[EVENT] There were surely a dozen, more likely a score

_{Haar adem kwam in kleine wolkjes uit haar bek. Ze had nauwelijks snelheid verminderd van haar tocht naar Shadowclan. Ondertussen begon ze haar spieren wel te voelen en werd ze kortademiger. Met iets achteruit gelegde oren betrad ze behoedzaam het gebied, de stinkende Shadowclan geurmarkeringen overtredend. Het voelde fout om in dit gebied te zijn met zijn dennenbomen en drassige grond. Sunlight hield van water, maar dit was een heel ander kaliber. Ze hield de pas er goed in. Ze nam aan dat ze wel een Shadowclan warrior tegen kwam. Dit was ook het geval. Zelfs een warrior en apprentice, beide pluizig. Meteen, om te zorgen dat haar oren er niet afgeklauwd werden boog ze haar kop iets naar de warriors en sprak ze snel. Ze was op zich niet bang voor de oudere warrior en de apprentice, maar levensmoe was ze zeker niet. "Ik kom met een boodschap voor Tallstar," miauwde de grote, roodbruine kattin, nog steeds licht hijgerig van haar tocht.}

Storm wierp een schuine blik op de apprentice naast haar. Ergens was ze als de dood voor Wolfpaw, maar deed dit niet doen merken - dat hoopte ze dan. Want als die dat merkte zou er vast al helemaal over haar heen gelopen worden, en daar had ze dan ook weer echt geen zin in. Storm was nou niet echt veel ouder dan de ander, maar was alsnog een warrior en daar diende Wolfpaw dan toch wel respect voor te hebben.. Toch? Nou ja, in ieder geval waren ze samen op jacht gestuurd door Tallstar. Het verliep allemaal wat stroefjes.. Niet echt leuke gesprekken en zo. Ze waren ook niet zo lang bezig, dus Storm hoopte dat ze misschien opwarmden naar elkaar naarmate ze wat gevangen hadden. Ze werd er wel super zenuwachtig van. Uit het niets sprak Wolf toen opeens tegen haar. Dat ze een RiverClanner rook? Met vergrootte ogen rook ook Storm aan de lucht en knikte op de ander haar woorden. "Je hebt gelijk," miauwde ze verrast maar ook argwanend. Wat deed een RiverClanner zo dichtbij het kamp? Ze waren immers maar een kwartiertje van het kamp vandaan. De warrior wenkte de ander, ze zouden er meteen op af moeten gaan. Erg spannend vond ze het niet; natuurlijk wel een beetje, maar het was de RiverClanner die bang moest zijn. Die was op hun territorium, niet andersom. Toen kregen ze een grote kattin in zicht, die zeker niet bij hun in de clan zat. "Wat moet je hier?" snauwde ze snel naar de ander, ze was dan wel vooral all bark en no bite, maar dat wist de RiverClanner niet. Die boog haar kop en miauwde dat ze een boodschap had voor Tallstar. Met een half-verwarde en half-boze blik keek ze naar de grote she-cat. Hoe wisten ze dat de ander de waarheid sprak?

Jagen met een clangenoot, joepie. Socialiseren, feest. Wolfpaw had ook wel door dat Tallstar een wanhopige poging aan het doen was om haar wat meer vrienden/sociale contacten te geven dan alleen Fadingpaw en Slatefur, maar als er iets was waar Wolfpaw niet op zat te wachten op het moment, was dat wel liefelijk vriendjes maken. Ze was het incident met Tall zijn vakantie nog niet vergeten en in haar hoofd was het nog altijd Wolfpaw vs de wereld, en Stormflare viel dus ook onder deze wereld. Zelfs al was ze een mooie poes. Zelfs al kon ze zich zo sierlijk voortbewegen.. Ugh. Wolfpaw snoof boos en trippelde slecht gehumeurd vooruit, waarbij ze absoluut geen moeite meer deed om een gesprek aan te knopen met de ander. Echter, toen ze een stukje van het kamp verwijderd waren, rook ze plots een geur die hier niet thuis hoorde. Direct sprong haar fluffy vacht de lucht in en kwam haar staart dominant overeind. "Ik ruik viskop," gromde ze, eigenlijk had ze wel zin in 'n goed gevecht. Alleen weinig katten, zelfs riverclanners, waren dom genoeg om in hun eentje een zelfmoord missie naar Shadowclan territorium te beginnen. "Je hebt gelijk," Uh ja, natuurlijk had ze dat, vecht me Stormflare. De Riverclanner was, uh, verrassend groot. No way dat Wolfpaw zou laten zien dat ze geïntimideerd was, though. "Wat moet je hier?" vroeg haar jachtgenootje scherp. Met haar gele ogen brandend op de ander gericht wachtte ze een antwoord af. "Ik kom met een boodschap voor Tallstar," ze vernauwde haar ogen en zwiepte met haar staart. "Leuk voor je," sprak ze haar ongeïnteresseerd toe. "En hoe weten we dat dit niet een vissig trucje van jullie is?" Vissig. Riverclan. Haha.

