Meet a soul like you

Met het onweer razend dat zinn richting op kwam strekte de roestbruine grote kater zijn spieren enmet langzame passen liep hij verder. Al de prooi was nu in hun holletje maar een laatste controle kon altijd, Dangerdance wou sowieso nog niet terug naar het kamp. En met lege poten zou hij weer een hoop gezeur krijgen. Dus er zat niet veel anders op dan het laatste zielige scharminkel zoeken dat voedsel wou. Al schatte de kater de kans zeer klein dat hij nog prooi ging vinden. Het onweer klapte boven zijn kop los en een stortvloed aan water leek wel op hem neer te zijn gesmeten. Binnen enkele seconden was hij compleet doorweekt. "Ook dat nog." Siste hij in zich zelf. Ach hij kon nu toch maar beter terug gaan. Op het moment dat hij zich omdraaide klonk er geritsel vanuit een struik. Zou het? Een smalende grijns verscheen rond zijn gezicht toen een klein hulpeloos en verdwaals konijntje uit de struiken kwam. Perfect! Snel dood Dangerdance ineen en nog voor het domme beest iets in de gaten had waren Dangerdance zijn machtige kaken al gesloten in een dodelijke bijt. Dangerdance grijnsde even tot hij besefte dat hij ongelovelink dicht bij de territorium grens was. De verse geur van Thunderclan dreef zijn neus binnen. Het was een kater en hij was dichtbij! "Wie is daar!" Riep hij kil terwijl Dangerdance met zijn smaragd groene ogen het gehele gebied afzocht.

-Darkfire only
srry was inspiloos xD
duurde beetje lang maar hier is de post eindelijk-

[center] Do you realy wanne meet me?..

Grote krachtige passen spatte tegen de plassen op de grond. kringen in het water ontstonden door de beweging. Een schim verschool zich door de bomen. Het was niemand minder dan Darkfire. Met sinistere en grote passen begaf hij zich door het territorium. Hij was chagereinig, want hij had geen enkele prooi kunnen ontvutselen uit het bos. Dat terwijl hij rammelde van de honger. Vanonchtend niet gegeten, hij had toen schijt gehad. Maar nu had hij daar toch wel een beetje spijt van. Het kon hem niets schelen, als hij een prooi zou vangen zou hij het gelijk op eten. Zijn oren spitste, in een schokkige beweging draaide hij zijn kop om. In zijn vlamkleurige ogen was haat en diepe kou te zien. Op zijn rechter oog zaten 2 een groot littekens. Hij fronste, en snoof. De donder was boven hem uit te horen, bliksem flitsen denderde door de lucht. Hij liep door, naar een vossen holletje, verscholen in de grond. Darkfire bukte en keek het hol in. De geur was sterk te ruiken. Door zijn nachtogen kon hij evengoed redenlijk zien in het hol. Een valse en smalende glimlach haalde de frons weg. Hij likte zijn lippen smakenlijk af. Er zat een klein baby vosje in, nog niet helemaal volgroeid. Waarscheinlijk, was de moeder even weg. Het was vreemd in dit weer. Maar niet dat het Darkfire veel kon schelen. Hij kwam het hol in, het kwetsbare vosje kroop angstig naar achter. Doodsangst was te zien, in de ogen van het beestje, dat steeds verder achteruit probeerde te komen. Een van de klouwen greep rakenlings langs de keel van het vosje. Darkfire glimlachte smalend. Waarscheinlijk was het een laatkomer vosje. Dat gebeurde wel vaker, ze waren te laat in de seizoens wisseling. Het zou toch al wel dood gaan, en door dat het zo,n scharminkeltje was kon Darkfire het met gemak aan. Darkfire sprong op, en viel aan. Hij beet in de nek, met moeite want het beest was nog sterk voor wat het leek. Samen rolde ze over de grond. Darkfire had vechtslust in zijn ogen, hij zou het doden. Maar je kon aan het vosje zien dat het nog lang niet dood wilde. Darkfire sloeg met zijn klouw tegen het oor van de vos. Hij had het beest onderschat, doordat het zo donker was geweest waarscheinlijk. Het was nog best groot, evengroot als hij, maar niet in staan om Dark te doden. Darkfire vertikte het, maar hij moest wel. Ze hielden op met vechten, en stonden nu hou vast tegenover elkaar. Oog in oog, hij bleef staren. Maar toen slaakte hij een ongeduldige zucht. Dit was de wet van de natuur het beest had bewezen dat het kon overleven. Darkfire,s instinkt hield hem tegen. Dus knikte ze alleen even naar elkaar. Toen draaide hij zich met een ruk om, en liep het hol uit. Er zaten wat wondjes, maar die werden al snel weggewassen door de regen. Nors liep hij verder. Opeens schoot hij zijn kop omhoog, hij rook konijn.. Maar het was al dood. Niet door ouderdom, maar door een jager. Er was een onbekende kat op het territorium. Hij legde een moment zijn oren kwaad plat, zijn in zijn neus kwamen rimpels. Hij grouwde. Darkfire zat nog tussen de hoge varens, en zag door de struiken door een roestbruine kater staan. "Wie is daar!" Riep hij kil. Darkfire keek even geintereseerd, maar grinnekte toen vals. '' Dat kan ik beter aan jou vragen vreemdelig. Wat is de reden dat jij je in dit territorium begeeft? En waarom.. zo aleen...'' Hij bekeek hem met steenharde ogen. Darkfire stapte uit de struiken vandaan, terwijl de regen regelmatig tegen zijn lange zwarte vacht tikte. Dreigend, bekeek hij hem met kille spleet oogjes. Darkfire.. was niet een kater die je graag tegenkwam. Hij had al minstens 3 moorden op zijn geweten staan, en hij zou er zo 4 van maken. Zonder schuld gevoel.

