Gathering;; Everything is (not) awesome (17-2-19)

Ogh hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan, al helemaal toen Beechpaw vroeg als alles wel okay was. De tom hield zijn lippen stijf op elkaar en knikte. Hij wou geen woord meer spreken want straks zou hij zichzelf nog meer voor aap zetten. Vooral toen ook nog een clangenoot zijn uitspraak hoorde liet hij zijn snuit op slot. Gelukkig nam zijn vriendin het voor hem op. Hij knikte op haar woorden als bevestiging. “Ik wil alleen goed overkomen.” Kuchte hij met verlegen plat liggende oren. Hij keek naar Beechpaw en gaf haar een klein schouderstootje als bedankje voor hij zijn ogen weer op de warrior richtte. “Heeft u geen vrienden om mee te praten?” Oef, dat kwam gemeen over. “-Want het zou leuk zijn als je hier komt zitten!”  Voegde hij er snel aan toe om zijn beschamende scene niet nog groter te maken dan dat het al was. Ook al wou hij graag even alleen kletsen met Beech hij had het nu al verpest. Okay, starclan help? En snel graag!

Ze was blij voor de dankbaarheid die ze van Bloodpaw kreeg en dat hij goed probeerde over te komen, wat niet heel goed leek te lukken, maar hij deed zijn best. Ze zei dan ook niks bij zijn opmerking naar Gloriousreign toe en wachtte af wat de poes zou zeggen, maar de woorden die eruit kwamen had ze niet verwacht. "We zijn vrienden." Sprak ze dan ook kalm, hoe zou een crush überhaupt moeten voelen? "Heb je niet iets beters te doen dan onzin uit zitten kramen?" In haar ogen was dit niet iets dat gaande was en ze had ook geen idee hoe ze het wel zou moeten merken.

Tag: Bloodpaw, Gloriousreign

Het verbaasde hem dat er iemand naast hem kwam zitten, en het verbaasde hem nog meer wie deze kat was. Ivywing. Het leek wel eeuwen geleden dat hij haar nog gezien of gesproken had. Ze begroette hem, waarop hij reageerde met een knik. "Hey Ivywing, lang geleden." miauwde hij, zijn blauwe blik op de langharige witte kattin richtende. Voor een tel voelde hij zich op zijn gemak, denkende aan hoe het vroeger geweest was. Maar dit duurde niet lang afgezien zijn blik afdwaalde naar de high ranks en hij opnieuw geconfronteerd werd met de realiteit. De rood met witte kater zuchtte zachtjes en focuste zich weer op zijn gezelschap. "Alles goed met jou?" vroeg hij maar, beginnende met de standaardroutine van te vragen hoe het met elkaar was.

Tag: Ivywing

De tom was inderdaad zenuwachtig voor zijn eerste gathering en dan al helemaal met een belangrijke rang die hij had. Daarnaast hielp het dan ook totaal niet dat zijn vader van een afstandje hem bijna vermoorde met zijn blik. De tom probeerde rustig te blijven en sloeg zijn zwiepende staart om zijn poten heen, dan leek hij al minder nerveus maar toen Gloriousreign weer begon te spreken stond hij al helemaal versteld. Zijn ogen knepen zich toe en met verwarring keek hij de calico aan. “Wat?” Vroeg hij met een trek van zijn oor. Beechpaw nam weer als eerste het woord en hij keek haar aan. Toen ze klaar was met spreken begon hij te praten. “Denk je dat ik binnen een moon als med cat app al meteen de eerste en de belangrijkste regel breek?” Mauwde hij. Bedoelde ze dat met haar woorden? “Natuurlijk ben ik niet verliefd. Beechpaw is mijn beste vriendin.” Hij trok met zijn oor. Rare poes. Sinds wanneer konden een man en vrouw geen vrienden zijn? Een andere kat voegde zich bij hen en even dacht de tom dat ook deze kat zich ging bemoeien maar ze kwam juist op voor hun, soort van. Ze greens en ging naast hun zitten. Hij knikte even naar de gevlekte warrior die Moonlight heette en richtte toen zijn aandacht maar weer op Beech. “Enig idee wat ze gaan bespreken?” Vroeg hij haar. Waarschijnlijk  iets over de Riverclan en Windclan incident. En zou Pepperkit ter spraken komen? Of was Tallstar toch geen held en uitkomen voor zijn fout.