_{Shadowclan katten, die moerasgassen hadden duidelijk de hersenen aangetast. Sunlight hield haar gezicht in de plooi, maar moest moeite doen om niet met haar ogen te rollen bij de woorden van de katten. Uiteraard was dit een truc. Vandaar dat ze hier als een bulldozer door het territorium liep en al praktisch uitgeput was. Ja, echt een complot theorie. De kattin bleef ijzig naar de twee moeraskatten kijken en verried alleen haar irritatie met een lichte trek van haar oor. "Als dit een vissig trucje was geweest dan had ik je allang onder de zoden gelegd, daar heb ik geen trucjes voor nodig," miauwde de kattin kalmpjes naar de apprentice, "maar ik heb geen tijd voor spelletjes. Ik kom hier met een waarschuwing voor Shadowclan en ik ben specifiek bevolen om dit door te geven aan Tallstar. Niet aan zijn warriors. En zolang we hier praten zijn we allemaal mogelijk in gevaar." Haar ogen flitsten. Ze had haast. Straks werden ze hier verrast door een roedel honden. Wist zij veel waar die ondingen heen zouden rennen.}

Storm wiebelde met haar oortjes op de woorden van Wolfpaw. Ergens had ze haar.. Agressiever verwacht in deze situatie? Dit was beter though, veel beter. Ze moest zelfs bijna lachen om haar woordgrap maar hield zich in, dit was een uiterst serieuze situatie, kom op Storm. De reactie van de ander deed haar echter alle humor doen vergeten. Wat daar uit die vissenkop kwam was een bedreiging, dat had de jonge warrior wel door. Dreigend trok ze haar lippen kort op, ze moest zo niet gaan praten want dan mocht mevrouw een draai maken van 180 graden en met d'r lompe kop weer terug naar d'r vissenvriendjes gaan. Kort overwoog ze de rest van de ander haar woorden, en besloot toen dat als deze RiverClan warrior loog over haar situatie, ze haar alsnog het beste mee konden nemen naar het ShadowClan kamp omdat Tallstar dan moest beslissen wat er met haar gebeuren zou. Dus vernauwde ze haar ogen waarna ze knikte. "Ik neem je mee naar Tallstar en hij zal besluiten wat er met je gebeurd." Kort gleed haar blik naar Wolfpaw, mee eens? Zo niet, ga alsjeblieft niet schreeuwen, we willen geen scene maken hier recht voor de RiverClanner.

De ander was duidelijk niet bepaald onder de indruk van de tweede jongere katten, wat haar mateloos irriteerde. Wolfpaw zette de haren in haar nek vijandig nog verder overeind, geïrriteerd door de luchtige toon van deze Riverclan die als een of andere vrachtauto hun territorium in was komen toeteren. "Let op je woorden, glibber aal, je bent ver van huis," ze spuugde naast hen op de grond en was er eigenlijk wel opgebrand om deze oh zo belangrijke boodschap zelf te horen, waarna ze wel zouden zien of dit belangrijk genoeg was voor haar mentor. Lieftallige Stormflare leek echter een ander plan te hebben. "Ik neem je mee naar Tallstar en hij zal besluiten wat er met je gebeurd." Met een ruk draaide ze zich om naar de ander. Oh? Geërgerd zwiepte ze met haar staart, de ander een kwade blik gunnend. "We brengen je naar Tallstar, Riverclanner," klonk er als een grauw uit haar mond. "Één verkeerde beweging en ik zorg er persoonlijk voor dat je in de modder onder onze poten stikt," Wolfpaw draaide zich met een ruk om en begon richting het kamp te stappen. Welkom in Shadowclan gebied, trouwens!

