Yellow

Onderwerp: Yellow za 5 mei 2018 - 22:45

Ze kon het niet laten. Een keer extra langs de grenzen. Want wie weet wie het in zijn of haar kop zou halen om het territorium op te gaan van iemand anders. Niet terwijl zij nog leefde. Ze waren niet meer in de bergen, de clans moesten afstand houden van elkaar. Wat ze ook zeiden en wat voor banden er ook waren ontstaan in de bergen. Het ergste zou zijn dat een poes hier gezellig op zou komen dagen en zou vertellen dat ze drachtig was van een RiverClan kater. Ze zweerde dat ze dan helemaal gek zou worden. Hoe katten het soms in hun kop konden halen?! Het was echt verschrikkelijk. Ze zweerden allen op de warrior code. En dan brak je het toch. Voor wat? Voor liefde. Die zogenaamde liefde. Wat had je er aan? Je kreeg er niks voor terug. Contact, maar dat kon je ook hebben zonder de liefde. Ze draaide haar kop en scande de grens langzaam met haar ogen. Als iemand het ook maar in zijn kop haalde, zou ze in springen. Want dit zou ze niemand vergeven, niet nu ze alles terug op aan het bouwen waren. En dat gaf haar ook weer een beetje krediet als ze iemand tegen hield. Ze hoopte gewoon dat de nieuwe generatie geen gekke dingen in hun kop zouden halen door de hele reis, want anders zouden ze nog met veel gevallen gaan zitten. En dat was nou niet echt iets waar ze op zat te wachten als ze eerlijk was. De grenzen met ThunderClan checkte ze misschien wel iets beter dan normaal, gek was het dan ook niet met hun verleden met de Sunningrocks. Al was met WindClan checken misschien ook geen gek ding om extra te doen, maar zij hadden een nieuwe leader die nog niet eens haar levens had. Die zouden niet zo snel gekke dingen doen. Net zoals ShadowClan. Dat liet ThunderClan over. Logisch redeneren, daar kwam je het verste mee. Niet met ‘liefde’.

Ɓσ

-Eerste post voor Cedarpaw

She's been beaten, bruised and broken
She's felt pain instead of love

She's seen nothing but the concrete
Yeah the world has left her cold