a fist full of whiskey

Clotkit was in zijn nest gekruld. Zijn poten op zijn oren gedrukt zodat hij de nare opmerkingen en lachende kittens niet hoefde te horen. Hij wou voor zichzelf opkomen tuurlijk maar hoe? Hij was blind en verminkt. Wat moest hij doen? Als hij zou uithalen zouden ze hem met gemak ontwijken en dan zouden ze hem helemaal uitlachen. Clotkit zuchtte. Ze hadden gelijk: hij was mislukt en lelijk. Sip had hij de traantjes weg geveegd. Hij was een stoere knul en stoere kittens huilde niet.

Hij wist niet zeker waarom het hem zo kwaad maakte, maar dat boeide hem op dit moment niet. Langzaam stond hij op en sloeg de mosbal tegen de kont van één van de kittens die de rode tabby overduidelijk aan het pesten waren. "Oprotten." Bromde hij woest en keek naar Clotkit vanuit zijn ooghoek om te zien of hij oké was. "Nu." Gromde hij voor de laatste keer terwijl hij naar hun toe liep en boven hun uit torende. Langzaam legde hij zijn staart op de kitten en keek naar hem, nu zijn hele kop naar hem toe draaiende. De andere kittens waren snel naar de queens terug grerend waar ze vandaan kwamen en Skull glimlachte. "Gaat het?" Vroeg hij met zijn stem zachter dan het in tijden was geweest. "Of moet ik ze nog een pak rammel geven?" Miauwde hij en trok met zijn oor toen hij zag dat hij gehuild had.

Zijn ogen had hij stijf dichtgeknepen en zijn oren plat in zijn nek. Ondanks dat hij zijn tranen weggeveegd had waren zijn wangen nog vochtig van de tranen. Stommelingen waren het ook! Ineens hoorde hij iets door de lucht heen schieten en boem. Iets knalde tegen één van de bullebakken aan. Geschrokken hief hij zijn kop toen hij een tom hoorde die hij niet herkende. Een staart werd op zijn lichaam gelegd en snikkend haalde hij nogmaals zijn poot over zijn ogen om de laatste traantjes weg te halen. ”Gaat het?” Werd er gevraagd. Clotkit knikte en krabbelde overeind maar met zijn gezicht weggedraaid van de ander. Hij wou hem niet afschrikken met zijn kromme kaak en blinde ogen. ”Of moet ik ze nog een pak rammel geven?” Clotkit schudde van nee. “Dan krijg je boze moederkatten achter je aan..” Sprak hij zachtjes. De kitten wou niet dat de ander en problemen kwam door hem te helpen.

Langzaam schoof hij iets dichter naar de rode kitten toen hij wegkeek en drukte zijn snuit tegen zijn schoudertje. "Dan krijg je boze moederkatten achter je aan..." Sprak de kitten en hij glimlachte wat meer. "Ik heb toch al boze moederkatten achter me aan," probeerde hij grappig te zijn. "Maar dit kunnen ze niet door hun poten zien ..." hij stopte met praten toen hij niet wist hoe ze hem noemde. Langzaam duwde hij zijn snuit nu tegen zijn wang om hem naar hem te laten kijken, althans, dat probeerde hij. Of het ook zou werken zou de vraag zijn. "Ik ben Skullpaw trouwens" miauwde hij zachtjes.

De ander mauwde iets dat hij al boze moederkatten achter zich aan had en dat ze dit pestgedrag niet onder de poten kon door kijken. Clotkit hield zijn schouders licht op. “Ze vinden me een aansteller” Mauwde hij met zijn gezicht nog steeds weggedraaid van de tom. “Ze doen het alleen wanneer de queens er niet zijn of niet oplette” De kitten liet een zucht horen. Zijn staartje ging bang tussen zijn poten staat toen de ander zich als Skullpaw voorstelde en met zijn snuit zijn kop zijn kant op liet draaien. Geschrokken haalde hij adem toen hij met zijn blinde ogen en verminkte kaak de kant van Skullpaw opkeek. “Clotkit” Mauwde hij terug, zijn kop hangend om zijn kromme kaak te verbergen.

Boos snuifend keek Skullpaw rond in de nursery toen Clotkit hem vertelde dat de moederkatten hem een aansteller vonden. "Wat een watjes," bromde hij toen de rode kater hem ook nog vertelde dat ze het alleen deden als de andere niet keken. Hij had zijn snuit tegen Clotkit's wang geduwd en glimlachte zachtjes toen hij zijn gezicht zag. "Ik vind anders dat je erg heel stoer uitziet Clotkit," miauwde hij en hoopte dat de dater het goed op zou vangen. "Als ze weer zo gemeen zijn zeg je maar gewoon dat ik vogelvoer van ze maak hoor." Vertelde hij hem en gaf een snelle lik over zijn kop.