_{Zo wat een explosieve apprentice, totaal niet onder de indruk maakte Sunlight zich nog iets groter terwijl ze Wolfpaw nog een blik gunde die wel duidelijk maakte wat ze van dit onrespectvolle gedrag dacht. Hierna richtte Sunlight dezelfde blik ook nog een keer op Stormflare. Was dit hoe Shadowclan zijn apprentices opvoedde? Ze wist zeker dat ze zichzelf niet zo durfde te gedragen rond andere warriors. Ze wist zelf ook wel dat de apprentice geheel bluf was. Ze kon nauwelijks ook een grinnik onderdrukken toen de apprentice zich tot de Shadowclan warrior richtte toen deze aangaf dat ze haar naar Tallstar zou brengen. Kijk, iemand was in ieder geval verstandig van dit duo. Of in ieder geval, verstandiger. Sunlight boog haar kop naar de warrior. "Dank je, Stormflare," miauwde ze, waarna ze in stilte achter de warrior en apprentice aanliep. De apprentice keurde ze geen opmerking meer waardig. Slecht gedrag ging ze niet belonen met aandacht. Liet hen in ieder geval maar eerst het kamp ingaan voordat er nog zo'n pandemonium ontstond. Toch jeukten haar poten. Ze had haast.}  

Uiteraard was de blik die ze terugkreeg van de apprentice beledigd. Strak keek Stormflare terug; ze had het nu gelijk al gehad met het gedrag van Wolfpaw. Ze was geen geduldig persoon. Soms verlegen, maar als ze op haar teentjes getrapt was, smolt dit weg als sneeuw voor de zon. Kort schudde ze haar kop toen Wolfpaw dreigingen begon rond te roepen, maar gelukkig reageerde de RiverClanner er niet op, en bedankte deze haar. Storm knikte naar de ander, waarna ze haar wenkte en achter de boze apprentice aanliep. Het moest vermoeiend zijn, bedacht ze zich toen plots, om zo vaak moe te zijn. Zij zou er hoofdpijn van krijgen. Hoe Wolf dat volhield.. Geen idee. Bijna wilde ze zich verontschuldigen aan de warrior naast haar om het ongepaste gedrag, maar dat ging haar ook weer te ver, ze deed wel alsof dit normaal was in ShadowClan of zo.
- Van mij mag kip zeggen hoe ze het kamp in komen en tallstar halen etc?

Deze arrogante vissenkop keek haar strak aan en Wolfpaw ontmoette fel die blik, geen enkel teken van angst of respect in haar ambere blik. Er klonk nog een bedankje van de Riverclanner naar Stormflare, specifiek niet naar haar. Wolfpaw knarste haar tanden en drukte haar nagels kort in de grond uit frustratie, maar gunde het tweetal geen blik waardig. Als er iets was wat Tallstar in haar kop had door weten te drukken na al die trainingen, was het dat ze niet altijd alle sop kon lossen door haar klauwen erin te zetten. Al was dat soms nog een best lastige les om te onthouden. Kus m'n kont, was het enige dat door haar kop schoot alvorens ze een behoorlijk tempo inzette om naar het kamp te gaan. Alles in haar lichaam schreeuwde om deze indringer juist de volledig andere kant op te sturen en al zeker niet het hart van hun kamp te laten zien. Hopelijk zou haar snelle tempo er echter voor zorgen dat de ander de weg niet zou onthouden voor een volgend uitstapje.
Het duurde even, maar toen hadden ze toch het kamp bereikt. Een geamuseerde glans lag in haar ogen toen ze het kamp in stapte. Nu kon ze natuurlijk stilletjes naar Tallstar stappen, hem buiten het kamp vragen, en daar aan deze vissige dame voorstellen, maar dat was nu eenmaal niet hoe Wolfpaw werkte. Subtiel? Dat stond niet in haar woorden boek. Als ze de aandacht wilde, zou ze die krijgen ook. "Tallstar, Acorndust, katten van Shadowclan!" riep ze met haar luide stem door het kamp. "We hebben bezoek," gromde ze niet al te goed gehumeurd. De poes stapte opzij, zodat Stormflare met de Riverclanner zichtbaar werden. Kijk eens aan, alle spotlights voor jou.


