Gathering;; Everything is (not) awesome (17-2-19)

Het was overduidelijk dat de meerderheid van de RiverClanners lekker op een hoopje asociaal zouden zitten wezen. Begrijpelijk, met alle spanningen tegenwoordig. Loverush, echter, trok zich daar bitter weinig van aan. Hij wilde lekker met andere katten kletsen, liefst met een kopje thee d’r bij. De bengaal liep dus sierlijk tussen de andere katten door. Hij was echter niet de enige die op z’n uppie op pad was. Een witte ShadowClan apprentice (want hij zag er jong uit) botste keihard tegen hem aan. Love richtte zijn blauwe ogen op de witte tomcat. Ach, wat een schattig ding was het ook. Hij kon ‘m wel in z’n wangetjes knijpen, maar dat zou waarschijnlijk niet geapprecieerd worden. Daarnaast, hij had helemaal geen duimen, waardoor dat ook wel eens een hele uitdaging had kunnen zijn. ”Geeft niet, geeft niet. Kan gebeuren”, Suste hij de ander met een zacht snorrend geluid uit zijn borst. ”Is dit je eerste gathering?” Vroeg hij op een vriendelijke toon. Ondertussen hield hij zijn kop een tikje scheef, de ShadowClanner opnieuw in zich op nemend. Ze hadden goeie genen daar, in die Clan van hun, of niet dan?

tag: Whitepaw

I only love it when you touch me, not feel me

De kater leek teleurgesteld en Homepaws mondhoeken zakten vanzelf ook een beetje omlaag. Had ze hem nu verdrietig gemaakt door dat te zeggen? De kater vroeg door en even twijfelde Homepaw of ze alles moest zeggen, want misschien zou dat hem wel nog verdrietiger maken. Maar als hij iets vroeg, wilde hij natuurlijk wel antwoord, redeneerde ze, dus besloot ze het maar gewoon te zeggen. "Die ligt in de medicine cats den. Door die vos." Een rilling trok over haar rug toen ze het gehate woord uitsprak. Ze ging ervanuit dat de ander al wel van de vos afwist. Ze had allemaal katten van andere clans gezien, toen, dus iedereen wist het al, toch?

Tag: Bluepaw

Flow zuchtte zachtjes terwijl ze de groep riverclanners volgde naar de fourtrees. Ja, het was haar eigen keuze om te gaan, maar misschien ook deels omdat ze het nodig had om een vriendelijk gezicht te zien die ze miste. Haar moeder was hoogdrachtig, maar de Clan zou wel op haar letten, toch? Dat moest wel, daar waren ze immers een clan voor. Ze wist dat ze niet expliciet met Tallstar kon praten, maar het feit dat ze hem even kon zien was voor haar al een hele grote opluchting. Ze wist dat ze met niemand erover mocht praten, maar goed, alles zou goed zijn als ze weer terug kwam. Gewoon... Genieten van de avond. Dat was alles wat ze op dit moment moest doen.

Tag: Niemand

WindClan

Deputy

"Nervositeit kan als een zwakte gezien worden. Vooral als je daarbij katten negeert." miauwde de ShadowClan Deputy tegen hem waarop hij enkel besloot te knikken. Alles wat er gebeurd was gaf zoveel spanning dat een kat nog eens zijn of haar kop zou verliezen als er niet werd opgelet. Oceanstar besloot hier nog wat aan toe te voegen "Acorndust heeft een punt. Ik hoop dat dit een les voor je is Stallionheart. Want dit is de laatste keer dat ik je in bescherming neem. Zorg dat je er staat of ga terug naar het kamp. Aan jouw de keuze." miauwde zijn Leader waarop hij kort met zijn oren wiebelde. "Dat zal niet nodig zijn Oceanstar" miauwde hij kalm waarop hij haar blik even rustig en strak beantwoordde. Ze konden nu wel een gesprek erover beginnen maar ze moesten deze avond een front vormen en geen twee aparte eenheden. Ook had hij al gemerkt dat ze wat stram was maar had er verder nog niet naar doorgevraagd. Hij wijdde het aan het vossen gevecht dat recent had plaatsgevonden maar ergens voelde het niet juist, alsof er meer aan de hand was. Op zijn vraag wie de nieuwe ThunderClan Deputy zou worden kreeg hij het antwoord dat Acorndust hoopte op een niet al te jonge kat. Ergens voelde dat als een steek onder de gordel maar dit bedoelde Acorndust vast niet zo vermoedde hij. Niet iedere kat kon immers geschikt worden geacht om een Clan Leader of Deputy te zijn. "Maar ik zou geen idee hebben wie, dat zien we zo wel." miauwde de gestreepte kater waarna die stil viel. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Thornstar naderen die hij een respectvolle knik gaf. "Goede avond Thornstar" miauwde hij waarna hij keek hoe Oceanstar Butterstar aansprak. Hij besloot dat hij deze Gathering vooral zou observeren en de andere Leaders het woord zou laten doen. Voor nu had hij toch niet veel toe te voegen.

missy

Tag: Acorndust, Oceanstar

I admire you...