Er kwam nog een warrior bij, maar die leek niet veel te helpen. Konden ze hun niet gewoon even met rust laten? Wat was dit gedoe überhaupt? Ze waren gewoon vrienden, was dat zo raar? "Laat hem met rust!" Sprak ze dan ook wat fel, nadat de oudere poes niet op leek te houden. "Anders vertel ik mijn vader dat je ons aan het pesten bent." Dit was een kaart die ze liever niet speelde, het liefst had ze niks met hem te maken, maar misschien dat het hielp in deze situatie. "Als je tenminste niet vergeten bent wie dat is." Ze haatte het dat ze dit moest gebruiken, maar als het was om Bloodpaw te beschermen zou ze het doen.

Tag: Bloodpaw, Gloriousreign, Moonlight

Ze voelde zich nu niet echt op haar gemak tussen al deze Riverclanners, waarvan ze er geen echt kende behalve Coyotepaw. Enkel toen ze verder keek kon ze die ene bekende vacht vinden die tot haar broer toe behoorde. Hij was met andere katten bezig, zat samen met enkele andere Riverclan warriors. Kort keek ze naar hem, iets van droefheid in haar ogen, maar snel genoeg richtte ze haar aandacht weer op de jonge Coyotepaw. Cobradusk was duidelijk geweest, hij wilde geen openbare connectie met haar hebben. Gelukkig leek Coyotepaw wel blij om haar te zien, wat haar al wat opbeurde. ”Hoi!” miauwde de ander, duidelijk opgelucht. Routnose gniffelde zachtjes, waarna ze bemerkte dat ook Tallstar zich bij hen had gevoegd. Ter begroeting liet ze haar staart even langs zijn poten gaan, waarna ze kort naar de kater glimlachte voordat ze haar aandacht weer op de flame point richtte. ”Waar moeten wij heen?” ze knikte naar een stukje gras vlak naast de steen waarop de leaders al aan het verzamelen waren. Rousebell was daar al, wat dit alles meteen 10 keer leuker maakte, want haar vriendin was geweldig. Vrolijk twinkelden haar ogen. "Ga je met mij mee? Dan halen we ook nog even Bloodpaw op," snorde ze en haar blik dwaalde af naar de rood-zwarte kater die ze eerder al had gezien. Hij was gezellig aan het kletsen en Routnose voelde zich wat slecht om dat te verstoren, maar misschien vond hij het net als Coyotepaw wel fijn om een beetje te weten wat de bedoeling was. Daarom wenkte ze de flame-point poes en stapte wat nerveus naar het groepje Shadowclanners waar de jonge medicine cat's apprentice ook zat. "E-eh, kom ik ongelegen..?" er hing een beetje een nare sfeer hier, waardoor ze bijna spijt had van het feit dat ze was gekomen. "Nuja, Bloodpaw? De Medicine cats zitten daar, je kan mee lopen met mij en Coyotepaw, a-als je dat wilt?" stelde ze voor, een vriendelijke glimlach op haar lippen. Ze was nog niet vergeten dat hij was komen helpen na de honden.

