Thunder, today start you first training!

Thunder knikte, en vervogesn liep ze het bos in. Hij sloot zijn ogen en telde in zijn hoofd tot 5. 1, 2, 3,4 .... 5! Hij opende zijn ogen en zag de rivier weer. Hij vroeg zich af waar ze nu zou zijn. Achter, of voor hem. Of misschien aan een van de zijkanten van hem. Of schuin achter of voor hem. Hij wachtte totdat ze hem eindelijk zou bespringen. Hij werd nu een beetje ongeduldig. Wanneer kwam zxe nou!? "Thunder, waar blijf je nou!? Ik ben al lang klaar met tellen hoor!" Hij probeerde maar te ontdekken waar ze was. Hij snoof diep. Hij pikte een heel zwak geurtje op van haar. Maar door dat zwakke geurtje wist ihij wel aan welke kant van hem ze zou zijn. Hij zou het niet laten merken. Maar nu wist hij wel welke kant hij op moest springen om haar te ontwijken. Hij wachtte tot ze zou springen.

Hij ontwijkt haar oke? Dan legt hij haar weer wat uit dan doen ze het opnieuw en dat doet ze het goed.

"Thunder, waar blijf je nou!? Ik ben al lang klaar met tellen hoor!" Thunder was zenuwachtig en daarom duurde het zo lang voordat ze sprong. Wat nou als het mis ging? Of als Thunderheart haar uit lachde. Nee, dat zou Thunderheart nooit doen. Het was tenslotte haar oom. Thunder wou gaan springen maar raakte afgeleid door een aparte geur. "Hey, die geur ken ik niet. Wat zou het zijn?" Mompelde ze, maar wel zo zacht dat Thunderheart het echt niet kon horen. Thunder keerde zich om en liep in de ricting van de geur, ze was niet ver van de plek waar Thunderheart was, en de geur werd al veel zwakker. Het was dus iets wat voord bewoog. Of de wind draaide net. Maar als de wind was gedraaid was kon Thunderheart haar ruiken! Thunder ging snel terug naar het bosje en sprong meteen richting THunderheart.

(Sorry hoor, behoorlijk flut. Ik heb wel de namen met hoofletters geschreven! Oja, happy new jear!)