Whitepaw keek met grote schoteltjes voor ogen omhoog naar de ander, klaar voor de snauw of onvermijdelijke dood. Hoe kon het ook anders? In verhalen waren de andere clans altijd gemeen en hij had ze nog nooit écht gesproken. Volgens zijn mentor waren ze niet slecht maar hij was er ook niet bepaald enthousiast over geweest… Maar een spontane executie bleek niet te komen. Want de kat begon hem te sussen dat het niet uitmaakte en het iedereen kon gebeuren. Hij had zelfs een spinnende toon… Owh. Dat had hij dus absoluut niet gedacht van een andere clan… Nu zijn dood uitgesteld was nam hij de mogelijkheid de ander echt in zich op te nemen en goed te bekijken. Hij was heel erg groot, maar dat kon er ook aan liggen omdat hijzelf zo klein was. Zijn vacht was goudbruin met vlekjes, en helderblauwe ogen. Hij leek een beetje op hoe ze vertelde dat wilde katten eruitzagen. Zou hij ook een wilde kat zijn? “U bent mooi” Hij was mooi, net zoals de andere grote riverclanner ook mooi was geweest… Was hij misschien een riverclanner dan? Misschien was iedereen in hun clan zo mooi om naar te kijken? Hij weerhield zichzelf om niet zijn pootje tegen een van de vlekjes te zetten, al wilde hij ergens wel heel graag voelen. De ander stelde een vraag en de albino apprentice duwde zijn oortjes wat naar voren. “Eh… ja meneer, ik ben net 6 moons geworden. Het is wel heel druk hier… en een beetje spannend” Een beetje overweldigd stapte hij dichterbij de vreemde, hij had nog nooit stranger danger van zijn mentor geleerd, waardoor hij tegen de ander aanstond. “Oh- Mijn naam is trouwens Whitepaw, ik kom van Shadowclan. Uit welke clan komt u?”

+ Loverush

Het was hier zo druk, dat hij zich er over verbaasde dat niet meer katten tegen elkaar op botsten. Al was het ook moeilijk als iedereen bij z’n eigen Clan ging hangen en verder niet meer bewogen. Loverush was in dat opzicht, zeker op dit moment, een beetje een buitenbeentje. Iedereen had zich zo lopen opfokken over deze Gathering, maar in zijn hoofd leek dat nog niet echt te klikken. Dus ging hij lekker verder met sociaal wezen. Wat hij zo fijn vond aan jonge katten, was hoe ze nog zo ongefilterd communiceerden. En al zeker als ze met complimentjes gingen strooien.

Een warme glimlach kwam rond zijn lippen terwijl het gesnor uit zijn borst wat harder klonk. ”Awh, dank je”, Reageerde hij. Meneer. Net zes moons geworden. De kleine kwam ineens tegen hem aanplakken, en Loverush sloeg geruststellend zijn staart om hem heen. ”Druk is het zeker, maar het went wel”, Zei hij tegen Whitepaw van ShadowClan. ”Laat dat gemeneer enzo maar achterwege. Ik ben Loverush, uit RiverClan”, Vervolgde hij met een knikje. ”En hoe bevalt ’t leven daar dan, in ShadowClan?”

tag: Whitepaw

I only love it when you touch me, not feel me

De kater glimlachte hartelijk terug naar Routpaw toen die erbij kwam staan en wat verward leek door het feit dat ze in een groep non-windclanners beland was. Hij kende het gevoel. Haar begroeting beantwoordde hij met een hoofdknikje waarna hij zich tot Stormwind wendde en even het amusement liet zien in zijn ogen en een korte glimlach vanwege de woordgrap. ”Vanuit de goede richting,” Antwoordde hij vrolijk. Zijn amusement over het feit dat Sunlight zo geforceerd had geklonken niet goed verbergende. Deed hij ook niet echt zijn best voor om eerlijk te zijn. ”En in Riverclan?” Gewoon licht houden, zijn blik gleed even over Rout, haar expres niet vragend om haar niet in een vervelende positie te plaatsen. Ocean op de rots zag er allesbehalve goed uit en hij had ook al wat chatter opgevangen over Stallionheart. Rout hiernaar vragen zou vals zijn.