Tag:(indirect) Cobradusk, Coyotepaw(en omstaanders), Bloodpaw(en Beechpaw, Moonlight, Gloriousreign)

Zijn goudgele blik was koel naar voren gericht terwijl hij het veld tussen de bomen betrad. Het was een gathering met enige spanning voor WindClan. Hun vorige affaire met RiverClan waren ze niet vergeten en Wolfheart twijfelde of Butterstar het ook al achter zich gelaten had. Er waren een hoop dingen fout gegaan tijdens de vossenjacht, daar kon hij niet omheen. Zijn pluizige staart sloeg kort heen en weer terwijl hij zich tussen zijn clan mengde. Hij keek rustig om zich heen en zag verderop hun medicine cat Routnose naar een groepje katten toe lopen, ze leek samen met Coyotepaw de andere medicine cats te begroeten. Hij was blij dat er tussen hen nooit mot zou zijn. Medicine cats hielden zich buiten politiek en mengde zich verder niet in dit soort clan akkefietjes. De kater wikkelde rustig zijn staart om zijn poten, hij hoefde niet zozeer sociaal te doen nu. Misschien was het maar beter als WindClan zich vandaag op de achtergrond hield.

Tag: Routnose en co (indirect), niemand

Zoals elke afgelopen gathering was Lizardpath van de partij. Ze was altijd al dol geweest op de gathering, al had ze daar verbazend genoeg vandaag geen zin in. De zwart-witte poes had zich de afgelopen dagen niet echt tip top gevoeld. Het gevecht met de vos en al de drama die het met zich mee had genomen, had al haar energie opgeslorpt. In deze tijd had ze nood gehad aan haar beste vriend, iemand om mee te praten zoals ze vroeger altijd gedaan had met Quietstep. Ze had heel wat vrienden en goede kennissen in Windclan, maar geen enkele kat kon tippen aan haar beste vriend, die stiekem ook meer was dan dat. Dat het niet zo goed met haar ging, was niet echt te merken. Lizardpath was altijd al iemand geweest die zich kon voordoen zoals men van haar verwachtte. Prooi had ze de laatste dagen ook vermeden. Ze had de fut en de energie niet om iets te eten. Door dagen aan een stuk niets te eten, had ze wat gewicht verloren, iets wat gelukkig niet opviel nu de prooi schaars was. De medicine cat zat aan de rand van de grote groep katten, bij de medicine cats, die elkaar aan het begroeten waren. Haar blik ging rond. Vanaf deze plek kon ze iedereen goed in de gaten houden. Ze zat zelf laag op haar pootjes en haar oortjes waren lichtjes naar achteren gedraaid. Ze oogde vooral moe, maar verder was er niet echt iets aan haar te zien. Al kon iemand die haar kende, wel merken dat ze zich anders gedroeg dan anders. Lizardpath zou deze gathering ook niet direct initiatief nemen om iemand aan te spreken. Ze zou wat op de achtergrond blijven en de wolken in de gaten houden die de maan mogelijk konden verduisteren. Met de wrijvingen tussen Windclan en Riverclan kon dit weleens een probleem worden. Even ging haar blik naar haar apprentice, die actief op zoek ging naar gezelschap, iets wat Lizardpath normaal ook deed.

Tag: Open! (Indirect: Rout)

Gatherings... Crowmask vond er niet veel aan. Oké, het was handig om eens in de zoveel tijd alle Clans bijeen te brengen en het belangrijkste nieuws met elkaar uit te wisselen. Maar het bracht ook onnodige spanningen mee. Men kon het voelen in de lucht, aan de houdingen van elkaar merken... Crowmask schudde zijn kop en zette zich eventjes neer op zijn achterwerk, rondkijkende bij wie hij zich eventueel kon voegen. Iedereen leek al wel met elkaar aan de praat te zijn. Ook toen zijn blauwe blik richting de leaders gleed, merkte hij op dat ze druk bezig waren met overleggen. Uiteindelijk verliet een zucht zijn bek en stond hij weer recht. Zijn kleine gestalte baande zich een weg richting een bekende kattin. Niet eentje van zijn Clan, maar wel een waarvan hij wist dat die zeker niet vijandig ging doen tegen hem. Eenmaal bij haar aangekomen te zijn, gunde hij haar een respectvolle knik. "Dag Lizardpath," glimlachte hij kort. Het was standaard om de namen van de medicine cats te kennen. Of zij Crowmask's naam kende, dat was maar de vraag. "Ik ben Crowmask." stelde hij zichzelf voor, wetende dat het niet haar schuld zou zijn moest ze zijn naam niet kennen. En om haar dit ongemak te besparen, probeerde hij haar dus al voor te zijn. "Hier zijn we dus weer.." begon hij vervolgens, proberende een licht gesprek met haar aan te knopen.

