Out of my head

Een koud zonnetje scheen door het bladerdak. De bomen waaide rustig op het ritme van de wind. Bladeren ritselde rustig. Het was koud, heel koud. Zo vroeg in het seizoen. Er was gemompel te horen. Pootstappen, breken van takjes en bladeren onder de pootstappen van een grote kat. Hij was langharig en diep zwart. Op rustig tempo slenterde hij door het bos, jagen? Hij had geen zin. Enkel een stom zinne patrouille. Zijn ogen, waren vlamkleurig zoals altijd. Op zijn rechteroog, zat een groot litteken van twee klauw sporen. Zijn oren, ook in allebei twee zichtbare V vormen. Darkfire was een robuuste kater die niet met zichzelf liet spotten. Hij stak zijn kop in de lucht, en snoof. Hij snoof de lucht op van rotende bladeren, de ochtend hemel was ijzig blauw. Enkele wolken gleden geruisloos voorbij. Met zijn klauw schraapte Darkfire over de vochtige grond. Bij elke adem kwam er nevel uit zijn sneut en bek. Hij spitste zijn oren en keek om. Hij hoorde het geritsel van een woelmuis, Darkfire zakte rustig in een. Hij dan wel geen zin. Maar honger knaagde in zijn maag. Het kleine schepsel had niks in de gaten. Hij zat achter een heuveltje opgehoopt mos .Op Darkfire,s mondhoeken verscheen kleine smalende lach. Voorzichtig zonder veel geluid te maken kwam hij naderbij. De woelmuis was bezich om een klein holletje te maken in mossige heuvel. Hij was te druk met zijn werkje, waardoor hij Darkfire niet had opgemerkt. Maar net, toen het muisje opkeek, en verschrikt weg wilde spurten. Sloeg Darkfire genadeloos zijn klauw in de rug van het beestje. De muis krijste het uit. *Fijn, nu zal de rest van de prooi zich een halve dag niet laten zien.* Geiriteerd drukt hij zijn nagels door de ruggengraat van de muis. Een rode substantie verscheen uit het grijze vachtje. Darkfire kwam met zijn kop naar het beestje toe, dat tevergeefs weg wilde vluchten onder de klauw vandaan. Hij lachte duivels binnensmonds. Daarna liet hij het muisje los, en pakte het op met zijn tanden. Het bloed van de muis, proefde heerlijk op zijn tong. Darkfire liep verder, en zag nog een andere mosheuvel. De heuvel was vochtig, maar dat maakte Darkfire niet gek veel uit. Hij gooide de dooie muis er voor, toen ging hij er zelf tegengaan liggen. Genietend van zijn smakelijke muis, luisterde hij naar de bosgeluiden. Het gekwetter van vogeltjes, de bomen ruisend in de wind. Geuren van de muis, rotte bladeren en een andere kat, het gras. he!, wacht eens even, een andere kat. Darkfire keek in een ruk op. Argwanend draaide hij zijn kop naar waar de geur vandaan kwam. ''Kom tevoorschijn, ik heb je al in de gaten.''

*only Wish, later mischien meer.