Om het allemaal nog overzichtelijker te maken - not - kwam Thunderclan ook net de open plek op en liep Thornstar naar zijn nieuwe plek op de steen. Tall bekeek het even in stilte, wetende dat dit betekende dat hij moest gaan. Bijna rolde hij weer met zijn ogen, maar wist zichzelf net op tijd te stoppen. Daarbij viel zijn oog op een poes die hij kende en grijnsde de kater even naar haar, hello Flow. Hij luisterde nog even naar wat de Riverclanners wilden antwoorden, dan zou hij zich daarna bij de leiders voegen. Zijn blik richtte de kater dan ook afwachtend op Stormwind terwijl hij ondertussen subtiel Acorn seinde dat hij eraan kwam. Ja, Tall leerde wel.

@Stormwind, @Sunlight, @Routpaw, @Flow

Hij moest wel meekomen. De bruine kater was net pas warrior geworden en dat moest de rest ook weten. Naast het conflict met RiverClan leek het hem eerlijk genoeg om de visvreters te laten zien dat WindClan niet ten onder zou gaan.
Hij keek op toen ze bij Fourtrees aangekomen waren. Hij was hier weleens geweest, maar niet nu alle Clans de plek overnamen. Hij kon ShadowClan herkennen en de geur van RiverClan vertelde al genoeg dat ze naast elkaar zouden staan tijdens de gathering. Hij trok voor even zijn oren naar achteren toen hij opmerkte dat hij naast een zwart-witte RiverClanner stond. Hou het vredig. Sprak hij in stilte tegen zichzelf. Hij besloot om wat breder te staan, zodat de kattin zeker zou zijn dat ze sterke warriors hadden. Al was hij dat maar voor een paar dagen.

Eventueel kon hij zich niet inhouden, en gaf hij de RiverClanpoes een minachtende blik. "Kan je niet nog dichter bij me staan?" Sprak hij kalmpjes, maar nog steeds met een zure toon in zijn stem. Hij keek heel snel naar Oceanstar, voor het geval dat ze het zou opmerken. Maar ja, hoe erg kon het zijn als hij een praatje met iemand maakte? Hij was hartstikke braaf. Not.

Tag: @Flowpetal

Undersea volgde de stoet van Windclanners richting de vier eikenbomen waar de grote gathering zou plaatsvinden. Zijn passen waren sloom en een gapend gat zat tussen hem en de achterhoede van de groep. Hij had er geen zin in maar hij was uitgenodigd om mee te komen en hoewel hij liever afwees en zijn nest in kroop op dit moment wist hij ook dat hij goeie warrior moest zijn en gewoon mee moest draaien met het leven. Dat was waarom hij mee ging, om de goeie warrior uit te hangen die hij eigenlijk niet wou zijn. Hij wou van het leven genieten maar er was niks om van te genieten. Alles leek tegen te werken ook al was dat niet zo, maar in de ogen van de young warrior leek de wereld ingestort te zijn. Zuchtend kwam hij tot stilstand toen Oceanstar ook wat stroever begon te lopen. Als oude Underpaw zou hij naar zijn (ex-)mentor gaan om te vragen als alles oké was maar hij besloot dat het beter was om gewoon niks te doen. Hij had tenslotte geen zin om te praten. Al helemaal niet met de kat die samen met zijn overleden moeder gewerkt had. Ze waren als twee handen op één buik geweest, dat deed hem zeer maar waarom wist hij niet. Misschien miste hij nu pas zijn ma’s aanwezigheid nu ze weg was. Bronzemask was vaak druk met haar deputy taken en daar had hij altijd respect voor maar nu ze dus weg was miste hij een deel in zijn leven. Alsof hij te kort kwam van haar aandacht ook al was dat absoluut niet waar. Hij had altijd wel tijd doorgebracht met zijn ma maar hij had altijd gehoopt op meer zodra ze van haar rang zou stappen, wat ze nu ook was maar dan op een heel andere manier.. Undersea knipperde de droefheid uit zijn ogen weg en volgde de grijze Windclan leader weer, naar de open plek waar al vele katten zich verzameld hadden. Zijn blik gleed even Owlbate die zijn eigen weg nam. De rode tom besloot om hem niet te volgen en liep de andere kant op. Ergens zittend aan de rand. Misschien zou hij zijn vader nog tegenkomen hier, dat waren immers ook nog de laatste woorden van zijn ma: je pa is een Shadowclanner. En niet eens ik hou van je ofzo..