Tag: Lizardpath

Oceanstar was de eerste die hem teruggroette, waarna ze zei dat ze hoopte dat alles goed ging in ThunderClan. Het was Thornstar niet ontgaan dat haar stem vriendelijk klonk, maar hij wist dat hij niet naar volledige eerlijkheid zou mogen antwoorden. Het was hem als jonge apprentice immers al aangeleerd dat andere Clans geen details hoefden te weten over hoe ThunderClan ervoor stond. Hoewel het niet per definitie slecht ging met de Clan, was hij niet van plan om in het bijzijn van de andere Leaders te vertellen dat Leafbare moeilijk bleef en dat veel katten nog in rouw waren om de dood van Silverstar. De mogelijke risico's bij het vertellen van zulke details leken hem net wat te groot. "Wij hebben niet veel te klagen, afgezien van de omstandigheden," sprak hij vriendelijk terug. Hij besloot zelf niet te vragen naar hoe het met WindClan gesteld was, want hij vermoedde dat dat wel ter sprake zou komen wanneer Oceanstar aan het woord zou komen. Ook Stallionheart begroette hem, waarop Thornstar een knikje terug gaf. Hij had al vernomen dat de torbie de nieuwe WindClanDeputy was geworden na de dood van Bronzemask, wat nog een extra klap moest zijn naast de situatie met de vos. Terwijl Tallstar zich weer bij de leiders voegde, leek Butterstar niet veel langer te willen wachten en sprong zij al op de grote rots. De Gathering stond op het punt om echt te beginnen, maar eerst ving Thornstar op hoe Tallstar Eveningglow begroette. Het deed hem goed om te horen dat ze blijkbaar een goede eerste indruk had gemaakt op de ShadowClanleider, die vervolgens de drie andere leiders begroette. "Ook een goedenavond," antwoordde hij terug, waarna hij zelf ook bovenop de rots sprong en in stilte afwachtte. Hij zou een paar van de andere Leaders als eerste aan het woord laten, want hij was zelf nog niet gewend aan het toespreken van alle vier de Clans en de zenuwen begonnen toch weer wat op te komen zodra hij op de grote rots zat.

Tag: @Oceanstar, @Tallstar en wat indirect @Eveningglow, @Stallionheart, @Butterstar