Het event is nu in principe open! Geef alleen wel Tallstar en Acorndust de kans ook even te reageren ^^

_{Sunlight stapte met rustige, sierlijke pootstappen achter het vreemde duo aan. De apprentice leidde de weg, wat waarschijnlijk totaal niet de bedoeling was geweest van de warrior. De apprentice stond immers lager in rang. Toch vond Sunlight het wel amusant. Je kon veel van Panthergrowl en Butterstar zeggen maar ze hielden de boel wel in het gareel. Behalve Warhound dan misschien. Maar Warhound moest gewoon gaan zwemmen, een flink eind, het territorium uit het liefste. De apprentice hield blijkbaar niet van subtiliteit, aangezien de kattin aan de hele clan aankondigde dat ze er was. Feest. Ze moest opnieuw een zucht onderdrukken en maakte de mentale notitie dat Panthergrowl haar heel wat schuldig was na deze vertoning. Zolang ze maar heelhuids weer thuis kwam. De kattin liet wantrouwig haar blik over het kamp glijden, verschillende ogen ontmoetende. Ze hield hier niet van, maar ze hield haar kin hoog en haar houding statig. Ze ging zichzelf niet klein laten maken door die kikkervreters. Ze was hier gestuurd om een boodschap af te leveren en dat zou ze doen.}

Een rustige dag was iets dat hij nooit leek te krijgen en zo ook vandaag niet. Snel genoeg was er commotie in het kamp te horen en dat kon nooit veel goeds betekenen. Met een zucht stapte hij uit de warriors den de open plek op en merkte vrijwel meteen een onbekende Riverclanner op. Wat deed die hier in het kamp? Blijkbaar hadden Stormflare en Wolfpaw haar naar het kamp gebracht, want die stonden er naast. Hij stapte naast Tallstar en ving nog net de opmerking van de kater op. Soms maakte Tallstar opmerkingen die hij beter voor zich kon houden. Kon de leider niet even bedenken dat vragen waarom de Riverclanner hier was belangrijker was? "Dus," Begon hij dan ook. "Wat doet een Riverclanner helemaal hier in het Shadowclankamp?" Dat was tenslotte wat hij wel wilde weten, want als het niet belangrijk was zou ze niet naar het kamp gebracht zijn.

De kitten kwam nieuwsgierig de nursery uit toen de katten van shadowclan bijeen geroepen werden door een stem die niet van Tallstar kwam. Hmm, waarover ging dit? Meteen trok hij zijn neus op toen een rare, onbeschrijfelijke geur zijn neusgaten binnendrong. Ieuww. De kitten trippelde onbeschaamd door de massa heen, tot hij kon zien vanwaar die vreselijke geur kwam. Het was een poes die hij niet herkende, geflankeerd door Stormflare en Wolfpaw. Southernkit keek haar vragend en lichtelijk vijandig aan. "Je stinkt!", piepte hij beschuldigend. Was dit een kattin van een andere clan? Het zou hem niet verbazen als Shadowclan de enige clan beschaafd genoeg was om zich af en toe te wassen, en haar geur bevestigde dat alleen maar. Bwegh. Hij keek om toen zijn vader haar een Riverclanner noemde. Oh? Hij was dus juist. Niet dat dat hem echt verbaasde, natuurlijk.

O mijn god. Wolfpaw had blijkbaar besloten om de hele clan aan te gaan spreken en Storm kon wel door de grond zakken. Wat een onopgevoed kind. Tallstar kwam al snel tevoorschijn en die leek er ook niet al te veel zin in hebben. Pas toen Acorndust er was werden er vragen gesteld. Ze kon de afkeur voor hun clan haast in de ogen van de RiverClan warrior zien. Storm bleef voor nu even staan naast de grote kattin, die zeker dubbel zo groot was als haar. Ze keek omhoog naar de ander toen die zei dat ze een boodschap had voor Tallstar. Ze moest zich inhouden niet met haar ogen te rollen; oude informatie, dat wist ze al, spill the tea sis! Maar de message werd onderbroken door Southernkit die doodleuk opmerkte dat de ander stonk. Snel ging Storm naar voren en duwde ze de kit met haar neusje terug richting de nursery. "Southern! Zo praat je niet tegen.. Gasten," miauwde ze streng. Al was de RiverClanner nou niet bepaald hun gast. En stonk ze echt. Dan nog.

