Home

Onderwerp: Home vr 11 jan 2019 - 19:56

_{Pijn stond in haar sterrenoogjes getekend. Haar clan was aan het leiden, en Mouse was altijd al zo empathisch geweest. Bedroefd keek ze naar iedereen, daar beneden. Naar haar broertjes en zusje, maar ook naar haar kinderen. Ze maakte zich zorgen om hen, maar wist dat als ze hun leven moesten verlaten, ze ook op een goede plek terecht zouden komen.
Dit gold ook voor Bronzemask, haar tante, die op sterven stond. Mouse stond naast haar, wachtend tot haar ziel haar lichaam zou verlaten. Ze hoopte ook een zo goed mogelijke steun te zijn voor de ander. Ze straalde zo veel mogelijk liefde uit als ze maar kon. Ook voor de zoon van Bronzemask, Underpaw, die erg hard moest huilen om het feit dat hij zijn moeder hier zou moeten achterlaten. En ook voor haar broer, Puddleshine, die ze zo erg liefhad en die zelfs aan de deputy vertelde om haar de groetjes te doen. Zachtjes giechelde ze, een geluid dat mee werd genomen door de wind; niet bestemd voor de oren van levenden. Oh, ooit zien we elkaar weer, Puddle, en dan kan je me het allemaal zelf vertellen.

Maar nu was het nog niet zover. Nu was het tijd voor Bronzemask. Mouse begeleidde de onbewuste ziel naar StarClan, waar deze voor het eerst de ogen open zou doen. De lieve queen tikte Bronze aan op haar neusje om haar wakker te maken. Sterretjes dwarrelden naar beneden. "Welkom in StarClan," miauwde ze toen warm en met een glimlach op haar snoet.

@Bronzemask}

Onderwerp: Re: Home za 12 jan 2019 - 9:47

Nadat alle zintuigen haar verlieten was er een moment van stilte. Van niks. Maar al snel was haar ziel aangekomen in Starclan, waar haar nichtje haar opwachtte. Toen ze wakker werd gemaakt door Mousewish voelde ze al haar zintuigen terugkomen. Ze rook de geur van bloeiende heide. Ze zag een prachtig landschap die op een of andere manier magisch leek. Ze voelde geen pijn meer, alleen maar kracht. Alsof ze nooit een wond gehad had en tien manen jonger was. "Welkom in StarClan," Begroette de rood met witte queen haar met een warme stem en een lieve glimlach. Bronzemask werd ineens emotioneel. Het was hier zo mooi! Maar daar beneden werd haar clan uitgeroeid. Haar dierbaren huilden om haar. "Is, Haar adem stokte even toen ze de vraag stelde die al manen op haar tong lag. "Is Brindleleaf hier ook?"

Onderwerp: Re: Home za 12 jan 2019 - 13:26

Zachtjes speelde hij met de roos tussen zijn pootjes. Hij duwde zijn neusje erin en haalde die er weer uit. Altijd veranderde er iets in het landschap, iets subtiels. Als iemand zich weer bij hen zou voegen. Dit keer was het een roos, de keer dat Lizardpath hier was geweest was het een hagedis. Hij tikte er met zijn poot tegenaan en keek naar zijn zus die giechelde. Ze keek naar beneden naar het gevecht die zich daar afpeelde. Everkit keek niet, hij hield niet van zulke dingen. Het maakte hem minder vrolijk en hij wilde gewoon vrolijk zijn. Het blije eitje die rondhuppelde in StarClan. Dus keek hij alleen maar naar de roos, de roos die gegroeid was omdat Bronzemask vandaag StarClan zou gaan vergezellen. Toen verscheen zijn tante daar en Mousewish maakte haar wakker. Hij spon terwijl hij de roos tussen zijn kaken pakte. Heel voorzichtig en liefdevol plukte hij de roos. Bronzemask vroeg om Brindleleaf. Zijn moeder, de moeder van Mousewish. De kattin die zij niet meer konden zien, omdat ze niet meer onder hun hemel leefde. Hij trippelde alleen maar naar zijn tante toe en legde de roos voor haar poten. “Voor jou.” Even duwde hij spinnend zijn kopje tegen haar poot en sprong toen weer weg. Hij lachte terwijl hij rondjes over het veld schoot, waardoor er allemaal paardenbloemzaadjes opwaaiden.

[Mag ik (a) ?]

Onderwerp: Re: Home