Tag: niemand

Koifish had Winterbird aangeboden om haar te ondersteunen tijdens de reis naar de gathering toe en de gevlekte she-cat stemde in. Een vriendelijke glimlach lag op zijn lippen toen hij haar vanuit de nursury mee hielp naar de Fourtrees waar de vier clans deze volle maand bijeen zou komen. De reis ging rustig, waarschijnlijk omdat iedereen een beetje gespannen was. Tenslotte was dit de eerste keer dat de clans bijeenkwamen met het grote nieuws dat Thunderclan zowel een nieuwe leader en deputy heeft. De wit met rood gevlekte tom had de keuze van Thornstar goedgekeurd. Eveningglow was een goeie hardwerkende warrior maar nog wel jong. Hij had eerder een senior verwacht dan de grijze she-cat al had hij grote hoop in de kersverse deputy. Ze zal het vast goed doen. Koifish hielp ondertussen Winterbird met de weg heen en bleef dicht bij haar in de buurt. Eenmaal daar aangekomen liep hij naar beneden om op de open plek te komen en gaf de zwangere queen een knikje. “Ik kom zo terug.” Mauwde hij nadat ze een zitplaats hadden gevonden. Daarna liep hij even naar een oude vriend om een praatje te maken. Daarnaast leek een witte warrior van Windclan de aandacht willen te trekken van Winterbird. Waarschijnlijk kende ze elkaar dus als ze een gesprek zouden gaan aanknopen dan wou hij niet de lastige kater zijn die er tussen in zat.

tag: Winterbird > npc kat

Whitenight - Windclan - Warrior

De witte tom was nooit zo geïnteresseerd in de grote vergadering dat elke volle maand plaatsvond maar ditmaal had hij iets om naar uit te kijken. Dat geroddel over hoe het ging in de andere clans boeide hem geen haar op zijn dikke pels maar omdat hij de afgelopen tijd wat leuke afspraakjes gehad had was hij nieuwsgierig als zijn plan geslaagd was of niet. Zijn blik ging over de plek heen waar vele katten van verschillende clans zaten en viel direct op één van zijn zogenaamde slachtoffers die hij als laatste aan de haak geslagen had. Jammer genoeg leek er een andere kat met haar te zitten. Zijn verschillend gekleurde ogen knepen samen en hij staarde de Thunderclan warrior aan. Deze leek de hint te snappen en vertrok. Een grijns speelde op zijn witte snuit en meteen liep de windclan warrior op de mooie gevlekte thunderclanner af. Zijn neus kriebelde door de geur die om haar heen hing. “Mijn lief, ik heb je mooie snuit gemist zeg.” Whitenight greens. Zijn tanden licht ontbloot terwijl hij stiekem zijn staart over haar rug liet glijden. “Ik had wel verwacht om je nogmaals te zien bij de grens.” Fluisterde hij vlakbij haar oor toen hij nonchalant naast haar ging zitten. “Ik vroeg me namelijk af, heb je soms iets wat tot mij behoord?” Zijn koude blik gleed even naar haar buik en toen weer terug. Ze was zwanger. En hij wou de kittens.