De tom had zijn eerste gathering heel anders ingedacht. Het had een leuke avond moeten worden waar hij de andere clans kon ontmoette maar in plaats van dat had hij zich voor schut gezet bij zijn vriendin Beechpaw en toen kwam er nog een warrior bij die hem en de tabby she-cat vernederde met iedereen erbij. Ineengedoken probeerde hij Gloriousreign en haar woorden te negeren maar ze bleef stangen. Waarom kon ze niet begrijpen dat er niks speelde tussen hem en Beechpaw? Kwam mevrouw soms uit 1800 waar man en vrouw niet samen konden zijn zonder te trouwen? Zijn lip trok kort op maar hij probeerde zich niet te irriteren aan de calico kat maar toen zijn clangenoot haar kop vlakbij de zijne bracht en in zijn oor blies kon hij het niet laten om zachtjes te grommen onder zijn adem. 'Je zal niet de eerste medicine kat zijn die een geheimen liefde heeft.' Zijn kop draaide zich met een boze blik naar Gloriousreign waardoor ze bijna neus aan neus stonden. Hij was misschien nog een jonge tom, klein was hij niet. "Ik zal nooit mijn eed breken! Ik heb Starclan beloofd om hun en hun regels trouw te zijn, niks zal boven mijn rang geplaatst worden." Sprak hij met zijn oren naar achter gevouwen. Nee, hij had deze pad als medicine cat geaccepteerd en daarmee gezworen aan Starclan dat zijn plicht boven alles kwam en dat nam de zwart met rood gevlekte maine coon heel serieus. Beechpaw nam daarna het woord weer over en sprak de ander fel toe. Ze dreigde zelfs om Acorndust te halen, iets wat hij niet zo snel zou verwachten van zijn vriendin. Hij was wel op de hoogte van haar daddy issues. De tom wou haar net vragen om anders ergens anders samen te zitten zonder de last bak naast hun toen twee andere katten ineens voor zijn neus stonden. De medicine cat apprentice keek op en herkende Routrose de medicine cat van Windclan en achter haar de bekende Coyote. Een glimlach vormde even kort op zijn lippen maar deze smolt al snel weer van zijn snoet. Hij was nog steeds op zijn tenen getrapt door zijn clangenoot. "E-eh, kom ik ongelegen..?" Werd er gevraagd. Even liet de tom zijn ogen naar de calico warrior glijden waarop hij daarna zijn kop schudde. "Nee hoor, we waren net klaar met praten. Of niet soms?" Mauwde hij met een trekkende beweging van zijn snorharen terwijl hij Gloriousreign bleef aankijken bij zijn woorden. Bloodpaw richtte zijn aandacht weer op Rout en Coyote. "Nuja, Bloodpaw? De Medicine cats zitten daar, je kan mee lopen met mij en Coyotepaw, a-als je dat wilt?" Oh umn. Moest hij daar echt zitten? Was het niet meer voor de al volleerde med cats? Niet dat hij het niet wou.. maar op dit moment wou hij Beechpaw niet alleen laten. Hij keek dan ook even naar de tabby she-cat. "Ik kom eraan, klein momentje." Mauwde de apprentice terug met een klein glimlachje terug en een beleefde stem. De zwart met rood gevlekte tom keerde zich naar Beechpaw. "Ik moet gaan, loop je een stukje mee of blijf je hier?" Bloodpaw ging echt niet zomaar weg voor hij zeker wist dat Beechpaw niet hier alleen achterbleef met een pestkop. Ondertussen was hij opgestaan en ready om naar zijn aangewezen plek te lopen. Routnose en Coyotepaw zouden ook geen uurtje op hem staan wachtte, plus de leaders leken al klaar te zijn om de grote ceremonie te starten. De medicine cat apprentice knikte als teken dat hij de ander twee zou volgen en liep hen dan ook netjes achterna toen ze in beweging kwamen om naar hun - blijkbaar speciale - plek te gaan zitten. Zijn billen raakte net de grond aan toen hij netjes was gaan zitten toen Tallstar de gathering opende met een 'Jow'. Bloodpaw was ondertussen de speelse karakter van zijn clanleader wel gewend al keurde hij het niet altijd goed. Net als zijn nieuwe plottwist met Pepperkit. Hoe erg hij de kitten mocht en haar zelfs als zusje begon te beschouwen vond hij wat Tallstar gedaan had niet door de boeg kunnen. Een clanleader die regels brak was geen goed voorbeeld voor een clan. Maarja, hem hoorde je niet. Iemand zoals hem van zeven moons had nou niet echt veel te vertellen. Tallstar ging veder met het nieuws en zelfs hij zijn naam kwam langs. Trots als een pauw duwde hij zijn borst naar voren toen Tallstar hem aankeek en alle clankatten vertelde dat hij de nieuwe medicine cat apprentice was van Shadowclan. Een brede glimlach lag op zijn lippen en ondanks dat hij zich trots voordeed werd hij overspoeld met een verlegen gevoel. Zijn snorharen trilde dus ook opvallend.. Gelukkig ging alle aandacht weer van hem af toen Tallstar weer veder ging met het laatste nieuwtje waardoor Bloodpaw weer kon ademhalen- Het zweet liep zowat van zijn kop af. De tom zakte weer terug in een rustige houding maar toen zijn ogen kruiste met die van de nieuwe deputy van Windclan leek zijn staart weer dik opgezet te worden. De gevlekte tom had hem niks misdaan maar de medicine cat apprentice zal nooit vergeten hoe hij werd verwelkomt bij de clan waar hij nu deputy van was. Hij was geen haar beter dan Oceanstar en de kat die hem en Acefray aangevallen had toen hij nog een kitten geweest was. Onschuldig of niet in zijn ogen was elke Windclanner het zelfde. Windclan zal nog wel boeten voor hun daden, al moest hij daar zelf voor zorgen.

