Way to go, Silver

Onderwerp: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 20:45

De sociale kattin die ze was, was ze totaal niet sociaal op het gebied van kittens. Ze wist nooit wat ze moest zeggen of zelfs doen. Moest ze kinderachtig doen? Of vonden kittens dit belachelijk en zouden ze haar uitlachen? Maar als ze de serieuze krijger ging uithangen dan vonden ze haar misschien saai.. Pff, al die onzekerheid! Soms vroeg ze af van wie ze dit geërfd had. Silverwolf schudde haar kopje en trippelde geluidloos naar de nursery toe. Misschien werd het wel eens tijd dat ze over haar angst heen geraakte. Misschien moest ze haar grenzen eens verleggen! Nieuwe horizonnen ontdekken? Like said, sociaal en een klein beetje overenthousiast. Klein beetje maar. De kattin hielt halt voor de kraamkamer en zoog nog éénmaal een grote hap lucht binnen. Maar net toen ze een poot binnen de den wou zeggen, ramde ze met deze poot regelrecht tegen een kitten aan. "O mijn god! Sorry sorry sorry!" miauwde ze snel en hoog. Way to go, Silver.

+ Clotkit

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 20:57

‘Lelijk’. ‘Stom’. ‘Saai’. ‘Monster’. ‘Krombek’. Allemaal woorden die naar zijn kop gegooid werden. Zijn zoogmoeder was weg en de andere queens lagen te zonnen met deze warme weer. Een stel kittens waren terug de nursury ingelopen en zaten hem nu te treiteren. ‘Blinde kip’ *pok* een harde stoot in zijn flank maakte hem aan het wankelen. “Stop!” Gromde hij overstuur. De tranen vullend in zijn blinde ogen. ‘Wat wou je doen dan?’ Lachte één van de andere kits hem uit. ‘Je bent lelijk en stom! Starclan haat jou daarom ben je zo’ Oef! Zijn poten werden weggestopt onder zijn lijf en uitgestrekt viel hij op de grond met zijn snuit. Meer gelach. Clotkit krabbelde overeind. Zijn gezicht nat van de tranen die over zijn want nu liepen. Zijn hart klopte van de woede en de verdriet. Maar wat moest hij doen? Hij kon niks.. De rode blinde kitten snikte en probeerde naar de uitgang te rennen maar omdat hij niet oplette hoorde hij niet dat een andere kat de nursury in stapte. Hard botste hij tegen de poot aan en koprollend rolde hij terug de den in waar nu nog harder gelach vanuit klonk. ‘Hahah sukkel! Loser! Lamzak! Blinde ezel!’ Clotkit duwde zijn oren in zijn nek en probeerde weer langs de ander te komen maar de grote lichaam blokkeerde de ingang. “Laat me er door” Snikte de blinde kitten verdrietig. Hij hoorde haar verontschuldiging niet eens.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 21:05

Ze was zo met zichzelf in gedachten geweest dat ze al de woorden die binnen gezegd werden niet gehoord had. Ze dacht dan ook dan dat de tranen die zichtbaar waren op diens gezichtje volledig haar schuld waren. Zonder nog langer te wachten schoof ze opzij, de kleine kitten doorlatende. Ze beet even op haar lip en keek met haar ijsblauwe ogen naar de rode kit. "Wacht! Het spijt me! Ik wou je niet pijn doen!" miauwde ze snel en verontschuldigend. Schaamte was hoorbaar in haar stem. Zonder echt na te denken ging ze naar de kitten toen en tikte ze hem aan met haar neusje. "Alles oké? Ik heb je toch geen pijn gedaan hé?" vroeg ze vervolgens, hopende dat ze eerste echte interactie met kittens niet volledig zou verpesten. Daarbij voelde ze dan ook een mes door haar hart gaan bij het zien van de wenende jonge kater. O jeetje, wat als zijn Queen haar zou betrappen? Straks ging ze er nog mee naar Tallstar! Dan dachten ze allemaal dat ze een kittenpestkop was! Paniek ging door haar lichaam. Algauw begon ze met sussen. "Het is oké, stop maar met wenen.." suste ze zachtjes, haar blauwe ogen op het katertje richtende.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 21:22

