i'll bring the salt

Kon Pepperpaw voor een keer niet naar hem luisteren zonder vragen te stellen? Dit was tenslotte iets wat ze duidelijk moest weten en als het aan hem lag was het beter als ze er niet snel nog een tegen zou komen. "De naam hebben ze genomen om de clans na te doen." Zin om een beter antwoord erop te geven had hij niet. "En Bloodclan is niet om mee te praten. Als je een in de buurt van Shadowclan tegenkomt moet je ze of wegjagen of wanneer het veiliger is vluchten." Het was belangrijk dat ze dit begreep. Bloodclan was niet een groep katten om maar gewoon een praatje mee te houden. Haar volgende vraag was iets dat hij zelf duidelijk in was, maar misschien dachten anderen er wel anders over. "Alle Bloodclanners zijn slecht, daar is geen twijfel over mogelijk." Zij nmening hierover was misschien wat sterk, maar Bloodclan had nog nooit wat goeds gebracht.

Ergens verbaasde het hem niet dat Seagull ter sprake kwam. Dat was tenslotte degene geweest die Pepperpaw aangevallen had en duidelijk slecht was voor haar. Toch had Seagull niemand vermoord of ook maar te maken gehad met Bloodclan, maar wel een kitten aangevallen wat het weer erger maakte. "Net zo slecht of zelfs slechter." Was dan ook wat hij zei. Moord viel bij hem onder nog slechter tenslotte, maar sommige vielen clankatten aan voor hun plezier. Angst zaaien was iets dat ze graag deden was hij al wel achter, maar wat het voornamelijk bij hem opbracht was woede, die hij elke keer weer onderdrukte, maar het zou een kwestie van tijd zijn voor hij er iets mee moest.

Misschien was zijn mening over Bloodclan vrij sterk, maar het was beter dat Pepperpaw afstand van die katten hield dan dat ze met ze zou gaan praten. "Dat kun je haar zeggen, maar beter kom je haar helemaal niet meer tegen." Wie weet wat de bloodclanner namelijk zou gaan doen met de informatie die ze al gekregen had. Als Bloodclan namelijk te weten kwam dat Pepperpaw Tallstar's dochter was, dan was de kans groot dat ze haar zouden willen gebruiken.

Het was inderdaad waar dat het deze keer ook per ongeluk was gebeurd, maar hij had liever dat Pepperpaw helemaal geen contact zou hebben met een bloodclanner en hij was er vrij zeker van dat Tallstar het daar wel mee eens zou zijn. "Je kan haar altijd tegenkomen inderdaad, maar probeer gewoon zo veel mogelijk uit de buurt te blijven van Bloodclanners." Dit gold niet alleen voor Pepperpaw, maar eigenlijk voor alle apprentices. De meeste waren namelijk nog niet goed genoeg in vechten om een gevecht met een bloodclanner aan te gaan en ze wisten vaak nog niet wat ze allemaal voor zich moesten houden.

Proberen kon altijd, maar er waren genoeg situaties waar dat niet zo was en dat wist hij maar al te goed. Dan was het enige wat er te doen viel om te terug te vechten. "Dan zal je moeten vechten tot je wel wegkunt." Of hopen dat iemand op tijd zou komen. Toch ging hij er vanuit dat ze haar niet zomaar wat aan zouden doen, maar Pepperpaw misschien eerder zouden willen gebruiken om Tallstar pijn te doen en daarvoor hoefde de apprentice niet eens per se dood. Kittens waren ergens een zwakke plek en hij hoopte dan ook dat er niks met de zijne zou gebeuren als ze ooit een bloodclanner tegen zouden komen.

Natuurlijk wist hij dat hij haar nog geen vechttraining gegeven had, maar dit maakte het wel duidelijk dat hij dat snel zou moeten doen, zodat ze op zijn minst zou weten hoe ze haarzelf zou moeten verdedigen. "Ik weet dat je daar nog niks van weet, maar het lijkt erop dat we daar snel verandering in moeten gaan brengen." De volgende training misschien al wel. Dan zou hij haar de basis kunnen leren en dan zou dat hopelijk genoeg zijn om weg te komen wanneer het nodig was.

Vechttraining leek hem inderdaad een strak plan. Dan zou ze op zijn minst wat weten als ze het moest gebruiken en dan zou een situatie als vandaag zich hopelijk niet snel meer voordoen. Hij hoopte maar dat ze plaagde met haar woorden over de bloodclanner, maar daar leek het wel op. "Zullen we morgen dan maar meteen een vechttraining gaan doen?" Het was tenslotte niet alsof er niet wat geschoven kon worden met trainingen.

Het was beter als Pepperpaw zo snel mogelijk zou leren om in ieder geval haarzelf te verdedigen, dat was vandaag wel gebleken. Tenslotte kon er niet altijd iemand zijn om haar te redden, hoe erg ze er hun best ook voor deden. "Zullen we dan terug gaan naar het kamp?" Hij ging er niet vanuit dat de bloodclanner terug zou komen, maar je wist het maar nooit als ze ineens besloten met een groep terug te komen, omdat zij hier waren.

Hij zag hoe Pepperpaw nog keek naar de plek waar de Bloodclanner verdwenen was en als hij eerlijk was had hij de poes bijna wel willen volgen, maar het was beter om Pepperpaw terug naar het kamp te brengen en wie weet zou hij dan de bloodclanner ooit nog wel weer tegenkomen. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, terwijl hij Pepperpaw wenkte om te volgen. Het zou niet echt lang duren voor ze terug in het kamp waren als ze er een beetje tempo achter zetten.