Honey bees

Shrednight had een erg geslaagde jacht achter de rug. Hij had maar liefst vier muizen weten te vangen en alle vier bungelden ze aan hun staarten terwijl hij ze mee terug nam naar het kamp. Maar zijn bek was natuurlijk niet erg groot en om de haverklap viel er dus wel een muis op de grond. Gelukkig merkte één van de apprentices die terug leek te komen van een patrouille hem op en hielp hem door twee muizen over te nemen. Samen brachten ze de prooien naar het kamp en Shrednight bedankte de apprentice door hem een vriendschappelijke stoot tegen zijn schouder te geven. Hij was dol op kittens en apprentices en hij vond het altijd mooi om weer die gelukkige gezichten te zien als ze terugkwamen van een geslaagde patrouille of jacht of als ze enthousiast aan hun taken begonnen. Niets was mooier dan het enthousiasme van een apprentice en hij hoopte dan ook dat hij snel genoeg een eigen apprentice zou krijgen. Dat zou zijn gedachten misschien ook wel een beetje afleiden van het feit dat er twee ShadowClanners waren vermoord door de BloodClan. Natuurlijk was hij boos op ze, maar hij dacht niet dat het veel zin had om daardoor met een slecht humeur door het kamp te lopen. Het enige wat ze hiermee konden doen, was hun apprentices zo ver mogelijk uit de buurt van de grenzen houden als ze geen leiding hadden om over hun te waken. Altijd zorgen dat er een ervaren warrior in de buurt was tijdens een grenspatrouille en voor de rest de jongere, onervaren apprentices goed in de gaten houden. Shrednight wilde net een laatste ronde door het territorium gaan doen toen hij de rode vacht van Clotkit opmerkte. Vanuit zijn positie kon hij perfect in de nursery kijken en zijn hart deed pijn toen hij de bedroefde uitdrukking zag op het gelaat van de kitten. Als kitten diende je juist vrolijk en onbezorgd te zijn, een jeugd die Clotkit niet werd gegund. Hij had gehoord over zowel de vader als de moeder van de kitten en vroeg zich af hoe het in je opkwam om je ongeboren kittens achter te laten en hoe het in je op kon komen om je kittens kwaad aan te willen doen. Hij was blij dat Clotkit’s moeder haar verdiende loon had gekregen, maar nu zat de kleine kitten wel zonder ouders. Shrednight probeerde die negatieve gedachte opzij te zetten terwijl hij naar de kitten wandelde. Hij gaf de kitten genoeg tijd om te wennen aan zijn aanwezigheid en maakte een zacht, snorrend geluid. “Niet zo sip kijken, Clotkit,” zei hij vriendelijk tegen de kitten. “Het is mooi weer buiten en ik durf te wedden dat ik daarnet vast wel een lekkere prooi heb gevangen die ik met je kan delen.” Hij nam aan dat de kitten niet meer afhankelijk was van moedermelk en dat als hij de prooi goed voor zou kauwen dat ze het gemakkelijk konden delen. “Wat denk je daarvan? Gezellig samen buiten liggen?”