tag: Winterbird

De kater liep met zijn kenmerkende norse uitdrukking de open plaats op. RiverClan was als eerste aangekomen, en hij vestigde zich vrijwel meteen op de plek waar de deputies zich behoorden te bevinden op een gathering. Nee, Panther zag er zeker de lol niet van in om te gaan socializen met katten uit andere clans, die nu ook arriveerden. Hij nam het katten die hier wel plezier aan hadden ook kwalijk. Zijn ogen versmalden toen deze zich op Loverush vestigden; die kater had een reputatie maar hij hoopte maar dat hij niet met jonge apprentices zat aan te pappen zoals hij leek te doen. Hier zou hij zeker een keer op terugkomen. Panther keek op toen Acorndust bij hem kwam zitten, waarbij hij kort oogcontact maakte wat zou dienen als begroeting. De ander moest nu ondertussen wel gewend zijn dat Panther niet deed aan uitgesproken formaliteiten als het om andere clans ging, en hij verwachtte dan ook niet dat de ander zich hier druk om zou maken. Toen Stallionheart echter nog een stapje verder ging toen hij zich bij hen voegde, en de ander werkelijk negeerde, kreeg deze op zijn donder. Een kleine grijns verscheen op de snuit van de RiverClan deputy op het stuntelen van de andere kater, die hem geen haar aanstond. Deze verdween echter als sneeuw voor de zon toen plots Oceanstar zich verontschuldigde voor de ander zijn gedrag. Panther's mondhoeken zakten naar beneden en met koud vuur keek hij haar aan. Zijn blik gleed naar Butterstar, die de twee vriendelijk begroette. Soms wist hij niet goed wat de leidster haar motieven waren; immers wist hij dat ze alles behalve vriendelijke gevoelens had voor de twee WindClanners. Iets wat hij dus nog van haar leren moest, diplomatiek. Kort gleed de kater zijn blik naar Tallstar, die met twee van zijn warriors aan het praten was. Uiteraard, dat viel te verwachten. Hij rolde met zijn ogen maar maakte verder geen aanstalten om er wat aan te doen. Sunlight en Stormwind waren beiden ontzettend loyaal en hij wist dat ze geen vriendschappen aan zouden gaan met de ShadowClan leider. Zijn aandacht werd echter weer getrokken toen Oceanstar tegen Butterstar begon te praten, waarbij hij haar strak in de gaten hield. Vervolgens reageerde hij op de vraag wie de nieuwe ThunderClan deputy worden zou. "Wat Acorndust zegt," bromde hij instemmend. "Ik heb geen zin in het heropvoeden van nog een andere clan hun deputy. Dat moet met jou blijkbaar al gebeuren," sprak hij geërgerd waarbij het laatste van de zin uiteraard op Stallionheart sloeg.
- @Acorndust @Stallionheart @Butterstar @Oceanstar [Indirect Loverush, Tallstar, Stormwind en Sunlight]

Stormflare

Storm wist nooit zo goed wat ze nou van deze gatherings moest vinden. Eigenlijk bleef ze het liefste thuis, maar dan kreeg ze ook altijd weer spijt dat ze thuis gebleven was, dus ging ze dit keer maar mee in de hoop dat ze daar niet ook spijt van zou krijgen als ze er eenmaal stond. Want grote crowds waren nou niet bepaald haar ding. En onbekende katten al helemaal niet! Dus was ze eigenlijk gewoon compleet uit haar element, whoo, you go Storm. Er bleek ook wat gaande te zijn tussen de deputies en wat ongemakkelijk trok ze met haar oren. Voorzichtig bleef ze een beetje rond Tallstar hangen, alsof ze zijn tweede schaduw geworden was, maar toen ging die ook al in gesprek met twee RiverClanners en zweefde ze daar nu wat awkward achter, werkelijk raap me op ik wil niet meer ik heb spijt.
- Open hehe

_{Waspsting
Met de grote groep ShadowClanners stapte ook de semi-beroemde pers mee. Ze had al veel gatherings meegemaakt en dit zou ook zeker niet haar laatste zijn. Ze wist ondertussen goed hoe alles ging; katten zouden met elkaar gaan praten, of zich afzijdig houden van elkaar. Met een zuchtje keek ze richting Tallstar, die zich vrijwel meteen bij twee RiverClanners neerzette. Hopelijk zou hij het fiasco van een eerdere gathering niet herhalen, waarbij hij niet op de hogerots had willen zitten. Naarmate de tijd voorbij ging, begon ze zich lichtelijk zorgen te maken. Ze miste het seintje dat hij aan Acorndust gaf en met een strakke blik liep ze naar hem toe, waarbij ze hem een duwtje tegen zijn schouder gaf toen ze naast hem kwam zitten. "Goedenavond," miauwde ze beleefd. Ze herkende Sunlight van toen deze in hun kamp gekomen was en respecteerde haar hiervoor. Immers had ze ook kunnen kiezen om de boodschap niet door te geven. Haar blik gleed naar de WindClan medicine cat apprentice, die ze een apart knikje gunde. Ergens vroeg ze zich af of die wel is met Innerstar had gesproken, maar stopte deze gedachte zo snel mogelijk weer diep weg. Liefdesverdriet zou haar immers afleiden van een goeie warrior zijn. Bovendien was de ander nu al zo'n tijd gestorven, je zou verwachten dat die emotionele wond nu wel dichtgegroeid was.
@Sunlight @Stormwind @Routnose @Tallstar}

