Run like the wind (Willowbreeze)

Met rustige passen liep de jonge grijze Leader door het hoge gras, het reikte af en toe ver boven haar kop uit waardoor ze enkel gras, stengels van planten en nog meer gras zag. De sterke geuren van prooi waaronder vooral die van konijnen deed haar mond wateren. Het was een prachtige dag, de zon scheen en de wins blies tegen haar haren in. Het zacht ritselende geluid van een muisje deed haar opkijken terwijl ze voorzichtig bewoog om het prooi te vinden en niet af te schrikken. Dat was het enige nadeel in dit gebied af en toe, al waren de glooiende heuvels en eindeloze velden toch echt haar thuis. Een tweede ritseling, duidelijker dan die van het muisje deed haar omkijken recht in de ogen van Willowbreeze. Met een warm glimlachje knikte de Leader haar toe waarna ze zacht mauwde. "Goedemorgen," ze sprak altijd met warme stem, iets dat er in gebakken zat na haar tijd als Queen.

De jongere Warrior was bijna tegen haar op gelopen en ergens begreep ze dat ook wel. Haar vachtkleur ging goed op in het gras, waardoor een Windclanner die niet goed oplette een Clangenoot minder snel op zou merken. Willowbreeze leek de warmte van de Leader over te nemen, zich weer te ontspannen en beantwoordde de warmte van de Leader met een glimlach. "Jij ook goedemorgen," groette ze de jonge grijze kattin terug. Ook al was ze ouder dan Willowbreeze. Daarbij kwam het feit dat ze ook nog eens een hoge rang bezat en dat was voldoende voor de meeste jonge katten om zich een tikkeltje ongemakkelijk rn onhandig te voelen. Oceanbreeze had in de Moons als Queen wel geleerd hoe ze geduldig moest zijn en als ze zich het goed herinnerde was Willowbreeze ongeveer de leeftijd van haar eerste nestje. Iets ouder dan hen. "Het is ehh... Waarom..." Hakkelde de jongere kattin waardoor Oceanbreeze een tikkeltje geamusseerd met een oor trok. "Ben je hier om te jagen?" Mauwde de kattin uiteindelijk na diep adem te halen. Oceanbreeze knikte. "Ik dacht een muis te horen, voordat ik doorhad dat jij hierheen kwam. Dus besloot ik om even te wachtten." Glimlachtte de kattin. Eigenlijk had Willowbreeze hoogst waarschijnlijk de muis al gewaarschuwd en kon ze beter staken en met de jongere kattin samen op jacht gaan.

"Wat vriendelijk," Murmelde de jongere kattin die de ongeveer leeftijd had van haar oudste nest. Hoewel Oceanbreeze zelf nog niet zo oud was, leek ze een imposante kattin door haar wijsheid en kennis. Maar vooral door de manier waarop ze in alle rust voor de Clan zorgde. Ondanks de zorgen die ze aan haar kop had, stortte ze zich in het werk dat ze wel voor de clan kon doen in plaats van de dingen waarover ze geen macht had. "Weet je zeker... Ehh vind je het oké als ik meega?" Mauwde de jongere gevlekte kattin waardoor de Leader grinnikte. Het was goed om te zien dat enkele van de Warriors nog manieren had, ergens leek Willowbreeze daarin wel op Stallionheart. Het was inderdaad overduidelijk familie van elkaar. "Anders stel ik het niet voor, al moet je wel tegen een grapje hier en daar kunnen," Mauwde ze luchtig, met een ondeugende twinkeling in haar ogen. Als Willowbreeze graag met haar wou jagen moest ze kunnen tegen wat commentaar, zeker nu ze al het prooi had weg gejaagd met haar luide poten. Daarbij konden Warriors altijd onderling van elkaar leren.

