Lavender

Bloodpaw was vroeg zijn nest uit gekropen zodat hij vandaag zijn mentor kon ontlopen. Hij vond de trainingen erg leuk en nieuwe dingen leren was echt zijn ding maar hij wou soms ook andere dingen doen dan alleen maar denken aan zijn ‘warrior plichten’. Natuurlijk was hij nu geen warrior, nog bij lange na niet, maar hij moest het wel leren en meedraaien met de taken. Hij miste om door het gebied te dwalen en door de struiken heen te kruipen. Alle kleuren zoeken die het Shadowclan gebied had. Het waren er niet veel op het moment maar hij had gehoord van meerdere katten dat de kleuren zouden komen wanneer newleaf zou beginnen. Bloodpaw was geboren in leaffall en kende niks anders dan het grauwe kleur. De dode bladeren en de kale bomen. De sneeuw en de kou. Oh de tom kon niet wachten tot de nieuwe plantjes weer terug zouden groeien zodat hij Acefray weer kon lastig vallen met vragen. De tom liep stevig door. Zijn grote poten maakte dikke afdrukken in de laag sneeuw. Het was pittig koud, vooral nu de zon nog amper op was. De jonge Apprentice keek onhoog, de lucht begon een beetje licht te kleuren nu de zon boven de horizon kwam kruipen. Langzaam maar zeker. De tom glimlachte. Zijn oren naar voren gedraaid en zijn staart zwiepte in de lucht. Het zou een goeie dag worden vandaag.

voor het vuurwerk ongeval!

Chivypaw haar kruidenstapel was gevuld tot het plafond. Daarom had ze aan Panthergrowl voorgesteld om te gaan jagen. Het was zo erg gesteld en na het gesprek probeerde ze steeds minder te gaan eten. Natuurlijk hadden ze haar nodig. Net zoals haar krachten. De oefeningen met haar vader in haar hoofd herhalend stond ze bij de bounderies. Ze was uit gewoonte verder gewandeld dan normaal. Nu wilde ze zich eigenlijk bijna omdraaien toen ze een nogal grote, olijke kat voorbij de grens zag wandelen. Met een frons stapte ze erop af. Het beest was zo geconcentreerd dat het haar niet leek te zien. Daarom plantte ze een zilvergrijze poot recht in het gezicht. "Ik denk dat je nu de regels overtreed en heette ik geen Chivypaw dan had ik de deputy gehaald." Haar stem was laag, maar niet onvriendelijk. Het was een apprentice. Jong, aan de houding te zien.

Bloodpaw was zo in gedachte en met het om zich heen kijkend dat hij misschien een paar stappen over de grens gezet had. Geschrokken deinsde hij dan ook achteruit toen plots een lichaam voor de zijne neer gezet werd. De tom stammelde wat woordjes en zette een paar stappen naar achteren. Zijn ogen een op zijn stevige poten gericht. "Ik denk dat je nu de regels overtreed en heette ik geen Chivypaw dan had ik de deputy gehaald." De tom duwde zijn oren in zijn nek. Oh verdorrie. Waarom had hij altijd problemen bij de grenzen? Misschien moesten ze maar een soort barricade maken van braamstruiken zodat katten zoals hem, die lekker aan het dromen waren, niet plots ineens in een heel andere terrein bevonden. Bloodpaw slikte. “S-sorry mevrouw.” De maine coon apprentice schraapte zijn keel. “Ik was te druk in gedachten en naar bloemetjes aan het zoeken dat ik niet oplette.” Sprak hij. Hij wist dat er niet echt kans was om bloemen en planten nu er z’n dik pak sneeuw lag maar wie wist dat er speciale winterbloemen waren ofzo? Een beetje spijt hebbend nu, dat hij Chivypaw verteld had over de bloemetjes, zakte hij licht door zijn poten. Het wat namelijk niet echt mannelijk en stoer zoals de meeste toms waren.

Ze keek de jonge kater aan. Zijn gevlekte snoetje zei genoeg en het onhandige gekluns al helemaal. De zilvergrijze kattin zuchtte. Een grijnsje kwam op haar gezicht terwijl ze doodleuk over de grens wandelde. "Bloemetjes zoeken doe je beter over jouw grens. Ik zal je helpen en dan kan je ze aan Acefray geven." Hij wist niet hoe ze erop ging reageren, maar man had ze zo een Riverclanner nodig. Ravenkit was geïnteresseerd ja, maar veel te jong. En de apprentices vonden het leuk om haar den helemaal te verwoesten voor kattenkruid. Dus nee, veel potentieel was er niet. Ze tikte het jonkie op de schouder. "Ten eerste. In de winter zijn er bijna geen bloemetjes. De planten die bloeien in de winter zijn hier zeldzaam, maar er zijn wel een paar planten die er mooi uitzien." Ze had nog nooit veel bij Shadowclan geplukt, maar kijk. Dit was eens wat nieuw.