Vanaf zijn plek naast Thistleclaw en Smokegaze kon hij prima zien hoe het er op de great aantoe ging. De andere clans begonnen ook te arriveren en het zou dus niet lang meer duren voordat de gathering officieel van start zou gaan. Zijn blik liet hij langs de rijen katten gaan die hij vanaf zijn plaats zien kon. De meeste bleven wel bij hun eigen clan, en leken de hints ook te begrijpen. De spanningen waren al hoog opgelopen en het zou een kwestie van tijd zijn voor die ontploffen zou. De groene ogen van Cobradusk vielen op de bekende gestalte van Loverush, en tot zijn ongenoegen zag hij dat hij wel heel erg vriendelijk aan het doen was met het shadowclan gebroed. Hij stond vlug op. "Sorry." Miauwde hij tegen de twee broers en hij begon zich een weg te banen tussen alle vachten door. Hij ving enkele woorden op van hun conversatie en zag hoe de shadowclanner tegen Loverush aan kroop. Loverush sloeg als antwoord zijn staart om hem heen, en Cobradusk siste zacht. Met vernauwde ogen kwam hij tot stilstand bij het paar. Zijn ogen bleven voor een tel oordelend hangen op de staart van Loverush die hij om de kitten had geslagen. "Vrienden aan het maken?" Zei hij met een toon waarvan de afkeuring afdroop, hij draaide zijn oren naar achteren. Zijn groene ogen keken Loverush strak aan waarna hij ze naar de witte kitten liet glijden. Afkeurend en heel langzaam nam hij de apprentice in zich op. Schamper keek hij hem in zijn ogen. "Je clan is daar naartoe gegaan, waarom ga je niet gauw naar ze toe?" Bromde hij met een kalme maar zware toon zodat de intentie achter zijn woorden niet gemist kon worden.

Tag: @Loverush @ Whitepaw

MADE BY VEL OF GS

Thistleclaw
De katten om hem heen waren het met zijn statement eens. Het was ongewoon om te zien dat de clans zich zo .. bij elkaar hielden, maar gezien de spanningen tussen Riverclan en Windclan, verbaasde het hem niet eens zo heel erg. Zijn vlamkleurige ogen gleden van de katten bij hem, naar de andere katten op de gathering. Een zacht gegrinnik klonk toen zijn jongere broertje begon over de nieuwe Windclan deputy en hoe onhandig hij was. "Dat kan nooit goed af gaan lopen," zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij knikte naar Cobradusk, toen deze begon over dat het toch alleen maar hazenvreters waren. "Laten we maar eens afwachten wat Butterstar gaat zegen erover. Hopelijk dat Oceanstar een goede tik krijgt, alsof ze het hadden overleefd zonder Riverclan erbij." Hij snoof eventjes en stak zijn borst naar voren toe. Soms was het toch nog wel te zien dat hij een zoon van Smoketear was en diezelfde trots droog als dat zijn vader voor hem had gedaan. Cobradusk besloot hem en Smokegaze alleen te laten en vanuit zijn zitplek, hield hij de kater in het oog. Hij besloot zich te gaan bemoeien met Loverush, die zo te zien in een iets te vriendelijk gesprek was geraakt met een witte apprentice, zo te ruiken van Shadowclan. Thistleclaw kon het niet zo veel boeien, hij moest het zelf maar weten.

[Tag: @Cobradusk & @Smokegaze (Indirect) @Whitepaw., & @Loverush]

Nightcurse
Wonder boven wonder was dit niet zijn eerste gathering geweest, alhoewel het wel de eerste was die hij als warrior meemaakte. Zijn tweekleurige ogen keken dan ook eens goed om zich heen. Hier kon hij de beste informatie vinden als het ging om de rest van de clans, zolang hij maar een goed praatje kon maken. En daarnaast, misschien kwam hij hem weer eens tegen. Een huivering gleed over zijn rug heen, toen hij dacht aan de kater. Maar schudde zijn hoofd om de gedachten weg te krijgen. Hij bleef een beetje aan de rand van de groep katten zitten, rustig toekijkend totdat er iets interessants gebeurde. Zijn blik viel dan ook op een klein wit pluisje dat hij maar al te goed herkende. En daarbij twee katten die hij níet herkende. Nightcurse vernauwde zijn ogen, voordat hij overeind kwam en naar de katten toe liep. "Whitepaw?" vroeg hij kalm, terwijl hij bij de apprentice ging zitten. "Ik mag hopen dat je geen clan geheimen aan het vertellen bent?" Zijn toon was iets wat dreigend, maar niet genoeg om angst te zaaien. Hoopte hij dan.

