterk. Pepperpaw was nog jong geweest toen Tallstar haar was komen halen. Uiteindelijk gaf de witte kattin toe aan haar nieuwsgierigheid en ontmoette ze de blik van Pepperpaw die naar haar aan het kijken was. Haar standaard neutrale blik had plaatsgenomen voor een ietwat nieuwsgierige. "Pepperpaw, toch?" vroeg ze dus maar, eventjes dubbel checken of ze de juiste kat wel voorhad vooraleer ze een gesprek zou aangaan. Haar dikke staart tikte even op de grond. "Als je geen zin hebt om te praten is dat eender voor mij," voegde ze er algauw aan toe, de ironie in haar toon duidelijk makende. Zij was namelijk ook naar hier gekomen voor de rust, de stilte.

Het was grappig hoe bepaalde zaken haar zo konden interesseren. Misschien omdat ze nog nooit eerder zo'n geval was tegengekomen dat dit haar zo aansprak. Moonvision was een kattin die graag bijleerde maar eens ze iets wist, algauw verdere interesse verloor. Het moest spannend blijven voor haar. Misschien daarom dat ze ook zo weinig vrienden had. De jonge kattin bevestigde dat ze Pepperpaw was en zei tevens ook dat praten niet erg was. De witte poes knikte op haar vraag of zij Moonvision was en wiebelde eventjes met haar oortjes. "Hoe gaat het met je? Hoe is het leven in Shadowclan?" vroeg ze, recht voor de raap. Echter hield ze zichzelf wel in, niet meteen vragen stellende die als aanvallend of grof over konden komen. Ze merkte al meteen op dat Pepperpaw geen uitbundige kat was, dus een verkeerd verwoorde vraag of opmerking zou er algauw voor kunnen zorgen dat ze in haar schulp kroop. En Moonvision zou toch graag haar nieuwsgierigheid kunnen stillen. Hoe egoïstisch dit ook klonk. Ze kwam tenminste eerlijk uit voor wie ze was en loog er niet over. Als ze eerlijk was, wist ze dat ze ook meteen van onnodige drama verlost was. Wat haar niet boeide, moest niet langer dan nodig in haar hoofd ronddwalen.

De jonge kattin leek zich niets aan te trekken van haar vragen en antwoordde opgewekt. Moonvision's ambergele blik ontmoette de blauwe van Pepperpaw en een kleine, vriendelijke grijns verscheen op har gelaat. Ergens was het wel tof om te zien hoe vrolijk de jonge kattin over haar training praatte. Het viel haar op dat de deputy haar mentor was.. Zouden ze dat met opzet gedaan hebben? Omdat Tallstar haar vader is? De witte kattin dreef die gedachte weg, wetende dat de apprentice daar zelf geen antwoord op kon geven. Het gebeurde tenslotte wel vaker dat de deputy een van de kittens van de Leader trainde. "Jagen lukt de een sneller dan de ander. Gewoon goed oefenen en dan word je net zo goed als de rest." miauwde ze, haar stem neigende naar de vriendelijke kant. De vraag hoe het ging in Windclan deed haar even nadenken. De kattin wist vast al af van het gevecht, dus hoe het met hen ging viel voor te rapen. "Veel drama na het gevecht, daarom dat ik naar hier gekomen ben." gaf ze eerlijk toe, haar schouders ophalende. Daarbij had ze er niets verkeerd mee gezegd of de toestand van de Clan mee verraden. "En het is goed dat je vrienden hebt gemaakt. Trainen is belangrijk maar plezier maken ook. Voor je het weer ben je warrior." miauwde ze, tot haar eigen ergernis klinkende als een Elder. Ze zuchtte. "Zie, ik ben nog maar 20 manen en klink zelfs al oud." grapte ze. Moonvision die een grap maakte, zeldzaam. Maar ze vond dat Pepperpaw een bepaalde rust uitstraalde. Ze wist dat de kattin haar niet zou overdonderen met ongewenste energie en vragen, iets waar de witte poes nooit zin in had.

De witte kattin kon het niet laten even met haar oortjes te wiebelen bij de woorden van Pepperpaw. Rennen had ze kunnen doen als ze nog in Windclan had gezeten.. Moonvision hield echter wijs haar mond gesloten, wetende dat dit geen geschikte opmerking zou zijn. Misschien had de apprentice wel echter problemen wat haar loyaliteit betrof. Het was niet lelijk van haar om dit te denken, enkel realistisch. De witte kattin kon het zich makkelijk inbeelden. Als zij familie had zitten in een andere Clan zou het ook een heel ander verhaal voor haar zijn. Maarja, afgezien het feit dat ze wist dat haar vader een Riverclanner was, had ze geen weten van verdere familie of eventueel zelfs siblings… Er was zelfs een kans dat haar familie was gestorven tijdens het gevecht... Moonvision schudde die gedachte van zich af en verplaatste haar blik van haar pootjes, naar Pepper. "Iedereen die gewond was, leeft nog. Er zijn geen doden meer gevallen." gelukkig.. voegde ze er in stilte nog aan toe. "Ik weet niet of dit tegen de regels is... Maar ik vind gewoon dat jij dat wel mag weten. Zolang dat je het niet verder gaat vertellen... En als je dat wel doet, zeg dan niet dat je het van mij weet." knipoogde ze, zich hierna terug herpakkende en ietwat serieuzer voor zich uitkijkende. Ze mocht niet teveel weggeven. Echter verscheen er toch weer een grijns op haar gelaat toen ze verklaarde dat Tallstar en Acorndust vele ouder waren. "Dat zullen ze niet graag horen... maar het is wel waar." grinnikte ze. Moonvision haalde even diep adem. Het was best gek hoe goed ze met Pepperpaw overweg kon. Ze had haar zelfs graag als apprentice gehad, moest ze nog in Windclan gezeten hebben. "Je hebt veel van haar weg," miauwde ze toen, zich realiserende dat Pepperpaw als twee druppels water op Tinderlight leek. Hopelijk zat de jonge poes er niets mee in dat ze dit zei. "Spottedwish mist je wel." miauwde ze vervolgens. De zus van diens overleden moeder was een van de weinige katten waar ze af en toe een gesprek mee hield. Het was geen overenergieke kat, wat vast een van de redenen was waarom ze wel met haar overweg kon.

De witte kattin onderdrukte haar grijns toen Pepperpaw losbarstte. Wat de apprentice toen zei, kon ze echter wel inkomen dat ze dat verboden hadden. Dan kon ze beter met iemand van haar Clan naar de Moonstone gaan. Vrienden hebben uit andere Clans bleef altijd een gevaarlijk spel. De kans dat je later elkaar tegenkwam in een gevecht, was namelijk groot. Zeker in deze tijden.. De spanningen lagen hoog en dit viel te merken hoe de katten tegen elkaar deden. Niet alleen de warriors, ook de hoge rangen.. En onderlinge akkefietjes in de Clans deden er nog een schep bovenop. Moonvision duwde deze gedachten echter weer weg, plaats makende in haar hoofd om de vraag van Pepperpaw in zich op te nemen. "Tja... ons prooi is nu eenmaal heel snel... en dat was ik niet toen," merkte op, ietwat schaapachtig lachende toen ze deze woorden uitsprak. Het was niet dat ze een slechte apprentice was, haar lichaamsbouw had haar simpelweg niet meegezeten. "Niets om je zorgen over te maken dus." merkte ze nadien nog op, als antwoord op Pepperpaw's vraag. "Je kan uiteraard niet overal de beste in zijn." grinnikte ze vervolgens, haar ietwat speelse, ambergele blik op de jongere kattin werpende.