*sorry zo laat, kwam er pas later achter.

Even klonk de valse grinnek van een kater. '' Dat kan ik beter aan jou vragen vreemdelig. Wat is de reden dat jij je in dit territorium begeeft? En waarom.. zo aleen...'' De kater stapte uit de struiken vandaan, terwijl de regen regelmatig tegen zijn lange zwarte vacht tikte. Dreigend, bekeek hij hem met kille spleet oogjes. De drijging hing rond de kater en Dangerdance grijnsde eventjes. "Waar lijkt het op.. vreemdeling.." Siste hij zachtjes en hief even zijn kop. Zacht vuur wakkerde aan in zijn hart. Een vechtersinstinct kwam op en wou zijn gehele lichaam besturen. Deze kater was menes. Deze kater.. Was een uitdaging. Dangerdance wou niets liever dan bloed proeven, en dan echt bloed, kattenbloed. Het liefst van een vijandige clan als Thunderclan. Die kater zijn bloed. "Alleen ben ik mijn hele leven.. Alleen jaag ik het best, alleen moord ik het best." Dangerdance grijnsde opnieuw terwijl hij met zijn klauwen de grond een beetje omspitte. De regen druppelde over zijn vacht heen, doorweekter kon hij toch niet meer worden. Met zijn smaragd groene ogen keek hij heel even onderzoekend naar de kater maar daarna werd zijn blik weer doods. "Problemen mee?" Vroeg Dangerdance smalend en staarde recht in de vlamgelkleurde ogen van de kater. Dit zou leuk worden.. Als het op een gevecht zou uitdraaien zou het nog interesant kunnen worden. Dangerdance kon niet precies bepalen waar de zwakke plek van de kater zat. Maar dat had de Thunderclan kater ook nog niet bij hem kunnen doen. De gespierde kater had lichamelijk geen zwakke plek. Zijn enige zwakke punt was zijn ziel. En Dangerdance wou nog wel zien wat die kater kon. De Thunderclan warrior kon hem van buitenaf breken, maar van binnen zou hij Dangerdance nooit krijgen. Dangerdance was niets anders dan een zwarte put van wanhoop vanbinnen, en tot nu toe had nog niemand zijn wereld vol met wanhoop kunnen vullen. Deze kater kon hem pijnigen, maar niet meer als dat hij al gepijnigd was in zijn leven. Dit was een makkie.

