Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan, en zijn deputy ook trouwens. Het was dat Acorn op dit moment niet dichtbij was maar anders had Tall hem een ontzettend vuile blik toegeworpen. Zo vuil, dat de carrion place er niets bij was. Maar naar de ander zoeken om precies dat te doen, had de kater geen tijd voor. De geur van Pepper was de grens over - en zij dus logischerwijs ook. Even zuchtte Tall, maar schudde toen zijn hoofd en paradeerde het Windclangebied op. Hij deed niet zijn best zich te verstoppen, daarvoor was hij a: te gepikeerd, en b: als ze hem vonden kon hij tenminste een patrol vragen hem te begeleiden. Aan de andere kant was hij van mening dat Pepper vast niet ver weg was.

En voila, daar was ze al, en met haar twee windclanners. Great. Even wilde de kater een facepalm doen, maar besloot dat dat kon wachten tot andere tijden. In plaats daarvan liep hij met een zucht op het trio af en keek de twee windclanners rustig aan. "Aangenaam, bedankt voor het terugvinden van de verloren apprentice," Mauwde hij droogjes, aangezien het er niet op had geleken dat de twee van plan waren geweest deze rebel in de richting van de grens te begeleiden. Waar het gesprek net over was gegaan kon hij wel raden aan de blik op Peppers gezicht te zien, maar dat weerhield hem er niet van haar niet aan te kijken en in plaats daarvan zich enkel tot de Winclanners te richten. Als het kon wilde hij dit snel afhandelen.

De stem van Tigergaze maakte hem al snel duidelijk dat de ander niet van zijn toon gediend was. Nou, wat fijn, hadden ze toch iets gemeen met elkaar. Tall negeerde zijn opmerking en knikte in plaats daarvan bij de opmerking van de apprentice. "Lijkt me een prima plan," Reageerde hij rustig, compleet niet on edge door de situatie. In plaats daarvan had hij de relaxte houding van iemand die wist dat hij de overhand had. Inner zou trots zijn, de cockiness van Shadowclan leefde ondanks alles toch voort. Zijn blik ging weer naar Tigergaze, ondertussen de spanning van Pepper merkend en zich mentaal al voorbereidend op de discussie die ze zometeen ongetwijfeld gingen krijgen. "Wil je ons begeleiden?" Want nu zomaar weglopen vond hij ook wat onbeleefd, het was ten slotte Pepper in de eerste plaats die hier fout zat, niet Tigergaze. Nog.

Tigergaze leek het met zijn plan eens te zijn, waarna de apprentice heel hard wegrende. Tall rolde met zijn ogen, drie keer raden wie er zometeen aan zou komen. Waarschijnlijk zijn beste vriend, die nog een appeltje met hem te schillen had. Tall hield niet van appels, tijd om te gaan. Vervelend voor hem dan dat Pepper geen aanstalten maakte en Tigergaze langzaam was. Toch won de nu al groeiende irritatie om Stallion het van de onbeleefdheid Tiger te pushen en draaide hij zich resoluut om. Zijn blik even waarschuwend naar Pepper, als ze er nu een scene van zou maken had ze aan hem geen goeie. Hierna stapte hij gestaag door in de richting van de grens. Geen woord sprekend. Er was ook niet veel om te zeggen, hij en de apprentice zouden zometeen wel een gesprek hebben.