M 828 Actief "I swear I heard demons yelling"
| |
| Onderwerp: A sky full of stars za 19 jan 2019 - 15:03 | |
|
De tom keek neer. Zijn kop gebogen in een verdrietige houding. Onder zijn zwart gekleurde poten zag hij een grijze vacht rennen. De hartslag die in de borstkast van de kat bonsde voelde hij in zijn oren dreunen. Zijn eigen hart stond zelf stil. Voor een seconde.. toen hij een harde knal hoorde echoënde. Ravenfall nam een grote hap lucht. De sterretjes die zijn zwarte langharige vacht versierde dwarrelde zachtjes van zijn lichaam af door zijn plotse beweging. Verdriet kroop in zijn wit gekleurde ogen toen hij de ander zo zag liggen. Want die ene kat was zijn moeder. De tom had een hekel aan haar gehad omdat hij altijd het gevoel gehad had dat ze hem afgestoten had. Maar niks van dat was waar. Hij had spijt gehad. Helemaal toen hij de eerste dag in Starclan terecht kwam omdat hij zich toen realiseerde dat hij nooit meer sorry kon zeggen tegen Dewflower. Tot de dag dat ze ter overlijden kwam.. en dat was vandaag. De jonge Elder slikte. Zijn heldere ogen hadden tranen in zich toen hij naar beneden trappelde en de geest van zijn lijdende moeder kwam halen. Panthergrowl lag bij haar. Haar mooie grijze vacht raakte rood door de wond. De tom luisterde nog even naar het hummend geluidje dat de Deputy voor zijn moeder zong en raakte pas haar neusje aan met zijn eigen toen de tom zijn lied eindigde. De zwarte Starclan Elder sloot zijn ogen. Een klein traantje glijdend uit zijn ooghoek toen hij voelde hoe hij de ziel van zijn moeder met zich meetrok en terug naar Starclan begeleidde. Daar. Op de mooie open velden opende hij zijn ogen weer en zag hij zijn mama liggen tussen de warme gras. Zijn adem stokte even toen hij wou praten. Hij speet hem zo erg. Van alles wat hij gedaan had, wat hij gezegd had tegen haar. Tranen bleven nu komen. Al waren deze tranen mooi. Gevuld met kleine sterretjes. Ravenfall liep naar de grijze she-cat toen ze ontwaakte en drukte zich tegen haar aan alsof hij weer een kittentje was. “Mama..” Murmelde hij in haar prachtige sterren pels. “Welkom in Starclan..”
|
|
Nynke 359 Actief be a pineapple
stand tall
wear a crown
and be sweet on
the inside
| |
| Onderwerp: Re: A sky full of stars za 19 jan 2019 - 16:29 | |
| Ze stond op en zweefde naar haar zoon toe. Haar mooie zoon. Wat was ze trots op hem, zo trots. Haar lichaam trok het niet meer, en met één huiverige schok kwam alles tot stilstand. Haar glimlach was voor eeuwig. ...
Een glimlach was op haar gezicht te zien. Die zat op haar gezicht sinds ze haar laatste adem uitblies. Ze voelde tranen op haar gezicht, maar het waren niet de hare. Zij was gelukkig, gelukkiger dan ze geweest was. Ze hoorde een bekende stem, een zeer bekende stem. Het was haar zoon, haar mooie zoon. Was hij altijd al zo mooi? Met troebele ogen keek ze de zwarte kater aan, waarna ze liefdevol hem een kusje op zijn wang gaf. "Wat ben jij toch mooi," murmelde ze trots. Dat was haar zoon! Haar zoon! Haar mooie ster. "Ik heb je zo erg gemist," Ze voelde een brok in haar keel, en nu stroomden er ook tranen over haar wangen. Haar zoon had op haar gewacht, helemaal in zijn eentje. Maar wie had ze achter zich moeten laten? Skyfeather, haar andere zoon en dochters... Was het wel waard om zo gelukkig te zijn, terwijl ze zoveel had moeten achterlaten? Maar wat maakte het uit, ze was in gezelschap met haar zoon. "Hoe gaat het met je, jongen?" vroeg ze vervolgens, waarna ze de voormalige Elder liefdevol aankeek. Ze voelde de moeder in haar weer sterker worden, terwijl in de laatste moment van haar leven de warrior groot was. Nee, nu was ze weer moeder, moeder van haar Ravenfall.
|
|