Nadat hij zijn woorden gesproken had bleef hij naar zijn schuifelde poten kijken. Hopelijk zou de mevrouw de Riverclanner niet al te boos zijn omdat hij enkele stappen over de grens gezet had. Hij was te ver in gedachte geweest en soms werkte zijn goeie neus niet altijd mee. De tom knipperde toen de gestreepte she-cat begon te spreken. Ging ze hem helpen? Een beetje in de war begon hij de ander te volgen maar zijn lippen vormde al snel een brede glimlach. Acefray zou vast en zeker blij zijn met zijn gevonden bloemetjes of plantjes. Nu het leafbare was er weinig te vinden, elke beetjes hielpen, had de grijze tom hem verteld. "Ten eerste. In de winter zijn er bijna geen bloemetjes. De planten die bloeien in de winter zijn hier zeldzaam, maar er zijn wel een paar planten die er mooi uitzien." De tom glimlachte. Okay! Hij had al niet veel geluk gehad met de bloemetjes, maar wel met mooie planten en die zouden ze nu samen gaan zoeken. Nu pas merkte ook de tom dat Chivypaw een kruiden geur om haar heen had. De jonge apprentice stopte met lopen. “U bent een medicine cat!” Sprak hij met fascineerde twinkelde ogen. Wow. Dat was al de tweede die hij random tegen gekomen was. De tom zwiepte met zijn staart en sprong met een huppeltje naast de Riverclan kat. Zijn dag kon niet meer stuk! “Weet u waar we kattenkruid kunnen vinden? Ik weet dat Acefray ze nodig zal hebben met dit koude weer. maar dat het ook moeilijk te vinden is.” Misschien wist mevrouw Chivypaw wel een soort secret catnip plek.

Ze wist dat ze de grens mocht oversteken en dat ze nu werkte voor een goed doel. Toch stonden haar nekharen overeind en was haar aandacht extra gefocust. Ze wilde niet ineens aanzien worden voor een gewone Riverclanner en klauwen in de rug hebben. Ze keek om naar het jonkie. Hij was in de bergen geboren waarschijnlijk of op de weg ernaartoe. Hij kon niet ouder zijn dan 6 manen. Volgens haar had ze zelfs zo'n kitten zien rondlopen. Haar staart zwiepte heen en weer. "Ja en u bent veel te nieuwsgierig." Ze verstopte de glimlach en liep verder. Chivysniff keek om zich heen, ze waren al wat meer in Shadowclangebied, maar ze kon haar grens nog ruiken. Dat was goed, ze was nog nooit in dit gebied geweest, ze wilde niet verloren lopen. Bij een struik stopte ze. Het was een gewone struik, niets speciaals, maar het is wat het kapot maakte, wat de struik overwoekerde dat belangrijk was. Ze keek om naar de apprentice. "Kattenkruid weet ik te vinden ja, maar het bevind zich noch op jouw territorium noch op de mijne, ik zou niet gaan zoeken." Als Acefray echt zoveel kattenkruid nodig had dan zou hij het zelf gaan halen. Haar poot ging in de lucht en ze porde op de besneeuwde struik. "Ik zie hier een struik, maar ook winde. Winden is voor het spalken van een gebroken poot." Ze gebaarde naar hem dat hij het moest ophalen. Het was soms moeilijk omdat het helemaal rond de takken zat en het was enorm plakkerig. "Ik ben trouwens Chivysniff en jij?"

Te nieuwsgierig? nee toch? vragen mochten toch altijd gesteld worden? dan leerde je tenminste wat. Ja hij was erg nieuwsgierig naar dingen maar zou hem op een dag ooit eens een keer ver brengen. Hoe meer je wist hoe beter. Algemene kennis was altijd goed! De twee katten liepen weer veder, de grens van Riverclan achter zich latend toen ze dieper zijn eigen gebied in wandelde. De grijze Medicine cat stopte en Blood botste bijna tegen haar aan. oeps. De tom keek over haar heen en zag dat de Riverclanner gestopt was bij een struik. Was deze soms speciaal? "Kattenkruid weet ik te vinden ja, maar het bevind zich noch op jouw territorium noch op de mijne, ik zou niet gaan zoeken." Ow. Bloodpaw keek even sip maar hij wou niet weer de regels breken om op iemands anders territory te komen en iets te stelen. "Ik zie hier een struik, maar ook winde. Winden is voor het spalken van een gebroken poot." De she-cat gebaarde naar de struik, waar ze net wat sneeuw van afhield, waardoor de tom er meteen op af liep. Snuffelend rook hij aan de struik waar op de stengels een ander soort bladeren om heen zaten. moest hij deze plukken? zo ja, hoe dan? "Ik ben trouwens Chivysniff en jij?" Bloodpaw keek naar de grijze Riverclanner en glimlachte. "Ik ben Bloodpaw!" Telde hij zich ook voor, voor hij weer veder ging met deze plakkerige dingen. Priegelend ging hij ter werk en probeerde met zijn klauwen de gewenste stuk plant/blaadjes dat om de takjes van de struik heen gedraaid zat af te pulken zodat hij deze er mooi heel af kon halen.