Wasting days in foreign places..

{ Iedereen welkom }

Onwetend van de clans in de gebieden maakte de jonge calico een rustige wandeling langs de rivier. Kleinere stapjes maakten duidelijk dat de kitten snel halt zou houden. Niet veel later stond ze stil in de kille sneeuw. Één oranje en één zwart oor stonden gespitst, de omgeving controlerend of er niemand aan kwam. Wanneer de lapjeskat de kust veilig had verklaard, boog ze over en brak het dunne ijs met een voorpootje zodat ze kon drinken.
Wintercry was nooit een huiskat geweest, maar had aan de andere kant ook nog nooit kennis gemaakt met hetgeen wat men 'clans' noemde. Zelf had ze de meeste tijd doorgebracht bij haar moeder en haar nestgenootjes, een ander soort leven kende ze niet. Nu ze op haarzelf stond was ze iets slanker geworden, eten vinden viel af en toe nog eens zwaar, maar het feit dat haar jachttechnieken zich alsmaar bleven evolueren wees erop dat de hoop niet verloren was. Over eten gesproken, de knagende honger die zich in haar kleine buikje afspeelde drong een verlangende gedachte in haar op. Eten zou nu zo lekker zijn. Ze zou wel een varken op kunnen.
Toen de eenling klaar was met drinken hief ze haar kop weer en zwiepte twijfelachtig met haar staart. Ergens voelde het niet goed om hier te zijn, maar ze zou de weg naar de boerderij nooit terugvinden als ze niet in beweging zou blijven. Een wolkje damp verliet haar mond zuchtend, waarna ze haar blik stroomafwaarts wierp en haar wandeling begon te vervolgen.

Summernight had het niet koud maar toen ze opeens een andere kat zag moest ze haar waarschuwen voor de Clans in dit woud. ''Heey! Wie ben jij! Wat doe je hier?! Het is hier gevaarlijk joh! Ga hier weg!'' Schreeuwde ze. Ze ging naar de kat toe. ''Ik ben Summernight'' Begon ze. Ze had duivelse plannen en is van plan om die uit te gaan voeren en had daarvoor deze kitten ook nodig. ''Zou jij iets voor mij willen doen?'' vervolgde ze. Ze was iets te opgewekt en zei daarachteraan '' Sorry..... Laat maar...'' Ze keek nog een keer naar de poes en zag dat ze geen Clankat was. Jammer dacht ze bij zichzelf. Anders zou dit haar eerste prooi zijn in de sneeuw...