Hij stoof er vandoor toen de grote lichaam opzij stapte. Al kwam hij niet enorm ver door zijn blindheid. ”Wacht! Het spijt me! Ik wou je niet pijn doen!" Angst kroop voor een seconde door zijn lijf. Hij wou gewoon met rust gelaten worden. Hij wou gewoon dat hij normaal was. Waarom kon dat niet? De rode kitten was gaan zitten, ergens op een plek waar hij dacht dat daar het minste katten waren, en begon veder te snikken. Clotkit voelde op een neus tegen hem aantikken en even stopte hij met ademen. Was dit de warrior? Of de groep bullebakken die hem achtervolgd hadden? Alles oké? Ik heb je toch geen pijn gedaan hé?" Clotkit schudde hevig zijn kopje. Opgelucht dat het niet de stomme pestende kittens waren. “N-nee m-mevrouw..” Mauwde hij met een tril stem. Zijn poot hield hij over zijn gezicht om de natheid van het huilen weg te vegen maar de tranen bleven komen. “I-ik.. i-ik” stotterde hij. “Het is wat anders..” Hij begon weer te huilen. Verdomme Clotkit.. je bent 5 moons! Gedraag je toch eens dacht hij in stilte maar de verdriet was te heftig. Het is oké, stop maar met wenen.." Werd er gesust. De rode tom rilde van de verdriet. Zo overstuur was hij geraakt.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 21:32

De kitten begon te praten. Nouja, snikken. Nogmaals voelde ze een mes door haar hart gaan. Jeetje, als dit zo doorging had ze straks geen hart meer over! Silverwolf legde haar oortjes plat bij het horen dat het niet haar fout was. Nogmaals drukte ze haar neusje in zijn vacht en duwde ze met haar poot de kitten wat dichter. "Het is oké, ik zal je geen pijn doen." sprak ze, een voorgevoel hebbende over wat hier gaande was. "Wat is er gebeurd?" vroeg ze, haar ijsblauwe ogen in de zijne priemende. Pas dan merkte ze op dat er een wazige gloed over zijn ogen hing. Was hij... blind? O, there we go again. Haar hart stak van de pijn. Ze duwde hem nog wat dichter, hem niet alleen warmte als in temperatuur gevende maar ook als gevoel. Ze wist maar al te goed hoe het was om gepest te worden.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 21:43

Hij voelde dat hij tegen de ander aangedrukt werd. Ze zou hem geen pijn doen.. Maar.. maar.. was ze soms dan niet bang voor hem door zijn verminkte kaak of witte enge, starende, witte, blinde ogen zoals de rest? Hij heeft nu vaak genoeg gehoord van de kittens en van zijn zoogmoeder dat hij afschuwelijk was om naar te kijken en dat als iemand al maar een glans van hem opving ze al bang van hem werden. Natuurlijk was dit helemaal niet waar maar als je dat al hoorde vanaf dat je geboren bent wist je natuurlijk niet beter. Zijn ogen vulde weer met tranen toen hij de warmte voelde van de ander. Voor het eerst voelde hij zich eventjes niet alleen.. Een trillende zucht ontsnapte zijn mond. Er werd gevraagd naar wat er gebeurd was voor hij nog veder tegen de ander gedrukt werd, zodat hij hemelaal verstopt zat in de warme zachte vacht van de ander. Verslagen duwde hij zijn verminkte kopje in haar buik en liet nog eventjes de tranen komen. “Ik.. i-ik wil geen klikspaan zijn..” Mauwde hij door haar pels heen. Straks zou de warrior de ander op hun kop geven maar zouden ze daardoor hem juist nog erger gaan pesten, dat was namelijk al een keer gebeurd..