"Waar lijkt het op.. vreemdeling.." Darkfire keek hem vals en achterdochtig aan. "Alleen ben ik mijn hele leven.. Alleen jaag ik het best, alleen moord ik het best." Darkfire draaide smalend met zijn ogen. '' Oh meneer voelt zich heel wat. Hij heeft iemand vermoord, wie? Een poesiepoes zeker, hehe.'' Arrogant zijn, dat kon Darkfire ook. De blik van de kater was doods, maar Darkfire was echt niet onder de indruk, sorry. Het was wel een gewaagde tegenstander, Darkfire had werkenlijk eens eerder gemoord hij zou het zo weer doen. In koelde bloeden, het bloed proevend op zijn ruwe tong. 'Alleen' was enkel een smalende dreigende uitdrukking geweest van Dark. Hij hoefde er geen leterlijk antwoord op. "Problemen mee?" Darkfire grouwde. '' hehe.. Probleem? mijn hele leven is al een groot probleem. Daar maakt het mij niet voor uit of jij daar bij komt. Het engige probleem op dit moment is, dat jij mijn al onaangename uitzicht verpest.'' Hij liep even verder, en bleef de kat aankijken. De smaragd groene ogen van de kater priemde in de zijne. Darkfire gaf er een spottend lachje om. De stem van Darkfire stak als een beet van een slang. '' Maar, je bent dus je hele leven al aleen?.. wat zielig. Dan zal iedereen in je clan je wel haten he? Dan ben je wel ziek in je hoofd he? of heb ik dat verkeerd. Ik weet waar ik het over heb hoor, oh zo grote 'machtige' Kater uit de Skyclan. Je vind dat je de meest rampzalige kat bent die hier op aarde rond loopt. Ik weet hoe dat voelt hoor, maar ik ga niet liggen zwelgen in zelf medeleiden..'' Darkfire keek doods, vals en gemeen in zijn groene ogen. Je moest Darkfire niet uitdagen, want soms wist hij heel goed de zwakke plekken, van katten te zien... Je kon het zien in hun ogen.

*Sorry voor alle arogantie ^^'' zo is Darkfire.*

De kater grouwde. '' hehe.. Probleem? mijn hele leven is al een groot probleem. Daar maakt het mij niet voor uit of jij daar bij komt. Het engige probleem op dit moment is, dat jij mijn al onaangename uitzicht verpest.'' Hij liep even verder, en bleef de kat aankijken. Hij gaf er een spottend lachje om. De stem van de zwarte kater stak als een beet van een slang. '' Maar, je bent dus je hele leven al aleen?.. wat zielig. Dan zal iedereen in je clan je wel haten he? Dan ben je wel ziek in je hoofd he? of heb ik dat verkeerd. Ik weet waar ik het over heb hoor, oh zo grote 'machtige' Kater uit de Skyclan. Je vind dat je de meest rampzalige kat bent die hier op aarde rond loopt. Ik weet hoe dat voelt hoor, maar ik ga niet liggen zwelgen in zelf medeleiden..'' De kater keek doods, vals en gemeen in zijn groene ogen. Dangerdance gromde. Nieuwe woede vulde zich op in zijn lichaam. "Ik.. ben niet ziek.." Siste hij en keek de kater aan. "Moet ik het bewijzen arrogant klere katje!" De haren in zijn nek schoten overeind terwijl hij zijn klauwen uitsloeg. Een nieuwe wond was opnieuw opengescheurd, exact dezelfde woorden als zijn vader ooit tegen hem had gezegd had de kater net gezegd. Dan ben je wel ziek in je hoofd he? De woorden deden hem pijn, maar geen van die pijn liet Dangerdance merken en hij ontbloote zijn scherpe tanden.