Oceanbreeze was misschien niet de oudste Leader maar wel erg ervaren voor haar leeftijd; waardoor ze de andere kattin kon lezen. Hoewel ze snapte dat de ander verlegen was hoopte ze haar op haar gemak te stellen. Zoveel ouder was ze ook weer niet. Ze was nog lang geen Elder, Willowbreeze glimlachte verlegen waarna ze wat assertiever reageerde. "Oké, prima," Klonk er waardoor Oceanbreeze goedkeurend knikte. Geen van haar
Warrior zouden iets moeten vrezen in haar territorium. Niet zolang ze nog leefde, tenzij ze natuurlijk de Warrior Code achteloos achterover sloegen; alsof het niets voorstelde. Behalve de geur van muizen; die vers en sterk was; rook ze enkele wat oudere sporen van konijnen en hazen. Beide dieren zouden meer voedsel voor Windclan betekenen. Net toen ze Willowbreeze voor wou stellen wat lastiger prooi te vangen; klonk er gefladder waardoor ze haar oren spitste. Ook de andere langharige kattin was dat niet ontgaan. Enkele vossenlengtes van hen vandaan was een duif in het hoge gras geland; een die de twee jagende katten nog niet had opgemerkt. Wat een groot voordeel was. De gevlekte jonge Warrior liet zich door haar poten zakken; voordat ze geruisloos naar de duif toe sloop. Oceanbreeze volgde even zacht; zachter dan een muis want die konden best wel wat geluid produceren, waarna ze de ander de vogel verder liet besluipen en acht sloeg van diens jaagtechniek. Het was goed om op te letten; zo kon ze tijdens het verdere jagen hierop inspelen. Willowbreeze was een geduldige Warrior; dat bleek aan haar rustige, slimme manier van jagen; iets dat de Leader wel op prijs kon stellen.

Willowbreeze mocht jonger dan haar zijn, maar dat betekende niet dat de kattin weinig tot niets kon. Elke Warrior werd enkel benoemd als hij of zij zichzelf bewezen had. Er waren katten waarbij het langer duurder dan anderen. Toch zou elke kat die geen zware lichamelijke beperkingen had dit uiteindelijk worden. Sommigen hadden gewoon veel pech, zoals Smokepaw en anderen leerden weer extreem snel. Uiteindelijk ging het er om dat een kat de Warrior Code goed kon volgen en vol vertrouwen zijn of haar taken uit zou voeren. Zonder Warriors en Apprentices was er geen Clan om te leidden. De duif waarop Willowbreeze joeg leek te realisteren dat er een gevaar achter zich was, maar voordat het dier op kon vliegen zat de jongere Warrior er al op, en had ze het dier al gedood. "Hebbes!" Mauwde de ander schaapachtig. Het was een snelle nette dood, en Oceanbreeze dankte Starclan voor het leven en de voeding voor haar Clan, in de korte stilte die daarop volgde waarna ze rustig op de andere kattin af stapte en haar met een kleine glimlach aankeek. Een glimlach die af en toe wel op haar gezicht leek geplakt. "Mooie vangst," Mauwde ze zachtjes op een gedempte toon waarna ze met een oortje wiebelde, er waren voldoende geuren in de buurt. Niet zoveel van vogels maar wel een enkele van een konijn. Met soepele passen stapte ze geruisloos naar voren toe, terwijl ze haar best deed uit de wind te blijven. Een konijn was sneller dan zij waren, als ze een voorsprong hadden al helemaal.

De geur van konijnen was veelbelovend en vers. Hoewel de geur vers in haar neus vloeide; betekende dit niet dat ze het dier zouden vinden en vangen. Konijnen konden snel zijn als ze dat wouden en hadden overal kleine holletjes gegraven waar een kat niet in kon. En het uitgraven van konijnen was een onbegonnen taak. Dat zou niet te doen zijn. Haar pootstappen waren soepel en zacht; wetende dat de ritseling een konijn op zouden doen kijken. Om zekerder te zijn van haar zaak probeerde de jonge Leader ook uit de wind te blijven. Haar voorzichtige manier van doen werd al snel beloond. Daar in de hoge grassprieten zat een konijn te knabbelen. Ze wiebelde een oor om de ander erop te attenderen voordat ze voorzichtig dichterbij kwam en op het laatste moment terwijl het konijn het gevaar hoorde. Toch was het te laat want de jonge Leader had al de strot doorgebeten en hief haar kop om Starclan te bedanken. Deze konijn was makkelijk geweest omdat het nog niet vreselijk oud was geweest en door de tocht van de Windclanners weinig ervaring met de katten had gehad. Ze zouden echter snel leren.