[Tag @Whitepaw., @Loverush @Cobradusk]

Thunderclan was nu ook aan het arriveren en hij knikte kort ter begroeting naar Thornstar, maar liet zijn blik rondgaan om te kijken welke kat naar hun toe zou komen, want dat zou de deputy zijn. Hij liet zijn blik kort naar Panthergrowl gaan toen deze sprak het met hem eens te zijn. Hij had eerlijk gezegd ook niks anders van de Riverclan deputy verwacht. Ze waren tenslotte beide al een tijd deputies en deze twee waren nieuw daarentegen. Zolang die van Thunderclan maar in ieder geval een betere indruk maakte dan Stallionheart, dan hoefde hij tenminste niet nog een keer uit te spreken. Voor nu was het in ieder geval nog niet duidelijk, dus liet hij zijn blik weer zoeken naar Tallstar, want hij was de enige leider die nog niet hier was. Het signaal dat hij daardoor opving, betekende dat Tallstar snel zou komen, maar net daarna voegde Waspsting zich bij de groep, dus hij betwijfelde of het echt snel zou zijn. Zolang de andere leiders nog niet geïrriteerd ervan waren zou het nog meevallen.

Tag: Deputies & Leaders + Tallstar

Ze knikte kort toen Koifish zei dat hij zo terug zou zijn. Ze kon hem tenslotte niet hier houden de rest van de gathering zonder hem met andere katten te laten praten. Daarnaast wist ze niet goed of ze hem er wel bij wilde hebben als Whitenight mogelijk naar haar toe kwam. Ze liet haar blik rondgaan en ze vielen bijna meteen op de witte kater die haar blijkbaar ook had gevonden, want hij kwam naar haar toe. Ze schuifelde wat op haar poten, terwijl de kater naar haar toe kwam lopen, niet goed wetende wat precies te doen. Ze wilde zijn staart van haar rug afslaan, toen deze er overheen gleed, maar wist dat dat op zou vallen. Wat ze wel deed was wat verder van de kater weg schuifelen, zodat er wat afstand tussen hem en haar was terwijl ze naast elkaar zaten. Ondertussen krulde ze haar staart strakker om haar voorpoten heen, onbewust proberend de kittens te beschermen van de kater die duidelijk hier niet alleen was voor een praatje. "Het was maar een nacht." Sprak ze de kater toe. "Deze kittens mogen dan wel van jou zijn, maar ik ga ze gewoon in Thunderclan opvoeden." Hij dacht toch niet dat ze haar kittens zomaar aan hem zou geven?

Tag: Whitenight

Het duurde niet lang voordat ze de ogen van de bruine tabby ontmoette, natuurlijk moest hij haar spotten. Een grijns op zijn gezicht vertelde haar al genoeg, het was goed om de kater even te zien. Ze had nu al geen spijt meer dat ze was gekomen. Ze glimlachte warm terug, maar lang duurde het niet voordat er een windclanner naast haar kwam te staan. Geen tijd om meer te communiceren met Tall, daarbij zou de kater al snel naar boven moeten naar de andere leiders. Een andere keer konden ze vast wel weer een keer samen praten. De grote kater die naast haar kwam staan zei op het eerste opzicht niks, maakte zich alleen maar breder en de enige reden die ze daarvoor kon bedenken was dat de kater indruk probeerde te maken. Indruk als in: Jullie hebben geholpen met die vos maar we zijn nog steeds sterk. Ze slikte even en besloot stil te blijven. Ze had geen enkele zaken met deze kater, tot de kater begon te spreken. ”Kan je niet nog dichter bij me staan?” klonk er kalm, maar toch ietwat zuur van de kater af, waardoor ze met haar oortjes trok en naar de kater keek, die haar overduidelijk minachtend aan keek. ”Ik stond hier eerder, ik kan er niks aan doen dat jij zo dichtbij mij wilt komen staan.” sprak ze kalmpjes tegen de kater, terwijl ze een keer zwiepte met haar staart. Als ze alleen met de kater was geweest was ze zo weg gelopen, geen twijfel mogelijk, maar nu was ze omringd met haar eigen clan. Daarbij was dit een avond van ‘vrede’, waar geen bloed mocht vloeien en waar de clans met elkaar konden praten. Wilde de kater iets flikken? Dan zou hij vast gestraft worden door zijn eigen clan ook.