Wish opende langzaam haar ogen en even had ze geen besef van waar ze was. Toen ze dat eenmaal doorhad moest het rustig tot haar doordringen wat hij hier deed, ze knipperde met har ogen, voelde hoe zwaar haar oogleden waren en besefte dat ze had geslapen. En blijkbaar niet genoeg want meestal had ze maar een paar seconde nodig om dit allemaal te beseffen maar nu deed Wish er veel langer over. Zodra ze echt in bewegen kwam begon ze allemaal geluiden en geuren te registreren. Ze rook ergens de vage lucht van een paar muizen, wat haar maag meteen deed rammelen. Ze kroop uit haar kleine schuilplaats die ze de vorige dag had uitgezocht, en ondertussen bekeek ze het bos waar ze had overnacht. Wish hield niet van de bossen. Het waren grote hordes bomen waar je snel kon verdwalen als je niet slim genoeg was. Er was maar één pluspunt, je kon er jagen. Dat jagen bracht haar weer terug bij haar rammelende maag, en besloot dat ze zo snel mogelijk wat wilde eten. Ze stond stil en zette al haar zintuigen op scherp. De vage muizen lucht die ze daarnet had geroken werd sterker, en ze ontdekte na niet al te lang zoeken hun hol, ergens bij een dikke boom tussen de wortels. Ze lag rustig in een bosje te wachten tot haar prooi naar buiten zo komen, zich van geen kwaat bewust, en zij hem kon bespringen. Het gebeurde al gauw en Wish sprong snel en sierlijk naar voren en beet toe. Uiteindelijk was haar honger een beetje gestild met een muis. De winde gierde langs haar vlanken, maakte haar koude ziel nog kouder dan dat het al was. Ze keek nors uit haar ogen. Haar blauwe ogen, die een lichte, groene ondertint hadden. Haar inktzwarte vacht lag plat. Het was kort. Al met al zag ze eruit als een echte poesie-poes. Eentje die bij van die tweebenigen woonde. Die gevoed werd met viezig, slijmerig spul, die op bed sliep en een luizenleventje had. Echter was het tegengestelte waar. Wish leefde in het wild, van muizen en andere kleine prooidieren. Ze sliep buiten in de koude wind, alleen. Ondanks dat ze alleen was, geen familie meer had en ook niet bepaald blij was met haar leven, zou ze nog voor geen hondermiljoen muizen in zo'n tweebeen plaats willen wonen. Katten die daar leefde waren zwak, weerloos en niet gewend aan het ruige leven van een Roqeu of clankat. Geuren spoelde zich om haar heen. Totdat.. ja, een geur van een onbekende kater mengde zich in haar neus. Het was een clankat, waarschijnlijk van Thunderclan. Zelf verzekerd en fier zette Wish een stevige pas in. Ze bereikte de plek van kater en zag een zwarte kat op een heuvel liggen. Een litteken in de vorm van tweenagels liep over zijn linker oog. Aan beide oren zaten twee V vormige littekens. De kater zag er angstaanjagend uit, sterk en vooral niet bang voor een gevecht. Ookal zag Wish er niet uit als een sterke poes, ze was totaal niet bang voor de kater. ''Kom tevoorschijn, ik heb je al in de gaten.'' Zei hij in haar richting. Zelfverzekerd stapte Wish naar voren. Ze lachte sluw en ietwat arrogant naar de kater. "De naam is Wish," zei ze terwijl ze dichter naar de kater liep. Uiteindelijk stond ze vlak voor hem, neus aan neus. "En wie is deze voddebaal wel niet?"

-Echt flut ><

''Kom tevoorschijn, ik heb je al in de gaten.'' Zei Darkfire. Zelfverzekerd liep er een zwarte rogeu poes soepel uit de struiken. Darkfire neeg arrogant zijn kop omhoog. Ze lachtte sluw en arrogant naar hem. Darkfire snauwde, '' Grappig soms?..'' "De naam is Wish," Zei ze terwijl ze dichterbij kwam. Uiteindelijk stond ze vlak voor hem, neus aan neus. Darkfire ging overeind zitten, en torende op de heuvel boven haar uit. Hij hield niet van zo,n dichte contact. "En wie is deze voddebaal wel niet?" Darkfire grauwde wat geïrriteerd en arrogant naar de rogeu poes. Rogeus, hij had er een hekel aan, enkel slechte ervaringen en ze liepen alleen maar in de weg. Haalde voedsel weg dat voor de clans bestemd was. Hij trok zijn tanden bloot, en zette zijn rug hoog, zo drong hij haar driegend naar achter. '' phe, deze voddenbaal? Meneer voddenbaal dan voor jou. Maar je kunt mij ook noemen bij de naam Darkfire. '' Zijn ogen waren koud, gemeen en duivels. Hij zette dreigend een stap naar voren, met zijn nagels uitgeklapt. '' Wat moet je van me stom stuk mislukt poesiepoes?'' Zijn woorden waren kill. [i]'' Ga iemand anders in een andere clan lopen vervelen.''[i/] Een smalende glinstering speelde in zijn vlamkleurige ogen. De poes was inktzwart met helder blouw/groene ogen. Darkfire snoof walgend voor haar. De koude wind gierde door de bomen. Een kraaitje vloog over, het geluid van fladderende vleugels was te horen. De jonge kraai ging even verder op, op een tak zitten. Geïnteresseerd in wat er voor schouwspel gebeurde beneden. Kraaien waren uiterst irritante beesten. Ze stolen resten van de prooi hoop, kraste midden in de nacht als je niet kon slapen. En waren het teken van de dood, enkel dat laatste was Dark wel in geïnteresseerd, dus vond hij kraaien op zich wel grappig. Maar dit keer sloeg Darkfire geen acht op de diep zwarte vogel, maar bleven zijn ogen gevestigd op de zwarte poes met de groene ogen.