Hoewel het vroeg op de dag was; voelde het goed om buiten het kamp te zijn en hard te werken. Oceanbreeze was alles behalve een luie kattin. Ze kende de klappen van de zweep; zogezegd wel. Ergens had ze het ook niet met katten die zeurden om het jagen voor de Clan; als ze zich niet in beweging wouden zetten konden ze beter een Kittypet worden. Niet dat ze een haat had aan die wezens maar ze kon zich niet voorstellen dat leven met een Twoleg leuk zou zijn. De jonge Leader ving haar prooi dan ook zondee te mieren en zeuren; het deed haar goed haar poten te strekken en ze dankte Starclan voor het leven. Eten voor de Clan; daar ging het om.

De andere kattin was vast ook al even op pad geweest al wist ze niet of ze meer gevangen had dan een prooi. Eerst iets vangen voor de Clan, de zwakkere katten en daarna voor henzelf. De verkoelende windvlaag zond de verse prooigeuren naar haar toe. "Goed gejaagd," Mauwde de jongere kattin zodra Oceanbreeze haar blik ving. De jonge Leader glimlachte even. Jagen was iets waar ze vaak wel zin in had. Zeker nadat ze Moons in de Nursery had gezeten. De spanning van de ander leek als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. "Zullen we terug gaan naar het kamp?" Stelde de andere kattin voor terwijl haar maag rommelde. Iets waardoor Oceanbreeze plagerig een oortje liet bewegen en haar een opgetrokken wenkbrauw gunde. Een had er honger. Al luste ze zelf ook wat. "We kunnen op de terugweg ieder nog een prooi vangen, voordat wij eten. Er zijn veel kittens dit jaar op komst." Mauwde ze tevreden.

Oceanbreeze was tevreden met het verloop van de jacht. Beide katten haden wat gevangen en daardoor zouden ze de Clan zonder al te veel moeite te eten kunnen geven. Prooi was in overvloed in deze tijd van het jaar over een paar Moons zou het wellicht weer lastiger worden. Immers waren er elke twaalf Moons zwaardere perioden. Het was een prettige periode om terug te komen aangezuen het aansterken van de Clan nu makkelijker verliep al zou dat wellicht ook wel het geval zijn voor Bloodclan. Starclan wist dat de kattin niets met die katten had; de meeste Clankatten waarschijnlijk niet. Het doden van anderen stond niet hoog op haar wenslijstje. Al zou ze net zoals Bronzemask een Bloodclanner hebben gedood als het er op aan kwam. "Er sijn dush veel kittensh op komst? Het sal binnenkort wat sijn alsh die allemaal opgeleid moeten worden," merkte de jongere Warrior op, sprekende tussem haar tanden door. Oceanbreeze knikte enkel terwijl ze het konijn stevig vast bleef houden. Praten met een prooi in haar mond was niet echt een talent van de jonge Leader al zou ze wel moeten antwoorden. Dus knikte ze enkel schaapachtig terwijl ze haar passen versnelde. Een overvloed aan kittens was altijd goed voor de Clan. Zeker als die kittens weer Warriors werden of wellicht zelfs een hoge rang kregen gedurende hun leven. Geen enkele Leader was tegen het verkrijgen van een sterke nieuwe generatie. De Clan zou zolang zij groeide een sterke Clan blijven. Zeker omdat er altijd katten waren die zouden overlijden of ziek worden of Elder. Zoals Abysspaw binnekort ook tot Elder zou worden benoemd. Door de geur van konijn heen kon ze geen ander vers spoor ruiken. Al wist ze wel dat in het hoge gras prooidieren zich verstopt hielden.