Tag: @Tall @Owlbate

Natuurlijk kreeg zij het voor elkaar om eigenlijk te laat te zijn voor de gathering waardoor ze achter de groep katten die al weg was aan moest rennen. Gelukkig wist ze al hijgend de groep te bereiken op het moment dat ze bij de Fourtrees aankwamen. Of nou ja, eigenlijk op het moment dat de laatste van de clan de opening betraden waardoor ze nog net mee kon glippen. Haar ijsblauwe ogen zochten de groep katten af en vonden uiteindelijk de medicine cats. Nog steeds wat buiten adem voegde ze zich bij de groep. Met haar kont gaf ze een klein duwtje tegen haar Windclan vriendin voor ze ging zitten. "Hallo... ik ben er... ook", sprak ze terwijl ze wat naar adem hapte. Dit was nou ook niet bepaald charmant te noemen eigenlijk. Maar goed, ze was op tijd en dat was wat telde. De manier waarop maakte dan even wat minder uit.

Tag: Med cats

Haar vader antwoorde wat, maar ja dat kon ze niet verstaan want Littlepaw begon ook tegen haar te praten. Lichtelijk geïrriteerd draaide ze zich om naar Little. ”Wacht nou even, ik ben in gesprek.” miauwde ze, redelijk kortaf. Wat had paps nou gezegd? Maar toen ze zich weer naar Storm omdraaide, zag ze dat die alweer druk in gesprek was met andere warriors. Eentje herkende ze als Tallstar. Maar voor ze een besluit kon maken of ze zich bij hen ging voegen, hoorde ze een bekende stem. Vrolijk draaide ze zich om naar de Windclanner. Routpaw! ”Hoi!” miauwde Coyo opgelucht tegen de andere medicine cat. Die wist vast wel wat ze moest doen. ”Waar moeten wij heen?” vroeg ze vervolgens, waarna ze nog even vluchtig keek naar haar beste vriendin. Sorry Little, je wordt geditcht voor een windclanner.

Tag: Stormwind, Littlepaw, Routnose, (Indirect) Tallstar en co

_{Swallowflight stapte samen met alle andere Thunderclanners het grote veld van Fourtrees op. Alle andere Clans waren er al. Ze bofte echt dat ze meemocht gaan, maar een van de andere queens was zo lief geweest om op haar rakkers te gaan passen. Hoe ouder de haarballen werden, hoe leuker Swallow ze begon te vinden. Ze had al eens een prooi gekregen van Waterkit, wat ze zeker kon waarderen. Toch kon ze niet wachten tot haar kinderen Apprentice zouden worden. Ze miste haar warriortaken, hoewel ze nog steeds een hoop deed. Ze miste het trainen van een Apprentice, dat zou het wel zijn. Maar binnenkort zou het zo ver zijn, binnenkort was de ceremonie voor haar mormels. Daar keek ze echt naar uit. Ze hoorde haar naam van links, en keek recht in de ogen van haar beste vriend, Flameleap. De kater bracht haar naar een rustig plekje, en Swallow keek de ander vragend aan. Wat moest dit betekenen?

“Dit is wat we gaan doen. Jij, geeft éen van de kittens aan mij. Je brengt het veilig naar de grens en ik haal het op.” PARDON? Swallow keek de kater wantrouwend aan. Sorry, maar what the hell? Zat er zaagsel in z’n kop? Waarschijnlijk wel, anders had hij het lef niet eens gehad om zo’n belachelijke vraag te vragen. Nee, dit overschreed meerdere grenzen bij Swallow. De kittens waren Thunderclan’s eigendom, háár kittens! “De jongen. Heb je een jongen? Anders wil ik de gevlekte die ik heb gezien bij de geboorte. Rood, wit, zwart was ze toch? Ik wil de sterkste, eentje die echt bij ShadowClan hoort.” Ontzet keek ze de ander aan. Nu had ze opeens de keuze om of Waterkit of Fraykit weg te geven? Niet onder haar toezicht! ”Je maakt een grapje zeker?” miauwde ze ongelovig. Wat was er mis met deze kater, de kater die ze als haar beste vriend beschouwd had?

Tag Flameleap}

Onderwerp: Re: Gathering;; Everything is (not) awesome (17-2-19)