-Echt geen flut! ik vond het een goede post XD vooral als eerste post!
Die van mij is wel flut ><''-

Wish keek geïntereseerd naar de zwarte kater, met wie ze nog steeds neus aan neus stond. ''Grappig soms?..'' Vroeg hij aan haar toen ze sluw naar hem lachte. Ze keek verleidelijk uit haar blauw, groenige ogen. De kater ging overiend zitten en dwong haar zo om naar achteren te stappen. Hij torende ver boven haar uit. De zwarte kater was veel groter dan de kleine poes. Toch liet Wish zich niet wegjagen. De diepzwarte poes was niet bepaald bang uitgevallen, dus ook niet voor deze zwarte kater. De kater zette zijn rug hoog en liet zijn tanden goed zien. Het maakte Wish niet bang. ''phe, deze voddenbaal? Meneer voddenbaal dan voor jou. Maar je kunt mij ook noemen bij de naam Darkfire.'' De rode ogen van de zwarte kater keken haar ijzig, kil en leeg aan. Ze waren duivels en gemeen, maar Wish kon ertegen. Ze zette een grote, sluwe glimlach op en keek de kater aan, blij dat ze hem had geraakt met haar woorden. "Dus, 'meneer Voddebaal'-" Wish deed een stap naar voren en stond nu letterlijk neus aan neus met de kater. Haar neus raakte de zeine voor een enkele seconde. "Of Darkfire, al geef ik meer de voorkeur voor Meneer Voddebaal." Ze keek de kater recht in zijn ogen aan, in de hoop dat ze hem had geraakt met haar woorden. Dreigend zette Darkfire een stap naar voren, zijn nagels waren uitgeklapt en zijn rode ogen keek kil haar kant op. Door de stap moest Wish wel een stapje naar achteren doen, aangezien hij anders tegen haar op zou botsen. ''Wat moet je van me stom stuk mislukt poesiepoes? Ga iemand anders in een andere clan lopen vervelen,'' zijn woorden klonken kil en tegelijkertijd speelde er een smalende glinstering op in zijn vlamende ogen. Hij snoof walgend, maar het maakte Wish niet uit. Ze wist dat hij een hekel had aan Rogeu's, dat hadden de meeste clankatten. "Tuttut, Darkfire, zo praat je toch niet tegen een dame?" Klonk haar stem ijdel en keurig afgemeten. De toon van Darkfire stond haar niet aan. Ookal was ze redelijk jong, ze was niet vies van een gevecht. De ogen van de kleine poes werden groot en vlamde op van woede. "Ik ben geen poesiepoes. Ik ben Rogeu. Ik leef op mezelf, en hoef me dus niet te verantwoorden waarom ik hier ben," zei ze laag sissend. Haar ogen spoten vuur, maar stonden al snel weer kalmer. Ze liep iets dichter naar de kater en keek hem in de ogen. "Je bent van de donderclan hè? Die clan met de poesiepoes commandant." ze keek de kater doordringend aan. Een leugen zou meteen door de mand vallen, Wish had kattenkennis.

Sorry dat ie niet geweldig is ><
Zit een beetje met ws op het moment..

"Dus, 'meneer Voddebaal'-" Smalend, en geniepig keek hij haar met half dicht geknepen ogen aan. De poes deed een stap naar voren en stond nu letterlijk neus aan neus met Darkfire. Haar neus raakte de zijne voor een enkele seconde. "Of Darkfire, al geef ik meer de voorkeur voor Meneer Voddenbaal." Darkfire,s neus raakte die van haar. Zijn ogen vlamde voor hem op. Hij trok zijn hoofd nonchalant schuin. Zijn ogen priemde eng in die van de poes. Maar onder de inruk was hij nog niet. Haar aan het lijntje houden vond hij wel leuk. "Tuttut, Darkfire, zo praat je toch niet tegen een dame?" Hij trok zijn wenkbrauwen op. Hij keek haar arrogant aan. '' Niet? Dat maak ik zelf wel uit. '' Wat hij had gezegd, maakte bij haar woede los. Darkfire kon wel lachen. "Ik ben geen poesiepoes. Ik ben Rogeu. Ik leef op mezelf, en hoef me dus niet te verantwoorden waarom ik hier ben," zei ze laag sissend. Haar ogen spoten vuur, maar stonden al snel weer kalmer.''Zozo.. dus je staat op je eigen pootjes? Goedzo hoor. *gniffel* '' Spottend, en hooghartig bleef hij haar nog steeds aankijken. Deze poes had werkelijk pit. Eindelijk iemand die een beetje uitdaging voor hem was op een leuke manier. "Je bent van de donderclan hè? Die clan met de poesiepoes commandant." Zijn snuit vertrok van een meespelende grijns, naar een walgende frons. '' Inderdaad, daar draai ik niet om heen. Maar ik kan er niks aan doen, dat Bluestar zo,n muizenbrein is. Een hoop vossenstront, om niet te zien wat voor misbaksel die kater is. Ik veracht hem net als de rest van zijn misselijke soort. '' Darkfire Grauwde en spuugde zijn woorden uit, maar vroeg toen. '' Maar, wat is jou naam eigenlijk... Dame?'' Hij keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan.

*Zo sorry voor de uber laatheid ^^''
Ik heb het zon druk gehad met school
het is ook nog een mega flutpost! -_-''''