Tallstar opende de Gathering met een "Yow", waardoor Thornstar nog maar net een vragende blik kon onderdrukken. Dat was ook de eerste keer dat hij meemaakte dat een Gathering op deze manier werd gestart. Hij wist goed niet wat hij ervan moest vinden, aangezien hij de Gathering vooral kende als een wat formelere gebeurtenis, maar gelukkig pasten de volgende woorden van Tallstar alweer wat beter bij de typische sfeer. Zo te horen ging het vrij goed met ShadowClan, ook na het hele gebeuren in WindClan. Daarbij vermeldde Tallstar ook dat Bloodpaw hun nieuwe Medicine Cat Apprentice was, waarop Thornstar zijn blik volgde naar de plek waar de Medicine Cats zaten en waar hij inderdaad een voor hem onbekende tortie zag zitten. Toen hij weer opkeek zag hij dat Tallstar de andere leiders afwachtend aankeek en leek hij niets meer te zeggen te hebben, tot de glimlach van de tabby vervaagde en hij de grote groep katten weer aankeek. Hij deelde mee dat de ShadowClanWarrior Seagull was verbannen omdat de kater gevaarlijk zou zijn voor kittens en Apprentices, en dat ShadowClan het zou waarderen als de andere Clans de verbannen Warrior van hun territoria zouden weren. Thornstar maakte er een mentale notitie van en knikte begrijpend. "Bedankt voor de waarschuwing, Tallstar," reageerde hij toen het zeker leek te zijn dat de ShadowClanleider verder niets te zeggen had, maar hij besefte pas nadat hij dit had gezegd dat er nu waarschijnlijk van hem verwacht werd om aan het woord te komen. Dat was nog niet helemaal zijn bedoeling geweest, maar hij zou er nu in elk geval snel vanaf zijn.

"Zoals sommigen van jullie al weten is Silverstar niet zo lang geleden gestorven. Hij was een nobele leider, een kat naar wie velen opkeken. ThunderClan zal hem nog lang blijven herinneren." Hij bleef een momentlang stil, deels om de vorige leider te herdenken en deels om andere katten een beetje tijd te geven dit nieuws te kunnen verwerken. "Ik heb ondertussen mijn negen levens ontvangen als leider van ThunderClan. Eveningglow is onze nieuwe Deputy," vervolgde hij, waarbij hij zijn blik naar de grijs-witte kattin liet glijden. Tot nu toe deed ze het erg goed als Deputy en hij had er alle vertrouwen in dat ze dat zo ook zou volhouden. "Daarnaast hebben we ook weer nieuwe Apprentices en Warriors mogen verwelkomen. Een aantal van hen is hier nu ook aanwezig," sprak hij nadat hij zijn ogen weer op de menigte katten gevestigd had. "Dat is geen overbodige luxe in leaf-bare, maar ThunderClan houdt zich goed staande. Ook wij hebben WindClan wat hulp geboden na de situatie daar. Verder hebben wij geen problemen meer gehad met Twolegs of BloodClan, maar we blijven de grenzen extra goed in de gaten houden." Als hij niets was vergeten waren de belangrijkste dingen eigenlijk wel gezegd. Thornstar keek dan ook afwachtend naar Oceanstar en Butterstar, want hij vermoedde dat één van hen als volgende aan het woord zou komen.


Tags: @Tallstar, @Eveningglow, @Butterstar, @Oceanstar, (indirect) @Bloodpaw,