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 21:50

Silverwolf voelde het gesnik, intussen al ietwat gedempt in haar dikke zilvergrijze vacht. Ze trok zich niets aan van zijn uiterlijk. En al diegenen die dat wel deden waren vanbinnen zo lelijk als het achterwerk van een stinkdier. Ze wou grinniken om haar eigen gedachte maar hielt zich in, straks dacht het katertje nog dat ze hem aan het uitlachen was. En dat was totaal niet wat ze wou. Het was dan ook totaal niet wat ze deed. Ze wiebelde even ongemakkelijk met haar oortjes. "Hoezo? Als ze je pijn doen dan ga ik hier persoonlijk wat aan doen. Geloof me, ze zullen geen haar meer durven krenken als ik met ze gedaan ben!" miauwde ze, haar boze grote wolf gezicht opzettende. Pas daarna besefte ze dat de kitten dit vast niet kon zien. Achja, het was het gedacht dat telde. Er waren al genoeg katten die gepest werden, en als je er zelf totaal niets aan kon doen, dan kookte Silverwolf's bloed. Meestal kon je er toch niets aan doen, zoals in haar geval. Of zoals in Clotkit's geval. "Je moet me trouwens niet mevrouw noemen. Silver is voldoende."

Onderwerp: Re: Way to go, Silver do 9 aug 2018 - 22:02

Zijn gesnikt werd minder maar de verdriet bleef hangen als een nare donderwolk. Hij voelde zich nog steeds alsof hij elk moment weer in huilen uit kon barsten maar de zachte vacht van de ander maakte hem wat kalmer. Het was fijn om in iemand warmte te zijn wanneer je dat nooit kon. Hij trilde nog eventjes en ademende nog even een paar keer goed in en uit om te kalmeren. "Hoezo? Als ze je pijn doen dan ga ik hier persoonlijk wat aan doen. Geloof me, ze zullen geen haar meer durven krenken als ik met ze gedaan ben!" Haar reactie liet de blinde kitten eventjes zachtjes grinniken tussen zijn huilen door. Al bleef hij wel bang daarvoor. Wat als ze de maling hadden aan de warrior en hem (omdat hij zo hopeloos was en iemand anders zijn problemen moest laten opknappen) juist daardoor nog erger gingen pesten? "Je moet me trouwens niet mevrouw noemen. Silver is voldoende." Clotkit keek kort op uit de veilige schuilplaats van Silvers buik. “Sorry Mevr-..Silver!” Verbeterde hij zich vlug. Even slikte hij door de tweestrijd die hij nu met zichzelf had. Het Silver vertellen of..? Clotkit kroop wat meer tegen de warrior aan en mauwde toen zachtjes na een lange tijd te twijfelen: “Ze doen me zeer en pestte me..” Zijn kopje drukte meer tegen de buik aan zodat hij verstopt zat. “M-maar zeg het alsjeblieft tegen niemand! D-da.. Dan gaan z-ze me juist meer pijn doen..” Snikte hij weer.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver di 14 aug 2018 - 17:54

Ze voelde haar bloed koken en driemaal zo snel door haar aderen stromen. Hoe durfden ze? Ook al waren het nog kittens, ze moesten beseffen dat wat ze deden, niet door de beugel kon. Ze zou hier wel eens een hartig woordje over hebben met de Queens. "Geen zorgen, zolang je bij mij bent kunnen ze je geen kwaad doen. En ik zal ervoor zorgen dat ze dat andere keren ook niet meer zullen doen." miauwde ze, haar stem zacht maar vastberaden. Ze wou niet dat Clotkit hetzelfde moest doorstaan als zij. Ook al hadden ze haar niet doelgericht gepest, zoals bij Clot, de roddels waren luid genoeg. Expres of niet, Silverwolf had ze altijd kunnen horen en dat deed haar niet bepaald goed voelen. Maar na zoveel manen hielden katten zich er nog altijd mee bezig. Bloed was namelijk iets waar je een kat blijkbaar vies voor kon aankijken, een "handicap" niet. Je behoorde dan nog altijd aan de Clan, Silverwolf daarentegen wist niet eens of ze Bloodclan of kittypet was. Of wie weet Thunderclan? Het was voor te gokken, en dat deden de anderen maar al te graag.

Onderwerp: Re: Way to go, Silver