Meathead

Beef lag op zijn rug, zijn poten in de lucht en zijn ogen gesloten. Hij snurkte luid en zijn linkervoorpootje bewoog bijna alsof hij aan het lopen was. Hij zat middenin in een spannende droom, rennend door een bos met enorme bomen, omringd door andere katten. Hij wist niet waar ze achteraan zaten, waarom ze liepen, maar de adrenaline stroomde door zijn aderen en zijn enorme lijf denderde door het bos. Plots schrok hij wakker toen een stem hem aansprak. Beef opende zijn rode ogen en knipperde wat verdwaasd, starend naar het plafond. Wat? Huh? Zei iemand iets?

Plots zwaaide een poot heen en weer in zijn gezichtsveld. Beef knipperde nog eens verbaasd en keek toen naar beneden, met zijn kin tegen zijn borstkas, waardoor hij nu de zwart-witte eigenaar van de poot kon bekijken. De poes vroeg waarover hij droomde. Voor Beef antwoord gaf, draaide hij zich bijzonder "elegant" om, waardoor zijn brede lijf met een klap tegen de grond kwam. Hij gaf daar echter weinig om; het deed geen pijn. Nu keek hij helemaal de andere kant op, met zijn rug naar de poes gericht. Even knikte hij zijn kopje verbaasd om - hé, waar was ze gebleven? Maar toen leek er een lichtje te gaan branden in zijn hoofd en draaide hij zich om. De grijze tabby greens wijd naar de oudere poes. "Lopen!", mauwde hij, zijn stem relatief zwaar voor zo'n jonge kitten - maar toch nog steeds piepend.

Met een zware plof draaide de kit zich om. Geez, was hij gemaakt van steen? Hij lag nu met ijn rug naar haar toe, en leek even te moeten bedenken dat omdraaien een ding was. Yu grinnikte hartelijk. Oh, wat was dit heerlijk. Uiteindelijk draaide hij zich dan toch om, en beantwoordde haar vraag. "Lopen!" Ah kijk, dat was iets fijn om te dromen. "Lopen, huh?" En keek peinzend weg. "Dan ga jij later vast heel goed kunnen lopen!" Sprak ze vol overtuiging. Kits moest je zelfvertrouwen meegeven. Deze leek niet de pienterste van het stel, maar alsnog een goede kater. "Wat is je naam, knul?"

Beef grijnsde zijn glanzende scherpe witte tandjes bloot naar de poes toen ze zij dat hij later vast heel goed zou kunnen lopen. Enthousiast knikte hij, waardoor zijn hele brede lijf op en neer schudde. Toen vroeg ze wat zijn naam was. De jonge kitten fronste nadenkend. Hij mocht dan wel al twee manen oud zijn, spreken vond hij moeilijk - en zijn naam onthouden nog moeilijker. Hoe heette hij nu weer? Taka? Nee, nee, dat was zijn broertje.. Hmm.. Oh, ja, hij wist het weer! "B.. Bee.. Beef!", mauwde hij uiteindelijk na een relatieve lange stilte, zijn rode ogen triomfantelijk. Ha! Hij wist het nog! En hij had niet eens aan mama moeten gaan vragen hoe hij ook alweer heette, zoals de vorige keer dat iemand het vroeg!

Beef antwoordde niet echt op wat de poes mompelde want hij snapte toch niet wat ze eigenlijk bedoelde. Toen ze zich voorstelde als Yu en zei dat ze een wens kwam vervullen, werden zijn rode oogjes groot. Oeh! Dat klonk interessant! Toen vroeg ze wat hij het liefst wou. Hmmm.... Wat wou hij graag? De blik in zijn ogen was wat vaag en zijn mondje viel lichtjes open terwijl hij al zijn breinkracht richtte op het bedenken van een wens. Toen sprong hij plots op, wat zijn brede lijf als een kitten-kannonbal in de lucht lanceerde. Hij kwam echter snel tot stilstand als hij tegen de zachte borstkas van de poes vloog en met een plofje terug op de grond belandde. Dat deerde hem echter niet echt - hij had een hele hoge pijngrens. "H.. H-.. Ond!", mauwde hij, trots op zichzelf. Hij wou een hond! Maar geen levende, nee, een dode! Mama had hem verteld dat het gevaarlijke beesten waren, soms, maar Beef was vooral heel nieuwsgierig naar de smaak.

Beef knikte enthousiast toen de poes om bevestiging leek te vragen. Toen ze vroeg waarom, vond hij dat helemaal geen moeilijke vraag - nee, hij had het al helemaal uitgedacht en zijn plan stond op punt. "Eten!", piepte Beef vrolijk, en aan de toon van zijn stem kon je horen dat hij dit woord niet voor het eerst gebruikte. Nee, eten was zo ongeveer zijn eerste woordje en ook degene die hij het best kon uitspreken. Het was dan ook het belangrijkste - een kitten van zijn grootte had veel eten nodig om te overleven en te groeien.