Haar pikzwarte neusje stak ze buiten de Nursery toen er een rare geur het Camp inkwam. Snel keek het poesje achterom en hopte toen de Nursery uit. Zo stil mogelijk kroop ze een paar meter verder en checkte ze of er niet een kat was die haar gelijk terug ging oppakken en haar terug in de Nursery zou gooien. Ze hoorde Southernkit zeggen dat de nieuwkomer stonk en daar kon ze zich wel in vinden. Ze ging naast Southernkit zitten en zette haar borst iets hoger op. "Durf jij niet dichterbij?" miauwde ze waarna ze met haar wenkbrauwtjes wiebelde. De poes leek wat gehaast en boos of iets wat daarnaast lag kwa emoties. Ze liep nog niets dichterbij en prikte heel voorzichtig in de pluizige staart die daar voor haar lag. "Jij bent pluizig! Net als mijn papa" miauwde ze met twinkelende oogjes. Daarna liep ze snel terug naar Southernkit en keek hem uitdagend aan.

De poes was terug gekomen van een succesvolle jacht. Maar haar neus rimpelde samen toen ze door de kampingang was. Wat was die smérige lucht? Lionstep legde haar prooien neer op de stapel en keek naar de meute katten die zich verzameld had. Ze stapte dichterbij en hoorde door het geroezemoes van de clan heen dat het om een Riverclanner ging. Geen verrassing, dat kon iedere gek ruiken. "Het is harig, het stinkt en het staat in Shadowclan kamp... ra, ra, ra wat is het?" begon de poes terwijl ze zich door de katten heen drukte. Haar blik ging naar Southernkit, die gecorrigeerd werd op zijn uitspraak. "Southernkit heeft gelijk hoor, Stormflare." zei Lionstep kalm. Haar ogen gingen naar de poes waar het om ging. Een Riverclanner zoals uit de boekjes. Inclusief geur helaas. "Mevrouw... is het waar dat u uit Riverclan komt? Zijn ze daar allemaal zo groot en mooi als u?" kan er please een emmertje komen voor Lionstep? "Bij Starclan, Whitepaw, er komt een vreemde kat het kamp in en jij gaat er op zitten crushen. Katers denken ook echt aan niks anders." De poes had gezegd dat ze een boodschap af te leveren had. "Goed, Tallstar en Acorndust zijn hier. Vertel die boodschap maar, ik neem aan dat de rest van de clan het ook wel mag horen wat voor geheime informatie Riverclan heeft." of dit was een afleiding terwijl Riverclan een invasie aan het voorbereiden was. Al leek dat de poes bij nader indenken onwaarschijnlijk, hun gebied leverde helemaal geen voordeel op voor de viskatten. Dan maar afwachten wat de poes te vertellen had.

Kon niemand zich nou voor een moment gedragen zoals dat hoorde als er een kat van een andere clan kwam? Vijandigheid was tot daaraan toe, gezien er een onbekende in het kamp was. Maar om haar meteen stinkend te noemen en met haar te gaan flirten? Dat was niet hoe een clan zich hoorde te gedragen als er een kat van een andere clan was om wat voor een reden dan ook. Geïrriteerd ging zijn staart heen en weer over hoe zijn clan leek te reageren. Hij hoopte dat Tallstar op zijn minst ook serieus ging worden, want de poes had duidelijk een boodschap. Maar eerst had hij zijn eigen kitten aan te spreken op wat hij had gezegd. "Southernkit, dat is niet hoe je je gedraagd naar een onbekende kat toe." Hij kon moeilijk zijn zoon er niet op aanspreken. "Ga terug naar de nursery tot dit voorbij is." Of de kitten zou luisteren was aan hem, maar het was beter als hij dat wel deed. "Verder is het ook niet de bedoeling dat iedereen zich gedraagd zoals een kitten. We kunnen op zijn minst een beetje respect tonen voor iemand die een boodschap komt brengen." Na dit gezegd te hebben richtte hij zijn blik weer op Sunlight. "Misschien kun je ons die boodschap beter in de leaders den vertellen als je je daar beter bij op je gemak voelt?" Hij had geen idee of Tallstar het met hem eens zou zijn en als het iets serieus was, moesten misschien meer katten het horen, maar voor nu leek het hem handiger om haar apart te nemen en te kijken wat ze te zeggen had.