~Inpiloos
you made Dangie mad~

Hij hief zijn kop boven de kop van de roestbruine kater. "Ik.. ben niet ziek.." Siste de kater Darkfire grinnekte vals. Hij had de hem nu precies zoals hij wilde, hij had zijn zwakke plek vol op geraakt. Hij was duidenlijk boos, duidenlijk niet blij met Dark. '' Natuurlijk.. Als jij het zegt. Dan wil ik je graag geloven, het is alleen hard, de waarheid.''Geniepig keek hij de kater aan. "Moet ik het bewijzen arrogant klere katje!" Darkfire sloeg er geen acht op. Hij bleef hem aleen arrogant aankijken. Zijn woorden brande, '' Met jou vechten? Dat is toch niet nodig. Je zou jezelf alleen maar meer ten schande maken. Zeg maar dat ik lieg, zeg maar dat het bij mij mischien hetzelfde is. Maar het verschil bij mij is, mij doet het niks meer. Ik ben dat stadium al vele manen voorbij. '' De kater ontblote zijn tanden. Je zag dat hij zich klaar maakte voor een gevecht. Maar Darkfire daar in tegen. Neeg zijn kop arrogant omhoog. Hij keek met een ongeintereseerde blik op de kat. De regen tikte tegen zijn vacht, donderslagen waren te horen in de lucht.'' '' What do you want?'' Darkfire had zijn littekens op zijn oren en gezicht staan. Je zag dat hij stevig was, als hij het tegen Darkfire op zou nemen... Darkfire zou er geen moeite mee hebben om hem te vermoorden. Zijn blik spottend, Darkfire was een van de duisterste katten die in deze wouden rond liep. '' Ohhh.. Ja trouwens, wat.. On beleefd van me. Mijn naam luid trouwens, Darkfire.''

Hij bleef hem aleen arrogant aankijken. Zijn woorden brande, '' Met jou vechten? Dat is toch niet nodig. Je zou jezelf alleen maar meer ten schande maken. Zeg maar dat ik lieg, zeg maar dat het bij mij mischien hetzelfde is. Maar het verschil bij mij is, mij doet het niks meer. Ik ben dat stadium al vele manen voorbij. '' De kater ontblote zijn tanden. Je zag dat hij zich klaar maakte voor een gevecht. Maar De kater daar in tegen. Neeg zijn kop arrogant omhoog. Hij keek met een ongeintereseerde blik op de kat. De regen tikte tegen zijn vacht, donderslagen waren te horen in de lucht.'' '' What do you want? Ohhh.. Ja trouwens, wat.. On beleefd van me. Mijn naam luid trouwens, Darkfire.'' Dangerdance gromde zacht en langzaam. Zijn grote klauwen ploegde de grond langzaam om. "Darkfire dus he.. Wel Darkfire, mijn naam is Dangerdance voor jouw informatie." Danger keek hem kil aan. Zijn groene ogen staarde doods naar die van Darkfire. Hij was niet bang, angst was hij al lang geleden verloren. Angst voor alles.. Hij was geen kit meer.. Hij was een krijger, en deze kater.. Zou enkel een naam zijn op zijn lange lijst van 'prooien.' Danger had er geen moeite mee, misschien zou hij nu wel sterven.. Maar alles beter als sterven van ouderdom.. Sterven in een gevecht.. Zou mooi zijn.. Het was pijnijk, maar bevredigend, en dat was al waar Dangerdance voor ging. Pijn.. Pijn dat hem levend leek zijn. Pijn.. Voor alles was er 1 antwoord, pijn.. En dat was wat Danger had en bracht. Pijn.

-whoo zag hem net pas >.<
btw je mag hem aanvallen en verwonden
blablabla krijgt ie nog meer haat-